Geenstijl

Honderd jaar geleden versloegen de Ottomanen aan het einde van de Eerste Wereldoorlog de geallieerden. De herdenking daarvan is in Duitsland een beetje uit de hand gelopen.

Het werd een viering van overheersing door kleine jongetjes die in volledig militair uniform met nepwapens en rode vlaggen marcheerden. 

Later mochten die jongetjes op de grond gaan liggen zodat de kleine meisjes met hoofddoek de rode vlag over hun speelkameraadje mochten leggen, om daarna te rouwen om hun dood en hun te verheerlijken als martelaar. Dit is militarisering van de Turkse cultuur en het islamitisch geloof. 

De ouders stonden trots te filmen en daarom lekte dit uit. Eerst zou het een incident zijn van een paar imams die het spoor bijster waren. Maar toen doken meer video's op. Uit Herford, Mönchengladbach, Wiener en Gladbeck (die laatste is gecensureerd door Facebook). De teller bij het Duitse Tagesschau staat reeds op 80. 

Dit zijn deels "moskeeën" van Ditib, onder directe leiding van Erdogan. In Nederland kennen we hetzelfde principe met de Diyanet. Zijn strategie is simpel, de Turken in Europa worden in Turkije als succesvol gezien. Als Europese voorhoede, aanwezig op sociale media, als ambassadeurs van de AKP. Via hun voert hij campagne.

Aan de ene kant is het motief de islam gesubsidieerd uit te rollen in Europa als een Jehovagetuige, aan de andere kant is het een methode om controle te houden over zijn Turken in Europa. Die moeten natuurlijk wel de partijlijn blijven volgen, hun netwerk in Turkije bijsturen en chantabel blijven door hun achtergebleven familie.

Om te voorkomen dat een verkeerd geluid deze propaganda verstoort werden jarenlange celstraffen uitgedeeld aan de hogere medewerkers van de krant Cumhuriyet. Dit is de oudste krant van Turkije, de helft van de medewerkers zitten vast. Iets minder plezierig dan de verlengde vakantie van Ebru Umar.

Facebook assisteert met censuur: zelfs het onthullen van infiltranten in de eigen organisatie is verboden. De strijd tegen een krant is onderdeel van de purge. Erdogan is aan de macht gekomen dankzij mede-islamist Fethullah Gülen, en wil deze en zijn volgelingen niet meer als mogelijke concurrentie.

Veertien eeuwen van geweld binnen het Midden-Oosten en binnen de islam geven een cultuur die veel meer gericht is op militante stammenstrijd, een dwang om sterker, groter en strenger in de leer te zijn dan de buurman. De gematigde versies liggen op het kerkhof, dit is Charles Darwin, de sterkste overleeft.

Alleen de religieuze soldaat staat rechtop dankzij nurture and nature. Het product daarvan wordt door Europa ongecontroleerd geïmporteerd, maar staat onder directe controle van buitenlandse mogendheden, die op papier onze bondgenoten zijn, maar in de praktijk hun loyaliteit bij een boekje en zichzelf hebben.

Turkije is NAVO-lid en EU-kandidaat. Qua aantal militairen zelfs het tweede NAVO-lid (inclusief en exclusief reserves). Toen de Noord-Syrische alliantie het gebied rond Manbij innam, viel Turkije met Duitse tanks Syrië binnen. Erdogan noemde de inval eentje op terroristen. 

Beetje vreemd verhaal omdat jarenlang IS daar zat en hun Syriëgangers ontving. Pas toen IS verslagen werd door de Noord-Syrische alliantie, vond Erdogan het veilig genoeg de Koerden aan te vallen. De IS-terroristen waren net weg. Later volgde de tweede inval rond Afrin, een regio waar tot dan toe nauwelijks oorlog was geweest.

Net zoals na Cyprus blijft een adequate reactie uit. Turkije is het tweede NAVO-lid dat zijn militaire macht verzilvert met nieuw grondgebied. Blijkbaar is landjepik en etnische zuivering de nieuwe norm. Daarmee wordt de druk op Poetin om de Krim en Donbass met rust te laten volledig hypocriet en kansloos.

Vreemd dat de financiering van moskeeën vanuit golfstaten wantrouwend wordt gevolgd door het kabinet, zelfs tot Kamervragen leidt, maar financiering en invloed door Erdogan blind worden geaccepteerd. Terwijl ons onderwijs alleen blinde tolerantie en verdraagzaamheid predikt, vieren Turkse peuters een veldslag.

Ons kabinet komt niet verder dan het weren van kabinetsleden die voor de Turkse wet hier illegaal actief zijn. Een symbolische daad die de VVD en de AKP veel stemmen opleverde. Het lijkt wel alsof beide partijen op rellen in Rotterdam aanstuurden, om die confrontatie uit te melken.

In de strijd tegen het communisme trok men alle registers open, nu wil men deugen en gaat als een golden retriever puppy kwispelend op de rug liggen. Rutte zou met zijn handen in het haar moeten zitten nu NederTurken na ruim vijftien jaar onderwijs vatbaar zijn voor buitenlands fascisme en religieus fanatisme. 

Dit is geen verkiezingscampagne, maar een veroveringscampagne.