Geenstijl

Komt in evenveel kleuren als kampen maar deze valt al jaren het meest op

We wezen in 2015 al eens uitgebreid op dit fenomeen, maar zelden kwamen we zo'n mooi voorbeeld tegen als het bovenstaande, dus een heruitgave is op z'n plaats.

'Gesegmenteerde logica' is de tegenpool van 'continue logica'. Continue logica dicteert dat een set aan afzonderlijke beweringen onderaan de streep verenigbaar moet zijn. Als dat niet lukt betekent dit 1) dat afzonderlijke beweringen onjuist zijn, 2) de conclusie op basis van afzonderlijke beweringen onjuist is, of dat 3) zowel afzonderlijke beweringen als de conclusie onjuist zijn.

Gesegmenteerde daarentegen logica vereist deze verenigbaarheid niet, en kan een afzonderlijke bewering en/of conclusie juist achten ondanks de gevolgen voor de validiteit van beide.

Oftewel: 'Het klopt niet maar het is wel waar'. En de voorbeelden zijn talrijk:

- Bin Laden was een held omdat hij de Twin Towers neerhaalde, maar 9/11 was een inside job door de Mossad.
- Hitler was een held omdat hij de joden vergaste, maar de holocaust is een zionistische hoax.
- Zoals het bovenstaande plaatje: Hitler was een held maar zionisme = nazisme.
- Gaza was een paradijs op aarde totdat Israël het aanviel, maar het was een openluchtgevangenis die Hamas' verzetsdaad rechtvaardigde.
- Gaza is de meest dichtbevolkte plek op aarde, maar Israël pleegt er al sinds '67 genocide.
- Islamitische Staat was een zionistisch complot, maar het waren wel "fucking strijders".
- "Cease fire now", en tegelijk: "We don’t want no two states, we want all of it."
- Beroepsmoslims die klagen over 'islamofobie', maar eigenlijk niets liever willen dan dat de islam gevreesd wordt; vrees is immers een vorm van respect.

Ergens lijkt het onschuldig, maar dat is het dus niet. Want culturen waar gesegmenteerde logica de heersende modus is, zijn fundamenteel geen debatculturen. Wat dan wel? Het zijn krachtculturen waarin je gelijk hebt als je de sterkste bent, niet wanneer je beweringen aan continue logica voldoen.

En daar wordt het dus lastig. Als iemand uit een debatcultuur in 'debat' gaat met iemand uit een krachtcultuur lijkt het alsof je naar een debat kijkt, maar dat is het niet.

Waar kijk je dan wel naar? Naar iemand uit een krachtcultuur voor wie het gesproken woord slechts een verbale uiting is van diens centrale modus, namelijk dat je gelijk hebt wanneer je de sterkste bent. Het is geen redevoering en respons, maar verbale overrompeling en tribaal reflex, volledig immuun voor de continue logica van het andere kamp.