Geenstijl

Blijft ontroerend, leraren die zich ineens op de etnoculturele breuklijn begeven en er maar het beste van proberen te maken.

En zoals u weet: leraren zijn de eerste en laatste linie tegen radicalisering. Maar goed, die islamitische kids kunnen er ook niets aan doen, en zeker degenen in bovenstaande filmpje lijken van goede wil. Ook zij moeten dit maatschappelijke krachtenveld maar zien te navigeren, en moeten een balans vinden tussen tribale loyaliteit aan Palestijnen en een joods slachtoffer-narratief waar ze van huis uit in principe niet heel veel mee van doen hebben. En dan kunnen we wel doen alsof Europese joden volledig los gezien moet worden van Israel, maar is dat nu wel zo, gezien Israel uiteindelijk in woord en daad écht de enige staat is die om hun structurele veiligheid geeft. In dat licht is het eerder juist kruiperig als Europese joden insisteren dat ze los van Israel gezien moeten worden, om langs die weg maar aan islamitische toorn te ontsnappen. 

Na de breek een fragmentje met onderwijs-expert Vivianne Goedhart, die trainingen geeft "aan leraren over hoe die kunnen omgaan met gevoelige onderwerpen in diverse klassen." Zij signaleert dat complottheorieën en antisemitisme gebruikelijk zijn onder islamitische leerlingen. Als oplossing draagt ze, naast het handhaven van het wettelijke verbod op antisemitisme,  aan "niet het wereldbeeld dat de leerling heeft te ontkennen. En dat kun je dan doen door het gesprek aan te gaan met die leerling en te bevragen, van waar komen jouw ideeën vandaan (...) en vervolgens daarover in gesprek te gaan." Ja, kunnen we op zeiken, maar naast op de feiten blijven hameren en dergelijke excursies en uitwisselingen organiseren, kun je heel veel meer niet doen.