Er hangt iets in de lucht (en niet alleen maar traangas)

Schakelen we nu over naar Turkije, een soort Nederland, maar dan met Erdogan aan het roer. In 2028 zijn er presidentsverkiezingen, en regeren is vooruitzien, dus afgelopen woensdag is onze Recept Erwtensoep overgegaan tot handelen en heeft de burgemeester van Istanboel gearresteerd, want die zou gisteren door zijn partij genomineerd worden als kandidaat (wat ondanks 's mans afwezigheid ook gebeurd is). Op "verdenking" van corruptie, witwassen, fraude, machtsmisbruik, en nog wat woorden die in Turkije al hun betekenis hebben verloren. Overigens is Erdogan zelf in 2028 niet meer verkiesbaar, tenzij hij de grondwet verandert, maar nu ja, dan doe je dat toch even. Naast burgemeester Imamoglu volgden er nog zo'n 100 arrestaties, van politici tot journalisten en zakenlui. Sindsdien is het een zooitje, honderdduizenden demonstranten op straat, beelden die we sinds de Gezi-gedoetjes in 2013 niet hebben gezien - en we weten allemaal hoe ingrijpend Turkije sindsdien is veranderd en gemoderniseerd. Heel dapper dus dat mensen alsnog de straat op gaan om zich door allerlei lokale Danny Makkelie's in elkaar te laten timmeren of te laten beschieten met rubberen kogels. Extra pluspunten voor de demonstrant hieronder ook, die zich opdrukt, wordt beschoten door de ME, maar stoïcijns blijft opdrukken.

Ondertussen: Musk gooit nog maar eens wat regime-kritische accounts van X af.

Tüteren!

Het is feest bij allerlei halve en hele Turken die eigenlijk liever in Turkije zijn dan in racistisch kudtland Nederland, maar toch maar hier blijven omdat de hagelslag zo verdomde lekker smaakt. Ga dan! Het is zelfs feest bij Mark Rutte, die voortdurend wordt uitgemaakt voor racist-fascistische babymolenaar, maar alles slikt als zoete baklava en nu slaafs knielend en kwijlend onder de troon van de islamofascist een digitaal applausje mag uitbrengen. Ook voor Mark geldt: GA DAN. Dit keer niet omdat Galatasnorray kampioen is, maar omdat Erdogan - wiens partij AKP onder de naam 'DENK' actief is in onze Tweede Kamer - opnieuw is aangewezen als dictator van Turkije. En dan weet u: groot feest in Amsterdam, Rotterdam en Den Hagistan. De loyaliteit? Die ligt in de middeleeuwen.

Tijd voor de tweede ronde!

Prachtige democratische uitslag van de prachtige democratische verkiezingen in Turkije, waar een nieuwe president wordt gekozen. De eerste ronde is voorbij en het lijkt erop uit te draaien dat er een tweede ronde komt tussen Erdogan, die Erdogan is, en iemand anders, die niet Erdogan is. Erdogan zal volgens iedereen die het kan weten (wij geloven alleen Zihni Özdil) de tweede ronde gaan winnen, maar hij heeft in ieder geval al de harten van het Nederlandse publiek veroverd! Vraag is natuurlijk of het in de tweede ronde weer net zo ouderwets gezellig wordt in Stembürü Ümstürdüm als tijdens de eerste. 
UPDATE: Inderdaad tweede ronde

Nu al zin in: feitelijk incorrecte nuanceringen in de Volkskrant

Lange arm van Erdogan balt zijn vuist

Terwijl wij keken hoe Max makkelijk naar zijn zoveelste overwinning reed, had de politie gisteravond zijn handen vol aan vechtende Erdogan-marionetten in de Amsterdam RAI. Wat zijn ze toch gepassioneerd over het land waar ze weigeren te wonen. Uiteindelijk waren er tientallen agenten, de Mobiele Eenheid, een politiehelikopter en een lading boosblaffende K9's nodig om dit Turkse feest van de democratie weer enigszins te bedaren, waarbij uiteraard helemaal niemand werd aangehouden (ook de stoelsmijter op 0:13 niet, red.). De politie-inzet moet u maar zien als de prijs die we betalen voor het liefdevol omhelzen van de enorme middelvinger die Erdogan richting ons land stuurt. Maar dat kunnen wij natuurlijk ook: onze nationale onrusten exporteren en onze politieke vetes uitvechten op andermans grondgebied. Boze boeren met hun trekkers naar het centrum van Ankara, lege schappen in Antalya vanwege stakende distributiemedewerkers en rellen tegen de Nederlandse avondklok in Istanbul. Eens kijken of ze de internationale distributie van interne problemen nog steeds zo leuk vinden als ze kennismaken met de lange eeeuh... arm van Rutte.

Huh??!?!?!?!

Plofhefje in Belgistan over de lange arm van Erdogan. Die zit immers overal. Het spul dat onder z'n nagels vandaan komt zit zelfs bij ons in de Tweede Kamer. En iederéén weet dat moskeekoepel Diyanet fungeert als het doorgeefluikje van broodheer Erdogan, en als het even moet ook gewoon als z'n Gestapo, door Gülen-aanhangers te verklikken. Er worden, met het oog op de Turkse verkiezingen op 14 mei, in de Diyanet-moskeeën in België (en in Nederland natuurlijk ook) stemmen geronseld voor Erdogan. Daar staan ze in België kennelijk van te kijken. "Volgens minister Bart Somers zijn er 'geen concrete aanwijzingen' dat er in Belgische Diyanet-moskeeën campagne wordt gevoerd voor de Turkse presidents­verkiezingen." Proest! Je moet die erkenningen allemáál intrekken, Somers!

Met z'n lange arm

Onderzoekje van Kling Klokje Clingendael en wat 'blijkt': "Een flink deel van de Turks-Nederlandse gemeenschap wil dat de Nederlandse overheid hen beter beschermt tegen ongewenste inmenging en intimidatie vanuit Turkije. Ze voelen zich onveilig door 'de lange arm' van president Erdogan." Nou moe wat een enorme verrassing. Zelfs de NCTV maakt zich 'grote zorgen over de islamitische koers van de Turkse president Erdogan en de invloed daarvan op Turkse Nederlanders'. Nederland heeft zelfs een afdeling van de AKP in onze Tweede Kamer! Een 'pasklare oplossing voor het tegengaan van Turkse staatsintimidatie' is er volgens Clingendael niet. Wel, laten we eerst eens stoppen met déze volksverlakkerij en dan praten we daarna weer verder.

Heerlijk kinderachtige machtsspelletjes

Niets zo vermakelijk als de onderlinge pesterijen van narcistische wereldleiders. Trump die de premier van Montenegro opzij duwt om vooraan in de groep te staan is een absolute klassieker, maar Poetins absurd lange tafels zijn een waardige recente toevoeging aan de lijst. In Teheran kon Erdogan het meubilair niet zelf selecteren voor zijn babbel met de Rus, maar dat weerhield hem niet van een publiek speldenprikje richting Vlad. Bij het gezamenlijke persmomentje liet de NAVO-vriend de Oekraïnepester vast de perskamer betreden terwijl hij zelf nog een minuutje op zich liet wachten, waardoor Vladimir ongemakkelijk voor de camera's stond te dralen als een man die zojuist ontdekt dat hij als eerste van de vriendengroep in de kroeg is. Een truc die Erdogan zich momenteel kan verloven omdat de machtsposities door het conflict in Oekraïne verschoven en het nu Poetin is die hem nodig heeft om te laten zien dat Rusland er internationaal niet alleen voor staat. De streek van Erdogan zou overigens tevens een wraakactie zijn voor een ontmoeting in maart 2020 waarbij Poetin de Turkse president en zijn delegatie twee minuten lang buiten de deur liet wachten, want zo werkt dat nou eenmaal op de speelplaats van het geopolitieke bestaan. We kunnen niet wachten tot opperpestkop Trump weer mag meespelen.

En toen kwam de islamitische aap (dixit Pechtold) uit de mouw!

Joehoe daar zijn we weer! Mark Rutte op bezoek bij zijn goede maat Recep Tayyip Erdogan, die eerst niet onze vriend was, toen weer wel, toen weer niet en nu weer wel, want elders in Europa hebben we problemen met een nog grotere zak. We hebben nog een mooi overzichtje (van Abdullah Supertürk) waar hij en zijn makkers ons allemaal voor hebben uitgemaakt. Nederlanders zijn: nazi-overblijfselen, fascisten, babysnatchers, organenjatters, racisten, terroristen, onderdrukkers, vijanden van de islam, vijanden van Turkije, kannibalen, bandieten, Kim Jong-Uns, honden, apen, enz. - hele lijst hieronder. En nu klimt onze Mark weer bij die draak op schoot. Doe je wel een beetje streng, Marrrrrk?

Vooral wanneer Erdogan dreigt om Nederlandse diplomaten uit het land te gooien

Afgelopen weekend hield DENK, een Turks-Nationalistische Erdogan-partij met een Marokkaanse partijleider, een online congres. Wij kaderden dat juichverhaal in een ingezonden brief van bezorgde DENK-leden, die bezorgd zijn over de (falende) democratie in hun partij. We kregen ook nog een aparte mail over de nummer 2 op de lijst voor de Haagse gemeenteraadsverkiezingen, Mohammed Ghay tevens fractiemedewerker van Farid Azarkan en (zoals hierboven te zien), geen vriend van de roze show.  Wel van Erdogan, want hij noemt de Turkse dictator-president een "legende" omdat hij de Nederlandse ambassadeur uit Turkije wilde zetten.

Op 26 oktober j.l., wanneer Ghay op vakantie is in het Laagkoersende Liraland, schrijft iemand op zijn Facebook "Bassaha (wat 'geniet ervan' betekent in het Marokkaans - red.), groeten aan Erdogan." Daarop reageert Ghay: "Erdogan is een legend. Heb je dit meegekregen?'', en verwijst naar dit artikel van de Nederlandse Staatsomroep over de Onze Ambassadeur in Turkije. Die dreiging met uitzetting was vanwege Nederlandse kritiek op de Turkse omgang met dissidenten. En deze Mohammed Ghay, die al in de Tweede Kamer werkt, wil dus in Den Haag zelf ook volksvertegenwoordiger worden.

Zijn eigen reactie op de comment heeft hij inmiddels verwijderd, maarrr: GeenStijl heeft een screenshot bemachtigd. Zie onder. Ghay is overigens geboren en getogen in de Schilderswijk, waarover Maaike van Charante (@) toevallig vandaag officieel een droef boek heeft uitgebracht: Het Verdriet van de Schilderswijk.

GESCHOFFEERD DOOR HET TURKSE PATRIARCHAAT.

Of gewoon in lijn met het protocol, of gewoon een eerlijke vergissing. Hoe het ook zij, Ursula kon het allemaal maar beperkt waarderen en #sofagate was geboren. De vraag is wie er bij een buitenlands bezoek hoger in rang is. Charles Michel is Voorzitter van de Europese Raad - de raad van alle EU-staatshoofden. Ursula von der Leyen is president van de Europese Commissie - de uitvoerende tak van de EU en het enige orgaan dat wetsvoorstellen kan voorstellen en indienen. En, zoals we hier op de EU-website lezen over Michels rol: hij "Represents the EU externally on foreign and security issues". Bij Von der Leyen ontbreekt die nadruk op vertegenwoordiging tijdens buitenlandse bezoeken, en krijgt zodoende de bank tegenover Turkijes minister van Buitenlandse Zaken.

Kortom, het lijkt erop dat Michel die stoel inderdaad verdiende, maar ongunstige optics waren het misschien wel. En al helemaal in het licht van Turkijes terugtrekking uit het Verdrag van Istanbul tegen geweld tegen vrouwen. In een reactie besluit de Europese Commissie overigens niet te reageren. "Dit moet de inhoud van de reis niet overschaduwen", aldus een woordvoerder. Die inhoud ziet u overigens na de breek.