Het is weekend. Hier hangt de lucht vol weemoed.

Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die de trein
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg om mij,
Het eindloos levenspad met fletse lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom hebt gij van dat blonde haar,
Daar de englen aan te kennen zijn? En dan,
Waarom blauwe ogen, wonderdiep en klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!

En waarom mij dan zo voorbijgesneld,
En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen vastgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Kil.

De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon
doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige hollandse zandgrond.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Prik.

Dass der grösste Teil der Welt
Das Schlechte für das Gute hält:
Dies Uebel sieht man alle Tage.
Jedoch, wie wehrt man dieser Pest?
Ich zweifle, ob sich diese Plage
Aus unsrer Welt verdrängen lässt.
Ein einzig Mittel ist auf Erden,
Allein es ist unendlich schwer:
Die Narren müssen weise werden;
Und seht, sie werden 's nimmermehr.
Nie kennen sie den Wert der Dinge;
Ihr Auge schliesst, nicht ihr Verstand;
Sie loben ewig das Geringe,
Weil sie das Gute nicht gekannt.
Prettig weekend. En be nice.

Het was ons het jaartje weer wel

Zoals dat gaat met jaren: het ene jaar gebeurt er niks, het andere jaar gebeurt er van alles. Maar wat er ook gebeurt, er gebeurt op vrijdag altijd de VrijMiBo. En aan het eind van het jaar het VrijMiBo jaaroverzicht. Alle 52 goed. Na de breek. Tot morgen!

Het is weekend. En Kerst.

Christmas Eve! Five
hundred poets waited, pen
poised above paper,
for the poem to arrive,
bells ringing. It was because
the chimney was too small,
because they had ceased
to believe, the poem passed them
by on its way out
into oblivion, leaving
the doorstep bare
of all but the sky-rhyming
child to whom later
on they would teach prose.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend ja.

Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.

Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.

Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.

Voltaire had pokken, maar
genas zichzelf door o.a. te drinken
120 liter limonade: dat is poëzie.

Of neem de branding. Stukgeslagen
op de rotsen is zij niet werkelijk verslagen,
maar herneemt zich en is daarin poëzie.

Elk woord dat wordt geschreven
is een aanslag op de ouderdom.
Tenslotte wint de dood, jazeker,

maar de dood is slechts de stilte in de zaal
nadat het laatste woord geklonken heeft.
De dood is een ontroering.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Dranquilo.

Distance, like snow, melts.

Walking in deep yellow leaves
drowns out your voice.

Thinking, like a deep river,
eats canyons in your mind.

Everything blossoms that can.

Everything blossomed that could.

Stars move if they are airplanes;
wish fast.

You can live in as many places
at once if you need to.

For some places you don't go anymore,
you still have a key.

A dream brings you into morning
one way or another.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Willen jullie de VrijMiBo. Ja. Of. Nee.

Sein Blick ist vom Vorübergehn der Stäbe
so müd geworden, dass er nichts mehr hält.
Ihm ist, als ob es tausend Stäbe gebe
und hinter tausend Stäbe keine Welt.

Der weiche Gang geschmeidig starker Schritte,
der sich im allerkleinsten Kreise dreht,
ist wie ein Tanz von Kraft um eine Mitte,
in der betäubt ein grosser Wille steht. 

Nur manchmal schiebt der Vorhang der Pupille
sich lautlos auf -. Dann geht ein Bild hinein,
geht durch der Glieder angespannte Stille –
und hört im Herzen auf zu sein.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het klopt niet. Maar het is wel waar.

De boer schrok zich die avond lam:
een trein die door zijn weiland kwam
had hij gehoord.
Toen was het weg. Het was niet waar.
Pas twee jaar later is er daar
een trein ontspoord.

Ook iemand zag, terwijl hij sliep
een auto zinken in het diep,
een heel gezin.
Precies de plek heeft hij gezien:
de auto reed een dag nadien
het water in.

Soms is er vage lampenschijn
uit ramen waar geen huizen zijn,
alleen maar grond.
Al wat bestaat heeft steeds bestaan
en wat vergaat is al vergaan
eer het bestond.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het is iets.

Je n'avais que dix-sept ans,
Mourir sans faire l'amour
Me paraissait bien triste.
Faut-il toucher la mort
Pour connaître la vie?
Nous avons tous des corps
Fragiles, inassouvis.

Fin de soirée,
Les vagues glissent
Sur le métal du casino
Et le ciels vire à l'indigo,
Ta robe est très haut sur tes cuisses.

Camélia blanc dans une tresse
Des cheveux lourds et torsadés,
Ton corps frémit sous les caresses
Et la lune est apprivoisée.
Prettig weekend. En be nice.