Pak je VrijMiBo
Het is weekend. Er kan nog van alles gebeuren.
You love the roses - so do I. I wish
The sky would rain down roses, as they rain
From off the shaken bush. Why will it not?
Then all the valley would be pink and white
And soft to tread on. They would fall as light
As feathers, smelling sweet; and it would be
Like sleeping and like waking, all at once!
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo 21.0
Het is weekend. Hier is uw VrijMiBo 21.0.
Vanavond hoorde ik
dat de maan niet rond
maar peervormig is
met tenminste twee
uitstulpingen, misschien
wel drie. Toen ik later
naar buiten keek
klom een ronde
witgloeiende schijf
boven de daken uit
en ik betrapte me
op dezelfde koppigheid
waarmee ik andere
gedeukte illusies
in ere houd.
Prettig weekend. En be nice.
Demonstratieve VrijMiBo
Den Haag, stad, boordevol Bordewijk
en van Couperus overal een vleug
op Scheveningen aan, de villawijk
die kwijnt en zich Eline Vere heugt.
Maar in de binnenstad staan ze te kijk,
deurwaardershuizen met de harde deugd
van Katadreuffe die zijn doel bereikt.
Ik drink twee werelden in ene teug.
Den Haag, je tikt er tegen en het zingt.
In de passage krijgt de klank en hoog
weergalmen en omlaag een fluistering
tussen de voeten over het graniet;
rode hartkamer die in elleboog
met drie uitmondingen de stad geniet.
Prettig weekend. En be nice.
Vin de VrijMiBo
Het onbevattelijke is vlees geworden,
een loodzwaar heimwee om de laatste zucht;
zijn romp ligt als een rouwklacht op de aarde,
zijn voeten smeken rampspoed van de lucht;
hij werd om zijn mysterie afgeslacht,
zijn silhouet komt nooit meer tot bedaren;
het leven is een daverende klucht.
Prettig weekend. En be nice.
Van de VrijMiBo tot de bar
Premature VrijMiBo
The word itself: prim, retired, its artifact
her portrait above the fireplace, on her face
the boredom she abhorred, then perfected,
her hands held upward—their emptiness
a revision, cigarette and brandy snifter
painted, intolerably, out, to leave her this
lesser gesture: What **next? or shrugged Whatever.
From the waist down she was never there.
Prettig weekend. En be nice.
Check de VrijMiBo
On ne découvre pas l'absurde sans être tenté d'écrire quelque manuel du bonheur. "Eh! quoi, par des voies si étroites... ?" Mais il n'y a qu'un monde. Le bonheur et l'absurde sont deux fils de la même terre. Ils sont inséparables. L'erreur serait de dire que le bonheur naît forcément de la découverte absurde. Il arrive aussi bien que le sentiment de l'absurde naisse du bonheur.
Prettig weekend. En be nice.
Prinsheerlijke VrijMiBo
er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings
alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk
als het hart van de tijd
als het hart van de tijd
Prettig weekend. En be nice.