Nou ja als jij het zegt

Ja nee wij zijn geen Volkskrantcolumnisten, maar als we Volkskrantcolumnisten waren, dan hadden we waarschijnlijk zoiets geschreven: 

"In rechts georiënteerde media krijgen de linkse oppositie en achterban slechte kritieken. In dit naar links overhellende ochtendblad zijn de rechtse regering en haar kiezers de kwaaie pier. Het verschilt weinig van de partijdige geestdrift van voetbalsupporters. Zulke geestdrift is niet aanstekelijk, maar afstotelijk. Vooral van links."

(...)

"Vroeger vol van klassenstrijd, nu vol van moraliteit. Vroeger erop gericht het volk te verheffen, nu erin geslaagd het volk als ‘domrechts’ te verwerpen. In deze krant wordt regelmatig uit dat vaatje getapt. Als puber bezorgde ik de Volkskrant in de hoofdstedelijke volksbuurt waarin ik opgroeide, inmiddels een yuppenbuurt. Deze krant was een volkskrant, maar lijkt inmiddels meer een clubblad voor brahmaans links. En ideologisch blijf ik liever clubloos.

Want ideologie ontaardt gemakkelijk in weerzinwekkend fanatisme."

Ene Martin Lambregts is dus wél Volkskrant-columnist. Zijn hele relaas (moeite waard) lees je hierrr.

Goed dat je het vraagt

Tsja, wat een vraag zeg. In beginsel zijn we groot voorstander van de romantische liefde, waar die ook ontstaat, en ook een wederzijds potje smeerberigheid kunnen we altijd waarderen. Dat kan ook prima tussen twee personen waarbij de een (veel) hoger in rang is dan de ander, zolang er instemming is van beide partijen en er geen valse verwachtingen worden geschapen. Enige promiscuïteit hoort soms ook bij het leven, mits binnen de perken.

Stel bijvoorbeeld - en dit is dus helemaal hypothetisch hè - dat er een bekende Nederlander een podcast maakt voor een krant, toevalligerwijs ook de krant waar zijn hypothetische vrouw een column heeft. Dan kan het natuurlijk gebeuren dat de hypothetische bn'er 'm een paar keer in een hypothetische illustrator propt, hoewel hij met de hypothetische columnist allemaal hypothetische kinderen heeft. Als hij daarna diep door het stof gaat en een poosje op de hypothetische bank slaapt, is wat ons betreft de kous af. De hypothetische bn'er kan dan gewoon rustig doorgaan met het maken van zijn hypothetische podcast waarin hij persoonlijke interviews afneemt met  (vaak jonge) kunstenaars, schrijvers, muzikanten en andere creatievelingen. 

Maar. Stel dat er dan in die podcast een hypothetische jonge kunstenares te gast is. Achteraf begint de bronstige bn'er haar hypothetische appjes te sturen die aanschurken tegen hypothetisch stalken. Later maakt de hypothetische bn'er hypothetisch misbruik van de jonge vrouw, die toch al kwetsbaar was. Na lang twijfelen trekt de hypothetische kunstenares aan de bel bij de hypothetische hoofdredactie, die immers met regelmaat hypothetische journalisten hypothetische verhalen laat maken over soortgelijke hypothetische situaties. Zonder succes: ze loopt tegen een hypothetische muur aan. De hypothetische kunstenares deelt haar hypothetische verhaal vervolgens op Instagram. Ze krijgt hypothetische bijval en vrijwel niemand reageert verbaasd. Er doen namelijk allerlei soortgelijke hypothetische verhalen de ronde over de hypothetische bn'er, waarvan de hypothetische columnist die met hem getrouwd is niet op de hoogte is, maar (zelfs) wij wel. 

Hypothetisch gezien vinden wij dat natuurlijk geen misdaad, er is niemand vermoord, maar erg netjes is het niet.

Opzien baren, kent u dat

Ja kijk weet je, dat zegt Hamas inderdaad, maar jezus 'Redactie'. Hamas zegt dat er meer dan 200 'Palestijnen' gedood zijn tijdens de reddingsoperatie, en maakt daarin zoals altijd geen onderscheid tussen burgers en Hamas-strijders. Israël spreekt van "minder dan 100 doden", en je vraagt je toch af of keurige Gazaanse journalisten als Abdullah al-Jamal bij wie gijzelaars mogelijk toevallig thuis verbleven onder 'burgerslachtoffer' geschaard worden.

De operatie is hernoemd naar de tijdens de operatie gedode commandant van de Yamam contraterreureenheid Arnon Zamora. De details van de operatie tekenen we morgen op, maar zie meer beeld na de breek.

Afsluitend even een korte anekdote die ondergetekende in 2014 werd verteld door een Israëlische kolonel op de Golanhoogte, uitkijkend over de Valley of Tears. Van 6 tot 9 oktober 1973 tijdens de Yom Kippoeroorlog waren Israëlische pantsereenheden daar hopeloos in de minderheid. Maar op de vierde dag trok het Syrische leger zich terug, vlak voordat de Israëlische linies het zouden begeven.

Volgens de kolonel gaf uiteindelijk maar één factor de doorslag in de Israëlische zege: de IDF ging terug het slagveld op voor elke gewonde soldaat die daar achtergebleven was, vaak met meer slachtoffers tot gevolg. Syrië daarentegen liet elke soldaat volkomen onverschillig creperen. En uiteindelijk was het deze morale differential die Israël in staat stelde de linies te behouden tegenover een hopeloze overmacht.

Naschrift 10:37 - We durven overigens best aan te nemen dat de Israëlische teams voor deze operatie uitzonderlijk permissieve rules of engagement hadden. Een eerste verslag leest in ieder geval alsof het zonder meer toegestaan was elk obstakel binnenshuis subiet uit te schakelen en dat zal onderweg terug naar de heli niet anders geweest zijn, luchtmacht incluis -  Noa was te belangrijk.
Update 11:36 - Volkskrant-voorpagina was automatisch gegenereerd door elke update van liveblog naar voorpagina door te lussen?

En Ruud Kraan is een kraan

Officiële ANP-foto van Vak Zuur gisteren tijdens het applaus & bloemen ter ere van de nieuwe voorzitter der Tweede Kamer. En ook vandaag dreunt de man met de hamer nog heerlijk na in "fatsoenlijk" Nederland. GroenLinksers die in Amsterdam naar het Van Randwijk-monument fietsen voor een drama-foto, mensen die 1933 roepen, er worden weer diverse zielige kinderverhaaltjes verzonnen. En dan hebben we de gratis brievenrubriek van de Volkskrant uiteraard. Een geweldige collectie linkse tranen van looser-huilies alsook Bert Vuijsje, voormalig adjunct van de Volkskrant en later hoofdredacteur van HP/deTijd, thansch de hilarische vrijdag-hangout van... Arthur van Amerongen! En het moet gezegd: er is ook plek in de Azijnbode voor de rechtse Ruud uit Amstelveen. Nog vier nachtjes slapen mensen. DAN GAAN WE BEGINNEN.

Vrijdag 8 september

A horse is a horse, of course, of course,
And no one can talk to a horse of course
That is, of course, unless the horse is the famous Mr. Ed.
Go right to the source and ask the horse
He'll give you the answer that you'll endorse.
He's always on a steady course.
Talk to Mr. Ed.

Twiet van de dag:

Kijk, bij de Volkskrant - maar ook bij alle andere krantjes van het Vlaamse mediakartel - draait alles om clickbait. Ik weet dat omdat ik ruim tien jaar mee trippelde in die tredmolen. Noem het voor mijn part een ratrace. Zodra mijn column online stond, ging ik pompen. Niet in de zin van neuken, maar de social media volpompen met het linkje naar mijn cursiefje. Dat stond binnen de kortste keren op de eerste plaats in het rubriekje Best Gelezen van de Volkskrant. Het was stuivertje wisselen met Sander Schimmelpenninck, de opvolger van de ontslagen columnist René Cuperus (als hoofdredacteur Klok een medewerker uitnodigt voor een lunch, heeft diens laatste uurtje bij de krant geslagen). Cuperus is verbonden aan Internationaal Instituut Clingendael en was voorheen senior wetenschappelijk medewerker in dienst van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de Partij van de Arbeid.  Een keurige kerel, met wie ik samen op reis was door het Heilig Land, gesponsord door het CIDI. Voor mij was het alleen maar belangrijk dat ik scoorde, omdat ik dan met cijfertjes kon zwaaien naar hoofdredacteur Pieter Klok. Ik had in een jaar tijd per e-mail minstens tien waarschuwingen gehad die over de inhoud van mijn columns gingen, en over mijn Twittergedrag. Ik was volgens Klok niet hoffelijk op Twitter, in tegenstelling tot Sander Schimmelpenninck, die Hoe hoort het eigenlijk? op zijn nachtkastje heeft liggen, de bijbel voor etiquette, in 1938 geschreven door Amy Groskamp-ten Have. Kabouter Clickbait zat zijn geliefde collega Aaf dan ook niet snel met mr. Ed vergelijken.

Volkskrant blijf met je saaie tengels van onze prins af

Kijk, dan zit je diep in je eigen gelijk hoor. "Het is te hopen dat", daar zeg je nogal wat mee. Namelijk: het als vanzelfsprekend voor je dat Joe Biden - nu al een wandelend kadaver dat nog geen volzin uitgesproken krijgt - nog vier jaar lang president moet worden en Hunter Biden is daarin helemaal geen echt mens maar een abstracte pion die zich precies goed genoeg moet gedragen om z'n vader herkozen te krijgen. Bovendien heb je - zelfs na het lezen van z'n autobiografie - écht helemaal niks van fenomeen Hunter Biden begrepen als je dit als recensent uit je pen krijgt: "Zoals veel autobiografieën van beroemde Amerikanen is Al het moois ook een zelfhulpboek. Hunter Bidenworstelt en komt boven. Aan het einde is hij clean en gelukkig met zijn nieuwe vrouw." 

Maat [Olaf], we hebben nieuws voor je: je bent er in getrapt en met 'er' bedoelen we de steriele, ghost written biechtgang van halve waarheden die elke actieve verslaafde af zal leggen zodra je hem een uitgever geeft. Hunter "mist die antenne", schrijft Olaf over een liniebrede agent of chaos in het lichaam van een Amerikaanse prins, verwijzend naar zijn problematische neigingen. Nou, Olaf, jij mist er ook een paar. We snappen wel dat de Volkskrant dit artikel niet op Twitter durfde te zetten.

Mensen die Hunter wel en bovendien echt willen begrijpen doen dat in dit naslagwerk.

Geen leuk verhaal

De Volkskrant heeft sterreporters broodje belegen (Iva en Irene) naar de camping gestuurd voor een regendans ('doe maar iets met klimaat ofzo') en dat is zó'n strontvervelend stuk geworden, dat we het even moeten KLOOSRIEDEN.

VK: Vanwege de klimaatverandering klinkt de roep om vakantie in eigen land te vieren steeds luider, maar wat nou als je op een druilerige camping belandt? De gasten van Klein Hemelrijk houden de moed erin. ‘Met boeken lezen kom je pas echt tot rust.’

GS: Hoezo? Bij wie klinkt die roep steeds luider? Bij de Volkskrant? Hier niet hoor. Bij de Volkskrant klinkt op de voorpagina juist de roep om vakantie aan de andere kant van de wereld te vieren. En als je daar niet voor kiest en op een druilerige poldercamping belandt heb je gewoon pech, want in Nederland is het in de zomer nou eenmaal heel vaak regenachtig schijtweer. Had je maar naar het buitenland moeten gaan. 'Met boeken lezen kom je pas echt tot rust' is een ontkenning. Wat namelijk echt leuk is: boeken lezen op het strand. Daarover later meer.

VK: Vorig jaar was het nog heerlijk toeven, tijdens de hittegolf op de camping op loopafstand van het strand. Maar nu er over Klein Hemelrijk in Heemskerk een grijze deken van wolken drijft waaruit komende week ruim 70 millimeter regen gaat vallen, is het voor Nina (39) en Allie de Klerk (42) een ander verhaal. Terwijl de druppels op hun caravanluifel beuken, bellen ze maandagochtend het reisbureau voor een lastminutetrip naar de zon. Nina: ‘Je denkt toch: ik heb het hele jaar gewerkt, in mijn vakantie wil ik even ontspannen.’

GS: Uit niks blijkt dat de familie De Klerk in Nederland is gebleven om de, in de eerste alinea aangehaalde, 'klimaatverandering'. En als dat al wel zo is, dan is het hartstikke typisch. Wel de klimaatwarrior uithangen, dat mogelijk ook uitdragen op de verjaardag van je oom, behalve als het even tegenzit, want dan zijn principes even wat minder belangrijk dan het eigenbelang. Rob Jetten is daar ook heel goed in. Smalend het gedrag van anderen onder de loep nemen maar zelf wel de halve wereld over vliegen om met je reet in de zon te gaan liggen. Overigens is de Volkskrant er weer prachtig in geslaagd de Volkskrantigste jongvolwassenen van Nederland te vinden. Deze vroegbejaarde pseudoboomers bellen een REISBUREAU. Hebben ze nooit gehoord van Google Flights?

VK: Niet alleen de familie De Klerk denkt daar zo over: touroperators zien sinds een aantal dagen een flinke toename in het aantal lastminuteboekingen. ‘Vooral naar zonniger oorden’, zegt Hanita van der Meer, woordvoerder van reisbrancheorganisatie ANVR. Die trend staat echter op gespannen voet met de vliegschaamte die steeds meer mensen zeggen te voelen. De cocktail aan bosbranden, noodweer en hitterecords die momenteel in het zuiden van Europa wordt geserveerd, maakt de gevolgen van de klimaatverandering tastbaarder.

**GS: **Nou die 'trend' staat helemaal niet op gespannen voet met het aangekleuterde schuldbegrip 'vliegschaamte', want het PUILT UIT op Schiphol. Vliegen is me-ga populair. En KIJK NOU EENS: "In 2019 gaf nog 18 procent van de Nederlanders aan zich schuldig te voelen na een vliegtuigreis, inmiddels is dat 15 procent." Feitenvrij gelul dus, meer is het niet waar de Volkskrant zich hier schuldig aan maakt. Klimaatverandering is hier trouwens helemaal niet tastbaar, want het is al de hele zomer kutweer. Klimaatverandering wordt tastbaar gemaakt door de voortdurende angstpurno van de Volkskrant, door Carice van Houten DIE WEL WAT ZON KAN GEBRUIKEN en allemaal van die lijkbleke maandverbandmannetjes die zich (nog net voor hun wintersportvakantie) met veel bombarie op de A12 hebben vastgelijmd. Het is zo ontzettend lui om een paar keer 'ZUID-EUROPA' te roepen, alles op een klimaathoop te schuiven, daar een heel verdienmodel aan op te hangen (want waar staat de Volkskrant eigenlijk verder nog voor) en iedereen die daar dan iets van zegt of vindt af te fakkelen als klimaatontkenner. De Godwin van onze tijd. De Klimaatwin!

Toegegeven: dit is een suggestie met beangstigend grote succeskansen

Er is maar één ding meer vreselijk dan De Volkskrant en dat is NRC zijn de "abonnees" van de Azijnbode. Na het ploffen van het landbouwakkoord nodigde Pieter Klok zijn redacteuren uit om in de huid van Fatima Dakmar te kruipen, en hun beste suggesties voor een eindoplossing voor het boerenprobleem stikstofprobleem onder het kopje Lezersreacties te plaatsen. Zo heet Peter Middendorp ineens "Arie den Dulk, Mheer" en Asha ten Broeke is "Anne Talsma, Groningen". Maar de kroon wordt (wederom!) gespannen door Volkskrant-veelspammer Ludo Grégoire, die bovenstaande aanbeveling doet. Aan de slag!

Hee maar dit is gek

Pakken we even mee in het uitbreidend vocabulaire van mensen die alles beter weten dan u en u daarom uitleggen dat u ernaast zit. U bent inmiddels geen klimaatontkenner meer, maar u bent wel tegen het verbieden van dingen die u leuk vindt om de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan. In een normale wereld zou u dan internationale-afspraken-tegenstander zijn, maar dat klinkt natuurlijk veel te redelijk. Daarom spreekt hoogleraar Heleen de Coninck in de Volkskrant van internationale-afspraken-ontkenning. Alsof mensen die ergens tegen zijn, iets ontkennen. Alsof iemand die voor Feyenoord juicht een Ajax-ontkenner is. Alsof iemand die geen vanillevla lust een vanillevla-ontkenner is. Alsof iemand die tegen de Holocaust is NOU JA U SNAPT HET WEL. Iedereen met de verkeerde mening is volgens de wetenschap een ontkenner, en zo niet, dan toch. Gaan wij even snel dat pleurisweer van nu ontkennen.

Bedankt weer, Volkskrant!

Staat in de krant. Dus is het waar. De CO2-uitstoot door verbranding van fossiele brandstoffen bereikte in 2022 een HOOGTEPUNT, en dankzij WEF-darling Zelensky is het verbruik van kolen nu zelfs meer alsdan de piek in 2014. Quote: ‘De uitstoot van broeikasgassen is nu 5 procent hoger dan toen het Klimaatakkoord van Parijs in 2015 werd getekend’. Het gaat slecht, maar verder gaat het slecht. Met dank aan al die mensen die vliegvakanties naar Peru en Gambia boeken.
PS: Bovenstaande video: Pas op, gevoelige content! Klimaatterrorist Dolf Jansen op een binnenlandse vlucht naar Nijverdal en Holten, waar gewoon NS-stations zijn.