Geenstijl

Het staat in talloze artikelen beschreven, maar velen wisten het niet: Onze Jongens en Meisjes kopen hun eigen kisten, scherfvesten en handschoenen. Baudet liet het zien. Ogen gingen open. Maar de MSM en het Partijkartel werden boos. Want Baudet.

Als de democratie een marktplaats voor ideeën is, dan was Thierry Baudet tijdens het Hennisdebat de beste koopman. Hij verscheen ten tonele in een camouflagevest en met een paar legerkisten in de hand. Liep nog even - opzettelijk? - terug omdat hij een velletje tekst vergeten was. En begon toen, terwijl iedereen de adem inhield danwel onmiddellijk boos werd omdat hij over de rug van twee dode militairen een verkleedpartijtje hield, aan een betoog dat hout sneed, inhoudelijk on topic was en de pijnpunten van onze militaire tip of the spear feilloos blootlegde. De verwrongen blik van Jeanine Hennis sprak wat dat betreft boekdelen. 'Onze Jongens hebben slecht materiaal, en kopen dus maar hun eigen spullen om zich veilig te houden', zo legde Baudet uit aan de hand van zijn verkleedkist, 'en dat is de essentie van de ellende bij Defensie'.

Nou. Toen was het bal. NPO'ers, MSM'ers, D66'ers: iedereen en z'n Baudet hatende buurman pislink ende woedend natuurlijk. Want Baudet. En hoe durft ie. En het gaat Hem alleen maar om Hem. De hufter! De ijdeltuit! De schmierende toneelspeler! Zie Marcia Luyte (PvdA, Buitenhof) hierboven. Zie D66 Kamerleden Sjoerdsma en Verhoeven. Scroll eens door de timeline van deze D66-voorlichter. Zelfs JanD werd boos, en haalde zoals zovelen de Jolande Sap stekkerdoosvergelijking van stal. Onterecht en onjuist.

De Stekkerdoos van Sap was lege symboliek. Een metafoor die letterlijk werd uitgevoerd, maar die niets betekende. Het betoog van Baudet was inhoudelijk, zijn outfit ondersteunde het verhaal en de feiten waren correct. De beelden gingen niet voor niets keihard op het web met alleen al in ons netwerk (GS, Dumpert, GS Facebook) meer dan een miljoen views. Da's drie keer Buitenhof in een paar uur. En wat we daarop op internet zagen, was dat bij heel veel mensen het licht aan ging. 'Is het zó erg?' Kijk bijvoorbeeld eens naar de instemmende reactie van deze Afghanistan-veteraan, maar vooral naar de reacties op zijn tweet. Mensen stellen vragen, zijn verbaasd, leren voor het eerst over deze absurde tekorten en spreken hun afschuw uit. Dat heeft Baudet gedaan. En militairen reageren, op social media en in de comments:

Natuurlijk waren er ook militairen en veteranen pissig op de performance van Baudet, maar we konden ons niet aan de indruk onttrekken dat zulks meer te maken had met de man dan met zijn missie. Soit, best begrijpelijk dat je een hekel hebt aan Baudet. Het is ook zonder verkleedkist niet zelden een clown - die vooral optreedt voor zijn eigen vermaak en voldoening.

"Maar hij deed niet mee aan de rest van het debat", klonk er ook nog. Klopt. Waarschijnlijk, maar dat is gissen, had hij zich totaal niet ingelezen in het OVV-rapport. Maar waarom zou je ook in zulke uitgebreide ambtelijke onderzoeksreflecties op haperingen in het uitvoerend beleid duiken, als je wel bent ingelezen in wat de praktische gevolgen zijn van defensiebezuinigingen voor onze boots on the ground. Baudet had derhalve aan vierenhalve minuut genoeg om zijn punt te maken.

Wint Baudet hier persoonlijk mee? Jazeker. Wint zijn partij hier propagandapunten? Uiteraard. Was de Tweede Kamer weer eens het decor voor een facebookfilmpje ter meerdere eer en glorie van hemzelve? Ongetwijfeld. Maar zijn verhaal klopte. Het raakte een snaar. Het entameerde een massa buiten de Binnenhofbubbel en de echokamers van de mainstream media. En de minister vertrok.

"Marketingdemocratie!", werd er gepikeerd geroepen. Sure. Maar dat doet de vvd ook, met hun 'kom een bakkie doen' koffiekarretjes waar ze de valse indruk wekken dat ze naar je luisteren. Of de PvdA, met hun deur tot deur rozenverkoop. En alle andere partijen op het Binnenhof doen het ook, iedere dag. Alleen verpakken zijn hun marketing in voorlichterstaal die net zo lang gewikt en gewogen wordt tot het voorschrijft wat zij, de verkooppraatjesmakers, willen dat jij, de kiezer, er in leest. Zodra een marketingdemocraat echter zijn saaie grijze pak en dito sprekerstoon van zich afwerpt en met veel poeha in een camo-vest het spreekgestoelte bestijgt, begint ineens iedereen te steigeren. 'Ja maar wacht eens even, deze populist staat een politiek praatje voor zijn eigen partij te houden!' Natuurlijk. Dat doen ze toch allemaal? En bij het Hennisdebat deed Baudet het als beste.

Op de democratische marktplaats voor ideeën had hij de beste presentatie. Daarmee bracht hij de Kamer naar de koffieautomaat. En bij de koffieautomaat spraken de mensen over de pijnlijke praktische gevolgen voor onze militairen, die met een slechte uitrusting hun leven moeten wagen voor ministers die om politieke redenen in Mali willen zijn. Want het verhaal klopte en sloeg daarom aan. (Als het niet klopt, zoals zeg maar het meeste wat DENK bijvoorbeeld roept, dan slaat het ook aan maar dan prikt iedereen er doorheen. Want in tegenstelling tot wat pers en politiek vaak lijken te denken: de meeste mensen zijn niet dom of gek.)

De winst voor Baudet? De meer dan een miljoen mensen die hem met zijn legerboots en groene bodywarmer hoorden spreken, zagen daarna de minister de verantwoordelijkheid nemen voor gemaakte fouten, en opstappen. Het leek wel of hij haar eigenhandig uit haar stoel schoot, want ontelbaar veel meer mensen zagen wel zijn filmpje maar niet het hele debat, terwijl iedereen aan het einde van de avond wel vernam dat Hennis ontslag nam. Daarom is het partijkartel pissig en daarom zijn de MSM aan het morren: de electorale bonus-bijvangst van dit debacle voor de vvd, verdwijnt in de vestzakken van Thierry Baudet. De fascist, de xenofoob, de Kultur-Kraker van Koolhaas.

Waarom wij dat allemaal zo vermakelijk vinden? Omdat wij weer een mooi inkijkje kregen in het partijkartel en de media-mores. Dankuwel, dames en heren grijze muizen, voor dit stekkerdoosmomentje. Op naar het volgende toneelstukje van Thierry, de meest verfrissende ijdeltuit van de Tweede Kamer, die weet hoe je de democratie uit de klauwen van het partijkartel en haar mediamachine trekt, en terug naar de mensen brengt.