Een mugshot van de VrijMiBo
Wat een machtig en woelerig deinen
van baar op baar,
bruisend opstaand en bruisend verdwijnend
over elkaar.
De stemklank der mensen die zingen
maakt mij zo wrang;
van verouderde krachtloze dingen
spreekt mij hun zang.
Doe uw geesten mij bouwen een woning
diep in uw schoot,
waar ik zingen zal als barenkoning
tot mijne dood.
Want geen keel die aan wal uwe zangen
ooit navertelt,
en geen mensenbrein ooit zal vervangen
uw effen geweld.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo op het werk
Hij bracht me tot de straatdeur. Hij vond 't verdomd beroerd. Ik keek naar 't bordje, „P. Bekker, Agentuur en commissiehandel” en toen naar z'n oogen.
En toen zag ik dat ook hij plotseling weer die koe hoorde loeien, die tien jaar geleden geloeid had in de schemering, de koe die je hoorde en niet zag.
Prettig weekend. En be nice.
Lekker weer de VrijMiBo
Home is so sad. It stays as it was left,
Shaped to the comfort of the last to go
As if to win them back. Instead, bereft
Of anyone to please, it withers so,
Having no heart to put aside the theft
And turn again to what it started as,
A joyous shot at how things ought to be,
Long fallen wide. You can see how it was:
Look at the pictures and the cutlery.
The music in the piano stool. That vase.
Prettig weekend. En be nice.
Toch trotse VrijMiBo
Het lekkere eten verzuurt
het duurzame eten bederft op de vliering
het najaar drupt in de serre op tafel - liefste waar is
die bonte verkleurde rantsoenkaart?
de spaarzaamheid hurkt in de kast, likt
zich de tandwolf, kauwt op de krant, ruikt
om 11 uur smorgens de ersatz
in de krop nog wat vochtige korrels
voor als straks
de hemel op het erf valt
hopelijk halen althans de kinderen
het voorjaar -
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo naar de playa
Ik lees een boek, ik schrijf een brief,
Ik kom bij jou, wij praten.
Die dingen zijn mij even lief;
Ik kan ze ook wel laten.
Het voorjaar buiten is altijd zoel,
Maar niet dat wilde wonder
Toen ik weg wou gaan, alleen en koel;
Nu kan ik ook wel zonder.
Ik meende aan 't strand te zijn geboren,
Mijn huis te hebben in het duin.
Dat alles is al lang verloren,
Nu voer ik meeuwen in mijn tuin.
Prettig weekend. En be nice.
Polyglotte VrijMiBo
Per me si va ne la città dolente,
per me si va ne l'etterno dolore,
per me si va tra la perduta gente.
Giustizia mosse il mio alto fattore:
fecemi la divina potestate,
la somma sapienza e 'l primo amore;
dinanzi a me non fuor cose create
se non etterne, e io etterno duro.
Lasciate ogne speranza, voi ch' intrate.
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo op ramkoers
Like seven birds sleeping on the plateau
Overlooking the shipwreck of love, mystery
Of the drunken visitors wandering off
With your wife, men who talk with a bad accent,
The condemned the abandoned, one day of silence,
Two days of silence, dreams shattered and protected,
The more the blossoms the more you suffer.
Prettig weekend. En be nice.
OP DE HOOGTE BLIJVEN VAN DE RAMKOERS: DAARR
Kwalificeren voor de VrijMiBo
De watergolfslag van ambities
liet hem niet onberoerd
In de weekenden reisde hij
met modellen door het land
Nog geen veertig kilo woog hij,
altijd met vrouwen bezig
Verzilverd, gediplomeerd, gefotografeerd
keerde hij terug en liet dit andere
gewicht inlijsten
Uit al deze lijsten, verkreukeld & vernietigd,
herken ik nog altijd mijn moeder en andere vrouwen.
Prettig weekend. En be nice.
De Bodem Van De VrijMiBo
Zij kent de onderkant van kast en ledikant,
ruwhouten planken en vergeten kieren,
want zij behoort al kruipend tot de dieren,
die voortbewegen op hun voet en hand.
Zij heeft zichzelve aan de vloer verpand
om deze voor de voeten te versieren
van dichters, predikanten, kruidenieren,
want er is onderscheid van rang en stand.
God zal haar eenmaal op Zijn bodem vinden,
gaande de gouden straten naar Zijn troon,
al slaande met haar stoffer op het blik.
Symbolen worden tot cymbalen in de
ure des doods - en zie, haar lot ten hoon,
zijn daar de dominee, de bakker en de frik.
Prettig weekend. En be nice.
