Geenstijl

"Er zullen in Nederland heus mensen zijn die werken voor hun geld maar kamerleden vallen daar niet onder."

Hoewel  stukjesschrijvers de ware woordenkunstenaars horen te zijn, nam de volksvertegenwoordiging  afgelopen week de honneurs waar. ‘Leugen’ werd ‘onwaarheid’ en voor ‘memo’ bleken nog meer woorden te bestaan dan voor de punani van luizenmoeders. Misselijkmakend toneel waarop NRC een voorspelbare reactie had: de geloofwaardigheid van Rutte is nog verder aangetast. Journalisten die het nog over de geloofwaardigheid van Rutte hebben: hoe zit het met je  eigen geloofwaardigheid? Of die van 150 kamerleden? Urenlang zeiden kamerleden vanaf het spreekgestoelte ‘FOEI!' en net zoveel urenlang probeerde de volgende zijn voorganger te overtreffen door ‘FOEI FOEI!' te zeggen. Er zullen in Nederland heus mensen zijn die werken voor hun geld maar kamerleden vallen daar niet onder.

Dat het glas plas was werd, wist de Nederlandse kiezer al van te voren. Op tv beweerden kamerleden dat het ‘spannend’ ging worden. Ze bedoelden ‘tenenkrommend’ maar ze kwamen weg met ‘dat weet ik nog niet’; het standaardantwoord. Dat na afloop de conclusie in de Nederlandse media was dat ‘de geloofwaardigheid van Rutte is aangetast’, was er een waar geen koppenmaker overuren voor hoefde te draaien. 

Rutte is de baas van Nederland, zoals Erdogan de baas van Turkije is. Zolang je de baas bent, maakt het geen ene reet uit of een krant schrijft dat je ongeloofwaardig bent of dat je bevolking je een oetlul vindt. Of een leugenaar. De baas is de baas. Schouders ophalen, sneu gezicht trekken, mea culpa prevelen en óp naar het volgende integriteits- cq leugendebat. Pro forma is er een verschil tussen Erdogan en Rutte: de een is een dictator die stemmen vervalst, de ander is de leider van de grootste partij van Nederland die maling heeft aan democratie. Ieder volk krijgt de leiders die het verdient maar dat de Turken Erdogan verdienen betwijfel ik ten zeerste. Dat wij in alle vrijheid Rutte tolereren, verbaast me elke dag weer.

Geen kind, geen volwassene die met zoveel gedraai zijn werk kan doen. Leg aan je trainer op de sportschool maar uit dat je geen suikers hebt gegeten. Heus! Wel appels, snoep, chocola, drop,  frisdrank, ijs – maar geen suikers! Of je een gaatje in je hoofd hebt?! Jezelf voor de gek houden is één ding, ervoor betaald krijgen om 16 miljoen Nederlanders voor de gek te houden is een wereldbaan. Liegen is onderdeel van een politicus'  functie-omschrijving. Een spindoctor leert ze beledigd en verontwaardigd te reageren als anderen concluderen dat ze liegen en bedriegen.

Waarom niet 16 miljoen mensen naar het Binnenhof trekken en de charlatans vermomd als politici hun toegangspassen tot ‘de democratie’ ontnemen, blijft een raadsel. Dat we penthousegate en orgaanroof accepteren, dat we het referendum laten afschaffen: wow. Rechters buigen zich er over. Maar dit? Leugens? Kinderachtige woordspelletjes? Waarmee de intentie van het woord, de bedoeling van een vraag expres genegeerd wordt? Het vak van politicus is verworden tot  het verkrachten van mijn vak, het verkrachten van woorden. Er was een  memo. Die ging over de afschaffing van de dividendbelasting. Het is gênant dat mannen van 50 plus woordspelletjes spelen. Schaam je. De kans is echter groter dat ze ’s avonds als ze thuis zijn, keihard lachen nog steeds de baas van Nederland te zijn.