"Van deze groepen geven personen met Marokkaanse migratieachtergrond het vaakst geen toestemming voor orgaandonatie. Dit aantal steeg van 38 duizend in 2016 tot 82 duizend in 2018."

HEBBEN JULLIE HET AL GEHOORD JONG0NS? DE MARREKANE WILLEN NIET WAT WE HUN ORGANEN KRIJGEN /// ZE HEPPE ONS LAND AL INGEPIKT EN NU OOK ONZE ORGANEN /// DIE MAROKKANEN ZIJN HIER ALLEEN MAAR OM TE PROFITEREN /// NEMEN NEMEN NEMEN /// IKKE IKKE IKKE /// MOSLIMS /// AUTOCHTONENHAAT /// DAN KRIJGEN ZE ÓNZE ORGANEN OOK NIET /// MULTICULTURELE SAMENLEVING MISLUKT - zoek voor de grap zelf maar eens op Twitter voor de stand van 't land.

Maar zo werkt het niet lui. Zo is het systeem en daar werd nog over geïnformeerd middels een, soort van poging tot, referendum. Na het mislukken van het referendum komen Pia en de Orgaanpiraten uw lichaam enteren, maar u kan nog wel een 'nee' verkopen. Doen andere Nederlanders ook: percentage mensen dat zonder beperkingen alle organen in de verzamelbak gooit blijft ongeveer gelijk, percentage mensen dat juist geen toestemming geeft voor orgaanroof is gestegen. Marokkanen doen huiswerk, willen liever niet, voeren keuze door, prima.

Maar ja. Nu zijn de Nederlanders boos. Vorig jaar schreef Van Rossem al het volgende:

"Want velen, met vrome D66'ers voorop, ontlenen nu ineens een moreel gewicht aan de nieuwe donorwet om tegen anderen te zeggen dat orgaandonatie een soort burgerplicht is. Dat is een zorgelijke vorm van morele groepsdruk, die het recht op zelfbeschikking onder druk zet. (...) Een vrije burger die per vandaag dus te maken heeft met een overheid die je organen komt collectiviseren, tenzij je daar bezwaar tegen aantekent. Maar een overheid zou alleen mogen vragen, nooit mogen eisen. De burger kan vervolgens ja zeggen, maar zou geen nee hoeven moeten zeggen. Helaas. Fysieke integriteit is per vandaag een grondrecht waar D66 geen respect meer voor heeft, en in het kielzog van die respectloosheid volgen dan als vanzelf de hooligans van de verheven moraal, die met verwijten van egoïsme en onmenselijkheid publiekelijk voor jou komen invullen wat je persoonlijke beweegredenen zijn om géén donor te willen worden."

Vergat Van Rossem gewoon op te schrijven dat die morele burgerplicht niet alleen voor scheve gezichten zorgt MAAR OOK NOG EENS VOOR EEN GIGANTISCHE SCHEUR IN DE MULTICULTURELE SAMENLEVING BEDANKT PIA

Wéér een stukje over onze laatste mogelijkheid tot het houden van een burgerreferendum? Zeker. Net zolang tot we meer dan 300.000 handtekeningen hebben. Te zot voor woorden dat we hier zo op aan moeten dringen met z'n allen. Wat mankeert mensen om niet te tekenen? Hoe persoonlijk wil je het hebben? Onze overheid die voor ons bepaalt dat we een keuze moeten maken of die keuze voor ons maakt als we dat om uiteenlopende redenen zelf niet willen of kunnen doen. 

Door de jaren heen ben ik vaak de straat op gegaan. Manifestaties voor het vrije woord, demonstraties voor vrijheid, acties voor meer democratie, voor de verkiezingen, verzin het allemaal maar. Met het Oekraïnereferendum heb ik uren, dagen, weken op straat gestaan. Zij aan zij met een fantastisch #teamAmersfoort en gelijke democratisch ingestelde zielen in de rest van het land. Enig idee hoeveel mensen je dan spreekt? 

Niet zelden troffen wij mensen die helemaal achter de actie stonden, maar hun vertrouwen in de democratie zo ongelofelijk kwijt waren, dat hopen op een eerlijk referendum en een overheid die zou luisteren naar de uitslag teveel gevraagd was. Die ons met heel veel passie en soms zelfs tranen in de ogen konden vertellen over waarom ze wilden dat we wel zouden slagen, maar zelf de teleurstelling niet aan durfden.

Jongeren die doodgegooid worden met alle soorten informatie en op school al in een zekere politieke hoek gedrukt worden. Studenten die huilend hun studie journalistiek staakten, omdat zij een eigen ongewenste politieke mening hadden buiten hun schoolwerk om. Ouderen die hun hele leven gestemd hebben en keer op keer op keer op keer gezien hebben dat zij enkel werden voorgelogen en vervolgens weer 4 jaar monddood waren. Die mensen gaan niet meer stemmen. Die mensen durven niet te tekenen voor een referendum. Hoe belangrijk ze het onderwerp of het instrument an sich ook vinden.

En ergens snap ik het ook wel, alleen... Hoe moeten we dan verder? Hare excellentie Draak Ollongren wil in sneltreinvaart de mogelijkheid tot het aanvragen en houden van een (burger-)referendum de nek omdraaien. Uiteraard draagt dit totáál niet bij aan het vertrouwen van mensen in de politiek in het algemeen en de democratie in het bijzonder, integendeel. Maar laten we ons nu werkelijk de kaas van het brood eten? Geven we ons serieus zonder slag of stoot gewonnen? Wij? Het Nederlandse volk dat al zoveel overwonnen heeft? Kom op, we moeten knokken! Vecht voor je land verdikkeme. We laten onze vrijheid toch niet afpakken door een paar elitaire over het paard getilde snobs die nog nooit een echte burger van dichtbij hebben gezien of wel dan? 

Natuurlijk gaat er niks met de uitslag van dat referendum gebeuren. Rutte cum suis vegen er net zo makkelijk hun arrogante achterste mee af als met alle andere pogingen tot burgerinspraak. Maar wij zijn met meer. Wij moeten volhouden! Want ooit, óóit komt er een moment dat ze er niet meer zo makkelijk mee wegkomen. Ze weten het heus wel daar in Den Haag, maar een kat in het nauw maakt rare sprongen. En dat is precies de reden dat het referendum dood moet en wel zo snel mogelijk. Dus geef niet op, houd hoop. Allemaal! In vredesnaam, TEKEN DAN! Laat zien dat we massaal het instrument REFERENDUM omarmen. Show them we do care. Vecht voor onze democratische rechten. Teken voor dit referendum en haal iedereen en z'n moeder over dat ook te doen. Als je nu niks doet, dan wil ik je nooit meer horen klagen dat 'ze' toch niet naar je luisteren. 

Speak up now or forever hold your peace.

Alle fotoos © Tamara

Schrijf je een keer een topic in het Turks, is het weer niet goed.

Hee kijk nou! Onze favoriete nieuwswebsite voor Turken die niet meer in Turkije wonen maar nog wel de hele tijd Turks nieuws lezen omdat dat zo goed is voor de integratie, Yeni Vatan Gazatesi, besteedt aandacht aan de verbindende hand die de GeenStijl in het kader van de campagne voor een donorreferendum uitstak naar de Turkse gemeenschap in Nederland. En wat blijkt? Ze rochelen er namens Erdogan een grote fluim in. Wij snappen niet precies wat er hier allemaal staat, maar volgens de Google Translate komt het erop neer dat de Turken in Nederland alleen zouden moeten tekenen als Bart Nijman zijn uitspraken over geitenneuker, Koerdenmoordenaar en IS-vriend Erdogan terugneemt. Wel leuk dat ze bij Yeni Vatan Gazatesi nu moeten opschrijven dat Erdogan een geitenneuker, Koerdenmoordenaar en IS-vriend is. Goed nieuws, Turken in Nederland: een of andere ophitserige website bepaalt niet wat jullie moeten vinden van het donorreferendum. Dat bepalen jullie helemaal zelf. Dus teken nu het nog kan.

Het idee achter ADR zou donoren kunnen opleveren. Dat is een wensgedachte waar je wel of niet in kunt geloven. Je kan er ook een ethische discussie over voeren. Dat laat ik vanavond graag aan jullie over. Kijk echter eerst even welke averij deze wet heeft opgelopen op weg naar de finish.

Het eerste compromis was in plaats van een transitie van een opt-in naar een opt-out systeem, een cosmetische aanpassing van "niet geregistreerd" naar "geen bezwaar geuit". Deels om de familie niet scheef voor te lichten dat er een "ja" geregistreerd zou staan, maar vooral om de wet ooit te kunnen herroepen. Beide geëist door oppositie. Deze cruciale verandering vond kort voor de stemming plaats, er is geen onderzoek gedaan naar het effect van deze wijziging in de kern van het ADR systeem. Het originele idee van Pia Dijkstra heeft een behoorlijke knauw gekregen in de Tweede Kamer.

Binnen de Eerste Kamer ontstond een stevige ethische discussie. De originele ADR-wet kende dwang ten opzichte van de donatie. Alleen als de familie in ernstige psychische nood kwam, kon worden afgeweken van de registratie. Dit is om de conversie van toestemming of geen bezwaar in het register, naar toestemming voor de arts en dus donatie in de praktijk te verhogen. Niet de wens van de familie zou centraal staan, maar die van de overledene.

Er volgde in de senaat een tweede compromis, door een toezegging van Pia Dijkstra, dat de familie altijd het laatste woord zou hebben. Het uitvoeringsdeel van de ADR-wet is een dode letter geworden. Erger nog, er moet altijd op de familie gewacht worden, wat de kwaliteit van organen niet ten goede komt. De tweede knauw in de nieuwe wet. Ook deze wijziging heeft niet geleid tot onderzoek of debat in onze samenleving.

Het effect van deze twee wijzigingen versterken elkaar, zijn in beide Kamers nauwelijks besproken en onderzocht. Alle uitspraken over stijgende donaties zijn even betrouwbaar als de weersvoorspelling of beursberichten. Je hebt er niets aan.

Als we kijken naar de eerste maanden: Nee registraties stijgen nu al, omdat mensen niet beseffen dat de wet hooguit per juni 2020 wijzigt. Ja-registraties blijven om dezelfde reden uit. Omdat donatie verschuift van barmhartig geven naar van rechtswege ingenomen zijn er ook duizenden mensen die hun toestemming intrekken. Op korte termijn is een forse daling te zien.

Op de lange termijn verwacht ik hetzelfde. Iemand die overlijdt, medisch geschikt is en volgens het register een donor, doneert in 86% van de gevallen. In 14% is er een veto van de familie. Alleen zullen mensen zich minder als "ja"-donor registreren, omdat ze denken dat het automatische "geen bezwaar" voldoende is.

Ik verwacht dat families in de rouw makkelijker een "geen bezwaar" overrulen, dan de laatste duidelijk uitgesproken wens van de overledene. Iets wat we hadden geweten als er netjes en zorgvuldig pas op de plaats was gemaakt en onderzoek was gedaan. 

De vraag is wat de conversie zal zijn van de "geen bezwaar" categorie. Ik kan dat niet inschatten, maar het gemak waarmee voor politiek gewin gedaan wordt dat het dezelfde 86% zal halen, is totalitaire onzin. Dat is een vreugdedansje om politiek te cashen op een doorgedrukte wet. Een wet die na alle averij heel anders zal uitwerken dan die bedacht was.

Spanje is al een kwart eeuw kampioen orgaandonatie, maar dat komt volgens hun artsen niet vanwege een ADR-systeem. Ieder aspect moet worden aangepakt volgens de nieuwe directrice van de Spaanse transplantatie-organisatie: “betere coördinatie, infrastructuur, financiering, publiekscampagne en trainingen donatiegesprek”.

Ze verwacht dat puur het invoeren van een ADR-systeem “geen effect” zal hebben. Haar voorganger met 26 jaar ervaring is nog duidelijker, niet de wet maar het gesprek bepaalt orgaandonatie. “Het veranderen van de wet heeft geen zin.” Spanje behandelt ook ouderen met een hersenbloeding langer door op de intensive care, wat hun organen beschikbaar houdt.

Orgaandonatie bestaat uit een aantal stappen. Eerst zal iemand in de stervensfase van het leven moeten komen en medisch geschikt zijn. Hopelijk heeft de overledene gekozen voor donatie. Dat is de belangrijke keuze vooraf. De keuze achteraf, of de familie die keuze respecteert, is de belangrijke tweede. 

De werkelijkheid van de familie op de gang van het ziekenhuis verandert niet door proza uit de Haagse kaasstolp. De Spaanse en Franse Transplantatie-organisaties zeggen dat goede educatie en communicatie families beweegt in te stemmen met donatie. Dat de politiek die route niet kiest, betekent dat de burger niet als voor rede vatbaar wordt gezien. 

Ik vind dat Nederland een breed gedragen, zorgvuldige donorwet verdient. Hoe meer er algemeen bekend is over orgaandonatie, hoe duidelijker de familie op de hoogte is over de donatie wens, hoe makkelijker het voor de familie is het overlijden en een eventuele donatie te verwerken. 

Dus, voor de rust bij je nabestaanden, wees zo duidelijk mogelijk over je laatste wens. Geef die niet alleen aan in registers, maar bespreek het ook. Prik door deze wet heen, zie welke restanten het staatsblad gehaald hebben en stuur 'm terug naar de tekentafel. 

De huidige donorwet stamt uit 1996, als dit brakke compromis in 2020 geruisloos doorgang vindt, blokkeert dat een echte oplossing.

Die driehonderdduizend handtekeningen zetten zichzelf niet op referendum.nl. Wij kunnen iedereen er wel op wijzen dat via de website referendum.nl handtekeningen worden ingezameld voor het referendum over de donorwet. Maar veel mensen die niet de hele dag GeenStijl f5'en weten nog helemaal niet dat ze op referendum.nl terecht kunnen. Vandaar dat Tom Staal gewapend met honderden kaartjes het land in trok om de good people of Blaricum, Laren en Almere uit te leggen dat ze op referendum.nl hun handtekening moeten zetten. Heeft u trouwens al getekend? Dat kan hoor! Op referendum.nl!

Ook een ding. Mainstreammediërende referendumfans. Ja dat las u goed. De main stream media omarmen het donorreferendum en wij omarmen de media die het referendum omarmen.

Het is campagne immers, en voor die campagne was gisteravond een goede avond. Na het hoofdredactioneel commentaar in de Volkskrant staat ook hoofdredactioneel presentator Jeroen Pauw - van het programma 'Pauw' - achter het donorreferendum: "Gewoon handtekening zetten, dan komt dat referendum er. (...) Ik mag best zeggen dat het goed is voor de democratie, dat we een referendum hebben. Referendum punt en el is de website." Hoe kan dat toch mensen? Is het omdat ze bij de Volkskrant zo'n enorme touwtyfushekel aan D66 hebben? Omdat Pauw altijd maar weer in de schijnwerpers wil staan en er een snood plan van TMG BNNVARA achter zit? Of zou het gewoon zijn omdat ze het referendumvoorstel net als meer dan 31.000 ondertekenaars een goed idee vinden? Over die 31.000 digitale handtekeningen gesproken: in deze eerste fase zijn er slechts 10.000 nodig, maar over vier weken, als de race naar de 300.000 begint, moet IEDEREEN WEER OPNIEUW TEKENEN. Sluiten wij af met de twee vragen waarvan we hopen dat u ze de komende weken altijd en overal en de hele tijd en tot vervelens toe op feestjes, bij de voetbal en tijdens het het barbecueën gaat stellen. Bent u al donor? En hebt u al gedoneerd?

Een welkome bijwerking van de donorreferendele democratische dot democratie die ons land thans overspoelt is de reactie van onze grote vriend Francisco van Jole op de staatszender NPO1.

We zouden hier Francisco zijn argumenten punt voor punt kunnen ontkrachten, maar we vinden het veel te leuk om de taxpoetverbrander een paar extra bruine strepen in zijn eigen witte onderbroek te zien maken. En dan komt de orgaanvleesgeworden donorlobby Patrick Lodiers er ook nog overheen met de opmerking dat dit referendum mosterd na de maaltijd is omdat hij al een keer een enquête heeft gehouden. Wij zaten te wachten tot George van Houts ging inbellen maar toen was de tijd op. Enfin. Registreren voor het donorregister kan HIERRR. Tekenen voor het referendum DAARRR. En kan iemand misschien eindelijk eens een rechter hersenhelft aan Francisco doneren svp?