Geenstijl

Ongeveer de helft van het budget van een provincie gaat op aan bereikbaarheid. Gezien het verkeersinfarct tijdens iedere spits geen verkeerd onderwerp voor een stukje evaluatie en toekomstvisie. Helaas werd het RTL verkiezingsdebat beperkt tot klimaat, politie, zorg, onderwijs, tradities en migratie. Allemaal nationale en internationale problemen.

Natuurlijk wordt via de Provinciale Staten de senaat gekozen. Wetsvoorstellen moeten niet alleen een meerderheid hebben in de Tweede Kamer, maar ook in de Eerste. Hier sneuvelde de afschaffing van de dividendbelasting, werd het referendum weggemoffeld en een verhuurdersheffing op woningcorporaties ingevoerd. Sociale woningbouw werd daarmee een melkkoe, en huurders bleven achter met matige isolatie of een plek op de wachtlijst.

Op 20 maart kiest u ook voor de waterschappen. De enige opmerking in die richting werd gemaakt door Baudet, die terloops meldde dat de verhoging van dijken overwogen moet worden. Andere politici dachten dat Forum met die dijken immigratie en unificatie met de EU wilde tegenhouden. Toch grappig dat de politicus die beticht wordt klimaatverandering te ontkennen, de enige is die repressieve maatregelen vanwege klimaatverandering voorstelt.

De debatavond werd geopend met de stelling dat Nederland voorop moest lopen met klimaatbeleid. De dominee moet de wereld voorgaan, koste wat het kost. Voorstanders geven geen kostenraming, geen dekking, zelfs de notie dat het geld kost wordt verzwegen. Zo zou Nederland een CO2-belasting moeten invoeren. Bedrijven betalen nu weinig mee aan de energietransitie.

Voorstanders doen alsof Nederland geen onderdeel van de Europese Unie is, geen lid van de single market, en niet dankzij allerlei handelsverdragen gedwongen is producten die elders gemaakt zijn met kinderarbeid, zonder milieuregels of sturende belastingen op de Nederlandse markt toe te laten. Daarmee concurreren met dure Nederlandse arbeiders gebonden door regels is onmogelijk.

Voorstanders hopen op Nederlandse bedrijven die innoveren en op die manier de wereldwijde markt met duurzamere producten gaan bedienen. Het is alleen veel goedkoper en veiliger de productie over de grens te gooien en te exporteren. Vanuit de EU, of vanuit ver daarbuiten. Dan kan Nederland alleen nog maar een beetje BTW heffen over die producten.

Zelfs als de opbrengst van een CO2-belasting wordt teruggeven aan het bedrijfsleven, blijft dit effect. Arbeidsintensieve bedrijven verdwijnen naar het buitenland, in ruil voor brievenbusfirma's met een kamerplant. Nederland heeft geen lekker vestigingsklimaat met haar verstopte wegen, wispelturige regelgeving en uitgeput arbeidersaanbod.

Rob Jetten ging verder dat Baudet een Nexit zou willen. D66 vergeet dat haar plan onhaalbaar is, door het lidmaatschap van de Unie. De fiscale beleidsterreinen waar Den Haag nog soeverein over kan beslissen lijken groot, maar door dit soort simpele economische en financiële effecten is de praktijk beperkter dan officieel politiek aanvaard.

Volgens de tweede stelling heeft Rutte de politie, zorg en onderwijs verwaarloosd. Nu is het Klaver die voorstelt bedrijven steviger te belasten. Hetzelfde populisme: burgers met stemrecht beloven bedrijven zonder stemrecht te belasten. Lokale productie belasten en import niet, geeft hooguit een exodus van werkgelegenheid, belastingvrije import en een lege schatkist.

Asscher maakte een soort dilemma voor Klaas Dijkhoff tussen bedrijven belasten en nuttige bestedingen in bijvoorbeeld zorg. De derde politicus die uit de linkse kerk loopt, struikelt over dezelfde steen. De beste man vergeet even dat zonder bedrijven Nederland alles mag importeren, en dus dezelfde belastinginkomsten mist. Drie herders die niet snappen dat de melkkoe kan weglopen.

Het derde onderwerp ging over tradities. Asscher stond gelijk op zijn achterste benen, hoe kan je het in maart hebben over problemen in november en december. Alleen hebben we niet per seizoen een nieuwe verkiezing, dus dat is geen argument. Er worden nu keuzes gemaakt voor de komende vier jaar. Onder andere het tempo waarin de Nederlandse cultuur verdwijnt binnen het integratieproces.

Het geklaag door enkelen en het slaafs voorkomen van irritatie bij hun komt beknellend over bij de meute die geen kwaad in de zin heeft, en graag haar eigen cultuur wil behouden. Erger nog, iedereen beledigen is kernonderdeel van de Hollandse nuchterheid. Haal iedereen van zijn voetstuk, van zijn eigen gelijk, en daarna zijn we pas echt gelijk. Dat is het nut van zotheid & spot tijdens carnaval.

Volgens Klaver kan een traditie niet in samenhang met stevig alcoholgebruik, het gaat om het samenzijn zelf. U mag niet roken, en straks ook niet drinken. Direct daarna is hij verdrietig dat een TV-debat niet eindigt in een wetswijziging en een beleidswijziging. Kennelijk ziet hij het verschil niet meer tussen De Rode Hoed en het parlementsgebouw.

Het debat werd afgesloten met het onderwerp migratie. Buma heeft hele oraties over het voorkomen van immigratie uit Afrika, terwijl Juncker droomt over een vrijhandelszone met Afrika, waardoor deze immigratie uiteindelijk zonder visa en andere hindernissen ongecontroleerd kan plaatsvinden. Niet dat kansarme asielzoekers uit veilige landen nu veel hinder ondervinden.

Buma ziet geen problemen in arbeidsimmigratie vanuit de EU, die zijn zelfs nodig voor werk dat Nederlanders niet willen doen. Alleen zit hier vanuit de steeds groeiende EU geen sturing op. Deze volksverhuizing kent alleen een marktmechanisme als beperkende factor, en daar is binnen Nederland niet tegenin te bouwen.

De laatste nieuwkomers binnen de EU kennen een gemiddeld nettoloon van een paar honderd euro per maand. Jongeren kunnen in het Noordwesten van de EU makkelijk tien keer zo veel verdienen. Nogal logisch dat die beter gemotiveerd zijn dan een Nederlanders die voor iedere euro loon minutieus wordt gekort op een uitkering.

Asscher, Klaver en Jetten stelden alle drie voor belastingen voor bedrijven te verhogen, terwijl die bedrijven via de EU zulke nationale belastingen kunnen ontlopen, zonder toegang tot de Nederlandse markt te verliezen. De linkse politici waren blind voor hoe anti-EU hun voorstellen eigenlijk zijn wanneer je deze praktisch uitvoerbaar wil maken.

Deze denkpatronen staan net zo vast als de doorgaande wegen.