Premature VrijMiBo

The word itself: prim, retired, its artifact
her portrait above the fireplace, on her face
the boredom she abhorred, then perfected,
her hands held upward—their emptiness
a revision, cigarette and brandy snifter
painted, intolerably, out, to leave her this
lesser gesture: What **next? or shrugged Whatever.
From the waist down she was never there.
Prettig weekend. En be nice.
Check de VrijMiBo

On ne découvre pas l'absurde sans être tenté d'écrire quelque manuel du bonheur. "Eh! quoi, par des voies si étroites... ?" Mais il n'y a qu'un monde. Le bonheur et l'absurde sont deux fils de la même terre. Ils sont inséparables. L'erreur serait de dire que le bonheur naît forcément de la découverte absurde. Il arrive aussi bien que le sentiment de l'absurde naisse du bonheur.
Prettig weekend. En be nice.
Prinsheerlijke VrijMiBo

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings
alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk
als het hart van de tijd
als het hart van de tijd
Prettig weekend. En be nice.
Links in de VrijMiBo

Neem gij het leven
Zoals het is
Een beetje onrechtvaardig,
Een beetje boosaardig,
Maar ook wel eens aardig
En soms lang niet mis!
Leef gij het leven
Zoals het gaat —
Niet al te opzichtig,
Niet al te gewichtig,
Een beetje voorzichtig
Dan is 't niet zo kwaad!
Houd gij het leven
Bedaard in het oog.
Toon gij u krachtig,
Uw doel steeds gedachtig,
Nooit onwaarachtig,
En dan: kop omhoog!
Prettig weekend. En be nice.
Zwaaien naar de VrijMiBo

Er staat in mijn hart een boompje gegroeid,
De wortels zijn bloedig rood,
Maar de bloesems zijn, als het boompje bloeit,
Sneeuwwit langs de tengere loot.
`s Nachts droom ik van vogels en laaiend vuur
En hoor verward gekras,
Maar een lied rijst in het morgenuur
Als een feniks uit as.
En van de liefde verbleekt het rood
Tot de smetteloosheid van het kind --
Er is een zuiverheid van de dood
Die reeds in het leven begint.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo op de A12

Wees zacht Dood als ik starven gao
en blaos de aodem van vergeten
over de zeerte van het weten -
dat is genao.
Dood is niet slim, het is een slaopen
in 't grote bedde van de rust
daor 't veilig is en 't longern blust.
Ik weet van horizonnen van de Rust
waorachter ik ok ienmaol zal verdwienen
maor 'k bin zo schrouwend bang veur lieden en veur pienen
en daorom Dood, aj komt - haal mij dan onbewust.
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo is onbetaalbaar

If sober, and inclin'd to sport,
To you, my fair one, I resort;
The still-forbidden bliss to prove,
Accuse me then, and blame my love.
But if to rashness I incline,
Accuse me not, but blame the wine:
When Love and Wine at once inspire,
What mortal can control his fire.
Of late I came, I know not how,
Embrac'd my fair, and kiss'd her too;
It might be wrong; I feel no shame,
And, for the bliss, will bear the blame
Prettig weekend. En be nice
VrijMiBo op de bonnefooi

Wat leefden ze eenvoudig toen
in simp'le huizen tussen groen
met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
het dorp is gemoderniseerd
en nu zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk het leven is,
ze zien de televisiequiz
en wonen in betonnen dozen,
met flink veel glas, dan kun je zien
hoe of het bankstel staat bij Mien
en d'r dressoir met plastic rozen.
Prettig weekend. En be nice.