Waar Sigrid Kaag faalde, slaagt Caroline van der Plas

De overwinning van BBB afgelopen woensdag is bovenal een opsteker voor de vrouwenbeweging. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat een Nederlandse politica voor zo’n enorme electorale aardverschuiving heeft gezorgd: in elke provincie heeft Caroline van der Plas haar partij de grootste weten te maken.

Van der Plas en haar zusters zijn door het glazen plafond geknald

Dit natuurlijk zeer tegen de zin van het patriarchaat vertegenwoordigd door types als Arend Jan Boekestijn (die nu topadviseur is bij VOLT, we weten hoe ze daar met vrouwen omgaan. Nilüfer Gündoğan kan er over mee praten) en Bert Wagendorp.

Terwijl Van der Plas en haar zusters (12 van de BBB-lijsttrekkers voor de provincies, water- en hoogheemraadschappen en Eerste Kamer zijn vrouw) gelijk een knallende carbidbus door het glazen plafond zijn geschoten.

Inclusieve BBB-agenda versus D66-polarisatie

Wat ook bijdraagt aan de overwinning is de inclusieve agenda van hoop en optimisme die Van der Plas cum suis uitdraagt: wij sluiten niemand uit, zijn bereid met iedereen te praten. Een hoopgevend uitgangspunt van iemand die in alle provincies uitzicht heeft op regeringsverantwoordelijkheid.

Juist die handreiking van BBB is zo verfrissend In tijden van polarisatie door bijvoorbeeld D66 Kamerlid Tjeerd de Groot die zich met zijn intens pedante optreden lelijk in de vingers heeft gesneden.

Niet-bestaande lijst grootste partij

De Lijst Pieter Omtzigt bestaat helemaal niet. Maar als (als hè) de Lijst Pieter Omtzigt wel zou bestaan dan zou die lijst volgens de peiling van Maurice de Hond dertig zetels krijgen als (als hè) er nu verkiezingen zouden zijn. Dat is meer dan de 19 zetels van de vvd. Het is vooral meer dan de 3 (drie, tres, three, tre, troi, drei) zetels die zijn oude partij het CDA zou krijgen als (als hè) er nu verkiezingen zouden zijn en als (als hè) Pieter Omtzigt mee zou doen. Het is ook meer dan de 28 zetels die de niet bestaande Lijst Pieter Omtzigt in oktober nog zou krijgen als (als hè) er toen verkiezingen waren geweest. Je zou bijna denken dat er best veel kiezers te vinden zijn die vinden dat het nog niet zo opschiet met die nieuwe bestuurscultuur. Maar ja. Er zijn nu geen verkiezingen. En er is ook nog geen nieuwe bestuurscultuur.

Nee, die andere... Vera is morgen weer.

Tegenwoordig gruwelt u van de naam Bergkamp, wegens exemplarisch voor de totaalrot in De Staat van Het Land, de stinkende perfide bestuurscultuur, en de abjecte ambtenarocratie die dit land geworden is, na 12 jaar middle management VVD66. Maar.

Er was een tijd dat iemand met die naam op handen werd gedragen. Hij heette Dennis, hij zag eruit als een DA-drogist uit Kudelstaart, en hij kon fantastisch voetballen. Bergkamp speelde bij Het Ajax van de Godenzonen Gloriedagen, toen ze daar nog gewoon elk jaar Herbstmeister werden. Nu ja, ongeveer dit wat Ons Mosterd onlangs nog schreef (*Toegegeven, Ajax is ook wel heel slecht. Schreuder snapt er niks van, Pasveer is gewoon weer de middelmatige keeper die hij tussen 2003 en 2021 ook al was, Blind is zo traag als dikke stront, Bassey kan niet opbouwen, Tadic is al maanden gruwelijk uit vorm, Bergwijn dito, Timber zit kennelijk met z'n kop al bij het WK, Rensch is het gewoon nog niet, Berghuis krijgt weer die nare trekjes, Sánchez is een leuke speler voor Willem II, Álvarez loopt rond met het schuim op de bek en zo kunnen we nog wel even doorgaan.) *

Maar toen maar toen maar toen (1995) ging Bergkamp naar Arsenal, en werd daar de Voorzitter Van De Aanval. De Johannes Vermeer van de Zestien Meter, De Rembrandt van de Voorhoede, de Caravaggio van de hattrick & de maker van de goeiste goal in de Premier League ooitever. 22:00 uur intunen op Andere Tijden Sport.

Grote schoonmaak in de politietop

De boeren en commissie-Schneiders kunnen elkaar de handen schudden, want beide groepen zijn erg ontevreden over het huidige handelen van de politie, al gaat het bij de commissie meer over de interne bestuurscultuur dan de bestrijding van de agrarische agressie. Het eindrapport van de commissie die de Landelijke Eenheid onder de loep nam verschijnt morgen, maar RTL Nieuws mocht alvast de belangrijkste conclusies lekken zodat alle betrokkenen morgen een geschokt statement hebben klaarliggen. Het meeste wisten we al: de Landelijk Eenheid is een enorme puinzooi met onveilige werksituaties en de beveiligingsdienst kunnen we beter onderbrengen in een aparte afdeling. Wel nieuw: de bezem moet door de top. De oudste pruimen zijn in veel gevallen dusdanig verrot dat weggooien de enige optie is om de rest van de blauwe fruitschaal te redden. "Volgens de commissie is het ‘onvermijdelijk’ dat niet alle bestaande politiebazen de capaciteiten hebben om met die nieuwe wind mee te gaan. De commissie adviseert daarom geld te reserveren voor de afkoop bij gedwongen ontslagen." Dat klinkt alsof er al een namenlijstje met toekomstige UWV-gangers klaarligt. De broodnodige reorganisatie van het nationale blauw wordt een flinke klus voor de tot nu toe vrij passieve Dilan Yesilnogiets, die momenteel vooral druk is met het boos toespreken van opstandige boeren. Aan deze vvd'er nu de taak om een nieuwe bestuurscultuur te implementeren bij de politie. We houden ons hart vast. 
UPDATE: Yeşilgöz volgt in ieder geval het advies op om de Landelijk Eenheid op te splitsen.

Dit beleid is ziek

Hee wat leuk, een klager over de Rutte-doctrine maar dan eens niet de oppositie of een ontevreden journalist, maar gewoon een veteraan uit de eigen loopgraven van deze informatieoorlog. De voormalige privacyfunctionaris bij de korpsleiding van de politie, Ben van Hoek, doet een boekje open over de omgang met transparantie en Wob-verzoeken. Over ministeries en gemeenten waar volgens hem "een cultuur van achterhouden" heerst. Over een ambtenaar van het ministerie van Justitie en Veiligheid die lachend zegt: "Je vergeet weleens een documentje, hè." Over een Wob-verzoek betreffende MH17 waarbij een topambtenaar van hetzelfde ministerie de opdracht gaf niet langer naar documenten te zoeken: "Dit blijft alles." Over belastende vreugdevuurdocumenten voor burgemeester Krikke, waarbij een gemeenteambtenaar voorstelt dat iedereen net doet alsof het bestand nooit gevonden is. Over burgemeester Aboutaleb die een rapport over illegale anderhalvemeterpolitie liet achterhouden tot na de verkiezingen en het verslag van het overleg daarover werd weggelaten uit een Wob-verzoek. En over de verwijderde sms'jes van Rutte en hoe die daarmee het verkeerde voorbeeld geeft. "De obstructie van de wet wordt zo verder genormaliseerd. Het is funest voor het vertrouwen in de overheid." Het is een frustrerend betoog over een diepgewortelde behoefte van ambtenaren om vooral in de eigen schaduw te werken en een bestuurscultuur waarin transparantie een vies woord blijft. De praktijk blijkt exact wat u verwachtte en dat maakt het zo treurig.

Een premier is gewoon onze werknemer. Het lukt hem niet om in een redelijke termijn van DRIE JAAR te voldoen aan de WOB en archiefwet

Drie advocaten van het zeer gerenommeerde Pels Rijcken (hofleverancier van landsadvocaten sedert 1969) publiceerden april 2019 dat sms- en whatsapp-berichten onder de WOB vallen. Dit deed het trio naar aanleiding van een uitspraak van de bestuursrechter van 20 maart 2019. Ze hadden namelijk kansloos verloren, en probeerden de verwachtingen tot enige transparantie te beperken.  

De rechterlijke macht schreef onder meer: “De werknemer die de privételefoon gebruikt voor het ontvangen en verzenden van werkgerelateerde berichten moet deze berichten zo nodig overdragen aan zijn werkgever.” Een premier is gewoon onze werknemer. Het lukt hem niet om in een redelijke termijn van DRIE JAAR te voldoen aan de WOB en archiefwet zoals uitgelegd door de Raad van State.

Mark beweerde dat hij alle belangrijke sms’jes had doorgestuurd aan ambtenaren ter archivering. De ontbrekende sms’jes met burgemeester van Amsterdam Femke Halsema over coronademonstraties bewezen het tegendeel. Live archivering werd live vernietiging. Mark Rutte heeft geschiedenis gestudeerd. Bewust of onbewust bepaalt hij wat wel of niet bekend wordt.

Daarover schreef George Orwell reeds in 1948: "Who controls the past controls the future: who controls the present controls the past," Er is met een leger van duizenden persvoorlichters een autoritaire controle ontstaan op ons heden. Openbaarmaking wordt gespind, getraineerd of geblokkeerd, zodat er complete regie ontstaat over wat politici, journalisten en kiezers weten.

HAHAHAHAHAHA OKEE

Fred Teeven en Ivo Opstelten raakten per ongeluk de bonnetjes van overheidsdeals met drugsdealers kwijt. Mark Rutte had echt geen actieve herinnering aan hoe, wanneer en met wie er gesproken is over een 'functie elders' voor lastig Kamerlid Pieter Omtzigt. De Belastingdienst vergeet per ongeluk dat er een memo Palmen bestond, waarin jaren terug al helder uiteengezet werd dat de overheid onschuldige ouders kapot aan het maken was. De Belastingdienst heeft ook nergens meer een rapport liggen waaruit blijkt dat ze zonder bewijs of onderzoek tot burgervernieling over gingen. Sigrid Kaag had heus geen tijdige alarmistische memo's ontvangen over de escalerende situatie in Afghanistan. Mark Harbers kon het ook niet helpen dat moord en doodslag onder asielzoekers onder het nietszeggende lijstje "overig" werd weggepoetst. Joh, ook het RIVM vergeet wel eens een geheim rapport waarop ze hun eigen richtlijnen over ventilatie moesten aanpassen. Gewoon een foutje. Kan gebeuren. Net zoals het vijf weken achterhouden van een kritisch rapport over 2G/3G en coronapassen, tot 1 dag voor kerst, omdat de coalitie heel graag de QR-toepassingen wil uitbreiden terwijl niemand in Nederland op deze diepe inmenging in persoonlijke vrijheid en private levenssfeer zit te wachten. FOUTJE, BEDANKT. Kies maar: liegt stuntpiloot Hugo (en kan ie dus niks), of spreekt Hugo de waarheid, en kan ie dus niks?
UPDATE 30 DECEMBER: Gefeliciteerd pollstemmers. U had het goed:’Gewoon een foutje’ blijkt ALWEER EEN LEUGEN.

Maar in 2022 wordt alles beter hoor - nieuw jaar, nieuwe kansen

Er is maar één grotere puinhoop dan het Allesverpieterende Pandemiebeleid en dat is de Kansloze Asielplaag. (Op 3 staat de Stikstofwaanzin, en de bestuurscultuur in bredere zin is een staatsramp van de buitencategorie die de hele democratie ondermijnt, als ook de Lange Jaap bedreigt). Er komen te veel mensen Dit Land binnen, alle overheidsdiensten die dat moeten verwerken zijn overwerkt geraakt in een onoplosbare administratieve achterstand, we komen woningen tekort en ontberen zowel de fysieke ruimte als de stikstofwettelijke om voldoende bij te bouwen en de gevolgen druppelen omlaag door de hele samenleving: Middenstanders, buschauffeurs en nu ook wetshandhavers gaan onderdoor aan de massa, het gedrag & de culturele "diversiteit" (lees: onoverbrugbare verschillen in ideologische opvattingen) van de eufemistisch als "nieuwkomers" betitelde erfschuldcollectanten van exotische komaf.

Maar net zoals de pandemie, is ook het migratievraagstuk gekoloniseerd door het Oud-Hollandsche missionarismoralisme van de protestantse geest. Als in: als je niet voor open grenzen voor ongelukkige mensen staat te klappen, ben je een sociale outcast met verwerpelijke gedachten die zijn mediaschotels door racistische algoritmes heeft laten programmeren. Migratie heet 'een oplossing tegen de vergrijzing' te zijn maar levert vooral veel grijze haren op, terwijl de staatsruif wordt leeggevreten, de sociale solidariteit wordt kaalgeslagen en - net zoals bij corona, klimaat en de verrotte bestuurscultuur - de simpelste mens uiteindelijk de meeste lasten draagt, zowel financieel als cultureel als professioneel. Maar zolang er tussen de Kansloze Asielplaag af en toe een apotheker uit Aleppo, een lerares uit de Levant of een natuurkundige uit Nablus zit, blijft de grensboom geopend voor iedere gelukszoeker die op een rubberboot de open grens van Fort Europa over roeit, omdat het fop-altruïsme van de magikdanbijjouwende Warmeonthaliërs zich voedt op anekdotische voorbeelden, waarmee de succeskansen van eerzame enkelingen als een op andermans onwil geprojecteerde schaamlap dienen die het intrinsieke - en als je het ons vraagt: levensgevaarlijke - asielsysteemfalen verdoezelen.

Maar terwijl de Moormannetjes (goeie naam ook, in dezen) brandbrieven blijven schrijven over bureaucratisch geblunder, blijft de politiek lekker doen wat het altijd deed, omdat het simpelweg het makkelijkste is om te doen wat je altijd doet, in de hoop dat je de volgende keer als uitkomst iets anders krijgt. En dat is die buitencategorie bestuurscultuur waar we langzaam kapot aan gaan. Daar kunnen de migranten overigens niks aan doen. Dit Land was al bij de wortels aan het afsterven voordat ze hun spaargeld aan een mensensmokkelaar gaven in de hoop dat ze Ter Apel zouden bereiken, en niet ergens bij de Poolse grens dood zouden vriezen (of gelijkluidende huilverhalen voor de krokodillentraancouranten). Maar op een dag zijn de buschauffeurs het voorgoed beu, is dit de norm voor alle buitenwijkenbrandweer, schiet de smeris wekelijks met scherp en haalt het woningtekort de schijnwerkelijkheid van het stikstofbeleid in. En dan hebben de migranten het pas écht gedaan bij de massa, en zullen de mediabubbel en de elitemoralisten als eerste ZIE JE WEL roepen - tegen de verkeerde boodschapper, welteverstaan.

Oude wijn in nieuwe zakken, bijna azijn.

Het dreigement van Remkes met nieuwe verkiezingen vindt haar basis in de peilingen: Rutte 3 zakte inmiddels weg naar ongeveer 67 zetels, de hoge heren en dames zijn sinds de verkiezingen elf zetels armer. Dit wordt geen voortzetting van een setje winnaars, dit zijn vier oude partijen die elkaar de hand boven het hoofd houden om hun eigen stervensproces te vertragen.

Het CDA zag Omtzigt vertrekken en halveerde daarmee. Rentmeesterschap begint bij een transparante overheid die durft openlijk verantwoording af te leggen. Niet bij een commissie Donner die de toeslagenaffaire bagatelliseerde, pas na de commissie van Dam kwam het Ongekend Onrecht boven tafel, en viel het kabinet alsnog. Ze hadden inmiddels nog een paar keer kunnen aftreden.

Het werk van beide commissies bleek incompleet, er rollen nog meer lijken uit de kast: Maart 2021 werd voor Omtzigt een positie elders gezocht. April 2021 bleek dat de ministerraad zich meer bezig hield met klagen over Kamerleden en beeldvorming, dan inhoud en oplossingen. De affaire bleek in juni 2021 nog groter, 70.000 kinderen. Deze bestuurscultuur mist, verbergt en verdraait informatie.

De vangst van september 2021: De Palmenmemo was bij 24 ambtenaren bekend, buiten de archieven gehouden en onder andere Menno Snel weigert medewerking. Van Huffelen weigert te vertellen hoe lang de affaire nog gaat duren, haar budget van vijf miljard beslaat vijf jaar. We blijven eeuwig hangen in deze affaire als de feiten druppelsgewijs beschikbaar komen.

Oordeelt u zelf!

Wij hadden nog wel een paar vragen bij een opvallend fragment uit het Wob-verzoek over het Wob-verzoek over de documentaire over Sigrid Kaag. In een mail schrijft een ambtenaar van Buitenlandse Zaken: "wettelijk gezien kunnen we dit niet weigeren, er is geen goede weigergrond voor. Echter, COM (de directie Communicatie van het ministerie, GS) is verantwoordelijk voor de inhoud, dus als jullie dit willen lakken, kan dat, maar indien een bezwaar tegen het wob-besluit wordt ingediend zullen we dit moeten vrijgeven." Even verderop schrijft de ambtenaar: "Als COM dit gelakt wil hebben kan dat maar ook hier geldt: indien het een bezwaarzaak wordt dan moeten we dit vrijgeven" en "idem, als COM dit wil lakken kan dat voor nu maar jullie zijn verantwoordelijk". 

Klip en klaar volgens ons. Hier suggereert de ambtenaar dus dat je best de Wet openbaarheid van bestuur kunt overtreden door passages te lakken die je niet mag lakken, en dan hopen dat de verzoeker niet naar de rechter stapt om de passages openbaar te maken. Maar volgens een woordvoerder van Buitenlandse Zaken (die overigens binnen 45 minuten antwoord had op onze vragen, waarvoor dank, maar wat bij ons desalniettemin het vermoeden doet rijzen dat BuZa zelf toch ook wel een beetje is geschrokken van deze passage) is dit gewoon een discussie over de reikwijdte van de wet. 

Wel gek dat in een discussie over de reikwijdte van de wet eigenlijk niet over de reikwijdte wordt gediscussieerd, maar over de mogelijkheid om de wet te overtreden, maar dat zullen wij dan wel weer helemaal verkeerd zien. Volgens het ministerie zijn de bedoelde fragmenten uiteindelijk gewoon openbaar gemaakt. Enfin. Zo ziet dus uw huidige bestuurscultuur eruit. Dan weet u dat. Complete set vragen GS + antwoorden BuZa na de breek.