Nee.

Bekende Nederlanders doen een heleboel nutteloze dingen maar er is altijd nog DE KROON en die wordt in dezen gespannen door JANTJE SMIT. Negen Europese rechters gaan zich buigen over de vraag of HET HOOFD VAN JAN SMIT een merk is. De zanger wilde namelijk graag van zijn hoofd een merk maken, waarop de EUIPO reageerde met HOEZO HAHA DIT IS EEN VET NORMAAL HOOFD en onder andere stelde dat Smits gelaat niet veel meer was dan "a face in the crowd". Dat viel zo slecht bij de man uit Volendam, een plek waar volgens Mona Keizer geen arrogantie bestaat, dat hij BEROEP AANTEKENDE. Waarom zijn hoofd precies een beschermd merk moet worden is niet duidelijk, want voor misbruik van zijn beeltenis kan Jan Smit al schermen met het portretrecht. Komt nog bij dat HET HOOFD dat Jan Smit wil vastleggen als merk een plaatje uit 2015 betreft, waardoor ALS hij het hoger beroep wint dus ZIJN HOOFD UIT 2015 een merk is en dat is toch wel een hoofd waar in de tussentijd een hoop bier en bitterballen in zijn geflikkerd met alle gevolgen van dien. Hoe dan ook zal de zaak zijn kop niet kosten maar is hij wel eventjes onze kop van jut. Verder: top die kop!

'Russian Law' brengt kandidatuur verder in gevaar

Terwijl de rest van het continent zich laafde aan allerhande songfestivalgeweld (waar wij wegens het boycot verder geen ruchtbaarheid aan zullen geven, maar toch) gingen zeker 50.000 Georgiërs de straten van Tbilisi op om duidelijk te maken dat ze zich europapa's en geen roebelmoeders voelen. Ursula von der Leyen en veel Georgiërs willen het vooralsnog retecorrupte land maar wat graag bij de club hebben. In december werden ze officieel 'kandidaat', maar het dansen naar de Brusselse pijpen wil nog niet echt lukken.

Het EU-huis wint altijd

Een topdag voor professionele handjesschudder Volodymyr Zelensky, want hij kan binnenkort zo'n 50 miljard aan Europese steun verwelkomen om zijn economie te redden tijdens zijn strijd tegen de Russen. Een minder goede dag voor de Hongaarse premier Viktor Orbán die onder druk van zijn EU-collega's zijn strijd tegen dit pakket staakte. EU-collega's die volgens een """uitgelekt""" document (mirror) een shock and awe op de Hongaarse economie zou loslaten als Orbán tegen de Oekraïne-steun zou stemmen. "If he does not back down, other EU leaders should publicly vow to permanently shut off all EU funding to Budapest with the intention of spooking the markets, precipitating a run on the country’s forint currency and a surge in the cost of its borrowing, Brussels stated in the document." Het gelekte dreigement bleek genoeg. Orbán koos een economie voor zijn geld en tekende braaf bij het kruisje. Oekraïne blij, de Europese Unie blij en Mark Rutte blij. En de sfeer binnen onze wankelende landenunie? Die loopt met name wat betreft Hongarije wat lichte schade op, maar is waarschijnlijk nog steeds beter dan die in de Nederlandse formatiekamer. Orbán wist waar hij aan begon: wie speelt met EU-vuur, moet op de blaren zitten.

Gas op de bon.

Korter douchen, de verwarming minder hoog en minder pitten bij het koken: de Europese Unie komt zich deze winter lekker met uw gasgebruik bemoeien. Een noodplan is in de maak, zodat we niet helemaal zonder komen te zitten als Poetin met het verkeerde been uit bed stapt. "Het noodplan voorziet erin dat de lidstaten tussen augustus en maart vrijwillig 15 procent minder gas verbruiken." Grote woorden, maar specifieke details over hoe die vijftien procent besparing gerealiseerd wordt blijven achterwege. Het lijkt te blijven bij een barrage van voorlichtingscommercials en investeringen in andere energiebronnen, maar nergens lezen we de belofte dat er geen ambtenaar met een stopwatch in uw badkamer komt staan tijdens het douchen. Of dat na het verbod op houtkachels er geen verbod op gashaarden komt. En dat lpg-rijders niet de nieuwe dieselterroristen worden. Het blijft tenslotte de EU, dus omslachtige maatregelen zijn nooit uit te sluiten. Niet dat de besparing voor Nederland enig probleem opleveren, want mede dankzij de hoge gasprijzen ligt ons verbruik al ruim lager, maar vrijwillig besparen voelt toch anders dan zo'n dictaat van de Europese Unie. Bij zo'n Brussels Befehl lopen de koude rillingen over onze rug en willen we de verwarming hoger zetten, maar dat mag dus niet meer. Want of u het wilt of niet, we zijn allemaal al gemobiliseerd en strijdend in deze satellietoorlog in het oosten.

Gelukkig gaat Mark Rutte er korte metten mee maken

Het staatspersbureau van Oekraïne Ukrinform meldde afgelopen week dat minister van Buitenlandse Zaken Wopke Hoekstra (CDA) de voorzitter van het Oekraïense parlement Ruslan Stefanchuk zou hebben toegezegd dat het Koninkrijk de wens van het land om toe te treden tot de Europese Unie zal steunen.

Nepnieuws natuurlijk. Mark Rutte heeft het Nederlandse volk na het referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne beloofd dat het land nooit lid zal worden van de EU. En Mark Rutte zal uiteraard woord houden.

Ondertussen sorteert Europese Commissie-voorzitter Ursula von der Leyen voor op toetreding van het land tot de EU. Zaterdag was ze weer in Kiev om de kwestie te bespreken. Eind deze maand brengen de Duitse bondskanselier Olaf Scholz, de Franse president Emmanuel Macron en de Italiaanse premier Mario Draghi een bezoek aan Kiev.

Nieuwsuur-presentator en Zomergasten-fluisteraar Jeroen Wollaars zag het echter goed op dat dekselse Twitter: 'Vopke Gukstra' zei toch echt iets anders.

Met zulke vrienden heeft u geen Grote Broer meer nodig...

Want de EU heeft besloten en er is geen ontkomen meer aan. Vanaf 6 juli dit jaar moeten alle nieuw gepresenteerde automodellen zijn voorzien van intelligent speed assistance (ISA) en twee jaar later geldt dat voor alle nieuwe auto's die uit de showroom rollen. De "hulp" die met irritante trillingen in het pedaal of vervelende piepjes in het dashboard laat weten dat u de maximumsnelheid overschrijdt. Gelukkig wel uit te zetten, maar dat moet dan elke rit opnieuw gebeuren. Een vreselijke bureaucratische betutteling waar geen enkele dronken Heracles-voetballer zich iets van aantrekt, maar die ondertussen wel iedere automobilist een beetje autonomie en een stukje privacy afpakt. Want meegenomen in deze beslissing is een zwarte doos waarin de auto alle rijgegevens in opslaat, die de overheid kan opvragen na bijvoorbeeld een ongeluk, maar die ook ""anoniem"" worden geanalyseerd door de fabrikanten. Daarmee is het natuurlijk een kwestie van tijd voordat deze informatie doorsijpelt naar verzekeraars en andere geïnteresseerden. Het is tevens een eerste volgende stap op een hellend vlak dat eindigt in constante controle en geautomatiseerde bekeuringen. Niet eens bijzonder ver weg als verkeersbetuttelingsclubjes en lokale overheden nu al hardop fantaseren over virtuele 30 km/u zones. Want waar de auto ooit het symbool voor vrijheid was, verandert deze langzaam in een middel van controle en betutteling. Waarbij een al vrij laag aantal verkeersdoden per jaar wordt misbruikt om u meer zinloze systemen in de maag te splitsen. Systemen waar u voor betaalt, want ondanks dat volgens de EU-regels de fabrikanten de ISA niet in rekening mogen brengen, wordt dit natuurlijk gewoon verwerkt in de prijs van uw nieuwe auto. U betaalt voor schijnoplossingen, omdat het geld om de veiligheid echt aan te pakken er niet is. Gemeenten hebben geen geld om 30-zones in te richten als 30-zones en de politie heeft geen mankracht (want te weinig geld) om alcoholcontroles te houden. Dus u mag weer door hoepeltjes springen om daarna te ontdekken dat het weinig helpt omdat de echte aso's zich toch al niet aan de regels hielden waardoor ook voor de brave burgers weer nieuwe hoepeltjes worden gecreëerd die wederom niet werken, terwijl u langzaam meer en meer van uw vrijheid en privacy inlevert. De EU-bureaucraat keek en zag dat het goed was.

Go Griekenland! Booooeeee Nederland....

Feest bij de asfaltvrienden van Europese Verkeersveiligheidsraad: door de coronacrisis zijn er afgelopen jaar 3.900 minder verkeersdoden gevallen. Hoezee! Het kost enkele honderdduizenden coronadoden, maar dan heeft u ook wat. Toch gaat de vlag niet uit, want in 2020 vielen in het Europese Rijk 37 procent minder verkeersdoden dan in 2010, terwijl het doel was om het aantal te halveren. De raad roept Griekenland daarbij uit tot winnaar van de '2021 ETSC Road Safety Performance Index Award' voor het verminderen van de verkeersdoden met 54 procent, terwijl Nederland wordt weggezet als EU's lulletje rozenwater door in tien jaar slechts 5 procent minder verkeersdoden te realiseren. Terecht? Slechts deels, want Griekenland daalde weliswaar hard, maar moest ook van ver komen. Kijken we naar het aantal verkeersdoden per miljoen inwoners, dan stond de bakermat van de westerse beschaving in 2010 nog op de een na laatste plaats. Het land maakte sindsdien zeker stappen, maar bevindt zich nog immer in de achterhoede. Aan de andere kant stond Nederland in 2010 nog op de vierde plek en zijn we door de matige verbeteringen weliswaar een paar plekjes gedaald, maar scoren we nog steeds aanzienlijk beter dan het Europese gemiddelde. Niet verrassend, want we gaan niet zeggen dat Nederland vol is, maar wel behoorlijk druk. Het verschil in verbetering is logisch, want de eerste stappen gaan het hardst. Het aanpakken van dat ene gevaarlijke kruispunt of extra controles op dat andere risicovolle traject leveren het meest op, maar daarna is juist die laatste helft verkeersslachtoffers het moeilijkst te bestrijden. De mensen die omkomen door toevalligheden die niet met wetten zijn te voorkomen. Of nog erger, van die Jaspers die zich sowieso geen enkele moer van regels of andermans levens aantrekken. Dat wil niet zeggen dat Nederland geen werk te doen heeft, want onze illusie dat meer flitskasten/trajectcontroles danwel hogere boetes alles gaan oplossen is niet meer van deze tijd. Maar prijzen uitreiken aan Griekenland omdat daar het aantal automobilisten met eindbestemming hiernamaals nog immer bovengemiddeld hoog ligt, slaat ook nergens op.

Hypercynisch centralisme over de rug van duizenden coronadoden, en onze eigen lokale ondernemers-economie gaat er aan kapot.

Het wordt door politiek en media verkocht als “winst”, maar in werkelijkheid is de deal die de Eurogroep bereikt heeft een crisisslag in het voordeel van méér EU, dóór de EU, námens de EU. En dat alles om een munt in stand te houden waarvan we voor de invoering al wisten dat ie niet zou kunnen werken, en waarbij niemand aan de eisen voor deelname voldeed. 20 jaar later is de soevereiniteit failliet, de democratie halfdood en die euromunt de molensteen die ons economisch verzuipt in ándermans schulden en beroerde financiële moraal.

Honderden miljarden worden in acroniemfondsen gestopt, zogenaamd uit solidariteit en leedverlichting voor door corona getroffen gebieden. Maar Wopke Hoekstra’s opgeluchte juichstemming politieke acteerwerk ten spijt, zijn de voorwaarden die Nederland aan Italië wilde stellen (‘Alleen geld in ruil voor financiële hervormingen‘) niet in de akkoorden gekomen. Italië hoeft dus niets terug te doen in ruil voor noodfondsgeld, zoals Italië en andere Zuid–Europese landen al sinds de invoering van de euro niet voldoen aan de eisen die aan het slagen van de munt werden gekoppeld. De “eenheidsmunt” is namelijk, zoals we hier al jaren in de roze woestijn staan te roepen, een politiek doel en geen monetair hulpmiddel. Het is, nogmaals, een molensteen.

En nu gaan er dus honderden miljarden naar centrale noodfondsen in Brussel, waar geen kiezer ooit nog wat te zeggen zal hebben over de besteding en waar democratie buitenspel is gezet in de technocratische “””bestuurlijke werkelijkheid”“” van Brussel. Het Europees Nepparlement zal ja–knikken zoals ze altijd doen, de partijleiders van de diverse groepen (met Verhofstadt voorop) zullen naar alle critici krijsen dat ze meer EU de enige oplossing is voor deze pandemie en de Europese Commissie trekt nog meer centrale almacht naar zich toe ten koste van onze soevereiniteit, democratie en zeggenschap over ons eigen (in vergelijking met andere EU-landen) uitstekend geordende huishoudboekje. 

We raken langzaam alles kwijt, door een cynische eurofiele politiek én pers die de duizenden coronadoden misbruiken als stok om critici van deze coup - want dat is het - te verwijten dat ze “niet solidair” zijn. 

Maar vertel ons eens hoe Europese acroniemfondsen, zogenaamd bedoeld voor leedverlichting, onze (lokale en kleinschalige) economische elementen overeind gaan houden? De cultuursector kreunt. De horeca is al half dood. Honderden, misschien wel duizenden frietboeren krijgen hun aardappelen niet verkocht. Winkeliers die geen online aanwezigheid (kunnen) hebben raken wanhopig. Kunnen die ook bij het ESM aanbellen?

Never waste a good crisis, zeggen alle clichéquoters altijd. Maar wat als de politieke Europese Unie zelf de crisis *is*?

\

Alle Europarlementariërs zitten thuis, maar ze krijgen nog wel hun dagelijkse toeslag van 323 euro voor reis- en verblijfskosten, diners en wijn doorbetaald. Eigenlijk is dit ene feitje *alles* wat je hoeft te weten over de doodzieke technocratencultuur in Brussel, die zichzelf alles denkt te kunnen permitteren onder het mom van "Europese eenwording". Maar zoals ze in de monetaire crisis nutteloos waren (en Griekenland gesloopt moest worden om de euro te redden), en in de migratiecrisis ronduit gevaarlijk bezig waren (open binnengrenzen blijken rampzalig als je de buitengrenzen niet bewaakt - goh), is de Europese Unie tijdens de coronacrisis wederom een struikelblok, een hinderpaal en een sta-in-de-weg die alleen maar hun eigen ZIE JE WEL als een coronalied in je oren krijst, maar in praktische zin volledig nutteloos is.

Waar in 2015 alle grenzen wijd open bleven voor ongebreidelde migratiebewegingen (met alle ellende van dien), werden nu landsgrenzen overhaast gesloten in een reactionaire poging om corona buiten te houden - met als gevolg dat vrachtwagens vol noodzakelijke hulpgoederen, soms bestuurd door onwetende chauffeurs die door het Rode Kruis bijgevoederd moesten worden (!) ineens uren- tot dagenlang werden opgehouden. Centrale sturing is er duidelijk niet, wat er mede toe geleid heeft dat er over de individuele aanpak van corona door EU-lidstaten veel verdeeldheid en onenigheid is ontstaan. 

"De stekker er uit"
Hoe reageren prominente EU-politici daar op? Voorspelbaar. Timmerfrans gaat in kwelende minstreelmodus om emoties van hoop en liefde voorgoed voor iedereen te verzieken als een ziekte te verspreiden, Guy Verhofstadt (VVD66) tiert dat we met méér EU dit probleem niet gehad hadden, omdat zijn krijsende mantra voor méér EU zelfs zijn antwoord zou zijn als iemand in zijn dinergezelschap op zou merken dat de rode wijn op is: 'Met méér EU was dat nooit gebeurd!' En dan is er nog de Calimeromodus van Sophie in 't Veld (ook VVD66), die zegt dat EU niet doet omdat "wij" dat niet wilden, en die zegt dat "de stekker er uit getrokken" kan worden als het zo moet.

Wat de politieke EU betreft klinkt zulk gejank wellicht als muziek in de oren (economische vrijhandelszone bewaren, buitengrenzen streng bewaken, maar het nietsnutterige nepparlement naar een rusthuis sturen en de Europese Commissie interneren in een strafkamp opdoeken), maar helaas: de EU klaagt, jammert en huilt wel, maar sleutelt onderwijl onvermoeibaar verder aan het eigen belang: een transferunie. Via eurobonds en schofterige emotionele chantage, een methodiek die door Ronald "Redpilled" Plasterk letterlijk als "maffiapraktijken" wordt geduid. Wij moeten betalen, aan een land als Italië, dat de eigen goudreserves weigert aan te spreken.

Eurobonds, of coronabonds, zoals de permanente bailout voor zwartwerkende pastavreters en overige knoflooklanden opportunistisch worden genoemd, moeten er voor zorgen dat zwaar getroffen landen coronaverlichting krijgen. Maar de fondsen kijken helemaal niet naar de coronacijfers, die mikken op de rode cijfers van banken en staatsschulden in katholieke landen waar mensen allemaal 100 worden van het op terrasjes zitten omdat ze wel mooi weer hebben, waar ze hun hele leven flessen olijfolie zuipen tot ze op hun 53ste met pensioen gaan na 12-urige werkweken. En die landen zijn nu boos op Nederland omdat wij ons spaargeld niet zomaar over willen boeken. Vaffanculo!

Zelfs EU Coronafonds wordt onlogisch verdeeld
Ondertussen valt het de altijd alerte Pieter Omtzigt op dat Nederland instemt met een Europees noodfonds van investeringen voor coronabestrijding, maar dat dit bedrag van 37 miljard euro (!) hoogst irrationeel wordt verdeeld. Een heldere hint dat eurobonds of coronabonds niet zullen worden ingezet voor medische en pandemische of humane verlichting, maar om banken en de euro overeind te houden in landen die hun eigen economie niet op orde hebben en daar anderen voor willen laten opdraaien. Citaatje uit zijn Kamervragen:

1. *Klopt het dat u akkoord gegaan met deze zin in de slotverklaring van de Europese Raad van 26 maart jl: “Met het Commissievoorstel voor een investeringsinitiatief coronavirusrespons zal 37 miljard EUR aan investeringen in het kader van het cohesiebeleid worden vrijgemaakt om de gevolgen van de crisis aan te pakken. Met de voorgestelde wijziging van het Solidariteitsfonds van de EU kan dat fonds ook worden gebruikt voor noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid, zoals de uitbraak van COVID-19. Wij zien ernaar uit dat deze voorstellen spoedig worden aangenomen. ” en dat deze begroting ondertussen is goedgekeurd door de regeringsleiders?
*2. *Klopt het dat de 37 miljard Euro, een zeer aanzienlijk bedrag, als volgt verdeeld wordt tussen de landen (selecte):
Polen: 7,4 miljard
Hongarije: 5,6
miljard Italië:
2,3 miljard Nederland: 0,03
miljard
****3.***Kunt u aangeven waarom de grootste sommen geld naar Polen en Hongarije gaan, die volgens de statistieken nauwelijks getroffen zijn door de Coronacrisis, terwijl het zwaar getroffen Italië veel minder krijgt en Nederland nagenoeg niets? (bron.PDF)

D66 en CU: Morele chantage in een overwerkte verzorgingsstaat
Aan de andere kant van de coalitie pleiten Rob Jetten (D'66) en Gert-Jan Segers (CU) ondertussen voor de eurobonds die vvd en CDA níet willen hebben, dus dat gaat intern ook lekker. Kennelijk vinden Segers en Jetten het bovendien heel normaal om midden in een crisis moreel gechanteerd te worden om een transferunie op te tuigen die niet bedoeld is om tijdelijke lediging van leed te verzorgen, maar die Nederland (en Duitsland, en een paar andere rijke noordelijke landen) tot in lengte der dagen verantwoordelijk maakt voor zwarte en grijze economieën met zwakke banken en torenhoge staatsschulden. 

Je moet niet alleen als Italië en Spanje zijnde het lef maar hebben om het te eisen, je zou je als Nederlandse politieke partijen nog veel dieper moeten schamen om in middenin een coronacrisis waarin de maatschappelijke pijlers van onze verzorgingsstaat als zorg, onderwijs en veiligheid (die al decennialang lijden onder privatisering, bezuinigingen, decentralisatie en groeiende personeelstekorten) de boel krakend en kreunend overeind houden, te pleiten voor het overboeken van spaar- en pensioengeld naar andere landen. Europese samenwerking is mooi spul hoor, maar eigen sociale instituties eerst - zeker in tijden van nood.

Terwijl opa in 2050 toch al morsdood is

'Timmermans wil meer klimaatmacht'. Dan laten we dat 'klimaat' wel gewoon weg want het enige waar het Timmerfrans om te doen is, is MACHT. Macht. Wat nou, coronacrisis? Wat nou, migratiecrisis? Timmermans, hij wil de aandacht en hij wil de macht. Zodat hij aan de Brusselse buffetten drie keer kan opscheppen: twee keer op z'n bord en één keer over zijn klimaatmacht. Want nu de Britten het schip hebben verlaten is het volle kracht vooruit met z'n allen: de enige oplossing voor het verzet tegen de EU is de mensen méér EU door de strot drukken. Dat stukje soevereiniteit dat we nog hebben ligt nu als een hulpeloze wortel op de snijplank, klaar om in de gore taart van Frans Timmermans te worden verwerkt. Het zal allemaal blijken uit de Grinch Deal die Timmerfrans vandaag presenteert.

"De Europese Commissie krijgt de macht om het klimaatbeleid van landen aan te scherpen. De commissie mag landen die niet voldoende hun best doen om de afgesproken doelen te halen een tik op de vingers geven. (...)  Timmermans wil de mogelijkheid hebben om tussentijds in te grijpen. (...) Door meer macht naar de Europese Commissie over te hevelen wordt niet alleen de rol van de regeringsleiders kleiner, ze verliezen in feite hun vetorecht. Dat geldt ook voor het Europees Parlement."

De Europese Commissie krijgt de macht om het klimaatbeleid van landen aan te scherpen: dat willen we niet. De commissie mag landen die niet voldoende hun best doen om de afgesproken doelen te halen een tik op de vingers geven: dat willen we niet. Timmermans wil de mogelijkheid hebben om tussentijds in te grijpen: dat willen we al helemáál niet. Door meer macht naar de Europese Commissie over te hevelen wordt niet alleen de rol van de regeringsleiders kleiner, ze verliezen in feite hun vetorecht: dat willen we niet. Dat geldt ook voor het Europees Parlement: dat willen we niet.

En het plannetje, waar niemand op heeft gestemd, waar niemand voor heeft gekozen, waar niemand inspraak over heeft gehad en waarvan niemand wilde dat het in Leiden werd ontworpen door Frans' knuppelige klimaatknecht Diederik Dramson, kost DUI-ZEND MILJARD. Duizend miljard, en dan mag u raden wie het gaat betalen, want Polen gaat het echt niet doen. Er is zogenaamd 'fel verzet in het Europees Parlement' maar dat is allemaal show. Als het aan Timmermans ligt, doet het EP straks trouwens helemaal niet meer mee. Dit is geen open en constructief debat over wat we met z'n allen kunnen doen aan het klimaat, klimaatverandering en de ijsbeerverslindende drang van faunamolenaar Rob Jetten om 6x per jaar naar het buitenland te blijven vliegen. Dit is een unilateraal bindend wurgcontract en precies door de manier waarop zoiets bij de mensen door de strot wordt gedrukt, gaat het alleen maar weer over de vorm, de manier, de dictatoriale trekjes en de gun- en sympathiefactor van die wandelende zak roestige spijkers van een Frans Timmermans. Het is fout en het is doodeng.