Neem de tijd, VrijMiBo
Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in.
Nu ja, niet elke avond. Af en toe.
Vaak ben je voor dat groeien zonder zin,
En toch zo grondig, na de dag te moe.
Een bloem geeft alles. Maar zij is al dood.
Jij bent gespleten. Maar jou wacht het leven.
Zo ben je vaak in niets een lotgenoot.
Een wig lijkt tussen jou en haar gedreven.
Zij wil zich haasten. Jij moet blijven duren.
Jij waakt en fragmenteert. Zij bloeit en slaapt.
Soms strookt het. Op zo'n avond, dat je uren
Door een wijdopen kelk wordt aangegaapt.
Prettig weekend. En be nice.
Omstreden VrijMiBo
Midden in deze woestenij
van zon, stenen en droog gewas
zie ik opeens mijn eigen land
- onaangetast door deze brand:
bleek water, mist over een wei.
zie ik hoe koel en zacht dat was.
IJl als de dunne, dode maan,
die overdag is blijven staan,
maar meer dan herinneringen,
begeerlijker dan enig ding
zie ik verre water blinken
trachten mijn ogen het te drinken.
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo is gezien, gehoord en gedaan
waiting for death
like a cat
that will jump on the
bed
I am so very sorry for
my wife
she will see this
stiff
white
body
shake it once, then
maybe
again
it's not my death that
worries me, it's my wife
left with this
pile of
nothing.
I want to
let her know
though
that all the nights
sleeping
beside her
even the useless
arguments
were things
ever splendid
Een ongecensureerde VrijMiBo
Liedjes om een verdrietige Melanie op te vrolijken.
Verder plonzen. Het zaaien van kneuterige uitzichtloosheid.
Een zangeres van een Nederlandse groep, op een Zuidhollandse plas. Zwarte ran-
den rimpelen langs de plinten aan de vloer, van het vooruitgeschoven paal-
woninkje, en kleine, wilde knotwilgen en oevers met rots-
sprintjes, waarop voorzichtig speciale jongens hoeden met lange veren hebben
neergevleid. Oceanetrane, geel, roze, wit.
Prettig weekend. En be nice.
De Nieuwe VrijMiBo Is Oud
Het is weekend. Jaar in. Jaar uit.
Before telegraph, news traveled
from mouth to ear, from hand to hand.
News arrived old. From sea to sea
took weeks, unless carried by boys
stationed along the stagecoach route
to race a cross-country relay.
Your pulse gallops toward the handoff,
when your teammate takes the baton
and the noise and flurry go on
without you. Your leg run, you and
your horse (your partner, your friend) stand
encompassed in adrenalin,
watching, as the Ancestors must,
unable to help, but cheering.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMoeBo
Het is weekend. Pfff.
Mijn kamer is een kamer in de tijd.
God zwijgt. Ik heb verkeerd geleefd,
mijn adem opgeteerd in de luchtbel
van een geloof. Ik schreef mijzelf
om veilbaar te zijn honderd jaar
na mijn dood. Zonder lust brak ik
mijn deel van het dagelijks leven,
verstrooid, bang om de eeuwigheid
te verspelen aan liefde en brood.
Buiten waaide de wereld, wierp
steentjes tegen het raam. Ik zat
in mijn huisje en likte mijn handpalm,
en las in de kranten niet meer dan
de rechtvaardiging van mijn bestaan.
Prettig weekend. En be nice.
VrijKerstBo
Het is weekend. Fijne dagen.
Evening: the nervous suburbs levitate.
Height does us no harm, now we are high above the mineral pools,
above the flash hotel whose only use is treachery.
Someone knocks on a door and you crouch behind the bed.
Down in the bar, the small girls toast their parents,
the brother breaks a large bone for its marrow.
I'm thinking of a challenge for us all. The star in the sky
has traveled all the way from home. Now follow that!
Prettig weekend. En be nice.