*Uiteindelijk komt de grote onblusbare bosbrand die bijna alles tot de grond zal doen afbranden. *

Sinds de kredietcrisis uitbrak hebben centrale banken maatregelen genomen die enkele jaren daarvoor nog als ondenkbaar werden bestempeld. De kritiek van menig marktvorser was dat deze onorthodoxe monetaire maatregelen inflatoir zouden zijn. Deze groep criticasters, waar ondergetekende ook bij hoort, hebben maar deels gelijk gehad. Deels ligt dat aan hoe/waar inflatie wordt gemeten en de tijdspanne waarin het zich allemaal zou moeten ontvouwen. Maar de achterliggende processen die al jaren en jaren geleden in gang zijn gezet, lijken nu te veranderen en/of te versmelten tot een perfecte inflatiestorm.   

Als er naar de financiële markten wordt gekeken, zijn veel investeringscategorieën flink gestegen in prijs sinds de centrale banken hun extreme beleid hebben ingevoerd. Aandelen, vastgoed, obligaties, hebben mooie opgaande koersgrafieken laten zien. Daar was het inflatoire effect van het gevoerde monetaire beleid dus goed te zien. Er was meer geld die een nagenoeg gelijk gebleven aantal financiële waardes najoeg: inflatie. Veel van deze financiële waarden zitten echter niet in het inflatiemandje, dus de officiële inflatie laat nauwelijks wat van deze prijsstijgingen zien.  

Als er gekeken wordt naar de gewone economie, dan was daar inderdaad bar weinig inflatie waar te nemen. Nu valt er ook hier het één en ander af te dingen op hoe inflatie wordt gemeten, maar los daarvan zijn er verschillende redenen voor dit fenomeen. Enkele daarvan stonden recentelijk in een column van Matthijs Bouman in het FD. De econoom bespreekt daarin een boek waarin gesteld wordt dat enkele gebeurtenissen verantwoordelijk waren voor de wereldwijde neerwaartse prijsdruk. Zo dropte in de jaren 80 en 90 het net opengestelde Oost-Europa en China honderden miljoenen goedkope arbeidskrachten op de wereldmarkt. Daarnaast heeft de babyboom in de tweede helft van de 20e eeuw uiteindelijk ook voor meer aanbod gezorgd. Al met al heeft dit de factor arbeid nooit echt in staat gesteld om harde looneisen te stellen; immers, van arbeidsschaarste was geen sprake. Hierdoor is de inflatie laag gebleven.

In veel productcategorieën was er zelfs sprake van deflatie. Nu is deflatie net zo’n (expres?) onbegrepen fenomeen als inflatie, dus deze termen behoeven wat uitleg.

Dit is deel 53 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

April - mei 2012

Tijdens de wedstrijd armpje drukken met de nu vertrokken UWV-top was ons voornaamste wapen journalist Siebe Sietsma van RTL Nieuws. Alle publieke bedrijfsgeheimen over niet werkende systemen en corrupte personen hebben we met RTL gedeeld. En die strategie heeft boven verwachting gewerkt. Maar nu we twee van onze drie tegenstanders de deur hebben uitgewerkt, nummer drie in huilmodus hebben gekregen en een vertrouwensbasis hebben met twee divisiedirecteuren en met UWV-eindbaas Bruno Bruins, moeten we bewijzen dat we het vertrouwen van het UWV waard zijn. We hebben ook een zakelijk belang: drie van ons zijn aandeelhouder in Corduroy BV, het door ons opgezette bedrijf dat de polisadministratie beheert.

Wat we vooral hebben gedaan is de UWV-top wijzen op de risico's die kleven aan het systeem werk.nl. Werk.nl is het paradepaardje van de divisie UWV WERKbedrijf, die verantwoordelijk is voor het aan werk helpen van uitkeringstrekkers mensen. Onze waarschuwing is simpel: "werk.nl werkt niet, heeft ook nooit gewerkt en gaat binnenkort gedonder geven". We kunnen niet vertellen dat we deze boodschap ook aan journalist Sietsma hebben meegegeven. We hebben er niets meer over gehoord, maar dat zegt niets. Dat werk.nl niet werkt, is door RTL zelf eenvoudig vast te stellen en bij veel werkzoekenden en insiders ook gewoon bekend. Tot nu toe boeit het niemand, maar dat gaat veranderen, zo leggen wij de UWV-top uit.

De reden dat bijna niemand wakker ligt van een niet-werkend matchingsysteem voor werkzoekenden is eenvoudig: de dienstverlening van het WERKbedrijf is geheel vrijblijvend. Wie een WW-uitkering krijgt hoeft zich bijvoorbeeld niet aan te melden bij werk.nl. Wie dat toch doet en door werk.nl idiote vacatures krijgt voorgeschoteld, schudt het hoofd en gaat langs een uitzendbureau of zoekt zelf een baan. Natuurlijk weten ze dat in Den Haag ook en dat maakt UWV WERKbedrijf tot een favoriet doelwit van bezuinigingen. Bezuinigen op het uitkerings-UWV raakt doorgaans systemen. Als daarbij iets fout gaat, kan dat de uitkeringen raken. Bezuinigen op WERKbedrijf is daarentegen risicoloos. Zo eenvoudig is het.

A modest proposal

Een tweede lockdown is geen oplossing. Ook al zou een lockdown structureel effectief zijn, wat ik betwijfel, dan nog is de economische en sociale schade die dit berokkent dermate hoog dat de proportionaliteit ver te zoeken is. Als een Covid-19-besmetting als iets onontkoombaars wordt gezien voor de sociaal actieve medemens, dan komen er ook andere mogelijke oplossingen in beeld. De in dit blog beschreven oplossing is extreem, maar hoe langer ik naar de kosten en effectiviteit van de andere opties kijk, hoe meer ik voor de hieronder beschreven optie voel. 

Door de eerste uitbraak van Covid-19 heeft de economie flinke klappen opgelopen. Voor de meesten was dit echter financieel niet te merken door alle hulpprogramma's van de overheid, maar sommigen hebben de klap al wel moeten incasseren (zie de horeca). Nu had ik de verwachting dat in 2021 iedereen de klap wel zou gaan voelen; de economische realiteit zou zich presenteren als iets wat alleen onze oudere medemens zich nog zou herinneren: een economische depressie. Uiterst guur weer was dus al op komst, maar nu verwacht ik erger (nadat de (eventueel nieuwe) hulppakketten zijn uitgewerkt).

Nu er een tweede lockdown is opgelegd, krijgt Covid-19 een andere predicaat opgeplakt; in plaats van een eenmalige gebeurtenis wordt het nu een regelmatig terugkerende gebeurtenis (rolling lockdowns). Toch kiest onze regering voor deze aanpak. Het lijkt er dus op dat onze regering ervan overtuigd is dat er een effectief vaccin in de eerste helft van 2021 komt en dat daarom een tweede lockdown een geschikte maatregel is. Dit lijkt mij gewoon wensdenken (voor zover je een met haast naar de markt gebracht vaccin een wens kan noemen). Ofwel, lockdowns are here to stay.  

De economische impact van deze tweede lockdown is gewoon al te groot voor de fragiele economie. 2021 wordt een waar bloedbad en mochten er inderdaad nog een derde en vierde lockdown volgen, dan is het game over. Probleem is echter dat dit zich pas met een vertraging openbaart, waardoor onze beleidsmakers niet de tijdige bijsturing krijgen die ze nodig hebben.

Guess who's back biatches! iOS-helden KLIK HIER, Android-bazen KLIK HIER!

Onze APP is back! YES. YES. YES YES YES. Terug van nooit helemaal weggeweest bij mensen die de oude app nooit hebben verwijderd, terug van wel weggeweest bij mensen die onze oude app wel hebben verwijderd. Die gloednieuwe app van ons is achter de schermen in one small step for jullie, one giant leap for onze developers van versie 3.3.0 naar versie 3.9.1 gesprongen. We moesten even door een zure appel heen bijten, u leest het hier en verder maken we er maar geen woorden meer aan vuil. Er zitten namelijk ook mensen bij 't Appeltje die wél erg behulpzaam waren en die zijn we dan ook hartstikke dankbaar, net als de eindbaas-appbouwers van Stack11 die dagen, weken, MAANDEN hebben zitten bouwen, sleutelen en tweaken voor een klein beetje wereldheerschappij op je telefoon / iPad. We hebben allemaal nieuwe features: een nachtmodus zodat je 's nachts kunt reaguren zonder dat je vriendje of vriendinnetje wakker schrikt uit zijn of haar dromen over een ander, je kunt van links naar rechts en andersom swipen naar volgende en vorige topics, de app ondersteunt pushberichten (we beloven: die we niet zullen misbruiken), pinch & zoom op afbeeldingen en nog veel meer technische hoogstandjes waar we zelf niks van snappen.

ZEGT 'T VOORT&DOWNLOAD 'M HIER:

HIER KLIKKEN voor iOS-machines!

HIER KLIKKEN voor Android-machines!

Dit is deel 52 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Januari – maart 2012

Ik ben de UWV-directeuren Melanie Maatman en Frans Haverkamp erkentelijk voor hun verzoeningspogingen. Ik ben bijna twee jaar weg bij het UWV, maar de polisadministratie domineert mijn gedachten nog steeds. Ik steek teveel energie – negatieve energie – in dit rotbedrijf. Het doet mij allemaal niet goed en ik weet het. Misschien ben ik zo cynisch geworden dat ik niet eens meer geloof dat de twee hoogste bij de polisadministratie betrokken UWV'ers nog verschil kunnen maken. Ik leg het initiatief in handen van Melanie en Frans. Ik sta "in de meewerkstand", zoals ze dat bij het UWV zeggen.

Het eerste dat Frans en Melanie voorstellen is een gesprek met Diantha C. Ik heb geen idee wat ze daarmee willen bereiken, maar ik ga akkoord. Frans en Melanie willen eerst van Diantha en mij horen waar het mis is gegaan. We komen niet ver. Ik voel een soort ijzige rust over mij heenkomen en begin kalm te vertellen over Diantha's kwaadaardige machinaties om ons de deur uit te werken. Diantha sputtert niet eens tegen. In plaats daarvan begint ze te huilen. De twee UWV-directeuren zien het verbijsterd aan, terwijl ik in een stemming ben waarin niets mij raakt. Terwijl Melanie een tissue produceert, rond ik af met de opmerking dat ik Diantha heb leren kennen als een volleerde Schreibtischmörder. Of het door de emotie is of door ontbrekende ontwikkeling weet ik niet, maar het komt duidelijk niet aan. Het gesprek levert verder niets meer op.

Terug op kantoor begin ik te beseffen dat Diantha's huilbui uiterst effectief is geweest. Ze heeft het gesprek naar haar hand gezet. De dialoog die haar meerderen wilden heeft ze ontregeld en zodoende in de kiem gesmoord. Meteen al na het gesprek hoor ik via de UWV-tamtam dat het gesprek wat Diantha betreft uitstekend is verlopen en René Veldwijk geen poot aan de grond heeft gekregen. De huilbui laat ze natuurlijk weg, maar ze heeft wel gelijk. Haverkamp, Maatman en ikzelf zijn slachtoffers van een klassieke UWV-truc: "speel op de persoon zodra het inhoudelijk moeilijk wordt". Het enige wat ongebruikelijk is, is het huilen, maar ook dat toont weer aan wat een formidabele tegenspeler Diantha is. Ze is de meesteres van de surplace.

Verder laat Jesse doorschemeren dat hij die EUR 10.000 ziet als een soort startkapitaal. Jawel K A P I T A A L, dus zonder DAS.

Jesse kwam met een wel heel populistisch plan: gratis geld. Dat doen alle politieke partijen, maar links wat meer dan (zogenaamd) rechts. Welnu, Jesse wil iedere persoon die 18 wordt, EUR 10.000 geven, zonder voorwaarden. De hoop is dat dit geld dan wordt besteed aan het starten van een onderneming of gebruikt zal worden om te investeren, zodat de inkomens- en vermogenspositie van deze groep jongeren structureel verbeterd kan worden. Bijvangst is dat GL “miljonairs” de stuipen op het lijf mag jagen omdat de Jesse Posse daar een soort pluk-ze wetgeving wil laten toepassen om zo zijn populistische maatregel te financieren. 

Natuurlijk was dit niet het idee van Jesse zelf, maar van een andere linkse rakker genaamd Piketty. Deze persoon loopt al een aantal jaar te dwepen met oude linkse dromen zoals het basisinkomen. Het idee om jongeren geld te geven en dat te laten bekostigen door de vermogende burgerij, is ook één van zijn ideeën. Dit geeft aan dat zowel Jesse alsmede Piketty geen snars begrijpen van hoe een economie werkt.

Veel mensen denken dat kwijtschelden van schulden geen slachtoffers kent, maar de één zijn schuld, is de ander zijn bezit.

In dit blog is het schuldenprobleem wel vaker genoemd en dat is niet voor niets. Het grootste probleem wat wij hebben draait om schulden. Schulden bepalen ons gedrag en dat van bedrijven en overheden. Ze zijn vaak de aanleiding voor allerlei conflicten, van handelsoorlogen tot militaire oorlogen. Alles draait uiteindelijk om schulden.

Schulden aangaan hoeft geen slechte zaak te zijn. Als met het geleende geld een investering wordt gedaan die uiteindelijk meer oplevert, dan kan daarmee de rente en de schuld worden afbetaald en blijft er een winst over als beloning voor de ondernemer die het risico nam. Maar een consument die leent om bijvoorbeeld een TV te kopen haalt zijn toekomstig inkomen naar nu, wat dus betekent dat de consument in de toekomst minder te besteden heeft. Bijkomend nadeel in vergelijking met het eerste voorbeeld, is dat de TV de consument geen extra inkomen oplevert, waardoor de toekomstige consumptie van de consument niet alleen gedrukt wordt door de aflossingen van de lening, maar ook door de interest die betaald moet worden. Dat heet in goed Nederlands: *short term gain, long term pain. *

Nu zijn er vele gradaties tussen voorbeeld één en twee, maar het wordt pas echt gecompliceerd als de tweede en derde (etc.) orde effecten worden meegenomen. De consument die een lening afsloot om de TV te kopen zorgt voor een productieprikkel bij de TV producent. Die breidt de fabriek weer uit wat weer werk oplevert voor de bouwbedrijven. Die leveren weer werk op voor de leveranciers van bouwmaterialen en zo verder. De economie groeit en ondernemers en consumenten maken beslissingen die hierop gebaseerd zijn. De één versterkt de ander en iedereen voelt de welvaart.

Dit is deel 51 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

November 2011 – januari 2012

Het is een hele worsteling geweest, maar uiteindelijk komt er een gesprek tussen de UWV-subtop en mij. Ik heb voldoende zelfkennis om te weten dat dit geen koele, zakelijke sessie gaat worden. Ik ga dit gesprek sowieso doen met mijn zakelijke partner en significant other in privé; Marjan is de enige van ons zonder UWV-ervaringen en een scherpe waarnemer.

Een afspraak met twee UWV-hotemetoten, Chief Information Officer annex divisiedirecteur Frans Haverkamp en directeur UWV-Gegevensdiensten Melanie Maatman, moet vanzelfsprekend plaatsvinden op het hoofdkantoor van het UWV. Haverkamp en Maatman vinden een gaatje in hun agenda's, wij gaan akkoord en de afspraak staat.

Maar dan belt de assistent van CIO Haverkamp. Datum en tijd van de afspraak zijn oké, maar de locatie wordt Grand Café Hermes, op kruipafstand van het UWV-hoofdkantoor. Mijn collega's vinden het hilarisch. Hermes is de laatste plek waar je moet afspreken, zo vol zit het daar altijd met UWV'ers. Ik ga echter over de rooie: no f***ing way dat ik als een soort melaatse met het UWV om de tafel ga. Ik laat de assistent van Haverkamp ondubbelzinnig weten dat ze de boom in kunnen. Het is een dwaze, door emotie gedreven actie die echter goed uitpakt. Mohammed komt naar de berg. De twee UWV-directeuren komen naar ons kantoor in Vianen. Het is een belangrijk signaal: het UWV wil de lijnen weer open hebben.

De kennismaking op ons kantoor duurt bijna drie uur en is totaal bizar. Er wordt vrijwel geen woord gewijd aan de polisadministratie en alle gedoe er omheen met Cees B., Capgemini, IBM, Diantha C., Cor Franke en David Jongen. Het onderwerp van gesprek is vooral het korte en heftige verleden van Haverkamp en mij bij ons beider voormalige werkgever RAET. De door Haverkamp en mij opgelopen trauma's worden ter plekke verwerkt. Collega Marjan en UWV-directeur Melanie Maatman kijken zowel geamuseerd als verbijsterd toe. Melanie beëindigt het gesprek uiteindelijk omdat ze een dringende vervolgafspraak heeft, maar ze baalt er zichtbaar van. Uiteindelijk kunnen we maar één ding doen: een vervolgafspraak maken.

De opvolging van Ginsburg. Deel 3

Nieuw in deze serie? Lees deel 1 hierrr en deel 2 daarrr.

Terwijl Trump een hoestje doet en Amy Coney Barrett wacht op haar hoorzittingen die een stúk interessanter worden dan de presidentiële debatten, bevinden we ons in de stilte voor de SCOTUS-storm. Dat geeft gelegenheid voor wat eenvoudig weg te happen achtergrond en een voorspelling over Kamala.

**Wat boeit dat SCOTUS nou?
**Zo groot als de invloed van het Amerikaans Hooggerechtshof is in de VS, zo klein is die in Nederland. Waarom hier dan toch een hele serie over? Behalve gewoon, interessant, maakt een aantal punten SCOTUS ook relevant voor ons. We lichten er drie uit:

Eén: met elke justice kun je het eens zijn of niet, maar stuk voor stuk zijn ze briljant. De best and brightest uit hun generatie, daar kunnen we allicht wat van leren. Twee: De Amerikaanse grondwet en hun juridisch systeem werken heel anders dan de onze. Welke inzichten biedt dat? Kunnen wij een constitutioneel hof gebruiken? Juryrechtspraak? Rechters die pas later in het leven vanuit diverse achtergronden worden aangesteld? Een blik op een land waar het anders werkt is goed vergelijkingsmateriaal.

Drie: de polarisatie van zowel de Amerikaanse als onze eigen samenleving escaleert steeds verder, en wie de geschiedenis kent weet dat het met sterk gepolariseerde samenlevingen vaak niet goed afloopt. De justices zijn het regelmatig hartgrondig oneens over zeer beladen onderwerpen, maar werken toch uitstekend samen. Hoe doen ze dat?

Sinds de intrede van Covid-19 is het gepeupel zo bang om zelf na te denken, dat ze zelfs incompetent leiderschap belonen.

We leven al een poos in knotsgekke tijden. Negatieve rentes, liegende ministers, criminele belastingdienst, vrijelijk printende centrale banken, pepernootverpakkingen zonder Zwarte Piet, afschaffing referendum, financieren van Palestijnse terroristen met overheidsgeld, van gas los, verbod op diesel- en benzine-auto’s, en nog veel meer zijn ons al ten deel gevallen. Het jaar 2020 heeft dat alles samengeraapt en het tot de derde macht verheven. Nu kunnen we hopen dat dit jaar een climax in negatieve zin is en dat de toekomst er beter (dan wel minder slecht) zal uitzien. Echter, de steeds luider wordende roep om een sterke leider doet mij anders vermoeden.

Sinds de intrede van Covid-19 is het gepeupel zo bang om zelf na te denken, dat ze zelfs incompetent leiderschap belonen. Het maakt hen namelijk niet zoveel uit of het nu goed of slecht leiderschap is, als er maar 1)  besloten wordt en 2) de verantwoordelijkheid door iemand anders wordt gedragen. Verantwoordelijkheid nemen voor eigen geest en lijf is namelijk iets zeer beangstigend voor tweebenige grazers. Maar er is ook een groep die niks moet hebben van de Covid-19 maatregelen. Voor zeer steekhoudende of uiterst onzinnige redenen, vechten zij tegen de restricties die het Corona-beleid opleggen. Dit lokt dan weer reacties uit van “de stok moet er over” en “opsluiten die handel” of “die clubs verbieden” en van zulks. Zelfs mensen die rationeel en zachtaardig zijn, doen nu dit soort uitspraken. Het forceren van de eigen mening op anderen (met behulp van, justitie, politie en leger), is dat nou een kenmerk van een gezonde democratie?