Geenstijl

Wist u veel dat u uw hele leven zou sparen voor iets wat u nooit zou krijgen.

Het appeltje voor de dorst is vaak allang opgevroten door wormen of zandhagedissen voor je hem ook maar van de fruitmand kon pakken. Het spaarvarken is inmiddels halal verklaard en wordt geweerd als iets dat fout is, en waar belasting over geheven moet worden. Je kan ook gewoon op krediet leven immers. En als dat fout gaat dan heeft de gemeente Amsterdam een mooie campagne om u gerust te stellen. Als u de deur niet meer open durft te doen als er wordt aangebeld, kunt u contact met de gemeente opnemen. Deurbel-angst? U denkt natuurlijk aan Opsporing Verzocht, en dat dit dan eindelijk uw kans is om een vuurwapen van dichtbij te zien of om uw fantasie van ontvoering door een exotische prins tot werkelijkheid te zien worden. In Amsterdam weten ze dat mensen vooral een hartaanval krijgen van de deurbel omdat het een deurwaarder kan zijn. Linksom of rechtsom, als er wordt aangebeld komen ze vaak voor uw bezittingen. 

De signalen zijn echt heel erg treurig en kondigen aan wat velen van ons al weten. De donkere dagen voor het feest van het licht zijn aangebroken. En net als bij het meisje met de zwavelstokjes, zijn er heel veel mensen die gelukkig nog een lucifer hebben om bij anderen naar binnen te kunnen kijken en de warmte te voelen van al dat moois dat deze bevoorrechten meemaken. 

#MeToo als mood- en mojo-killer
U kunt het ook aanschouwen via de kijkbuis of, nog pijnlijker, via de sociale media. Zie iedereen eens gelukkig zijn. Vakanties naar oorden die je vroeger alleen van de landkaarten op school kende, lekkere dineetjes met vegan dishes, enorm lage vetpercentages in een lululemon yoga-broekje, correcties aan je hele lijf waardoor mensen steeds meer op de ideale opblaaspop gaan lijken. Dat is noodzakelijk om bij een incel nog een stiffie voor elkaar te krijgen. Op een echte vrouw kan hij het niet meer, omdat zijn hoofd een nieuwe snelweg heeft aangelegd die dopamine aanmaakt van het kijken naar instant porno, niet naar het gluren en uitproberen op echte boerentrienen. De #MeToo rage heeft daar helemaal een einde aan gemaakt.

En als je lucifer dan opgebrand is, blijkt dat je warme gevoel ontstond doordat je je eigen broek hebt volgezeken. De zuster (m/v/x) was immers aan het staken en ze moest nog heel veel formulieren in je patiëntendossier invullen om de vergoeding te regelen.

Gelukkig zijn er mensen die wel goed connected zijn en weten waar Abraham de mosterd haalt, dan wel waar Mohammed zijn flappen tapt. Deze bovengrondse en ondergrondse elite heeft het goed voor elkaar. Zij verdienen bovenmodaal, soms zelfs nog met een wachtgeldregeling on top, wat ze helemaal zelf voor en met elkaar hebben afgesproken. Of ze mogen met behoud van uitkering een huis in een ver oord exploiteren waar onze ministers niet naar binnen komen. Dan wel landen waar onze ministers een warm gevoel bij krijgen omdat ze alleen al bij de gedachte dat ze een verzoek tot bezoek in moeten dienen om hun hand in het wespennest te mogen steken al in hun broek plassen. Die broek houdt men liever droog. De meerderheid blaat echter wat af en wordt verder bedwelmd door pilletjes, Netflix of kijken naar BN’ers die iets doen op TV. Meeeh.

Dan maar bijverdienen in kweek-, steel- of plof-business
Long story short, ons land wat ooit streed voor gelijke rechten en kansen voor iedereen, is dat punt allang voorbij. Er is een toenemende splijting tussen rijken (al dan niet legaal) en de rest. Zeg maar iedereen die geen huis meer kan kopen of bij verlies van baan nog twee maanden heeft voor ze bang worden van de deurbel. Dat zal een hoog percentage zijn en natuurlijk horen daar ook de mensen bij die leven van de belastinginkomsten die dit land vergaart, en die daarnaast niet bijverdienen in kweek-, steel- of plof-business.

De grote verandering die heeft plaats gevonden de afgelopen decennia, zit in de cultuur van ons land. Men noemt dit soms cultuurverrijking, maar het is eigenlijk cultuur-herijking. En niemand krijgt er grip op. De boomers worden hier echter het meest mee geconfronteerd, het lijkt voor hen te laat. Ooit werd in ons land grote waarde gehecht aan spaarzaamheid, zuinig leven en elkaar helpen. Dat gebeurde vaak zonder vastgelegde regels, wat heel makkelijk is in een homogene samenleving. We zijn echter steeds verder afgedreven van deze basiscultuur. We hebben deze Leitcultuur (die inderdaad voor heel Nederlanders niet meer opgaat vandaag, mevrouw Maxim) ingeruild voor een cultuur die op krediet leeft. En dat komt altijd met rente en kleine lettertjes.

Velen menen overal recht op te hebben, weinigen menen ook nog een verplichting te hebben. En hoeveel generaties je ook al in dit land verblijft, het lijkt soms of je amper meer rechten hebt dan personen die met de bus uit Moldavië of met de dikke BMW uit Marokko komen. Daarnaast is het principe van “no taxation without representation” volledig overboord geflikkerd, en zijn zovelen afhankelijk geworden van de staat (van uitkering tot ambtenaren), dat dit principe eigenlijk exact andersom is gaan werken.

Nederland is een deurmat die buiten de voordeur ligt
Ook het sociale contract van de samenleving waarbij iedereen zijn steentje bijdraagt en zijn leven lang geld opbrengt voor elkaar, zijn voorouders, zijn kinderen en zichzelf op latere leeftijd, is onhoudbaar geworden. Je kan bijvoorbeeld hier geboren worden, hier dezelfde rechten hebben als iedereen in dit land, dezelfde opleidingen volgen, dezelfde snelwegen fileren, dezelfde spoorwegen gebruiken, maar als je voor de maatschappij in het oranje als beste mag excelleren, dan kies je gewoon voor het land van je voorouders en als je overlijdt, dan wil je ook daar de grond in. Dat is een travestie die aantoont dat er iets echt fout gaat. Nederland is een deurmat die buiten de voordeur ligt.  

En als je dan oud wordt en je hebt hulp nodig, of de beste technologie nodig om je leven te verlengen, dan worden je opties soms echt minder. Je dacht te leven in het rijkste land van de wereld, en dat land is inderdaad rijk. De meeste Nederlanders hebben als individu daar aan bijgedragen, maar je hoeft daar steeds minder van terug te verwachten. Wat is nu jouw waarde geweest, waarvoor heb jij je uitgesloofd al die jaren? Die vraag komt rijkelijk laat en deze eenrichtingssnelweg waar je in je productieve jaren met 130 km per uur overheen knalde, wordt opeens een 100 kilometer-weg, waar je in alle realiteit vaak met horten en stoten tot stilstand komt - en als je niet oppast van achteren wordt aangereden door een vrachtwagen met Poolse chauffeur of een dikke BMW met een doorgesnoven bloedsuikerspiegelprimaat. We’re on the highway to hell.

Waarheen leidt de weg?
Waarom is deze levensweg van een ruime baan naar de zon en de vrijheid in een paar decennia tot een overgereguleerde helleweg geworden, waarbij elke kilometer je armer maakt en je nog schuldiger doet voelen om principes die soms een jaar of zelfs maand eerder niet eens bestonden. Waardoor? Waarom? Waarheen leidt deze weg? Het is een anonieme bende, waardoor niemand afgerekend kan worden op zijnhaar/het acties. Er zijn regels die blijkbaar uit de lucht vallen en die zelfs onze politici niet kennen. Voor de consequenties van al deze toevalligheden die ons overkomen (!) is niemand verantwoordelijk, niemand heeft het gedaan, niemand kan er iets aan doen en zeker helemaal niemand voelt de behoefte om het op te lossen. Oogkleppen op, belasting betalen, terug naar achteren in de wachtrij voor een eengezinswoning en doorsukkelen op deze rijksweg.

De boomers zijn zeker debet aan hoe dit kon ontstaan. Zij hebben hun stem verkracht in een giftig mengsel van valse hoop, nooit meer oorlog en een verloren god. Het feit dat jongeren hen nu buitenspel willen zetten, afgekort in de meme “OK, boomer” is juist het moment om kleur te bekennen. In tijden dat het moeilijk wordt en dat je met de rug tegen de muur staat, en je weet dat je pensioengelden onder eindverantwoording vallen van de onaantastbare bureaucraten van de EU, een unie waar geen enkel land een pensioenpot heeft die in de buurt komt van ons kleine land, is het nodig om op te staan. Al dan niet met rollator. 

OK, boomer
Niet met gele linten om de eikenboom heen, met lange haren voor hem en haar en met vrije seks en drugsgebruik voor iedereen, maar door realiteitszin. Het is nooit te laat om te zeggen dat je een aantal fouten hebt gemaakt, die tot deze onhoudbare en onstuitbare puinhopen hebben geleid. De boomers moeten in de spiegel kijken en doorzien waartoe naïeve en jeugdige geestdrift kan leiden. Want ze ervaren de gevolgen van hun eigen egoïstische jeugd nu zelf. Dat doe je niet door met je pion van pvda naar d66 naar groenlinks en weer naar pvda te zetten. OK, boomer, tijd om over je graf te regeren. Breng realisme terug in ons land. Nu sparen uit de mode is, hoef je je geduld ook niet meer te sparen. Jullie klok tikt het snelst. Doe (en stem) niet steeds hetzelfde en verwacht dit keer een andere uitkomst. Dat is de definitie van gekte. Tik tak tik tak.

TERRIBLE KID