Chef de VrijMiBo
Ik wijd je dit gedicht, zodat, als ooit mijn naam
Voorspoedig in een verre tijd aan land zal komen,
Groots voortgedreven als een schip door een orkaan,
En op een avond stervelingen zal doen dromen,
Jouw aandenken zo fabelachtig als fantomen
De lezer afmat als een monotoon timpaan
En, in mijn laaghartige verzen opgenomen,
Door een geheime broederband blijft voortbestaan,
Verdoemde vrouw, jij die vanaf de hellegrond
Tot aan de hemeltrans slechts mij als toevlucht vond:
-O jij die, als een schim onmiddellijk verzwonden,
Met lichte voet en onbewogen blik trapt op
De dwaze stervelingen die je wrang bevonden,
Standbeeld met gitzwart oog, engel met bronzen kop.
Reaguursels
Dit wil je ook lezen
Nu ook al vrouwonvriendelijk: tieten
Herstel de suggestie van
Stamcafé: Sjonge jonge jonge wat was het gezellig in De Balie lekker kijken naar Mona Keijzer
GeenStijl dronk bier en dit is wat er gebeurde
StamCafé. Waar is eigenlijk het meisje dat mandarijnen verkoopt
Mandarijnen, sinaasappels, maar daar gaat het niet per se om
