Geenstijl

Er wordt gewacht tot je offers hebt gebracht en moegestreden bent, en dan krijg je een dolk in je rug.

Erdogan perst de EU hard af met miljoenen vluchtelingen. Of we even de andere kant op willen kijken terwijl hij landjepik pleegt, en of we even miljarden willen blijven betalen voor dat privilege. Niet alleen Turkije moet etnisch gezuiverd worden, ook een veiligheidszone eronder.  

Erdogan heeft geen behoefte aan een redelijk autonome Noord-Syrische regio, waar ruimte is voor heidenen zoals Christenen en Yezidi's of een Koerdische gemeenschap. Assad heeft dat ook niet, dus wordt deze regio met geweld tussen beide heren verdeeld. Het doet denken aan het herenakkoord waarmee Polen verdeeld werd in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog.

Deze dictators en buitenlandse mogendheden durfden de grondoorlog tegen IS niet aan, maar nu deze verslagen zijn, durft men de grens weer over. De verborgen boodschap is duidelijk, geen respect voor de veteranen die het kalifaat hebben vernietigd. Er wordt gewacht tot je offers hebt gebracht en moegestreden bent, en dan krijg je een dolk in je rug.  

Deze oorlog creëert een nieuw machtsvacuüm. De Arabische lente gaf het vorige machtsvacuüm dat IS nodig had zich te groeperen, land te veroveren en het kalifaat uit te roepen. De jihad heeft eeuwen de tijd, kost bijna niets, en wacht rustig op haar volgende kans. Ondertussen heeft het Westen zichzelf uitgeput, en definitief afscheid genomen van cruciale bondgenoten.

De strijd tegen IS in de zandbak eiste een nauwe samenwerking tussen honderden verschillende milities. Die allemaal hun heilige boeken net iets anders lezen, en daarom ook regelmatig op elkaar het vuur openen. Het wilde westen is er niets bij. De tijdelijke balans is door gebrek aan steun vanuit de EU, de terugtrekking van de VS en de inval in Syrië door Turkije compleet verloren gegaan.

De milities worden bevoorraad en betaald door de verschillende islamitische kampen. Donaties van particulieren worden aangevuld door state-actors. Ruwweg groepen soennieten met als grootste lid Saudi-Arabië tegen sjiieten met als grootste lid Iran. Die vechten ook hun eigen proxyoorlogen, onder andere Jemen, Irak, Nigeria, Afghanistan en Syrië.  

Het vormen van een coalitie tussen al deze strijders om IS te vernietigen werd vertraagd doordat wereldmachten meer bezig waren met het inlijven van Syrië, dan het bestrijden van wereldwijde terroristische organisatie. Toen Raqqa als thuisbasis van IS gevallen was, ontbrak een goed plan. Niemand wil de krijgsgevangen IS-strijders vervolgen of gevangen houden.

Turkije is lid van de NAVO, en Syrië is van oudsher een thuisbasis van de Russische vloot. Net zoals de Krim dat ook is, en we weten wat daarmee gebeurd is. Dit militair conflict is sowieso een proxyoorlog tussen de rode en blauwe legers. Deze reanimatiepoging van de koude oorlog zal weer een reactie opleveren vanuit Moskou. Ex-KGB-er Poetin denkt nog in die lijnen.

Turkije is voor de buitenwacht als kandidaat-lidstaat onderdeel van de EU, en zeer expansionistisch bezig. Oekraïne zat eerder op die doodlopende weg. Binnenlandse strijd tussen toenadering richting Brussel of toch Moskou verscheurde het land, dompelde het in een burgeroorlog en maakte delen vatbaar voor annexatie. Precies hetzelfde is nu aan het gebeuren in Syrië.

Het geeft een internationaal politiek klimaat waar alle landsgrenzen weer ter discussie staan, en desnoods met militair ingrijpen worden gewijzigd. Het aloude voorstadium van diverse oorlogen. Het tijdperk dat door intense samenwerking landsgrenzen langzaam vervagen en steeds minder belangrijk worden, is ook voorbij.

Het geeft ook een democratisch drang naar sterke autocratische leiders, die al dat tumult het hoofd bieden. Ernstige malversaties zoals afluisterpraktijken of politieke detenties worden gemakkelijk vergeten. Julian Assange lekte bijna alles over de oorlogen in Irak en Afghanistan en zit al een jaar in een Britse cel. Het wordt geaccepteerd, waardoor alleen geregisseerd “nieuws” ons bereikt.

Nederland kan ook niet meer het domineesvingertje heffen hoe Turkije tegengeluiden uitzet, vervolgd en vastzet. Niet alleen de klokkenluider van de wetenschappelijke fraude werd langdurig getapt, zelfs een rechter die functioneerde als vertrouwenspersoon. Ons kabinet kent geen ethische grens. Hier wordt pure macht misbruikt om intellectuelen in het gareel te houden.

Maar de macht van de heer Miller ging verder. Enkele aanwijzingen waren genoeg om wethouder Richard de Mos onder de tap te gooien. Met een snelheid die alleen met een bevel vanuit de top wordt gehaald. Pas maanden later, in april, wordt er volgens de rijksrecherche gesproken over een verleende nachtvergunning. Vreemd dat we dit in de krant lezen, trail by media?

De start van de telefoontap was klassenjustitie, het einde was dat ook. De week voordat het incomplete OvV rapport over het Scheveningse vreugdevuur uitkwam, deed de rijksrecherche haar invallen. Daardoor kon de gemeente deze wethouders naar huis sturen, voordat VVD-burgemeester Pauline Krikke aftrad. Anders was de ambtsketting tijdelijk naar Richard de Mos gegaan.

Hoe doortastend wordt opgetreden tegen deze dissidenten staat in schril contrast met hoe wordt omgegaan met de drugsmaffia. 8 op de 9 drugsnetwerken wordt vanwege capaciteitsproblemen niet onderzocht. Ernstige zedenzaken blijven soms een jaar liggen. Het verschil met VVD-er Van Rey is enorm, 101 integriteitsmeldingen vanaf 2000 tot 2010. (PDF p11)

Deze mate van afluisteren en strategische doorzoekingen zonder arrestaties geven politieke tegenstanders een duidelijk signaal. Tot hier en niet verder, dit zijn onze lange tenen, loop er maar omheen. Het zijn dezelfde methodes waarmee Erdogan aan de macht blijft. Het zet de toon, bepaalt het debat, de besluitvorming en onze toekomst.

Het recht van de sterkste is leidend, we zijn terug in de jungle. Dog eat dog.