Geenstijl

'Het briefje van Bleker' heet het boek waarin Peter Kee beschrijft hoe het er nou aan toe gaat op de kwaliteitsredacties van onze kwaliteitsbabbelprogramma's waarin de kwaliteit van de dag wordt besproken.

Het boek ligt in mijn huis in Turkije en waar de gemiddelde Nederlander ah en oh riep over de 'inside info' en het 'kijkje in de keuken' walgde ik ervan. Om obvious redenen kan ik er niet uit citeren, maar de strekking is als volgt: met elke gast die aanschuift aan tafel worden afspraken gemaakt. Er worden vragen doorgenomen en vragen doorgestreept. Als die gast een politicus is, nou, dan zijn de afspraken geen afspraken maar dan zijn het eisen. Van de politicus hè, niet van de redactie.

Nee, als er een politicus aanschuift, ligt men op de rug te kwispelen. Want de politicus moet vooral nergens anders heen met zijn 'primeur' (oh VN, jullie hebben het woord 'primeur' harder dan alle #MeToo verhalen bij elkaar verkracht maar daar hoor je niemand over, dat heet namelijk kwaliteitsjournalistiek binnen de grachtengordel). En nee, moeilijke vragen gaan we uit de weg want jee, de politicus zou de volgende keer wel 's niet willen aanschuiven. Helemaal bont wordt het als het om de MinPres gaat. Als de man zendtijd wil, krijgt de man zendtijd. In z'n eentje.

Dát, en niets anders dan dát, zijn de mores van redacties van 'kwaliteitsmedia': wheelen en dealen. En alleen de klootzakken vallen we aan. Niet voor niets krijgt Eva Jinek een prijs voor een interview met DENK-man Azarkan. Dat soort lui mag je wel hard aanpakken – helemaal terecht btw dat Azarkan claimt recht op die prijs te hebben. Zonder gast geen interview. Zonder interview geen presentator laat staan programma. Zonder programma geen prijs. De waarheid is dat gasten het programma maken, niet de presentator. Een gegeven waar ze bij RTL LN met Twan Huys ook achter komen. Kost je een miljoen of drie, maar héb je wél wat – ik teken graag, bel me! En dan is de cirkel rond: heel mediamakend Nederland roept schijnheilig dat het Twanstaltig was wat RTL Jenny Douwes flikte. Maar ze zouden het zelf precies zó gedaan hebben.

EXACT ZO.

Wat hoe is dat geen toffe televisie? LIVE ruzie tussen blond Nederland en de anti-ZwartePietenbrigade. En het is nog lang geen Sinterklaas!

Iedereen die doet alsof dit niet van te voren door de redactie bekokstoofd was, speelt een spel – Afriyie speelt sowieso een spel: alles voor de aandacht. Heel Hilversum liegt over hoe het gegaan is. 

1. Jenny Douwes is voorgelogen dat ze niet in discussie hoefde. Zodra dat soort dingen beloofd worden, moet je wegwezen. Soms, een enkele keer, doet medialand aan hoor en wederhoor en je kunt op je vingers natellen dat dit die enkele keer is. Als je een monoloog wilt houden, moet je een videoboodschap op Youtube knallen. Beter. 

2. De redactie had allang bedacht dat dat niet kón want hey, hoe is dat geen discriminatie, de blonde blanke aan tafel en de zwarte in het publiek? De redactie had allang bedacht dat dat niet goed over zou komen, maar óók dat het effect zou hebben om ze op de eerste rij te zetten. En de redactie gokte op de goodwill van het kijkend publiek, want hey, niemand wil Rosa Parks-associaties hè? Tip voor redacties: als júllie Rosa Parks-associaties kunnen bedenken, kun je ervan uitgaan dat de gast dat óók kan en niet zo dom is om dat niet in zijn voordeel te laten werken. Jullie hebben Afriyie geholpen. En nee, de rest van Nederland is daar niet blij mee.

3. Met Team Jerry is dit scenario besproken. Team Jerry heeft dit geweten. En Team Jerry heeft meegespeeld want hey, wat een effect. Hun gok was dat het in hun voordeel zou werken. Tip voor redacties: Helper Whiteys en KOZP zijn beter in hitserij dan jullie. Jullie zijn lieve blanke grachtengordelwannabeetjes die geen idee hebben hoe andersoortige mensen denken, leven en handelen. Als jullie scenario A gokken, wordt het uiteindelijk scenario B. Waarbij jullie verliezen. 

4. Heel schijnheilig mediamakend Nederland kon niet anders dan Twan Huys de Zwarte Piet toespelen – pun intended. Want tja, toegeven dat je afspraken maakt juist om ze te schenden, waarbij je mensen de hemel beloofdt maar in het kader van kijkcijfers en (OMG) onpartijdigheid en weet ik wat voor kolder nog meer, tast je je eigen geloofwaardigheid aan. En dat terwijl Peter Kee het gewoon toegeeft in dat boekje van hem. Maar ja, dan heet het opeens 'journalistiek' in plaats van huichelarij.

Dus nee, Pakhuis De Zwijger en andere medialui: de behandeling van Jerry Afriyie was geen dieptepunt. Het was business as usual. Maar dát toegeven, is niet één, maar honderd bruggen te ver. Dus hou op om te doen alsof jullie Team Jerry dan wel Team Jenny zijn, laat staan onpartijdig. De redactie was gewoon Team Kijkcijfers. Ze gokten. Ze verloren. En jullie denken 'bedankt voor deze gratis les die godzijdank niet mijn lijfles is' en gaan over tot gemoraliseer wat nergens op slaat. 

Tot slot een gratis tip: zonder vergoeding nooit aanschuiven bij kwaliteitsbabbelprogramma’s. zeker jij niet Jenny Douwes. Zij hebben jou nodig. Jij bereikt meer mensen als je je boodschap zelf online knalt, van Youtube en Twitter tot Dumpert. Val niet in de val van tv-redacties. Fuck 'em. Want anders fucken ze jou wel.

Waarvan akte.