Geenstijl

Gay Pride heeft echt niets meer met een strijd voor vrijheid van geaardheid te maken. Het is de confettiparade van de cancel culture geworden, die zichzelf door de Amsterdamse kanalen forceert. Terrible Kid ziet het met lede ogen aan.

Toen ik afzwaaide uit het leger als luitenant gaf de beroepsmajoor mij een folder (pdf) over homoseksualiteit in het leger. Na een jaar dienstplicht in een van de laatste lichtingen was dat een wat vreemde actie. 1994. Wilde hij nou vertellen dat hij altijd geweten heeft dat ik gay was en dat hij heus niet dom of dorps was? Verrichtte hij deze taak omdat het geëist was door het COC, dat dienstplichtige militairen deze folder kregen in hun periode, en kon hij zo alsnog voor zijn functioneringsgesprek bij de overste een vinkje afstrepen? "<X>", done! Of vond hij het moeilijk om hierover te praten en gaf hij het daarom maar aan het eind als een soort van, ja, waarom eigenlijk?

Tijdens de diensttijd was ik inderdaad de enige homo, wat toen ook al een scheldwoord was. Mijn lichting bestond uit een zeer gevarieerde groep uit Nederland van alle rangen en standen. Er zaten geen moslims bij. De groep accepteerde elkaar volledig, we gingen samen met de kapitein waar we onder vielen uit in de iT in Amsterdam, en ik ging net zo hard mee naar het Stratumseind om vrouwen te versieren. Inderdaad wist iedereen wel hoe het zat, de kapitein vertelde me meermaals luid en duidelijk bij de marcheersessies 'dat het geen modeshow was'. Het was wel waar dat Linda Evangelista me meer aansprak dan Full Metal Jacket. 

Ja, we moesten ook samen douchen en met een uzi om je nek in het bos in een gat kakken. Maar seksuele aantrekking heb ik daar nooit bij gevoeld of gewild. Daarvoor had ik een GroenLinkse bottom gevonden, die helemaal geil werd als ik in mijn camouflagepak hem domineerde. Later werd hij nog wethouder van de oudste stad van het land, vandaar mijn scepsis over onze democratie. Het is zeker geen meritocratie. 

Hoe mijn vork in de steel zat
Het was voor veel mensen om mij heen eerder duidelijk hoe mijn vork in de steel zat, dan voor mezelf. Er werd veel naar gevraagd, maar ik was met andere dingen bezig. Bij mijn coming out naar mijn moeder, was haar reactie “Nou ga je aids krijgen” en mijn vader baalde dat hij geen lekkere schoondochters tegemoet kon zien. Dat is ongeveer hoe dat ging in Nederland. Kijk, het enige wat je weet als je begrijpt dat je gay bent, is dat je afwijkt en een minderheid bent. Wat betekent minderheid? Minderheden zijn alle mensen die niet in het patroon zitten van zeg maar 90% van de andere mensen om je heen. 

Stel, je gaat als 30-jarige Nederlander in de USA wonen, je kan meedoen met alle feesten en kijken naar alle Superbowls, maar je gaat nooit de sensatie begrijpen die anderen daar beleven aan zulke manifestaties. Net zoiets als Amerikanen die in Nederland gaan wonen en geen snars begrijpen van Zwarte Piet of wat Johan Cruyff precies voor onze cultuur betekent. Er is dan één ding wat je zeker niet moet doen, volgens mijn opvoeding, en dat is dat je moet gaan (ver)oordelen over een cultuur of een massaal gedeelde beleving die je zelf niet kunt of wil begrijpen.

Tegelijkertijd, is er helemaal niets verkeerd aan om op jouw eigen manier het leven te beleven, op jouw afwijkende manier van de meerderheid. En ook daarbij past het niemand om daarover te oordelen. Pas als je anderen tegen hun wil, of in hun minderjarigheid, schaadt of er bewust in betrekt, dan gaat het schuren in mijn beleving van rechtvaardigheid. Dat is echter niet meer zo. Het principe van “moet kunnen in achtentachtig”, is echt in vijftien jaar tijd verschoven naar “dat kan echt niet meer”. We zijn van een relatief vrije cultuur naar een soort puriteinse verbodscultuur opgeschoven. En het woord “kwetsen” staat daarbij centraal. Alles en iedereen kan tegenwoordig gekwetst worden en dat is heel belangrijk. Nooit meer heeft iemand kapotte knieën van het vallen bij tikkertje. Hooguit wordt er gehuild op het rubberentegelspeelplaatsje omdat een kindje een broodje ham at op de schommel.

**Homofilie is geen religie
**Op deze manier heb ik mijn homo-zijn altijd gezien. Ik begrijp mijn plaats, ik ga nooit een meerderheid worden. En gelukkig was dat ook nooit de ambitie, om als een door waanzin gedreven ideologie de hele wereld tot het homodom te bekeren. Het is geen religie. Je kan er echt geen fuck aan doen. Het heeft nadelen, het heeft voordelen. Je neemt minder snel iets voor vanzelfsprekend aan, en in het geval van flikkers, je wordt nooit verblind door tieten. De grote valkuil voor menig man in dit leven. 

Iedereen heeft het recht om mij te kwetsen. Niet in fysieke zin. Niemand heeft het recht om tot haat en geweld tegen mij op te roepen, puur om wat mijn geaardheid is. Want het is echt geen seksuele voorkeur, dan had ik het makkelijke pad wel gekozen. Het is hoe je geboren wordt. Het is niet een keuze die je ergens maakt. Gay zijn is niet een religie, die gewoonlijk een keuze zou moeten zijn, maar vaker lijkt op dwang. Het is niet zo dat de ouders van een gay besloten om in de jonge jaren een stuk vel of een knop weg te knippen en het kind daarmee gay verklaren. 

Geaardheid, handicaps, sekse en huidskleur: mensen kunnen er niks aan doen. Het is geen geloof. Je hoeft er echt niet aan mee te doen, maar heb respect voor dit feit. Iedereen heeft een ander pad, met heel wat kuilen en omleidingen. Maar dit pad ligt gewoon toch vaak net iets meer in de schaduw en er is iets minder ANWB onderweg die begrijpt hoe de auto werkt. Dat begrijpt de auto zelf vaak niet eens. En die handleiding van het leger, dat was echt mosterd na de maaltijd. 

Het alleenrecht op lhbtetcetera
Wat echter misselijkmakend is, is dat er organisaties en dus mensen zijn die menen het alleenrecht op homo, gay of lhbtetcetera te hebben. Het feit dat ik gay ben, heeft geen ene flikker te maken met hoe ik denk over het leven, op wie ik stem met mijn rode potlood, hoe ik denk over abortusrechten, of over restrictieve religies als islam. Het is stuitend dat als je niet links bent, of zogenaamd progressief (wat volgens mij tegenwoordig juist regressief is), je geen homo kan zijn.

Arme Frits Huffnagel wordt nu ook weer onder groepsdwang aangevallen omdat zijn mening niet is zoals het COC het wenst. En wetende dat het COC namens homo’s praat met overheden, is dat voor mensen als ik bedreigend. Ik ben homo, maar verder komen die homo’s in alle vormen en maten, net zoals hetero’s, en zijn dat vooral mensen die zelf nadenken als individu. Het moet ophouden met het politiseren van homo’s, alsof die alleen in de smaken 'links en groen' kunnen bestaan. En dat als dat niet zo is, je ze moet behandelen als een aidspatiënt waar je niet bij in de buurt wil komen. Kom op voor homo’s en stop met politiek daarin te vermengen. Dat is het gif in de maatschappij, en tevens enorm bekrompen. Precies waarvoor je zegt te strijden. Leer eerst zelf maar eens accepteren dat niet iedereen links denkt zoals de vissenkom van het COC. C’est ca.

Terrible Kid