Geenstijl

Wait, are we the baddies?

De huidige exodus van politici wordt in rap tempo gevolgd door partijbesturen die nog net een lijsttrekker kunnen aanwijzen. PvdA & GroenLinks wezen Frans Timmermans aan. D66 koos bij een gebrek aan talent Rob Jetten, hij was de enige op het stembiljet. De 93% van Jetten lijkt op de 95% van Assad. Hoe kan je daar trots op zijn? Het bestuur dicteert, de lemmingen stemmen louter in.

Het is niet vreemd dat politici nu het zinkende schip verlaten. Vier kabinetten lang is er inhoudelijk een hypotheek op de toekomst genomen. Een duurder geintje dan de oplopende staatsschuld. De megadrugsvangst staat symbool voor het gebrek aan grip op de criminele sector. Hoeveel gaan alle junks, samenhangende kleine criminaliteit, afkickcentra en drugsoorlog ons kosten?

Hetzelfde zien we met immigratiebeleid, dat inmiddels meer woningen kost, dan we mogen bouwen. Woningen die vervolgens langdurig leegstaan. Ons vluchtelingensysteem is niet ontwikkeld op Oekraïners die heen en weer reizen. Die proberen thuis de schade te beperken, te herbouwen en hun baan of bedrijf te redden, en zijn regelmatig hier voor een inkomen of stukje fysieke veiligheid.

Een antwoord op criminelen uit veilige landen ontbreekt ook. Na twaalf jaar Rutte komt er nu een politiebureau in Ter Apel inclusief cellencomplex. Nu pas gaan we deze doelgroep leren dat we een rechtsstaat hebben, omdat politici een burgerwacht ongewenst vinden. Helaas staat het internet al vol met filmpjes hoe luxe de opvang is, hoe hoog de uitkering en hoe laag de pakkans en celstraf.

Die reputatie gaat ons nog heel veel geld kosten. Politici geloven niet in een aanzuigende werking, en ontkennen daarmee dat migranten kunnen lezen, vergelijken en een geïnformeerde keuze maken. Balansen en begrotingen van ons koninkrijk vermelden nauwelijks de nog komende onvermijdbare kosten van falend beleid. Dat geld is eigenlijk al uitgegeven, zoiets noem je technical debt.

Wanneer we alle boeren uitkopen, mogen we nog steeds niet bouwen (PDF p4). Dat gegeven vanuit ons Planbureau heeft nog niet geleid tot een Rutte die in Brussel aan Timmermans gaat vragen of België en Duitsland ons wat minder bevuilen. Anders blijft onze natuur redden onmogelijk, en mogen we natuurgebieden van de lijst halen, dat is niet uitgewerkt. Er ligt geen haalbaar stikstofplan. 

Voor de luchtvaart geldt een afkapgrens van 950 meter hoogte. Alle uitstoot daarboven rekenen we nog niet mee. Het is een sprookje waarmee 92% van de uitstoot van vliegtuigen onder het tapijt geschoven wordt. Dat die stikstof wel blijft bestaan, werd beschreven door Jean Rey in 1630. Dat ga je terugzien in de natuur en dan moet je het model en vergunningen gaan aanpassen...

Hetzelfde geldt voor de industrie. Daar nemen we stikstof die op meer dan 25 kilometer afstand neerslaat niet meer mee. Als je een setje boeren uitkoopt, en daarna een fabriek neerzet, mag deze meer stikstof uitstoten. De natuur op meer dan 25 kilometer afstand gaat er op achteruit, totdat onze Raad van State of de EU ook dat stikstofbeleid opblaast en we weer op slot mogen.

Binnen het stikstofdossier hebben we de aanpak van vliegtuigen en industrie nog niet echt opgestart. Bij boeren is er een tunnelvisie op uitkopen, wat door gebrek aan hard bewijs niet afdwingbaar is. Ook deze week blijkt de overheid onbetrouwbaar voor 259 boeren, er is weer een afspraak die ze niet meer gaan nakomen, wat een minnelijke regeling verder blokkeert. 

De kartelpartijen hebben er geen probleem mee de boeren over de kling te jagen, want ze onderschatten het agrarische electoraat, het aantal mensen werkend in de agrarische sector en de provincie. Bevriende multinationals zijn buiten schot gehouden, besluiten zijn uitgesteld, beleid is niet doorontwikkeld. Het volgende kabinet heeft geen instrumentarium om tijdig in te grijpen.

Onze grootste technische schuld zit in een gebrekkige woningvoorraad. De jeugd ziet geen toekomst meer, studeren werkt niet meer, relaties en gezinnen worden uitgesteld. De uitzichtloze situatie kost motivatie en daarmee ook economische groei. Hoe vaak kiest er eigenlijk een moeder voor abortus, omdat ze geen nestje heeft? Hugo de Jonge zwaait niet met een scepter, maar met een breinaald.

Vlak voor het zomerreces trad Rutte 4 af, de problemen van zijn eerdere aftreden met Rutte 3 zijn nog niet gerepareerd. Binnen het kinderopvangtoeslagendossier is nog steeds onbekend hoeveel kinderen er zijn weggehaald, het zijn er duizenden. Niemand weet hoeveel er al thuis zijn. De financiële afwikkeling gaat nog jaren duren. Deze fiscale regelingen blijven te complex voor de fiscus.

Zoals demissionaire Mark Rutte al zei: “U kunt ons niet meer wegsturen als kabinet, dus strikt genomen hebben we nu meer macht...” Samen met zijn Rutte Doctrine, zwart of wit gelakte documenten en nog steeds niet gedeelde documenten weten we niet goed meer wat er aan de hand is. Nepnieuws heeft in deze leemte vrij spel. We weten niet wat we kunnen of moeten doen. 

George Lucas maakte Star Wars als waarschuwing tegen dictaturen. Die kunnen ontstaan als kiezers niet opletten, hun vrijheden inleveren en al hun vertrouwen parkeren in een charismatische leider. Misschien moeten we stoppen met naamkaartjes tijdens debatten, en starten met partijnamen. We hebben niet een namenlijst nodig, of een karaktermoord, maar een lijst met oplossingen.

Politici die tekenen voor een verkiesbaar plekje, kiezen voor een onmogelijke missie.