Weet u nog, dat vernietigende OVV-rapport over alle misstanden die voorafgingen aan Panhuis' moord op Anne Faber?

De eindverantwoordelijke voor die misstanden, de behandeldirecteur uit de tijd dat Panhuis in PI Vught 'behandeld' werd, en vervolgens werd overgeplaatst voor een herintegratietraject in kliniek Den Dolder, zit in de carrièrelift. Erik Masthoff is per 1 maart bestuurder bij Fivoor, de organisatie waar de psychiatrische afdeling van Den Dolder onder valt. Ja, echt iemand die de bedrijfsprocessen kent, zeg maar. 

Hans Faber, de oom van, laat weten: "Dat nota bene deze man is aangesteld toont wat ons betreft aan dat het de bestuurders van Fivoor en de PI Vught ontbreekt aan realiteitszin en moreel besef en de moord op Anne afdoen als een bedrijfsongevalletje. Respectloos naar Anne, haar familie en haar vrienden. Het belooft ook weinig goeds voor de cultuuromslag die moet plaatsvinden in de forensische psychiatrie."

Masthoff is dus de behandeldirecteur waaronder Panhuis op zijn eigen verzoek zijn zedendossier niet over liet dragen aan Den Dolder, waarmee zijn zedenachtergrond volledig buiten beeld raakte tijdens zijn herintegratietraject. Maar gelukkig, hand in eigen boezem hoor: "De aanbevelingen in de rapporten wijzen ons echter wel op de verantwoordelijkheid om het beter te doen dan bij Michael P. Daar zijn alle betrokkenen, onder wie Erik, zich erg van bewust. Hij draagt deze verantwoordelijkheid met veel energie en is er op gebrand herhaling van het gebeurde te voorkomen."

Het rapport van de OVV over mensen met een ernstige psychiatrische aandoening leest weg als een onrealistische reeks gebeurtenissen. Wat er fout gaat is volkomen logisch voorspelbaar.

**Richard
**Neem bijvoorbeeld “Richard”, die van zijn vrouw dertien jaar in het geheim noodzakelijke medicatie kreeg. Moeilijke jaren, maar het ging. Dat mocht niet, de medicatie werd afgebouwd, zijn ziekelijke achterdochtigheid kwam maximaal naar boven en toen kreeg hij te horen gedrogeerd te zijn. 

De bom barstte, moeder met kinderen vluchtten het huis uit en kozen gedwongen voor een echtscheiding. Als ex wordt ze niet meer bij instanties te woord gestaan, dus valt de regie uit elkaar. Twee jaar later verkeren alle instanties in opperste verbazing dat de rechter geen gedwongen opname beveelt. Nogal logisch aangezien niemand de moeite nam de rechter te informeren.

Tijdens de tweede poging hem gedwongen op te nemen, loopt de rechter even naar buiten om kort te overleggen zonder direct uitspraak te doen. Richard verschanst zich in de woning. Uren onderhandeling volgen, waar zelfs een kind wordt ingezet. Er worden jerrycans gezien, er volgt een inval door een arrestatieteam en Richard sterft door zijn eigen steekvlam.

Jasper
“Jasper” werd van het kastje naar de muur gestuurd. In de ene instelling was hij niet welkom vanwege zijn autisme, in de andere niet vanwege zijn drugsprobleem. Exclusiecriteria, heet dat met een duur woord. Hij vlucht naar Azië, raakt uit beeld en wordt daarna teruggevonden in een buitenlands ziekenhuis waar de intensieve behandeling aanslaat. Terug in Nederland ontbreekt weer de juiste zorg.

Valentijn
"Valentijn" ziet het nut niet van medicatie en laat deze in het geheim afbouwen. Andere behandelaars en familie weten van niets. Vader trekt aan de bel, maar de psychiater vind het te weinig voor een gedwongen opname. Valentijn heeft een aanvaring op straat, haalt thuis zijn koksmessen en wordt door de politie acht keer geraakt in been en buik. Hij overleeft.

De rechter veroordeelt hem niet tot de gevangenis, maar tot een behandeling. Ook die komt niet van de grond. Binnen een jaar wordt hij vijf keer overgeplaatst, waardoor geen behandelrelatie ontstaat. Ouders merken dat het weer slechter met hun zoon gaat en trekken nogmaals aan de bel. Valentijn blijkt zijn medicatie verlaagd te hebben, de herhaling is ingezet.

Michael Panhuis kon vrij rondlopen en Anne Faber vermoorden omdat niemand die verantwoordelijk was voor het veilig houden van de samenleving zijn of haar verantwoordelijkheid daarvoor nam.

Zeggen wij niet, staat in dat vernietigende OVV-rapport. Panhuis was een "modelpatiënt" waar niemand zich - ondanks een hele wrede dubbele verkrachting waar hij voor was veroordeeld - echt druk om maakte en vanmiddag hoorden we een halfzachte VVD-minister deemoedige kudtsmoesjes verkondigen tegen een Kamer die heilige verontwaardiging acteerde maar alleen écht ff pissig werd toen Theo Hiddema details uit die verkrachtingszaak voorlas uit het vonnis. Want De Toon en Het Fatsoen zijn altijd belangrijker dan de feiten.

Wat is het weer tekenend voor de toestand van Dit Land, want iedereen die dit debat thuis volgde, of online, en in de comments op GeenStijl, heeft precies hetzelfde gevoel: glas, plas, was en op naar de volgende te vroeg vrijgelaten tbs'er, los rondlopende jihadistische tijdbom met een slagersmes of door oorlogsleed getekende asielzoeker die is uitgeprocedeerd maar toch een wrange (want te voorkomen) misdaad weet te begaan. Omdat niemand de verantwoordelijkheid nam om een ongewenste vreemdeling de deur te wijzen. Want De Toon en Het Fatsoen zijn altijd belangrijker dan de risico's.

Het Forum voor Democratie is niet aan zo'n raketvlucht bezig in de peilingen omdat Baudet onze verlosser is. Je hoeft de boeken van Pim Fortuyn (die nadacht over de technische tekorten van ons pamperende poldermodel en daar oplossingen voor op schrift zette) maar naast de zweverige proza van de pianoligger des vaderlands te leggen om te weten dat een velletje bladmuziek op papier er leuk uit kan zien maar in de praktijk nog niet automatisch een strak gedirigeerd orkest oplevert. Toch scoort Forum, omdat de partij alleen maar op de pijnpunten en open zenuwen van de polder hoeft te wijzen om punten te pakken.

Zoals de Europese Unie: een door zwalkende dronkenlappen en schreeuwende federalisten geleid gekkenhuis zonder democratisch mandaat, waar steeds meer mensen hun vraagtekens bij zetten. Of Asiel en migratie: een voor je sociale status levensgevaarlijk debat dat verstikt wordt onder de zware, muffe deken die door islamitische regressie geweven is. Wat te denken van cultuur en tradities: verboden woorden als ze van eigen bodem komen terwijl het multiculturalisme onder de valse vlaggen van "diversiteit" en "inclusiviteit" heilig en onschendbaar worden verklaard door margegroepen zonder rationeel mandaat maar met een grote muil. 

Nog meer? Natuurlijk. Het Nederlandse rechtssysteem: een door D'66-rechters gedomineerde snoezelruimte met zachte wandjes waarbinnen daders slachtoffers worden en de samenleving aan de hoop van zegen is overgeleverd als er weer eens een celdeur te vroeg wordt open gezet. En natuurlijk de klimaatproblematiek: een groene religie vol hysterische aanhangers waarover bijna niemand zich in het verkiezingsprogramma aan had onderworpen maar waarvoor de jehova's en collectanten nu ineens tienduizenden euro's bij de burger komen halen om een einddoel na te streven waar niemand kritische vragen bij mag stellen.

Maar Baudet zei 'boreaal', en De Toon en Het Fatsoen zijn altijd belangrijker dan het afbinden van open zenuwen. Verdomme, Thierry. Doe dat dan ook niet...

Ouders in de plenaire zaal als matig excuus om het oppervlakkig te houden

Als laatste spreker in het bij vlagen mild emotionele, maar verder volstrekt volgens het standaardmodel van de heilige verontwaardiging verlopende debat, weet de heer Mr. Theo Hiddema toch nog iedereen op de kast te krijgen. Het Kamerlid van Forum voor Democratie ging zojuist volgens enkele Kamerleden iets te veel in detail over de wandaden van 'het beest' Michael Panhuis. Dat het hier geen rechtbank is, merkte de vvd op, en of HET FATSOEN even bewaakt kan worden, aangezien de ouders van Anne Faber in de zaal zitten. Want de Kamer vindt het weer eens niet kunnen. Nou. Dat zal Hiddema allemaal een zorg zijn.
Update 13u05: Schorsing tot 14u00.
Update 13u20: Videofragment vervangen door het hele half uur Hiddema.
Update 13u25: Mr. Hiddema las gewoon voor uit het verkrachtings-vonnis van Panhuis. Voor de strafrechtjurist is dit gewoon werk, voor de rest van de Kamer is dit SCHRIKKEN.

Livestream TK na de breek

Keurig in een modeltopic gegoten voor u

We schakelen om 10u15 live over naar de plenaire zaal, waar een aantal modelpolitici (die we ter beschikking hebben gesteld aan onze modeldemocratie) een modeldebat zullen voeren met een modelregering over het landelijke modelsysteem van modelrechters en modelinstanties die een modelpatiënt de kans gaven om een modelburger ongezien van haar modelbestaan te beroven. Op volgorde van een modelsprekerslijst (pdf) zullen zij hun modelkritiek en modelverontwaardiging etaleren, die vervolgens van een modelreactie en een modelspijtbetuiging wordt voorzien door modelministers Dekker en Gabberwaus. Daarna worden er nog wat modelmoties ingediend en door een modelstemming geloodst, waarna ze allemaal een modelglas drinken, een modelplas doen, en alles blijft zoals het model altijd al was. Zodat de modelmaatschappij de adem weer in mag houden tot het volgende modelincident, omdat onze samenleving nou eenmaal geen idee heeft wat het aan moet vangen met moordenaars, verkrachters en psychopaten die niet in het model van braaf burgerschap passen.
Update: Familie Faber is present in Tweede Kamer. Dapper/loodzwaar.
Update 10u25: Het is kennelijk ook zwaar voor Kamerleden. Eerste spreker Attje Kuiken (PvdA) vraagt om schorsing omdat ze duizelig wordt.
Update 10u28: Minister Dekker begint debat met het verkeerd informeren van de Kamer. Op een detail, maar toch: het onderstreept dat ie z'n zaken niet op orde heeft.
Update 10u31: Attje Kuiken vervolgt, maar slikt wel een paar flinke brokken in haar keel weg. CDA wijst er wel fijntjes op dat behandeldwang door de PvdA uit de wet is gehaald.
Update 10u42: SGP-profeet Kees van der Staaij wijst er fijntjes op dat iedereen in de Kamer dit vandaag het allerbelangrijkste onderwerp ooit vindt, maar hoe snel is dat weer vergeten als de wetten en regels niet aangepast worden?
Update 11u05: Vvd-groentje Jeroen [naam alweer kwijt] worstelt zich door spreektijd. Houdt vvd-verhaal over strenge rechtspraak. Verdedigt daarmee vvd-minister die de touwtjes te veel liet vieren. TSJA.
Update 11u13: Van Toorenburg (CDA) begint over DE TOON tegen PVV-Kamerlid Markuszower, die zich boos maakt over het 'verrotte, constant falende rechtssysteem'. Want DE TOON, dat is het probleem natuurlijk.

Tweede Kamer livestream na de breek.

Opklik voor samenvatting van dat achttien dodelijke citaten tellende rapport over "modelpatiënt" Michael Panhuis.

Dus u dacht dat dat blokkeergejengel over Zwarte Piet de Rechtszaak van de Eeuw was. Nou mooi niet. Totale Hi-Ha-Hondenlul Michael Panhuis is de Rechtszaak van de Eeuw.

Moordverkrachter Panhuis die Anne Faber op gruwelijke wijze van het leven beroofde is van mening dat zijn straf van 28 jaar + TBS te hoog is. Ja doei. Geen straf is te hoog voor een volledig geschifte psychopaat die zijn minachting voor de nabestaanden van zijn slachtoffer nog maar eens uit met zijn laffe hoger beroep. Als je van mening bent dat je te hard bent aangepakt moet je maar met je ranzige tengels aan een Japanse realdoll gaan zitten in plaats van aan een mens van vlees en bloed. Het gaat om een regiezitting, dus vermoedelijk geen inhoudelijk vuurwerk. Hoe dan ook, ze hadden die Panhuis helemaal in elkaar moeten rammen & moge hij voor eeuwig bukken voor Bubba. Kom er maar in, Sas.
UPDATE: Panhuis is een Artikel 12-procedure gestart om de mensen van het arrestatieteam strafrechtelijk te vervolgen. Wat een domme lul is het toch.

"Ze zitten hier 's ochtends om tien uur al aan het bier. En blowen. Mag dat? Nee, natuurlijk mag dat niet." GeenStijl gaat Alberto bij Altrecht, de inmiddels beruchte psychiatrische kliniek in Den Dolder.

Altrecht is de plek waar Michael Panhuis zat 'opgesloten' alvorens hij zich vergreep aan Anne Faber. In de dagen en weken na de dood van Anne kwamen steeds meer gruwelijke details over haar moordenaar aan het daglicht. "Hij zag ninja's, snoof en rende met een mes door de tuin van de kliniek." Altrecht; een verdorven drugshol. Minister Blok (toen nog Justitie & Veiligheid) kondigde stoer een onderzoek aan en de beveiliging zou worden aangescherpt. Ondertussen beet AD-journalist Yelle Tieleman zich vast in de zaak-Faber én in de misstanden bij de kliniek. Hij sprak met patiënten en kwam tot een schrijnende conclusie: het gebruik van en de handel in drugs zou nog steeds aan de orde van dag zijn. Daarnaast zouden de aangekondigde controles achterwege blijven. Onderwijl was GeenStijl in contact gekomen met een werknemer van Altrecht, Jannie (*), die haar verhaal wilde doen. Zo werd afgesproken een rondje psychiatrische kliniek te doen. Alhier, een verhaal van klapperende oren, drugs, neuken voor shag en lege blikken bier. De Panhuis Papers.

Iedereen heeft een verhaal. Maar in Den Dolder hebben meer mensen een verhaal. Ga vijf minuten op het terras van de dorpskroeg zitten en je ziet ze. Je ontmoet ze. Met gebogen hoofd, blik op de grond gericht, stiefelt een man naar de Albert Heijn. Iedereen weet het. "Dat is er een. Die gaat bier halen", zegt Jannie. Het blijkt weliswaar shag te zijn, maar de man ploft even later wel neer op het terras. Binnen een paar minuten heeft hij meerdere vaasjes achter de kiezen. Vreemd, want hij is patiënt (of cliënt, zoals Jannie hen noemt) bij Altrecht en bier is voor hem verboden. Jannie kent de man van diens behandeling (wat heet: hij heeft haar ooit geprobeerd neer te steken). "Ze zitten hier 's ochtends om tien uur al aan het bier. En blowen. Mag dat? Nee, natuurlijk mag dat niet."

We steken het spoor over en volgen de borden 'Voetpad naar Altrecht', ook wel 'de junkenroute' genoemd. Een paar honderd meter verderop is het viaduct waar Anne Faber vermoedelijk schuilde, alvorens haar moordenaar tegen het lijf te lopen. Jannie vertelt dat de cliënten overal op het terrein plekken hebben waar ze, hoewel streng verboden, bier drinken en drugs gebruiken. En dat het massaal gebeurt. Nadat we het welkomstbord van het terrein zijn gepasseerd ('Alcohol, drugs en foto's verboden') stuiten we op een soort transformatorhuisje. "Hier liggen altijd zo veel blikken bier, dat ze er maar een prullenbak neer hebben gezet. Grappig toch, een prullenbak voor bierblikken, terwijl je op het terrein van de kliniek niet mag drinken? Maar goed, die prullenbak werd toch gesloopt." Er liggen nu geen bierblikken. Achter het huisje, op een soort kampvuurplek, wel Bacardi-doppen en lege flessen wijn. Jannie grijnst en lijkt te willen zeggen: *"Ik zei het je toch?"

*Lees verder na de klik.

Het bericht die je wist dat zou komen: kliniek Altrecht, de psychiatrische proeftuin alwaar Anne Fabers moordenaar Michael Panhuis zich helemaal de ninja snoof & neukte, is nog steeds een verdorven drugshol.

Die signalen kuchte een man in een regenjas ook al door de brievenbus van de GeenStijl, maar het AD schrijft het op en dus is het dubbel waar. De naam is veranderd van Altrecht Aventurijn in FPA Utrecht, dat voelt toch een beetje of een castingbureau van een aanrandende viespeuk de naam wijzigt in Post Castelijn Casting, en als donderslag bij heldere hemel zit iedereen NOG STEEDS VOLOP EN ONGESTOORD AAN DE DRUKS. Controle is er niet of zo lek als een mandje en de medewerkers zijn incompetent of kunnen het niet aan. Stef Blok kondigde heel stoer een onderzoek aan naar de kliniek, maar nadien was hij vooral druk met de multiculturele samenleving en kon een broedplaats voor vrouwenmoordenaars hem kennelijk niet meer boeien. Reactie FPA Utrecht: 'We maken een moeilijke tijd door'. Ja hallo. Weet je wie een moeilijke tijd doormaakt? De ouders, familie en vrienden van Anne Faber.