De VrijMiBo Voor Het Weekend
Her body was flowing and close-woven—
A slippery, whispering curtain which could not stop
Streams of dim gleams behind it.
One day with a long knife I cut a rent in the curtain:
I saw a soul nailed to a cross—
Slender, perfect-lipped, trying to laugh at its agony,
Counting its spattering blood-drops amusedly.
And somehow I could not find the sight dreadful.
Prettig weekend. En be nice.
Hoogervorst niet beschikbaar voor de VrijMiBo
Build on resolve, and not upon regret,
The structure of thy future. Do not grope
Among the shadows of old sins, but let
Thine own soul's light shine on the path of hope
And dissipate the darkness. Waste no tears
Upon the blotted record of lost years,
But turn the leaf, and smile, oh, smile, to see
The fair white pages that remain for thee.
Prettig weekend. En be nice.
Huiszoeking door de VrijMiBo
In klamme droom zoek ik
Een harnas te ontwerpen waarin
Niemand me kan treffen, bouw ik
Schuilkelders in lood, huil ik
Om een idee een woord die zouden
Een zachtaardig dier verwekken.
's Morgens schijnt mijn angst misplaatst.
De bomen staan er rustig en zelfzeker.
Even zelfzeker haten
De kinderen elkander.
Een bang mens stemt de buren onbehaaglijk.
Ze brengen de politie op de hoogte.
Het blijkt dat ik de wet
Niet naleef.
Prettig weekend. En be nice.
Internationale VrijMibo
On ne naît pas femme: on le devient. Aucun destin biologique, psychique, économique ne définit la figure que revêt au sein de la société la femelle humaine; c'est l'ensemble de la civilisation qui élabore ce produit intermédiaire entre le mâle et le castrat qu'on qualifie de féminin.
Prettig weekend. En be nice.
Premature Vrijmibo
Ik, kleine slaaf van poëzie en taal,
mij was ter borst de eerste melk al schraal.
Zó droef, zó dun klonk 't moedermonds verhaal,
waar het kanon in doorklonk van Transvaal,
en zó vol tranen was het kleine lied
van bruut verraad en simpel boers verdriet,
dat, wat mij voedde, woord en melk en brood,
dit àl doortrokken was van dood en dood.
Prettig weekend. En be nice.
Genoeg steun voor de VrijMiBo
The Props assist the House
Until the House is built
And then the Props withdraw
And adequate, erect,
The House support itself
And cease to recollect
The Augur and the Carpenter –
Just such a retrospect
Hath the perfected Life –
A Past of Plank and Nail
And slowness – then the scaffolds drop
Affirming it a Soul –
Prettig weekend. En be nice.