\

Eind december verschijnt de laatste aflevering van de Boze Blanke Man en ik verklap de eindconclusie alvast: hij bestaat niet. Want hij is een sociale constructie, bedacht door gillende keukenmeiden. Laten we die hysterische bakvissen maar vergeven: liever breng ik een stukje verdieping aan in deze anders zo vrolijke, onbekommerde en oppervlakkige serie essayettes.

Blanke identiteitspolitiek is politiek rampzalig en intellectueel armoedig, betoogt voormalig FvD-lid Eric C. Hendriks in NRC Handelsblad. "Thierry Baudet is in de verkeerde hoek op zoek naar ideeën.”

Ja, het opiniestuk staat in de Thierryhatende Canardcourant en ja, de auteur heeft nogal een pretentieuze C. in het midden van zijn naam geplakt. Maar het stuk is zeer het lezen waard want deze spiegel kan iedereen zich voorhouden die zich afzet tegen Sylvana en Quinsy, tegen DENK en Gloria Wekker, tegen om hun kopvod aangenomen kopvodcolumnisten die niets anders te melden hebben dan het feit dat ze een kopvod dragen en/of tegen linkse politici en opiniemakers die larmoyant prediken over "diversiteit" maar daarmee enkel 'meer meer meer niet-witte niet-mannen' bedoelen. Iedereen die zich stoort aan mensen die anderen tot kleur, gender en afkomst reduceren, kan dit stuk als test gebruiken om te checken of ie niet per ongeluk hetzelfde doet.

Want, zo betoogt Eric C. Hendriks, vrij vertaald: als je in zee gaat danwel op diner gaat met extreemrechtse denkers als Jared Taylor, dan doe je eigenlijk precies hetzelfde als wat je Dekker, Wekker & Nog Gekker verwijt. Namelijk mensen sorteren op afkomst, gender en huidskleur en ze vervolgens met een hele brede kwast bewerken om hen allemaal met dezelfde collectieve waarden, eigenschappen en (slechte) karaktertrekken te beschilderen. Aldus verzucht Hendriks: "Tja, als men vanuit identitair-links én -rechts huidskleur politiseert, dan kan het nog knap ongezellig worden." Helemaal mee eens. Huidskleur is letterlijk het meest oppervlakkige argument van het maatschappelijke debat, and no good has ever come of it.

Witte Wekker
Zo'n Jared Taylor is gewoon een Witte Wekker. Een schedelmeter die zijn intellectuele eloquentie en innemende voorkomen misbruikt om aan de hand van vermeende rassenverschillen te pleiten voor een blanke etnostaat in Amerika. Segregatie op huidskleur dus, via het tot minderwaardig verklaren van niet-blanken. Dan kan Joost Niemöller nog zo kolderiek parallellen trekken over hoe Taylor de Spinoza van onze tijd is (omglol) en dat je gewoon een beetje ruimdenkend moet zijn over rassentheorieën, bij ons ben je gewoon een R-A-C-I-S-T als je de theorie (die inderdaad bespreekbaar moet zijn, gewoon omdat alles bespreekbaar moet zijn) voorbij gaat om te pleiten voor een praktijk waarin onderscheid op afkomst & huidskleur wordt gemaakt om te bepalen wie mee mag doen, en wie niet.

Is het raar dat een "blanke tegenbeweging" terrein wint in de identiteitspolitieke puinhopen van het irrationele postmodernisme? Nee, integendeel.  In een paar jaar tijd zijn de krantenkolommen en talkshowtafels volgelopen met mensen van kleur die zich op hun afkomst en huidskleur beroepen om witte (flikker op met je 'witte') blanke mensen van een koloniaal archief vol institutioneel racisme te betichten. De ten hemel schreiende ergernis alsook zurige irritatie over het feit dat eerst Quinsy en nu Sylvana keer op keer onweersproken hun rassenquatsch mogen spuien, of over dat regressieflinkse D66-ministers feminismeprijzen uitreiken aan een doorgeprikte fopwetenschapper die heel Nederland straffeoos voor racist uitmaakt, klotst bij ons ook al een tijdje tegen de plinten omhoog.

1 + 1 = JOH ECHT WAAR?
Dat ligt zowel aan de agressieve bekrompenheid van de chronisch verongelijkte boodschappers, als aan de media die deze feitenvrijheid faciliteren omdat ze zelf doodsbang zijn om binnen hun eigen krappe deugkaders voor racist uitgemaakt te worden wanneer ze die simplistiche, populistische, slachtofferjankende, vingerwijzende en intellectueel armoedige rassenquatsch zouden  benoemen voor wat het is (namelijk: simplistiche, populistische, slachtofferjankende, vingerwijzende en intellectueel armoedige rassenquatsch). Het is immers niet "progressief" om vanuit je 'witte privilege' de nobele wilden People of Colour tegen te spreken. En ja, sure, uiteraard, er is een bepaalde blanke hegemonie in de meeste publieke, private en culturele sectoren & gebruiken in dit land MAAR NEDERLAND IS DAN OOK VAN OORSPRONG & IN OVERGROTE MEERDERHEID NOG ALTIJD EEN BLANK LAND. Dan heb je dat en er is niet zo veel wiskundige kennis voor nodig om tot die 1 + 1 = JOH ECHT WAAR? te komen.

Sorry hoor, dat "we" in de meerderheid zijn, maar als eeuwenlange autochtone vruchtbaarheidscijfers & bevolkingsgroei nu ook al racisme zijn, dan weten wij ook niet meer wat we ooit nog goed kunnen doen. Het verwijt van "institutioneel racisme" is hoe dan ook onwaar, want Grondwet, democratie & rechtsstaat - onze fundamentele instituties - garanderen gelijkheid voor iedereen. En toch is het nooit goed voor sommigen. Niet voordat de witman op de knieën om vergeving smeekt voor het slavernijverleden, alle daardoor vermeend vergaarde rijkdommen inlevert en zo veel mogelijk eigen culturele gebruiken terugschroeft, wegstopt of afschaft om te voorkomen dat iemand met andere overtuigingen er aanstoot aan kan nemen, zich erdoor gediscrimineerd voelt, of misschien wel nog erger: erdoor gekwetst wordt.

Aan je veters omhoog
Aan onze hoela & lazer op met je eenrichtingseisen. Los je eigen tekortkomingen maar op. Werk je achterstand lekker zelf weg. Er is geen "institutioneel racisme" dat er voor zorgt dat bovengemiddeld veel zwarte en lichtgetinte jongeren een carrière in de drugs- en overvallenwereld maken. Er is geen "wit patriarchaat" dat te vuur en te zwaard voorkomt dat vrouwen naar school kunnen of hogere opleidingen mogen volgen. Er bestaat geen "koloniaal archief" op basis waarvan gekleurde mensen institutioneel achtergesteld worden. Deze liberale samenleving faciliteert alle kansen, mogelijkheden en voorzieningen voor iedereen die kan en die wil, en doet haar bureaucratische en gesubsidieerde best om dat voor zoveel mogelijk mensen te ontsluiten. Trek jezelf aan je eigen veters omhoog, in plaats van een ander aan z'n stropdas omlaag te trekken. Probeer eens voor iedere naar de witman wijzende vinger een vinger naar jezelf te wijzen. Zoals ook onze media en politici zouden mogen leren om bij iedere vinger die ze zo gretig naar onze witte zelf willen wijzen, klaar om alle schuld te accepteren, een vinger van kritiek terug te durven wijzen naar de gekleurde klagers. De waarheid ligt in het midden en niet onder het boetekleed.

Is het dus gezond of verstandig dat een "blanke tegenbeweging" van identitair nationalisme terrein wint? Nee, integendeel. Sterker nog, als blanke mensen hautain gaan doen over hun huidskleur, klinkt dat historisch gezien toch net even iets dreigender dan wanneer een gekleurde minderheid probeert om zich op te richten door mensen met een andere kleur te trashtalken omwille van hun afkomst. Is nou eenmaal zo. Maar linksom of rechtsom, over wit of over zwart, het blijft segregatie op afkomst en uiterlijke kenmerken en sinds de Tweede Wereldoorlog worden we actief en maatschappijbreed onderwezen in de onwenselijkheid, onzinnigheid alsook het oostwaartsetreinenrisico van het sorteren van mensen op hun huidskleur, afkomst, gender of overtuigingen. Als we het van Wekker niet trekken (en terecht), moeten we het ook bij Baudet niet aanmoedigen.

Als gekleurde mensen roepen dat alle blanken institutionele racisten zijn, dan moet je ze uitlachen, tegenspreken en het liefst helemaal de moeder argumenteren. Want het zijn leugens, het is kolder en ze doen zelf precies waar ze de blanke medemens van beschuldigen: segregeren, criminaliseren en polariseren. Je hoeft zulke zware aantijgingen niet te accepteren van dat handjevol identitair gekwetste kleurlingen en hun gesubsidieerde Dipsauspodcasters. Liever voor racist uitgemaakt worden omdat je die zwarte racismeleer tegenspreekt, dan jezelf tot racist laten brandmerken terwijl je zelfkastijdend in een hoekje zit te zwijgen.

..omdat je zwart bent
Maar wie in een reactie op al die holle racismeverwijten zijn toevlucht zoekt tot de blanke sabelzwaaiers die precies hetzelfde prediken maar dan andersom, versterkt juist het argument van kleurlingen dat blanken hun heil zoeken in racisme en rassenleer om mensen van kleur er onder te houden. En dan ben je geen tegengeluid meer, dan ben je gewoon het andere uiteinde van hetzelfde hoefijzer. Het tegenargument op '..en dat komt omdat je wit bent' is niet '..en dat komt omdat jij zwart bent'.

De gekleurde gemeenschap is vervloekt met een aantal beroerde woordvoerders en valse profeten, die kleurenquatsch en diverse andere retorische rotzooi debiteren. Maar als blanke mensen in reactie daarop types als Jared Taylor aan de borst gaan drukken, maakt dat ze geen haar beter. Als je anderen tot hun kleur reduceert, doe je dat automatisch ook bij jezelf. Het toont, ongeacht de kleur, vooral een uitermate dunne huid - en dito argumentatie.

"FvD staat voor een open, tolerant, democratisch Nederland waar individuele eigenschappen bepalend zijn; en niet sociale klasse, huidskleur, ras, geslacht of seksuele geaardheid", luidde de reactie van Forum toen het dinertje tussen Baudet en Taylor het nieuws haalde. Een uitstekend uitgangspunt dat individuele kenmerken boven de modieus geworden identitaire radeloosheid plaatst. En tevens een raszuiver loepzuiver argument om niet met etnocentrische racisten te gaan dineren. Rassentheorie kan best een machtig interessante wetenschap zijn en er zou geen enkele reden moeten zijn om geen verder onderzoek te doen (zoals ook Hendriks in NRC betoogt), maar zodra je dat vakgebied gaat vermengen met politiek ontstaat er een iets te licht ontvlambaar concentraat.

Als je dingen op kleur wilt sorteren, koop je maar een doos LEGO of een zak M&M's. Of speel een spelletje Bubble Shoot.

Hoppa. Winnares van de Joke Simitprijs en de opperkloek van dom en deugend krijsvolk Gloria Wekker is eventjes he-le-maal uitmekaar getrokken door bloggert Russell's Teapot.

Die heeft dus wel het godsonmogelijke geduld opgebracht om een paar boekjes en een stapel artikelen van de uiterst lichtbruine racebaiter uit te pluizen. 

Pak Teo vroeg zich af in zijn column: "hoe weet Gloria Wekker dat allemaal?" en na een beetje speurwerk blijkt: ze trekt haar hele verhaal uit haar dikke zwarte bipsch. Ze baseert haar stukjes op anekdotes, anekdotes die ze zelf verzint en Amerikaans broddelwerk, zonder ooit maar een keer in de buurt te komen van een serieuze wetenschappelijke bewering. 

Voorbeeldje: zo claimt ze dat het racisme is als ze door Oom Agent wordt opgepakt voor zwartrijden (hi, hi) en ander hilarisch kut en bijzonder onwetenschappelijk gedoe dat niks met een serieuze universiteit te maken heeft. Ook heeft meneer Theepot voor de grap wat bronnen nagecheckt, en wat blijkt: Wekker interpreteert de inhoud creatief, de inhoud gaat niet over Nederland of de bronnen bestaan helemaal niet. 

Dat is Stapelen van de eerste orde, wetenschappelijk fraudulent en een persoon op  wie het morele kompas van de deugelite gericht is volledig onwaardig. Maarja. He. Niemand van de universiteitsbesturen of de systeemkranten durven er wat van te zeggen, want voor je het weet ben je een racist en dat is het Ergste Ooit. 

De intellectuele verruwing van Nederland wordt door dit soort lafheid en groepsdenken flink geholpen. Theepot concludeert dan ook zeer terecht dat de Nederlandse linkse academische kringen, die deze debiele vakzuster in hun armen sluiten, eerder de trekjes van een cultus vertonen dan van een groep kritische academici. Enfin, leest u maar lekker verder op saltmines.nl, het is een hele zit. 

\

De Joke (uitspreken op z'n Engels) Smitprijs, dat is dus vandaag. Met in de hoofdcategorie als genomineerde Soerin Narain, die kennelijk met zijn jatten aan kleine meisjes heeft gezeten. Narain zette zich zo hard in voor vrouwenrechten, dat hij geheel vrijblijvend minderjarige meisjes controleerde op borstkanker en daarbij Mentos uitdeelde tegen de schrik. "Narain zou tijdens een dansavond Sharisha’s billen en borsten hebben gestreeld. 'Hij drukte ondertussen z’n piemel tegen mijn dij'." Nou ja, net zo'n aanrander als Francisco van Jole dus ongeveer, alleen propte Jolo zijn tong nog in iemand van boven de zestien. Minder klasse hebben dan een aanrander, vrij matig. Een andere genomineerde: Gloria Wekker, logische nominatie ook, want iedereen die een blank is, is een koloniaal, een fascist en een vrouwenhater. Gloria 'alsof het woord blank vergeet waar het is geweest' Wekker, Gloria 'de holocaustherdenking is veel te blank' Wekker, Gloria 'erotische relaties met kinderen en jongeren' Wekker. Die dus. Zoek maar in het archief. En de derde die 10.000 euro aan herstelbetalingen plus een mooi stuk roofkunst kan winnen is Angela Maas, hoogleraar cardiologie, maar die gaat toch niet winnen, want die is niet krankzinnig genoeg.

En dan nog de genomineerden voor de aanmoedigingsprijs. Een arts die mensen aanzet om fysiek en mentaal fit te worden, uitermate knappe aanbevelingen van die arts wiens naam we niet eens hoeven te noemen. Applaus graag. Ten tweede de voetbalvrouwen, die hebben aangetoond dat het in tegenstelling tot in de islam heel normaal is dat vrouwen doen wat ze willen en in korte broekjes lopen. Ofzo, maar dat staat verder allemaal hier uitgelegd door Joke Smit zelf. En ten derde Antifa Fleur Dekker, professioneel menstruatiecolumnist, taartgooier en G20-voorman. Conclusie. Een paar nono's, een pedofiel die Francisco van Jole overtoept, een doorgekolonialiseerde volksmanipulatrix en een stel vrouwen in voetbalbroekjes. O ja, en Antifa Fleur Dekker, die dagen bezig is geweest een goede jurk uit te zoeken, om zo appetijtelijk mogelijk voor de dag te komen. Want die Joke Smitprijs,  als je die wint ben je géén slet van het persoonlijke prijsjeskartel. Dan ben je gewoon echt iemand.

Nou jongens, ferme knopen die juryvoorzitter Eva Jinek heeft door te hakken. Jongejongejonge wat spannend!

UPDATE 14u01: Antifa Dekker heeft niet genoeg gedaan voor de vrouwenrechten om de aanmoedigingsprijs te winnen. Vrouwen die achter een voetbal aanhollen wel. Gefeliciteerd, Oranje Leeuwinnen! Opdat jullie nog maar veel treffers mogen maken en opdat jullie nog maar vaak de buitenspelval mogen omzeilen. 

**UPDATE 14u06: LANG ZAL ZE LEVEN IN DE GLORIA!
**GLORIA WEKKER KRIJGT 10.000 EURO HERSTELBETALINGEN VAN NEDERLAND - De Nederlandse overheid heeft in de persoon van Staatssecretaris Eva Jinek van Gendergelijkheid en Feminisme de regeringsprijs Joke Smit toegekend aan beroepsgekwetste Gloria Wekker, die daarmee 10.000 euro aan herstelbetalingen ontvangt. Ook krijgt Wekker een stuk kunst, hopelijk niet gemaakt door een blanke witte kunstenaar want dan is het weer racisme. Gefeliciteerd Gloria, dat je nog maar veel wijze dingen mag blijven zeggen.

Dat was heftig. Gisteren in WOW een avond in de reeks evenementen in het prachtige project van Patricia Kaersenhout - Who is coming to dinner too? Een gesprek tussen veteranen Gloria Wekker en Philomena Essed. Dat is feest, want ik vind het heerlijk om die twee vrouwen in gesprek te horen. Ingehuurde stoorzender was Heleen Mees, die door de organisatie als moderator was uitgenodigd, in afwezigheid van Patricia. Die was het daar absoluut niet mee eens, maar de tickets waren al betaald (retourtje New York) en Mees had al toegezegd. Dat werd een ramp. Telkens als Philomena en Gloria goed en wel in gesprek waren - daar ging het tenslotte om - probeerde Mees er tussen te komen. Ze was tenenkrommend slecht voorbereid, alles wat ze zei over de twee vrouwen klopte niet, inclusief de foutieve titels van hun boeken, toch een kwestie ven even opzoeken. Zo had ze het over de ‘black archives’ van Gloria Wekker, waar die het nu juist heeft over het culturele archief in de hoofden van witte mensen. Boek niet gelezen - of niet begrepen. Verbijsterende vragen als ‘aan wie zwarte pijn toebehoort’, zo verbijsterend dat de twee gesprekspartners even stil vielen. Moet je echt opnieuw uit gaan leggen dat witte mensen daar niet over gaan, en zich dat ook niet toe mogen eigenen? Verbijsterende onnozelheid toen Mees een goede beurt wilde maken met de observatie dat de fototentoonstelling in het Stedelijk van Rineke Dijkstra alleen witte objecten had. En of het toeval was dat daarnaast ook een fototentoonstelling was geplaatst van een Afrikaanse, ja helaas was de naam haar ontschoten. Nu kun je, als je moeite hebt met Afrikaanse namen uit je hoofd leren die ook even op een papiertje schrijven, dacht ik. Vooral als je die vraag van te voren hebt voorbereid. Dat was Zanele Muholi. Nee dus.

De vraag was wat de organisatoren voor ogen stond toen ze deze witte vrouw als moderator uitnodigden om er helemaal voor uit de VS te komen, hadden we hier niet genoeg witte vrouwen misschien als dat zo nodig moest? En waarom eigenlijk? Tja, omdat het anders zo’n ‘onderonsje’ wordt. Dit moeten we dus begrijpen: twee zwarte vrouwen zijn een onderonsje dat dringend doorbroken moet worden door een witte aanwezigheid. Never nooit horen we iets over de eindeloze witte onderonsjes in onze nationale kwekprogramma’s,

Een witte vrouw in het publiek vroeg zich hardop af of de aanwezigheid van Mees wel nodig was. En even later was het ook voor Patricia te veel. Ze liep naar voren, en zei gepassioneerd dat het genoeg was geweest, zij ging de taak van Mees overnemen. De zaal juichte. Mees stapte op. Dat was een pijnlijk moment, en in het gesprek dat voortgezet werd na een pauze werd dat ook een discussiepunt voor Gloria en Philomena. Dat er ingegrepen was, was helder. De vraag was of je ook zo in kan grijpen dat iedereen, ook degene die wordt weggestuurd, in haar waarde wordt gelaten? Daar was geen simpel antwoord op, en wat was gebeurd was gebeurd. In ieder geval leerzaam. Maar als ik de stemming proefde, dan was het vooral belangrijk dat dit een van de eerste keren was dat zwarte mensen er publiekelijk voor kozen om zelf de leiding te houden, en niet met zich te laten sollen. Daar was ik het van harte mee eens.

Het is trouwens een vastgeroest idee in onze ‘debatcultuur’ dat je de interessantste gesprekken krijgt als je maar mensen tegenover elkaar zet die het grondig met elkaar oneens zijn. Ik geloof daar allang niet meer in en sla menig ‘debat’ over omdat ze vervelend, nutteloos en onaangenaam zijn, en nooit wat opleveren wat ik de moeite waard vind. Ze blijven altijd op dezelfde voorspelbare punten steken. Maar ik vond dit gesprek tussen twee zulke ervaren vrouwen juist zo interessant omdat ze een aantal belangrijke waarden al deelden, en van daaruit verder konden denken. Zo was Gloria behoorlijk pessimistisch over wat er op het gebied van racisme al veranderd was, terwijl Philomena zei dat ze dat anders zag. Gloria zag vooral hoe taai het veranderingsproces bij witte mensen is, met als kampioenen de oude witte mannen die hun dominantie verdedigen in de media. Philomena zag meer de veranderingen bij jonge vaak zwarte mensen. Juist die uitwisseling, van twee mensen die veel weten en elkaar respecteren maakte het interessant. Ook het verhaal van Philomena over de verschillen in de vormen van segregatie in Nederland en de VS was boeiend: in Nederland zie je meer relaties tussen Surinaamse Nederlanders met witte mensen, maar is het nog heel slecht gesteld als je kijkt naar de arbeidsmarkt, naar de politieke presentatie, in de VS is dat net andersom.

Met een vraag van Patricia kregen we nog een boeiende uitwisseling over of en hoe je wetenschap en activisme kunt verenigen. Te vaak wordt gedacht dat dat niet goed samen kan, omdat je als activist partijdig bent, en dus, in de ogen van velen, niet ‘objectief’. De vraag is of al die witte mannen, die hun etniciteit en gender eenvoudig ontkennen, en vanuit onze cultuur geheel overtuigd zijn van hun natuurlijke ‘objectiviteit’ dan niet partijdig zijn. Philomena zei het mooi. Zij houdt van wetenschap en theorievorming, maar alleen als het een relatie heeft met de praktijk. Het moet ergens toe dienen, het moet leiden naar iets dat goed is.

Als Philomena en Gloria nog eens een onderonsje willen doen, waarbij wij het voorrecht hebben om daar bij te mogen zijn, dan ben ik weer van de partij.

Van Philomena Essed verschijnt trouwens een herdruk van haar klassieke boek ‘Alledaags racisme’, uit 1988, met een nieuwe inleiding, en van Gloria Wekker verschijnt de Nederlandse versie van White Innocence, met een nieuw hoofdstuk over de receptie van het boek, en van andere gebeurtenissen zoals de reacties op het publieke optreden van Sylvana Simons. Twee boeken om naar uit te kijken.

Lol, the circular firing squad van identity politics. wetenschap=activisme, debat is moord, witte mensen hebben het altijd mis, overgoten met een sausje van diepgestoorde persoonlijke issues. Goh, hoe zou het nou komen dat de maatschappelijke relevantie van modern links rap in de achteruitkijkspiegel verdwijnt?