Smaad en laster

Nieuw hoofdstuk in nu al onze favoriete mediasaga van 2024. Arnold Karskens, tot deze zomer alleenheerser bij een omroep voor en door hele en halve idioten, gooit er een aangifte tegenaan. In augustus viel Karskens ten prooi aan een paleisrevolutie, toen de Raad van Toezicht hem plotseling op non-actief stelde. Want: angstcultuur! Dictatoriaal oorlogsregime! Tyfuslelijke vormgeving! Sindsdien staan de hele idioten (Raisa Pompidom en consorten) lijnrecht tegenover de halve (onder aanvoering van de inmiddels definitief geschorste Karskens). Tussen de bedrijven door ontdekte Trouw (hahaha!) dit weblog nog dat PVV-minister Reinette Klever er als zakelijk directeur een spoor van nepotisme achterliet. Afijn, de Grote Kale Leider zat al die tijd kogels te tellen op zijn vakantieadres en is nu dus klaar voor een vuurgevecht. Zijn advocaat laat weten aan het AD: "Mijn cliënt zou grensoverschrijdend gedrag hebben vertoond, vrouwonvriendelijk zijn, woedeaanvallen hebben; noem maar op. Wij hebben de RvT van Ongehoord Nederland herhaaldelijk gezegd dat dit op niks is gebaseerd. Dat wordt namelijk nergens onderbouwd. Ook hebben wij geprobeerd dit onderling met de RvT te regelen, maar ze blijven over de aantijgingen berichten op de website van ON en via de media. Wij zien geen andere weg dan de toezichthouders en het bestuur aan te klagen voor smaad en laster. Binnenkort kloppen wij hiervoor aan bij de politie."

Lang verhaal kort: shit just got real.
UPDATE 11 oktober: Arnold Karskens nu officieel ontslagen door Bauke Geersing en die andere mafklappers

Nou best redelijk

Er staat nogal wat op het spel, aanstaande november, en daar zijn ze bij BNNVARA als geen ander van doordrongen. Want stel nou dat ze ook de Democratische kandidaat kritisch benaderen, dan kan het natuurlijk zomaar zijn dat, eh, geen idee? Laat iedereen uit Edam-Oude Kom zich dan plots naturaliseren tot swing-stater om vervolgens op Trump te stemmen, of zo? Is het een ramp als de approval ratings van Kamala Harris onder inwoners van Nederweert een paar punten dalen? Heeft haar campagneteam misschien laten doorschemeren dat Tim Hofman in aanmerking komt voor een van haar spaarzame interviews? Wat een heuvel om op te sterven voor een organisatie die onafhankelijke journalistiek naar eigen zeggen hoog in het vaandel heeft. Als volgt: eerst zou Left Laser namens de omroep voor een eerlijk gelijkwaardig Nederland door Amerika trekken om verslag te doen van de verkiezingen. Good ol' Bob werd carte blanche beloofd, op voorwaarde dat hij niet voor zichzelf zou filmen. Toen hij dat weigerde, kwam de omroep plots met aanvullende eisen, waaronder: "Voor BNNVARA is het ook niet wenselijk Harris te gaan afbranden."

Nou, dan weet u dat, mocht u de komende maanden de aanvechting voelen om Bar Laat of de Nieuws BV aan te slingeren.

Ga weg

Een beetje wonderlijk wel, om iemand zonder enige ervaring met of kennis van het Nederlandse medialandschap de sleutels van de NPO te geven, maar Frederieke Leeflang kreeg ze begin 2022 in handen gedrukt, nadat ze eerder had gewerkt bij Deloitte en ABN-AMRO. Bij die laatste vertrok ze overigens om 'plaats te maken voor iemand met meer bancaire ervaring', lees: iemand die wel enig idee had wat-ie deed.

Kan natuurlijk ook ideaal zijn, de frisse, onbevangen blik van een buitenstaander, en haar benoeming wekte sterk de suggestie dat iemand orde op zaken kwam stellen tussen de professionele papierverschuivers die de dienst uitmaken in vergaderwalhalla Hilversum. Alleen is daar vooralsnog bar weinig van terecht gekomen, en het heeft er alle schijn van dat dit ook niet meer gaat gebeuren. 

Op het Mediapark bestaan twee stromingen die op gespannen voet leven met elkaar. De eerste wil kwalitatief goede programma's en content maken met maatschappelijke meerwaarde. Daartoe is de publieke omroep natuurlijk ter aarde, al bestaat het risico van goed verborgen hobbyisme. In dit kamp vinden we de serieuze makers en journalisten. De tweede stroming wil vooral zoveel mogelijk mensen bereiken en is bereid eigen producties daartoe homeopathisch te verdunnen tot er alleen nog maar showcolade, schaatsende bn'ers, en slimste mensen bestaan. De facto betekent dit commercieeltje spelen en de markt verstoren. In dit kamp vinden we dan ook mensen die eigenlijk bij RTL of SBS zouden moeten en misschien ook wel willen werken, ware het niet dat ze er het arbeidsethos niet voor hebben en er zo verdomde warmpjes bijzitten op hun huidige plek. Daarnaast vinden we in dit kamp ook: de voltallige managementlaag. 

Waaronder Frederieke Leeflang, blijkt maar weer eens uit dit interview met wandelend karkas en voormalig KRO-coryfee Ton Verlind:

"Ik ben het er wel mee eens dat we lange tijd in onszelf gekeerd zijn geweest. Langzaam komen we daar uit. We laten ons nu veel meer leiden door wat het publiek wil, wat mensen raakt, het mediagebruik, en waar het publiek zich bevindt. Dat is iets van het laatste jaar. Ik ben het ermee eens dat we daarin nog niet uitgesproken genoeg zijn."

Het klopt ontegenzeggelijk dat de NPO te sterk in zichzelf is gekeerd wat betreft inhoud en kwaliteit. Dat is natuurlijk geen enkele reden precies te gaan maken wat mensen willen, want nogmaals, daartoe zijn de commerciëlen ter aarde. Dat Frederieke ook nog eens doet alsof zij dit allemaal zelf heeft bedacht en geïmplementeerd is een schoffering van al haar domme voorgangers, en de arme zielen die onder hen moesten zien te functioneren.

Voor de duidelijkheid: het wemelt in Hilversum van de cijferfetisjisten die niets anders doen dan bestuderen waar de doelgroep zit, wat de doelgroep wil en hoe de doelgroep in die behoefte kan worden voorzien. Je kan op het Mediapark je kont niet keren of je zit weer in de een of andere debiele sessie over verschuivende mediabehoeftes, kijkcijfercurves of clicks. Ver voor Frederieke de overgang bereikte werden er al tonnen over de balk gesmeten om elk nieuw snufje uitvoerig te bestuderen (wat kunnen we met de VR-bril? Laten we twee fulltimers aannemen om dit te onderzoeken). Dit alles weerhoudt Frederieke er niet van te doen alsof ze een wiel heeft uitgevonden dat doorgeroest is en niet wil draaien. Onbedoeld is ze daarmee een exponent van het klassieke Hilversumse: er gebeurt zo weinig zinnigs dat iedereen er als de kippen bij is zich zelfs de meest bedenkelijke ontwikkelingen toe te eigenen, hoe gering of non-existent hun eigen inbreng ook was.

Er moet worden gepronkt, geef hier die veren, negeer het bloed en de kots en blubber en kak die er op zit alstublieft.

We werken aan een cultuurcode en voeren gesprekken

Zo, die heeft zich het Hilversumse snel eigen gemaakt. Voorvechter van achterklap Gert-Jaap Hoekman is nu 11 maanden hoofdredacteur van NOS Sport (waar het een teringzooi is) en heeft die periode aangegrepen om weinig tot niets te doen. In Trouw vertelt hij over zijn aanpak:

"We werken aan een cultuurcode die voor iedereen geldt. En we stellen ons de vraag: wat verwachten wij nou eigenlijk van leiders? Zijn dat de beste journalisten, of juist niet? We gaan chefs toetsen op onze visie op leidinggeven. Een visie die nog in ontwikkeling is. We kijken of iemand leidinggevende competenties heeft. En als ze die competenties niet hebben, kijken we of ze die kunnen ontwikkelen. Dat soort gesprekken gaan we dit jaar voeren. Dat is spannend voor leidinggevenden, want het maakt ze ook heel kwetsbaar. Daarnaast gaan we leidinggevenden beter begeleiden, iets waar in het verleden onvoldoende aandacht voor geweest."

Enfin, hij is dus van alles van plan, dit jaar, kwestie van tijd. Achter de schermen heeft Hoekman ondertussen hard gewerkt aan zijn eigen leiderschapsstijl, die hij typeert als 'glunderend toekijken'. 

"Een paar weken geleden hadden we een presentatie over wat we gaan doen op de Spelen. Daar nam ook iemand van Teletekst het woord en vertelde over hun plannen, net als iemand van de redactie social media. Er ontstond een discussie over welke sporten we wel en niet uitzenden. Ik zat achterin de zaal en ik keek glunderend toe. Dit is hoe ik leiding wil geven. Ik wil dat ons werk wordt gevoeld als iets van ons allemaal en niet als iets van een klein clubje mensen.”

Belangrijk onderdeel van glunderend toekijken: taken uitbesteden.

"We zijn begonnen met sessies waarin we elkaar beter leren begrijpen. ‘Sport in gesprek’ noemen we die sessies. We hebben nu een groep die nadenkt over hoe we van onze redactieruimte een betere plek kunnen maken. En er is een groep die onderzoekt hoe we elkaar beter feedback kunnen geven. Zo bouwen we met elkaar aan een nieuwe organisatie en ontstaat een gedeelde visie.”

Wim de Bie died twice

Het lijkt wel een sketch uit Keek op de Week hahaha. PvdA-raadslid Joop Lahaise (heet echt Joop, schrijft echt voor de Joop) had een leuk ideetje. Een straat in Hilversum vernoemen naar de onlangs overleden Wim de Bie, bekend van televisie en van mensen op internet, die zó vaak zeggen dat ze de VPRO vroeger wel leuk vonden dat het een beetje ongeloofwaardig wordt dat ze de VPRO vroeger echt leuk vonden. En wat blijkt nou? Toen er vier jaar geleden landelijke ophef ontstond over een Hilversums plan om geen straten meer naar witte mannen te vernoemen, stond de PvdA vooraan om te roepen dat dat een goed idee was. Sterker nog, de Hilversumse PvdA (toegegeven, Lahaise zat toen nog niet in de raad, maar was wel commissielid en woordvoerder) vond eigenlijk dat politici helemaal geen straatnamen moesten verzinnen maar dat aan de burgers over moest laten.

Tot Wim de Bie doodging natuurlijk, een perfecte gelegenheid voor de PvdA (ook bijna dood trouwens) om nog even publicitair te scoren. Ging dat even mis. Motie VERWORPEN met 5 stemmen voor en 31 tegen. Acht minuten ouderwets kneuterige lokale democratie, inclusief onscherpe camera, een net niet helemaal lekkere sliep uit van CDA'er Olaf Streutker (een soort Diederik Boomsma voor mensen die thuis geen Diederik Boomsma hebben) en Lahaise die geen spreektijd krijgt om over zijn eigen voorstel te praten, hierboven.

Ontwikkeling die geen ontwikkeling is want welja

Ongezellige 'ontwikkelingen' in de zaak-Mallorca, waar Carlo Heuvelman helemaal dood en een stel anderen halfdood werden geschopt en geslagen door de Hilversum Hellfighters: Sanil Boughlalah, Mees Telkamp, Daan van Stapele, Kaan Birinci, Hein Busschers, Lukas Onrust, Stan Franken, Martijn Tibbe en Lars van den Hoed. Er is nu een ontwikkeling die eigenlijk geen ontwikkeling is. Want allemaal zeggen ze dat ze gevochten hebben, allemaal zeggen ze dat ze niet gevochten hebben, als u begrijpt wat we bedoelen. Nu blijkt dat er op het Snapchat-account van Lars van den Hoed beelden zijn opgedoken van de nasleep. Lars filmt zichzelf en verwondingen aan zijn knokkels, met als begeleidende tekst 'even een groepsgevecht gehad' en in het filmpje is vervolgens een stem te horen: "Het hoofd lag gewoon zo op de grond. Dus ik wil gewoon niet weten wat er aan de hand is." Waarbij niet helemaal duidelijk of er inderdaad 'het hoofd' wordt gezegd, en aangezien het doodseskader eerder op de avond ook betrokken was bij een andere veegpartij, is nog niet bekend naar welk incident de beelden verwijzen. Van den Hoed wordt alleen verdacht van betrokkenheid bij het eerste incident, maar iemand die zijn kapotgeknokte knokkels trots op sociale media deelt zodat hij weer wat aandacht krijgt van de bakvissen, pleur je wat ons betreft ook maar lekker in de cel. Lekker bezig Lars!

Ooit gaat die bom op het Mediapark vallen.

Wij noemen geen namen. En we stellen alleen maar vragen. Maar nu de deksel van de beerput is komt hopelijk álle stront bovendrijven. Want denk vooral niet dat het soort van Metoo-proleten als Jeroen Rietbergen alleen te vinden zijn bij de commercielen of het exclusieve eigendom van de De Mol-clan zijn. De Gooische matras is een vies matras vol stinkende vlekken, maar iedereen op het Mediapark slaapt er op. Ook de publieke omroepen. Nogmaals, wij noemen geen namen. Maar wij horen en luisteren. Ranzige verhalen, over handtastelijkheden en ongewenste gedrag richting minderjarige jongens en meisjes. MeToo-misdaden gepleegd door de allerhoogsten in rang, zonnekoninkjes en kroonprinsjes hoog in de ivoren NPO-torens. En als we wel namen noemen dan maar Francisco van Jole, de Jeroen Rietbergen van BNNVARA. Van Jole kwam er in elk geval eerlijk voor uit. Of werd door anderen voor de tram geduwd. Denk vooral niet dat hij de enige is binnen de 'verschillige' VARA-gelederen die graag zijn witte onderbroek laat zien aan stagiaires en productiemeisjes. Denk vooral niet dat seks in ruil voor een beter baantje, een carriere als tourmanager, een talentenjacht winnen of beloofde roem en gouden bergen alleen maar speelt in de coulissen van edelkitscherige De Mol-formatjes die zich per definitie al te makkelijk lenen voor grenzeloos misbruik. No sir! Denk verder. Denk aan bekende Unieke Talenten, door u betaald,  waarover we allemaal wel eens hebben gehoord hoe graag ze stagiaires (M/V) op hun bureau dubbelklappen. Stagiaires (M/V) die niets durven te zeggen. Uit angst voor de machtige mediawereld. Uit angst voor de grote contracten. Uit angst voor intimiderende juristen. Uit angst voor hun toekomst.