Zo. Kregen wij als Nieuwjaarsgroet opeens een kant en klare verstripping van een verhaal van Heere Heeresma jr. in de stijlloze mailbox! Lees dan!

U kunt de zeven pagina's afzonderlijk opklikken voor groot of hierrr het complete verhaal als PDF downloaden.

Prikkelende tekst, wel.

A) Völkischer Beobachter
B) Nazi-krant de Nazi-graaf voor Nazi's
C) Moslims zijn de nieuwe joden
D) Leefde Jan Tromp nog maar
E) Anders, namelijk...

Regressieve onderwerping in de praktijk. Weliswaar nu nog in Iran, maar wacht maar.

Terwijl moreel dolend D66 hier z'n uiterste best doet om hoofddoekjes te verplichten vechten Iraanse vrouwen dagelijks tegen dichtgetikte religekkies uit het jaar 0 die hun patriarchale normen en waarden met geweld proberen op te dringen aan het mooiere geslacht. En dat terwijl Iraanse vrouwen prachtig zijn. Een hoofddoek. Is. Geen. Keuze.

ingezonden brief over de Syrische Sargentiniërs die zaterdag op terreurverdenking zijn aangehouden in Rotterdam. Van een uiterst Bezorgde Burger. Maar daar zijn er veel van, en in de Volkskrant worden ze wel beschimpt maar niet afgedrukt. Dus bij dezen.

De Soderbom en de Gestressteman, een brief over de anti-terreuractie in Rotterdam en mijn ervaringen

"Beste Geenstijl,

Zaterdag, 29-12-2018. Mijn wekker gaat even voor 6 uur 's ochtends af. Nog heel even blijf ik liggen, totdat ik plots wakker word geschud door wat klinkt als een bowlingbaan next door, even na zessen.  Ik maak me klaar voor mijn werk vandaag, vertrek drie kwartier later en neem de lift naar beneden. Hij stopt op de 11e etage - opeens staat er een apart politieteam samen met mij in de lift. Ze zijn indrukwekkend uitgedost, camo, bivakmuts en al. 

Droom ik nog? Nee, want een van hen praat kort met mij over het werk dat ik doe. Pas als we beneden uit de lift zijn, krijg ik de kans om te vragen wat er gaande is. Kon 'ie geen uitspraak over doen, uiteraard. Ik dacht dat ze een wietplantage hadden opgerold. Eenmaal op de fiets halverwege de route naar mijn werk daagde het mij - deze gasten zagen er min of meer hetzelfde uit als de antiterreur-eenheden die op de daken liepen tijdens de Hofstadgroep-affaire. 

Jihad on your doorstep.

Het was een sterk vermoeden, maar zonder bevestiging van wat er gaande is geweest, ging ik verder met mijn werkzaamheden. Pas tegen het invallen van het donker in de avond vernam ik wat er vanochtend is gebeurd - het verbaast mij eigenlijk niet heel erg, tegelijkertijd word en blijf ik ontzettend kwaad en realiseer me dat dit wel degelijk de realiteit vandaag is.

Godverdomme.

Het komt hard aan. Hier in de flat, gewoon een paar meter verder. Part and parcel, zeg maar. Zogenaamde vluchtelingen worden ook hier gedumpt in sociale huurwoningen, uiteraard met vrijwel allesh gratish. Het wordt zoals altijd ongevraagd door je strot geduwd. Ommoord is een mooie buurt om te wonen, veel groen en over het algemeen vriendelijke en leuke mensen, alhoewel je langzaam ook hier steeds meer theedoeken en harige mannen op straat ziet verschijnen.

Donderdagavond zond PowNed de fijne documentaire Dat zijn geen grappen uit, over de grens van de grap, zelfcensuur en wat te doen met de islam. Het was een pijnlijk inkijkje dus we blikken even terug.

Een flinke handvol cabaretiers, acteurs en mediamakers van divers pluimage was eensgezind in hun (terechte) opvatting dat de vrijheid van meningsuiting in Nederland onder druk staat. Kwetsgevoelens en doorgeslagen identiteitspolitiek krijgen te vaak de overhand. Desalniettemin waren al deze mensen dapper: het is allemaal moeilijker geworden, maar natuurlijk maken ze nog steeds grappen over negers, wat dat moet kunnen. Natuurlijk maken ze nog steeds grappen over homo's, want die zijn niet heilig verklaard of zo. Natuurlijk maken ze nog steeds grappen over #MeToo, want dat is ook allemaal nogal doorgeslagen. Maar als dan Het Onderwerp met die ene god en zijn profeet aan bod komen. Het i-woord. Jaaaaa, dan is daar toch plots de vraag of je daar wel alles over kan zeggen. Zou moeten zeggen. Of je dat je familie aan wil doen. Of Theo en Charlie misschien wat langer stil hadden moeten staan. Of het dat allemaal wel waard is...

Bij De Azaanbode hebben ze een intens dikke plaat voor de kop, want die zagen het hele probleem niet. Bij Vrij Links spotten ze het gelukkig wel heel goed. En ook bij ons zakte de moed in de schoenen in de slotminuten van de onthullende docu. Waren dit nou toch (bijna) allemaal lafbekken, of zijn we écht al zo ver afgegleden dat de islam een uitzonderingspositie voor zichzelf heeft gekweekt, en dat zelfs in het vrije Nederland hun eigen waanbeeld van religieuze superioriteit en ongenaakbaarheid wordt bevestigd door de cabaretkanaries die de koolmijn niet meer in durven? Er is voorshands alle reden om werkelijk ongerust te zijn.

Vrouw schuift banaan door gleuf van nikab. Haatbaard-typetje krijgt harde banaan. Vrouw is hoertje.

Wat klopt er niet? Nou, er kloppen heel veel dingen niet. Baardmans en zijn kneuzige knecht zouden eigenlijk typetjes van Carlo Boszhard en Irene Moors moeten zijn, en dat zijn ze ook een soort van, maar toch ook weer niet. Het is namelijk ultrawappie Dawah Man a.k.a. Imran Ibn Mansur die op zijn RationalWiki al omschreven wordt als 'lunatic'. Dan weet je het wel: een parel. Die gozer zou eens moeten weten wat zijn vrouw allemaal met die banaan doet als hij eventjes niet kijkt. Straks gaat hij ons ook nog vertellen dat je een banaan moet eten, in plaats van 'm in je oor te stoppen. Enfin, voor alle powerfeministen die nu ook zo'n zin hebben in een banaantje staan er na de klik vijf gifjes van vrouwen die een banaan """eten""". Ook zin in banaan nu.

Begin dit jaar was ik met mijn vriend en reisgenoot Rob in Imlil, Marokko. Een bergdorp in de Atlas, net boven de rook van Marrakech. Niemand kon toen vermoeden dat er nog geen jaar later twee blonde Scandinavische vrouwen zouden worden vermoord.

Om zouden komen, omdat de een door de slagaders werd gesneden, en de ander onthoofd. Marokko mag in rep en roer zijn, het is ook een land met twee gezichten. In Imlil zag ik hoe een typisch Berbers bergdorpje in een bizarre split was komen te staan tussen de toestroom van westerse toeristen, waaronder jongedames, en de lokale bevolking, die in één generatie voor een opvallend groot deel waren versalafiseerd.

Hoewel Imlil dus prat gaat op haar ‘berber culture’ en de amloe en arganolie in winkeltjes in rijen stonden opgesteld, zag je bijna geen lokale vrouw van onder de veertig zonder niqab, en liepen veel mannen in niet-Marokkaanse gewaden met lange baard en korte snor. Ze werden salafist. Dit kwam omdat Saudi Arabië met haar door Amerika en Europa verzekerde budget de mogelijkheid heeft om al decennia haar salafisme te verspreiden naar alle uithoeken van de islamitische wereld en diaspora. 

Zo kwam het ook terecht in Marrakech. De jonge generatie mannen in Imlil daalde vanuit hun bergdorp af naar Marrakech, de grote stad, omdat daar simpelweg meer werk te vinden is. Zij zijn daar in aanraking gekomen met het salafisme, maakten een theologisch culturele transitie door en namen, als een virus, dit nieuw vergaarde salafisme weer mee hun berg op.   

Er zijn meerdere sub-stromingen van het salafisme, dus dat iemand zich op een bepaald punt in zijn leven gaat rekenen tot het salafisme wil nog lang niet altijd zeggen dat die persoon zich toelegt tot het ideologische jihadisme. Maar in geloofsleer zijn deze sub-stromingen nauw verwant, en onderlinge overstapjes zijn in sommige gevallen dan ook snel gemaakt. Los daarvan verwoesten alle salafistische stromingen de lokale islamitische culturen.

In Imlil werden kleurrijke blauwe en roze hoofddoekjes vervangen door niqaabs. Een symbolische verandering, waar een culturele verandering achter schuilt die de levenswijze en mentaliteit van mensen drastisch veranderd. Maar men zal het er niet graag over hebben, want het toerisme is nu een primaire inkomstenbron voor Marokko, en voor Imlil. Dus al mogen sommige zaken rondom geloof, veiligheid en mensenrechten aardig stroef gaan in Marokko, doe er wat arganolie overheen en de boel loopt weer gesmeerd.

Verminkte vrouwenhaters stemmen tegen voorstel waar ze zelf eerst voor ijverden: "De volledige oppositie stemde vóór, alle regeringspartijen stemden tegen."

Daadkracht'66, op 16 oktober 2018:
"We kunnen niet langer wachten. De hersteloperatie vrouwenbesnijdenis moet vergoed worden uit de basisverzekering. Zo laten we vrouwen weer vrouw zijn. En kan er een einde worden gemaakt aan de verschrikkelijke dagelijkse pijn en de gezondheidsrisico’s."

Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma, een dag eerder in het AD:
*"Ik wil niet langer wachten. We doen er alles aan om vrouwenbesnijdenis in het buitenland te voorkomen, maar de vrouwen die hier moeite hebben met plassen of iets vreugdevols als seks worden aan hun lot overgelaten. Dit is ook een maatschappelijke opdracht.”

*Draai'66, twee maanden later:
"D66 draait: hersteloperatie na vrouwenbesnijdenis hoeft toch niet te worden vergoed.Dat blijkt uit het stemgedrag van de fractie bij twee moties die daartoe opriep. De volledige oppositie stemde vóór, alle regeringspartijen stemden tegen."

Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma, nu:
"Sjoerdsma zelf is onbereikbaar voor uitleg." (Maar je kunt eventueel hierrr proberen te vragen waarom vrouwen eerst worden besneden, en daarna nog een keer door D'66 worden genaaid.)

Meer meer meer!

Het is van een diepe droefheid dat het islamdebat in Nederland er uit bestaat dat we keer op keer moeten benadrukken dat met name linkse politici, culturici en (zelfverklaarde) intelligentsia het islamdebat blokkeren, als een dom maar onwrikbaar betonblok op het plein van de publieke ruimte. We hadden in dit land - sinds 9/11, Van Gogh en alle bloedige ogenopeners sindsdien - al lang veel verder, veel scherper en vooral veel eerlijker moeten omgaan met de islam. Met de regressie, repressie en eenkennigheid van een ideologie die rede, ratio en zelfontplooiing in de weg staat, en met haar fascistische uitwassen een permanente en groeiende fysieke bedreiging vormt voor vrijheid, democratie en het individu. Helaas. Zolang links, gesteund door politiek, cultuur en media, een betonnen cordon hypocritaire vormt rond het kleedjesvolk, komen we geen steek verder. Gelukkig zijn er dappere dames als Fidan Ekiz, die op televisie de vinger op zowel de zere plek van de islam, als op de etterende puswond van de politieke correctheid legt. Eerder deze week had ze ook al zo'n lekker betoog bij DWDD (te zien na de breek). Nu maar hopen dat ze veilig blijft.

Ja. Zo kunnen wij het ook.

Als Geert 'Varken' Wilders zijn cartoonwedstrijd niet had georganiseerd, was de aanslag op het Centraal Station nooit gepleegd, "Nee, hij heeft zelfs verklaard dat hij Nederland moest opzoeken, omdat hij niet wist waar het lag" zelfs aldus advocaat Simon van der Woude van Jawed Sultani tegen AT5. Dus als Google Maps niet had bestaan, had Jawed Nederland nooit op de kaart kunnen vinden. Dus als Deutsche Bahn hem niet van Duitsland naar Amsterdam had gebracht, had Jawed nooit op het station kunnen arriveren. Dus als Merkel geen ‘Wir schaffen das’ had gezegd, was Jawed nooit door mensensmokkelaars naar Europa gebracht vanuit Afghanistan. Dus als de Amerikanen nooit Afghanistan waren binnen gevallen, had Jawed nooit uit zijn eigen land hoeven vluchten. Dus als de Taliban geen onderdak aan Osama Bin Laden hadden gegeven, hadden de Amerikanen nooit een War on Terror hoeven beginnen in Afghanistan. Dus als Osama Bin Laden niet met de Koran in de hand een paar torens in New York omgegooid had, had de Taliban hem geen onderdak hoeven bieden. Maar ja. Die aanslag op de Twin Towers. Die is nooit afgelast.