Jawel. We doen het. Permabans worden binnenkort***** eenmalig los gegooid. Allemaal.

GeenStijl is vrij & bevrijd en weer helemaal 100% onafhankelijk in handen van de redactie, die vandaag 1 november van het jaar des internets 2018 opnieuw eigenaar is geworden van GeenStijl. En wij dachten dus: waarom zouden wij de enigen zijn die op deze dag bevrijd worden? Laten we de duizenden permabans die we in de afgelopen vijftien jaar in de digitale goelag hebben gesmeten, óók gewoon los gooien. We leven immers in een tweedekansenland waar iedere gek met een gebrek na een paar uur wasknijpers vouwen weer terug in de grote vijver van de samenleving gesmeten wordt. Dus waarom dan het roze trollenleger niet. Ook zonder ban aan de broek: een slechte naam geven de guurders ons toch wel. So let 'em have it. Geen dank, graag gedaan & omdat we niet als hypocriete handophouders over willen komen, zullen we hier niet linken naar promopraatjes op de Premium-pagina. Maar we verwijzen wel naar De Huisregels, want die blijven uiteraard onverminderd van kracht (ook voor Premium-kroontjes!) en het zal u niet verbazen dat we na de Grote Guurder Purge toch even iets vaker het schoolplein patrouilleren & strakker handhaven. Blowen op het bankje mag, het bankje slopen wordt niet getolereerd. Eigen verantwoordelijkheid hoeft echt niet zo ingewikkeld te zijn. Alvast welkom terug, geniet van de vrijheid, maar gedraag je nou godverdomme eens een keer. Tuig.

Morgen is het precies een jaar geleden dat ik erachter kwam dat geliefd en door een enkeling ook 'gehaat' topreaguurder necrosis was gestopt met rockmuziek luisteren. Dat we na een lange zoektocht hoorden wat we liever niet hadden gehoord. Met vereende krachten, zoals dat hier gaat op Geenstijl. We kunnen er helemaal niks meer mee, maar ik wilde het niet onopgemerkt voorbij laten gaan. HIj was één van ons.

In deze voor veel mensen onzekere tijden en het almaar -niet ten goede- veranderende politieke en maatschappelijke landschap, is het altijd fijn om ergens van op aan te kunnen. Duidelijkheid. Eerlijkheid. Doortastendheid. Als oldskool reaguurder weet ik dat we tot op het bot verdeeld kunnen zijn, maar wanneer het erop aankomt, dan staan we er met zijn allen. Samen. Door de jaren heen hebben we zoveel bereikt als Roze Leger. Misschien niet altijd voor een grote groep mensen, maar we hebben wel invloed gehad op heel veel individuele levens. Goedschiks of kwaadschiks. We hebben boeven ontmastkerd, eigendommen teruggevonden of vervangen, onrecht verzacht, ministers weggejaagd, onderste stenen naar boven gesleept, mensen herenigd, mensen opgespoord, een referendum gewonnen, een referendum verloren, boetes betaald, een omroep opgericht, talloze polls en foto's gefuckt, mensen in het zonnetje gezet, onrecht aangekaart en zelfs een huisuitzetting voorkomen.

Ik durf te stellen dat er in heel Nederland niet 1 mediaplatform is dat meer daadkracht uit zijn lezers kan krijgen dan Geenstijl uit haar achterban. Niet lullen, maar poetsen. We kunnen het hartgrondig met elkaar oneens zijn, maar over 1 ding zijn we het allemaal wèl eens: onze vrijheid gaat voor alles. Onze vrijheid om alles te kunnen zeggen wat we denken en voelen. Om altijd de waarheid te kunnen spreken. Stinkende zaakjes moet je niet negeren en in vlekken moet je wrijven. Dit Geenstijl doet dat al 15 jaar en vanaf over een paar dagen vliegt zij solo. Dat kan zij niet zonder ons, haar Roze Leger. Ebru kaapte hem al voor mijn neus weg, maar ik wilde het zelf ook al zeggen: als je nog geen premiumlid bent, word dat dan. Opdat Geenstijl nog 15 jaar plus 15 jaar plus 15 jaar etc de vingers op de zere plek kan blijven leggen, zout in de wonde kan strooien, politieke bomen om kan hakken.

Ik weet niet wat de toekomst nog gaat brengen, maar ook voor mij is dit mijn laatste bijdrage alhier. Ik ben er trots op dat ik de dingen die ik belangrijk vond met jullie heb mogen delen. Op dat kleine grote roze stekkie, de kleine David tegen de grote Goliath daarbuiten. Eendracht maakt macht. Ik dank de redactie voor het in mij gestelde vertrouwen. 

Tot slot zou ik graag nog 1 ding willen aankaarten.

Een columnist wil maar één ding: gelezen worden.

Het is het grootste verschil tussen de hobbyist en de professional; je stukjes online plempen kan iedereen. Zorgen dat je gelezen wordt en er toe doet, is een team effort. Tenzij je natuurlijk Jan Dijkgraaf heet en een ijzeren discipline hebt, dan doe je het allemaal zelf. Knap, ik doe het hem niet na. “Je vergooit je talent,” beet hij me ooit toe. Nooit begrepen, wél onthouden. Ik wil gelezen worden, het circus eromheen vind ik precies dat: circus.

Met het najaar van 2015 en het begin van 2016 nog vers in het geheugen van veel mensen, staat ons een nieuwe overstroming van in sprookjes gelovende raketwerpgeleerden uit de een of andere verre woestijn te wachten. Daar waar het COA altijd in het geniep en zo geheim mogelijk probeert te opereren opdat er niemand meer kan protesteren wanneer het nieuws over een nieuw MEGA AZC naar buiten komt, voelt men zich nu kennelijk toch genoodzaakt om aan de grote klok te hangen dat we MET SPOED minstens 5000 nieuwe plekken nodig hebben; naast de 2000 bedden extra die men de afgelopen tijd al uit het reserve-archief getrokken heeft. Zogenaamd omdat er geen doorstroom is wegens geen huizen (dat is al jaaaaaaren zo). Maar ik denk dat dat verdrag van Marrakesh dat wel/niet/wel/niet getekend is daar ook wat mee te maken heeft.

In mei dit jaar werd hier op de GS al geschreven over de totale waanzin een verdrag te tekenen waarmee we alleen maar meer meer meer gelukszoekers, bontkraagjes, steeldieven en overige kansenparels naar NL zouden gaan lokken, maar waar we volgens onze bewindspersonen totaal geen last van zullen hebben, omdat het 'niet wettelijk bindend is, geen dictaat is, niets oplegt en de soevereiniteit van staten volledig respecteert'. Yeah right. Voordeel voor Nederland zou zijn dat we makkelijker mensen terug kunnen sturen, maar dat helpt ons niks want we raken ze toch al kwijt voor we het woord 'vliegtuig' uit hebben kunnen spreken.

En wat te denken van het feit dat het Ministerie van Buitenlandse Zaken in mei jl. al bevestigde dat het verdrag van Marrakesh reeds getekend was door Stas J&V Mark Harbers en dat onze Haagse politici anno nu opnieuw met elkaar lopen te bakkeleien over of in december as. Stas Mark Harbers dat verdrag wel/niet/wel/niet moet gaan tekenen? Is dat verdrag in mei nou wel of niet getekend? En wat heeft het voor nut om formeel een verdrag te gaan tekenen als we ons er toch allemaal niet aan hoeven te houden? Kunnen we niet gewoon ophouden met al die poppenkastonzin en gewoon de grenzen dichtgooien, plunderend tuig de grens terug over flikkeren en overgaan tot de orde van de dag en verzorgingshuizen voor zieke oude mensen openen? Anders lezen we straks weer wekelijks of zelfs dagelijks zulke berichten als dat we deze week vanuit Kampen vernamen.

Vooralsnog schieten er straks weer AZC's als paddestoelen uit de grond. Zelfs de illegale onderkomens voor illegalen gaan straks weer open. Wil je geen AZC in je achtertuin? Hou dan de vergaderingen van je eigen gemeenteraad de komende tijd maar goed in de gaten. En teken voor de lol en het signaal even deze petitie. Niet dat ik ook maar 1 seconde de illusie koester dat iemand ernaar zal luisteren of het zelfs maar zal lezen, maar door zulke initiatieven kunnen onze huidige bewindspersonen later niet na een hele bak ellende zeggen: "Wir haben es nicht gewußt."

Versnipper dus gewoon dat prutverdrag en bouw een hek van 2 miljard om Nederland. Misschien dat we dan de komende winter niet elke dag geconfronteerd hoeven te worden met een nieuwe foto van een kindje dat op het buikje in het water drijft met de boodschap erbij dat het onze schuld is, omdat onze grenzen wel open, maar niet wijd genoeg open stonden.

'Het briefje van Bleker' heet het boek waarin Peter Kee beschrijft hoe het er nou aan toe gaat op de kwaliteitsredacties van onze kwaliteitsbabbelprogramma's waarin de kwaliteit van de dag wordt besproken.

Het boek ligt in mijn huis in Turkije en waar de gemiddelde Nederlander ah en oh riep over de 'inside info' en het 'kijkje in de keuken' walgde ik ervan. Om obvious redenen kan ik er niet uit citeren, maar de strekking is als volgt: met elke gast die aanschuift aan tafel worden afspraken gemaakt. Er worden vragen doorgenomen en vragen doorgestreept. Als die gast een politicus is, nou, dan zijn de afspraken geen afspraken maar dan zijn het eisen. Van de politicus hè, niet van de redactie.

Nee, als er een politicus aanschuift, ligt men op de rug te kwispelen. Want de politicus moet vooral nergens anders heen met zijn 'primeur' (oh VN, jullie hebben het woord 'primeur' harder dan alle #MeToo verhalen bij elkaar verkracht maar daar hoor je niemand over, dat heet namelijk kwaliteitsjournalistiek binnen de grachtengordel). En nee, moeilijke vragen gaan we uit de weg want jee, de politicus zou de volgende keer wel 's niet willen aanschuiven. Helemaal bont wordt het als het om de MinPres gaat. Als de man zendtijd wil, krijgt de man zendtijd. In z'n eentje.

Geen zwart gezicht betekent dat die Piet niet genoeg pakjes door de schoorsteen bij kinderen thuis heeft gebracht en dus te lui is om zijn werk te doen.

Wanneer is het nou in vredesnaam eens afgelopen met dat gezeik over een belangrijke, geliefde en vaste Nederlandse traditie in de vorm van een onschuldig kinderfeest? Ik erger me al jaren zwart en zwart groen en geel aan al dat randstandgezever over een sprookjesfiguur die ieder jaar een ander sprookjesfiguur helpt om alle kindertjes blij te maken met cadeautjes die door hun ouders zijn gekocht met de boodschap dat als je lief bent, je wat leuks krijgt.

In het Nederlands, dus voor ons allemaal!

Inleiding
Geachte mevrouw de voorzitter, geachte leden van de rechtbank, geachte aanwezigen, wat hebben de kinderen in Dokkum op 18 november 2017 toch een mooie dag gehad, wat hebben de mensen in het land toch een mooie Sinterklaasintocht gezien. Geen schreeuwers, geen zeurpieten, maar stralende gezichten, Sinterklaas en veel zwarte pieten.

Bijna 1300 jaar geleden, op 5 juni 754, probeerde Bonifatius Dokkum te bereiken, zijn doel was om Friezen te bekeren. Zoals de meesten van jullie weten, kwam hij echter nooit in Dokkum aan. Minder lang geleden, op 26 september 1345, probeerden Hollanders, via de Zuiderzee, Staveren te bereiken, ook dit keer lieten de Friezen niet met zich sollen. Onder het motto "Leaver dea as slaef" (vrij vertaald: liever dood dan slaaf), werd het Hollandse leger bij de Slag van Warns verslagen. Ook Grutte Pier, een vrijheidsstrijder en volksheld, zette zich af tegen de regenten uit de 16de eeuw.     

Je zou dan ook denken dat een select groepje klagende zeurpieten en beroepsdemonstranten zich ingelezen had en beter zou moeten weten. Niets bleek minder waar. Op 18 november 2017 vertrokken enkele bussen met zogenaamde anti-zwarte piet demonstranten uit Amsterdam en Rotterdam. We weten allemaal hoe het afliep, de drie bussen kwamen niet in Dokkum aan. 

De demonstranten in deze drie bussen proberen ons sinds enkele jaren de les te laten lezen, ze proberen ons een mening door de strot te duwen en een kinderfeest te verpesten. De gevestigde orde en de meeste media gaan hier gretig in mee, zoals we de afgelopen dagen ook weer hebben kunnen zien. Het Nederlandse volk, wenst hier echter niet aan mee te werken. 

\

Krap 100 jaar nadat het vrouwenkiesrecht werd ingevoerd (1917 passief, 1919 actief), kun je alleen maar concluderen dat, als het op werken en carrière maken aankomt, vrouwen de mislukte versie van mannen zijn.

Zeker in de week waarin Rob Jetten fractievoorzitter van D66 wordt en Beau van Erven Dorens de Televizierring wint, kun je stellen dat vrouwen alleen een rol van betekenis spelen, als het om #metoo-gejank en dramissues gaat.

Sterker nog: als het vrouwenquotum niet zou bestaan, zouden nog minder vrouwen een rol van economische betekenis spelen. Schoenen kopen kunnen we allemaal, ze betalen is een ander onderwerp.

Anno 2018 bestaat de lichting jonge politici met wie we het de komende tien jaar zullen moeten stellen uit vier mannen en één vrouw – en die laatste is nog een twijfelachtige gevalletje nepotisme waar de Oranjes van kunnen leren. Rob Jetten, Jesse Klaver, Thierry Baudet, Klaas Dijkhoff en Lilian Marijnissen zijn de dertigers die als gezichten van partijen de geschiedenis in zullen gaan. Vier mannen en één vrouw – hoe is dat anders dan tien jaar geleden? Of twintig? Doe es gek: 100 jaar geleden? Femke Halsema, Jolande Sap en Agnes Kant waren de voorgangers, Marianne Thieme de outsider, maar echt significant is het nooit geworden qua vrouwelijke leiders. Om over de balans of evenwichtige verhouding man/vrouw nog maar te zwijgen.

#MeToo en een giftig mediapark.

Zo. Meel in de meelboks van De Volkskrant met de vraag waarom in de showprocessen rond #MeToo bijv. Gijs van Dam wel kapot moest maar Francisco "Witte Onderbroek" van Jole relatief ongeschonden de hype doorkwam. De stijlloze ombudspersoon weet raad!

Beste Zentgraaff,

Voor de Volkskrant neem ik (freelancer - niet verbonden aan de redactie) vier #metoo-zaken onder de loep met de vraag: is er sprake geweest van 'trial by media'? Zijn de beschuldigden publiekelijk aan de schandpaal genageld, al veroordeeld in media voordat er een rechter aan te pas is gekomen? Of valt het juist wel mee?

Bij een zaak die u aan het licht heeft gebracht, lijkt het - in vergelijking met andere aantijgingen - allemaal wel mee te vallen. Francisco van Jole is vrij ongeschonden uit de strijd gekomen. Ik ben nieuwsgierig hoe dat kan. Als auteur van het belangrijkste stuk in deze zaak zou ik graag een paar vragen aan je willen stellen. Mag ik je morgen even bellen?

Vriendelijke groet,

[VOLKSKRANTMEVROUW]
Journalist

REACTIE NA DE BREEK!

Maandag 8 oktober. Het Vierdaagse Kafka-Proces van de Eeuw tegen de Friese Blokkeerders van de A7 gaat officieel van start.

Het is de Waterscheiding Blokkade die zo duidelijk liet zien waar de politieke moraal en de Mainstream Media hun piketpaaltjes hebben geslagen. Niet aan de kant van Jan Publiek, die in overgrote meerderheid pro-Piet is en blijft, maar aan de zijde van de bestrijders van Zwarte Piet. Nou heeft de vrije pers uiteraard een rol in het beschermen van (de rechten van) minderheden in een meerderheidsdemocratie, maar het probleem met Kick Out Zwarte Piet en aanverwante activistengroepen is dat ze niet of nauwelijks met rationele, inhoudelijke argumenten komen. Je kan ze dus wel een podium bieden, maar zolang hun overredingskracht enkel in in zware woorden met heel veel decibels door de versterkers wordt gepompt, wil dat nog niet zeggen dat hun argumenten valide zijn. 

Als ze dat wél waren, zouden er wel meer mensen bereid zijn om te luisteren, want Nederlanders zijn ontzettend redelijke, inschikkelijke mensen. Maar niemand wordt graag ten onrechte voor racist uitgemaakt omdat een handjevol mensen zich niet kan vereenzelvigen met een oer-Hollandse culturele traditie. En dan wordt ons volkje juist recalcitrant, gaat den kont tegen den krib, en kun je krijsen tot je een ons weegt - je dreigt tegen dovemansoren.

Eerlijk is eerlijk: het blokkeren van een snelweg is ook geen inhoudelijk argument, maar een opzichtige obstructie - en eentje die we echt onwenselijk moeten vinden in een rechtsstaat met demonstratierecht. Tegelijkertijd zagen we niemand fysiek belaagd worden, er vielen geen klappen, er werd zelfs niet gescholden. Er werden op welhaast gemoedelijke wijze twee bussen stil gezet op de snelweg, waarop een paar Friezen op het asfalt van de A7 een sjekkie gingen bollen tot de eveneens in uiterste kalmte aanwezige politie het welletjes vond en de colonne weer in beweging maande - en de protestbussen terug naar de Amsterdamse Ring dirigeerde. 

Wat we achteraf wel leerden, is dat PvdA-burgemeester Waanders van Dongeradeel zich in de maanden voorafgaand aan de intocht persoonlijk in Amsterdam gemeld heeft om KOZP uit te nodigen om te komen demonstreren in Dokkum, waarbij we een getuigenis hebben van vermeende opruier Jenny Douwes - niet op de A7 aanwezig maar vandaag wel voor de rechter - dat deze burgemeester Nederland “een racistisch land” heeft genoemd. Nog veel heftiger is de verklaring van Douwes dat Waanders ook de extreemrechtse Nederlandse Volksunie (NVU) heeft uitgenodigd om te komen demonstreren vóór Zwarte Piet. Van een burgemeester die Nederland “racistisch” vindt, valt niet te verwachten dat ze deze uitnodiging deed omdat ze graag een pluriform debat in Dokkum wilde organiseren.