Geenstijl

Wakker gekust door de rede

Een goedendag, lieve - sinds een dikke 24 uur - mede roze reageergenoten. Na enkele jaren passief meelezen, me opwindend over het vieze rechtse geluid hier in de panelen, stiekem me toch verbazend over het redelijk beschaafde geluid en bovenal het gelijk dat ik in vele gevallen moest toegeven, dan nu lid. Met bloody kroontje. Ik ben een bekeerling, geef ik grif toe. En aldus stel ik me aan u voor, voormalig links-identificerend, sociale studie, sociaal werk, sociale vrienden, maar gedesillusioneerd door de richting van zogenaamd progressief. 

Waarom deze keuze? Simpel: vleermuizenhoest en de dood van mijn beste vriend en voorbeeld, een man met dezelfde achternaam (niet aan elkaar gerelateerd, hij mocht gelukkig 2 weken voor de blafhoest overlijden). Omdat de dood van hem en corona me gek maakten, moest ik van mijn mediaverslaving af. Ik heb alle apps van de Volkskrant, NRC, Nu etc verbannen, omdat de doden en hoestenden me teveel werden. 

Om mijn toilettijd toch te vullen las ik af en toe dit roze bloggie. En - thank fuck - kwam ik daar Bret Weinstein en Evergreen College tegen. Holy cow! Hier zag ik alles wat ik nodig had om mijn groeiende onbehagen tegen het gebruik van het woord ‘wit’, de quota op regenboogkleurtjes en andersgegenderden, het dedain waarmee werd gesproken over simpele tokkies van het platteland. Via Weinstein ging de deur wijd open: de geeikte namen kwamen voorbij, en veel van deze namen kwam ik hier tegen. 

Heren, dames en anderen: ik ben wakker. Niet het Wokie-wakker, maar gewoon, wakker. Mijn ogen zijn open. Ik zie overigens geen complot in de concentratie van links, de Wookies zijn vrij simpel te verklaren vanuit sociaal psychologische perspectieven. Maar wakker ben ik: identiteitspolitiek is omarmd door links en waar in de bakermat van deze ideologie de wal het schip af en toe nog keert zie ik in het intellectueel arme Nederland dit nog niet zo snel gebeuren.

Mijn vader was een arbeider. Een man met gouden handen. Er zat geen racistische vezel in zijn lichaam, en datzelfde geldt voor mij. Hij was blij voor me toen ik ooit met een half-Surinaamse thuiskwam. Hij stond open voor eenieder, en huilde een traantje op de bruiloft van mijn zus en haar vrouw. Ik ook. En ik, en hij, en vele met ons, worden door het nieuwe links, de zogeheten liberalen, weggezet als racistische transfobe stompzinnige kortzichtige boerenlullen. Gelukkig is alleen het laatste waar. 

Niet meer.

Ik weet niet of het goed of slecht is dat Biden waarschijnlijk winnen gaat. Hetzelfde zou voor Trump gelden. Soms moet er iets kapot om iets beters te krijgen. Soms is iets kapot en zal het nooit beter worden. Ik zie een sterke beweging in de VS, toch het voorland voor alles in Nederland, om liberaal en links van elkaar te scheiden, omdat niets veilig is voor de Wokie-trein. Denk aan Weinstein, denk aan Rubin en nu ook Glenn Greenwald, trotse liberalen die zich afkeren van wat links geworden is. Het is hier wachten op intellectuelen van dit niveau, zonder dat zie ik het somber in. 

Gelijktijdig wil ik mijn ogen niet sluiten voor de andere zijde. Ook voor mij - voor een ieder van ons - is de echoput van het eigen gelijk dichtbij. Er zijn nu eenmaal wrongs die mogen worden ge-right. Alleen maar naar elkaar lopen schreeuwen is niet de oplossing. Daarom zoek ik zo af en toe iets nieuws en verrassends op. Om het oog te houden op het andere perspectief. Om in discussie te gaan met mevrouw Cowgirl, en er achter te komen dat we weinig verschillen, ondanks onze niet-op-elkaar lijkende doch prima functionerende originele geslachtsdelen. 

Ik sluit daarom af met het volgende. Een van die verrassingen was de grootste Wokie-caberetier van dit moment, Hannah Gadsby en haar show Nanette (Netflix). Na zoveel negatieve recenties van de rechtshangenden besloot ik eens te kijken waarom het zo kut was. En wat bleek: ze raakte me diep en hard (ik verwijt de alcohol). 

Moraal: een mens is een bijzonder lastig, feilbaar, wispelturig en prachtig wezen. De  enkele nadruk op iemands identiteit gaat hieraan volledig voorbij. Ik ben in ieder geval blij dat ik op dit weblog vele reaguurders zie die niet voldoen aan het beeld dat door hautaine idioten als Sander Schimmelpaard wordt geschetst. 

Tot snel!

[NAW bij redactie bekend]