Geenstijl

Maar was het de schuld van ISRAËL?

Wat een verrassing: achter de schermen van het Eurovisie Songfestival was het dus helemaal niet gezellig. Zodanig zelfs dat Joost camera-kort-en-Klein en consorten twee officiële meldingen van een onveilige sfeer in het artiestenhonk maakte, al voorafgaand aan de hele Joost-rel. Op sociale media worden zoals tijdens elke Eurovisie-rel dit jaar meteen gewezen naar Israël. Maar is dat terecht?

Er gaan al langer verhalen over de Israëlische delegatie en in het bijzonder de Israëlische songwriter Keren Peles, die te pas en te onpas mensen ongewenst zou filmen in de rookruimte voor artiesten. Daarvan is tot nu toe één stuk niet-anekdotisch bewijs, namelijk dit filmpje geschoten van Joost Klein met bijschrift "de Nederlandse inzending vindt ons niet leuk, dus hij vroeg ons geen foto van hem te schieten, daarom maakten we een foto van onze geweldige danser". Een ietwat pesterige tekst, want er werden wel degelijk beelden gemaakt van een rokende Joost. Diezelfde dag maakte Käärija, de Finse runner-up van het Songfestival in 2023 en Eurovisie-bestie van Joost, wél een filmpje met Eden Golan uit Israël. Kort hierna vroeg hij echter om het verwijderen van de beelden, want iedereen boos en 'zonder toestemming geplaatst'. Boe Eden Golan. Ook beelden van de KAN-journalist die Joost bevroeg over zijn afwezigheid en intimiderend werd weggeduwd door een begeleider, werd direct online gespind als 'pestgedrag' vanuit het Israëlische Eurovisie-kamp.

Dan was er de inmiddels beruchte persconferentie waarbij Joost Klein zich vermomde als onderhandelpartner van de UvA. Toen kersvers finalist Eden Golan haar perspraatje mocht houden, liet de Griekse zangeres Marina Satti op haar manier weten allerminst geïnteresseerd te zijn.

Dan is er nog de heks uit Ierland, die overduidelijk niet blij was met de zesde plek achter Israël en dit liet blijken in verschillende interviews. Zo prees Bambie Thug de "top 6 min 1" aan en nam daarmee nog eens duidelijk afstand van Eden Golan. Bovendien werd een krachtig statement, namelijk de woorden 'ceasefire' en 'freedom for Palestine' in Oudiers Ogham-geschrift in haar make-up, de kop ingedrukt door de EBU. Die kon de club van Golan dus echt niet luchten. Klinkt onveilig.

Alles wijst erop dat het niet gezellig was, met name rond de delegatie van Israël. De vraag rijst: wat kwam er eerst? Het cynische filmgedrag in de rookzone en andere pesterijen of een algehele sfeer van afgunst en ongenoegen jegens alles en iedereen uit Israël?

UPDATE: Joost heeft volgens Aftonbladet spijt betuigd voor het incident met de cameravrouw.