Geenstijl

Belastingfraudeverdachte Robin Linschoten (vvd): "Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben." LOL.

Robin Linschoten doet huiliehuilie in het FD (bovenste link klikken). De van btw-fraude verdachte voormalige vvd-staatssecretaris geeft zijn boekhouder de schuld en huilkaagt dat hij nauwelijks nog een nagel heeft om zijn reedt mee te krabben. En als die nagel breekt, heeft ie geen ziektekostenverzekering om het te dekken. De oom van Anne Fleur Dekker (lol, is echt waar, broer van d'r moeder) weet het zeker: "Het heeft er alle schijn van dat het ermee te maken heeft dat ik een voormalig staatssecretaris ben." Dat is by far de meest hilarische opmerking die we een vvd'er dit jaar hebben horen maken - en we weten dat het grappenmakers zijn bij 's lands karakterloze doodgravers van de politieke integriteit. Waarom is dat zo grappig? Omdat de voormalige vvd staatssecretaris dankzij zijn voormalige staatssecretariaat & partijkaart al decennialang de meest absurde collectie bijbanen bij elkaar verzamelt. De vvd'er (die overigens ooit moest aftreden als staatssecretaris wegens een of andere ambtelijke inteeltkwestie waarbij de Kamer verkeerd was voorgelicht) heeft en had een miljoen nevenfuncties bij banken, verzekeraars en pensioeninstanties. Hij is zelfs voorzitter van een lobbyclub voor online gokken. Linschoten werkte bij DSB voor woekerpoliswolf Dirk Scheringa. Was betrokken bij een oplichtingszaak rond een zootje Van Goghs. En via DasKap leren we dat hij ooit lobbygeld voor de JSF binnen harkte over de rug van Roemeense straatkinderen. Het is kortom best wel wonderlijk dat vvd-cliché Linschoten alleen in bijzinnetjes voorkomt in ons stijlloze archief. Hij zegt dat ie aan de grond zit vanwege deze fraudezaak maar daar geloven we echt helemaal niets van. Tenzij hij een exorbitante levensstijl heeft, kan het met zo veel bijbanen in de hoogste echelons van de nationale graaikamers niet anders of hij heeft nog ergens een goed gevulde ouwe sok onder een stevig matras op een warm Kaaimaneiland liggen. En die ton fraude is dus allemaal de schuld van de boekhouder. Mag je zelf weten, of je dat gelooft. Maar wij vragen ons af of Ome Robin het zelf wel gelooft. We kennen immers zowel zijn partij als zijn familie een beetje. En die zijn allebei volstrekt ongeloofwaardig.