Geenstijl

"De exploderende olieprijzen en voedselprijzen laten zien dat we niet te afhankelijk moeten zijn van het buitenland."

Het kabinet zit in haar maag met een vastgelopen asielsysteem, dat dankzij een tumor in het Kremlin echt getest gaat worden. Instroom kan rustig vertienvoudigen. Ruttes oplossing is eerder eenvoudig, dan simpel: Het wordt over de schutting naar gemeenten gegooid met een taakstelling van 13.500 statushouders. Ik denk dat een paar decreten vanuit het torentje meer succes zullen boeken.

Nederland heeft 130.000 vakantiewoningen waarvan sommige gemeenten te vuur en te zwaard illegale bewoning bevechten. Wonen is een primaire levensbehoefte, vakantie is dat niet. Schrap het concept vakantiewoning, het is gewoon een woning. Onteigen onverhuurde leegstand. Pas als de woningnood voorbij is, ontstaat een privilege voor recreatieve luxe. 

Bewoners uit een pand zetten omdat er geen woonbestemming op zit, is een schending van artikel 25 van de universele rechten van de mens. Het is een schending van artikel 8 van de Europese rechten van de mens. We hebben geen wetswijziging nodig, onze grondwet is ondergeschikt aan internationale verdragen. De invoeringstermijn is derhalve een half uur.

Er staat 7,6 miljoen vierkante meter kantoor leeg. Genoeg voor ongeveer 100.000 woningen. Elk kantoor heeft al toiletten en een klein keukenblokje, de uitdaging beperkt hier zich tot het bouwen van badkamers, dat kan achteraf. Genoeg Nederlanders wonen op kamers en wassen zich aan de wastafel, dat was vroeger zelfs normaal. Wat goed genoeg is voor ons, is goed genoeg voor hen.

Het sanitair van het parlement zou ongeschikt zijn voor asielzoekers. Een gouden pot schijt anders!? Onze definitie van “geschikt”, moeten we herzien. Als we kijken of een woning “geschikt” is voor een gevlucht gezin, moeten we kijken hoe vele Nederlanders leven. Er zijn zat gezinnen op een tweekamerflatje met kinderen, waarvan de ouders in de woonkamer slapen.

Als het okay is dat oud-studenten op kamers achterblijven, omdat er niets te huur of te koop is, dan is een onzelfstandige kamer ook okay voor statushouders. Dit maakt alle leegstaande kazernes geschikt. Zeker voor alleenstaande mannen uit veilige landen, die moeite hebben met normen zoals handjes thuishouden of het concept eigendom, is een voormalige gevangenis zeer geschikt.

Dat Oekraïense vluchtelingen wel met open armen worden ontvangen is geen racisme, maar seksisme. Het is een uiting van ons culturele adagium: “Vrouwen en kinderen eerst”. Een vluchteling kan geen man zijn. Tenzij die man zoals Navalny politieke oppositie voert, of een jonge militair die weigert mee te doen aan genocide of weigert in radioactieve grond zijn eigen graf te graven. 

De permanente woningnood is een bommetje onder het draagvlak van het asielsysteem. Het is voor de nieuwe generatie moeilijk barmhartig te blijven als je met een baan niet aan een gezin kunt beginnen omdat je nog op zolder bij je ouders woont. Hoe ga je elkaar leren kennen als je niet eens elkaar thuis kunt ontvangen? Deze woningnood doorkruist het humane recht een gezin te beginnen.

Als je dan niet in je eigen wijk of dorp kunt blijven wonen, maar moet kiezen tussen mantelzorg aan ouders en je sociale netwerk of een huis elders omdat waar je wilt wonen alles wordt weggegeven aan statushouders, dan begrijp ik wel waarom wordt uitgeweken naar populisme. Het zijn regenten en aristocraten die hun kiezers weer wegjagen. Geen woning, geen kroning. 

Een miljoen milieubewuste, gasloze woningen bouwen is dankzij decennia aan falend beleid om genoeg ervaren bouwvakkers en installateurs op te leiden geen optie. De wachttijd op een water-, riool- of elektriciteitsaansluiting stagneert de bouw, netbeheerders hebben geen monteurs. Bouwen als oplossing wordt een meerjarige oplossing, die begint bij studiekeuze.

We zitten in de situatie dat een timmerman een startsalaris heeft van € 2117 heeft en daarmee een universitair opgeleide pedagoog of psycholoog inhaalt. Lonen van ervaren vaklui liggen veel hoger, maar voor jezelf beginnen loont nog harder. Tarieven van loodgieters, elektriciens en timmerlieden stijgen met tientallen procenten. Bouwprojecten gaan daarop failliet.

De bouw loopt ook vast op stikstofwaanzin (zelfs zonder veestapel of autoverkeer gaan we nooit aan de droom voldoen). Bijsturing met activistische rechtspraak is onwerkbaar. Dit politieke onzekere klimaat zorgt ervoor dat bouwprojecten geen vergunning krijgen. Vluchtelingen eindigen in vergunningsvrije minder geïsoleerde noodtenten vanwege een hygiënische noodsituatie.

De rechter accepteert het uitkopen van boeren niet als oplossing, toch stuurt de minister een stikstofbrief dat gedwongen uitkopen de norm wordt, in plaats van emissiearm boeren. Tientallen miljarden zonder parlementair toezicht door het putje. Er zijn boerenfamilies uit de zestiende en zeventiende eeuw, waar nu geen ruimte meer voor is. Hoeven we niet meer te eten en drinken?

De exploderende olieprijzen en voedselprijzen laten zien dat we niet te afhankelijk moeten zijn van het buitenland. Onze lokale voedselvoorziening opheffen om tussen onze steden een groenstrookje gedeeltelijk bij te sturen, is weer dezelfde strategische fout. Er is geen dilemma tussen boeren & bouwen, “halen van kritische depositiewaarden hoeft altijd nodig te zijn”. Er zijn betere oplossingen. 

Perfectionisme en fanatisme blokkeren noodzakelijke progressie.