Werkende ouders, politici en de fiscus zijn het overzicht kwijt

Binnen twee maanden mag u weer opdraven om uw stem in te leveren, aansluitend mag u jaren geld afgeven. Net zoals in het zonnige Turkije krijgt u bij de deur van het stemlokaal wat handgeld. Koopkrachtplaatjes zijn bijgestuurd, iedereen krijgt er iets bij. De kiezer is een blij ei. Voor maximale media-aandacht in de zendtijd voor politieke partijen lekten deze details weer vlak voor Prinsjesdag.

Er zit een denkfout in deze koopkrachtplaatjespolitiek. Gezinnen die door een onvoorziene, ongewenste en onbekende samenloop van diverse nationale en lokale belastingstelsels, toeslagen en andere ondersteuning altijd fors buiten de boot vallen en niet rond kunnen komen, zijn met een paar procent erbij nog lang niet uit de shit. Wie het zijn weet niemand, want ons herverdelingssysteem is te complex.

Die groep is wel vrij groot. Zelfs na de koopkrachtreparaties van het kabinet blijven 5,1% van de kinderen opgroeien in armoede. Ze worden niet bereikt, ze krijgen geen kans op een eerlijke start. Dit heeft een negatief effect op hun ontwikkeling, wat een leven lang misgelopen belastingafdracht en extra druk op sociale voorzieningen oplevert. Onderwijs is duur, onwetendheid is duurder.

Alle nieuwe plannen van de coalitie zijn ongedekt en belastingbetalers worden verdreven

Na de sloop van de agrarische sector gaan we verder met banken en vliegtuigen. Alles moet kapot. Een bankenbelasting op nationaal niveau zal exact hetzelfde effect hebben als ons eerdere fiasco met dividendbelasting. Eerst jarenlange politieke onzekerheid dat voor ondernemers vanaf de eerste dag  een onacceptabel risico en slecht vestigingsklimaat geeft, afgesloten met financiële zelfdestructie.

Toen de dividendbelasting echt werd ingevoerd, verhuisden onder andere Shell en Unilever statutair naar het Verenigd Koninkrijk. De schatkist loopt niet alleen dividendbelasting mis, maar ook vennootschapsbelasting en vele andere inkomsten. Voor multinationals is dit een koud kunstje, ze hoeven alleen een paar kleine gezellige ceremoniële vergaderingen in een ander land te houden.

Dat soort zakenmensen zijn toch al een soort nomaden, die reizen van dependance naar dependance. Dat kan binnenkort niet meer vanuit Amsterdam, want we gaan het netwerk van KLM slopen met een op hen gerichte belasting. De hele wereld kent verkapte staatssteun en een protectionistisch belastingklimaat, wij verzinnen een belasting die ons eigen KLM en verdienmodel raakt.

Het is simpel het milieueffect van raffinaderijen of hoogovens toe te schrijven aan multinationals, in plaats van de klanten die de producten nodig hebben. Hoeveel windmolens, zonnepanelen, warmtepompen, elektrische auto's en andere goederen van de energietransitie hebben we al gemaakt of verplaatst zonder hun energie, plastic of metaal!? Gaan we alles dan maar importeren?

Prinsjesdag begint niet met de troonrede, maar met een lek. 1,8 procent extra koopkracht klinkt positief, maar is nietszeggende marginale informatie. Bedoelen we hier ten opzichte van iemands koopkracht van twaalf maanden geleden, of ten opzichte van geen beleidswijzigingen? Zonder duidelijke definities wordt de informatie van NRC en Telegraaf onleesbare propaganda.

Zo lang inflatie cumulatief werkt, wordt de uitspraak “inflatie daalt” verkeerd begrepen en treedt een misleidend effect op. De verdere inflatie vertraagt, waardoor de prijzen ietsje langzamer doorstijgen. Jaren later volgt via de CAO een gedeeltelijke inflatiecorrectie, waardoor mensen jarenlang mochten interen op reserves, en daarna nooit terugkeren op hun oude koopkracht of spaarpot.

Dat onze staatsschuld daalt als percentage van onze totale economie, zegt vooral iets over de munt waarin die staatsschuld wordt bijgehouden. Deze inflatiegolf is welkom in mediterrane landen, hun fiscale stelsel is verslaafd aan inflatie om hun staatsschulden te verwateren. Toen inflatie bij de invoering van de euro uitbleef, kwamen ze in grote betalingsproblemen en ontstond de eurocrisis.

Na twaalf jaar Rutte volgt er twee miljard aan armoedebeleid. Het doet me denken aan een knopje in het spel Tropico. Binnen dat spel zit een vrij goed model met politieke fracties, die je als president moet bedienen om herkozen te worden. Dat spel kent ook de mogelijkheid om vlak voor de verkiezingen wat helikoptergeld te strooien over het gepeupel voor je herverkiezing.

Erdogan kent dit principe maar al te goed, zie deze beelden waarin hij voor een stemlokaal bankbiljetten uitdeelt aan mensen die een stembiljet mogen invullen. Als het armoedebeleid oprecht was geweest, hadden we dat in de afgelopen twaalf jaar gezien. Augustus 2022 hadden we 13,6% inflatie, het kabinet viel pas negen maanden later. Waar was deze hulp toen die het hardst nodig was?

We missen een miljoen betaalbare en duurzame woningen. De stijgende energieprijzen worden regelmatig buiten inflatiecijfers gehouden om een te deprimerend beeld te voorkomen. Huurders kunnen meestal niet investeren in de isolatie van hun woning, er zijn nog steeds “sociale” huurwoningen zonder dubbelglas. Daar werkt de energietoeslag als een doekje voor het bloeden.

Het wordt tijd het energielabel op te nemen in de gebrekenlijst. Dan betaal je met een A-label 100% van de huur, met een B label 90% van de huur en zo verder. Huurders met een G label gaan nu failliet aan de energierekening, en hebben een extreme huurkorting nodig om te overleven. Verhuurders worden nu financieel gestraft als ze investeren in de energietransitie, dat moet andersom.

Als samenleving levert dit geld op, want op muurisolatie zit een terugverdientijd richting de anderhalf jaar bij hoge prijzen dankzij voortdurende oorlogen. Hoog rendement dubbel glas wordt in een paar jaar terugverdiend. We subsidiëren dure elektrische auto`s voor rijkelui, maar we missen al decennialang simpele, winstgevende maatregelen voor de armen. We verbranden daarmee aardgas en geld.

Dankzij de stijgende brandstofkosten voor automobilisten, forenzen in het openbaar vervoer en de diefstalgolf onder elektrische fietsen wordt het steeds duurder voor arbeiders om naar hun werk te gaan. Alleen leaserijders met tankpas en wandelaars zijn ongevoelig voor dit leed. Sommige werkgevers vergoeden die kosten, maar dat gebeurt zelden aan de onderkant van de arbeidsmarkt.

De groep mensen die op basis van karakter en persoonlijke integriteit naar hun werk gaan, maar onder de streep minder overhouden dan de buren die hun hand ophouden is daarmee gegroeid. Er zitten extreme gevallen tussen die het niet meer kunnen betalen om naar hun werk te gaan. Echt armoedebeleid voor werkende minima zou een volledige vergoeding van reistijd en reiskosten zijn.

Dan wordt het voor werkgevers interessant om te investeren in thuiswerkmogelijkheden, lokale dependances en duurzame werkprocessen. Nu worden werkgevers die vervoerskosten verhuizen naar werknemers via centralisatie van kantoorgebouwen beloond met een kostenbesparing. Voor de samenleving als geheel is het duurder, en blijven we onnodig afhankelijk van dure fossiele olie.

Deze ongewenste samenloop van omstandigheden werkt als een indirecte fossiele subsidie. Het zorgt ervoor dat werkende minima en uitkeringstrekkers hun aardgas, benzine en diesel blijven betalen, maar zet niet in op een milieubewuste forse consumptie verlaging die ons geld oplevert, en enorme kosten in huisuitzettingen, schuldsaneringen en verminderde leerprestaties voorkomt.

De zomervakantie is voorbij, en de voormalige coalitie heeft helaas niet het reces gebruikt om een andere bestuurscultuur te etaleren. We varen nog steeds in de mist. Zodra informatie een beetje politiek gevoelig wordt, staan er duizenden voorlichters klaar om feiten te verdraaien, en duizenden landsadvocaten om de Wet Openbaarheid van Bestuur en de Wet Open Overheid te saboteren.

Deze plek op zaterdagavond is bedoeld om feiten te checken en te duiden. Dat vereist dat feiten eerst gepubliceerd worden, zodat ik ze daarna kan vergelijken met mijn hersenspinsels, berekeningen en andere bronnen. Zo lang de Ruttedoctrine overheerst, mis je die eerste stap, en valt er voor mij en kwaliteitskranten weinig anders af te drukken dan een strategisch gelekte staatsadvertentie.

Als de miljoenennota gelekt wordt door het kabinet, is het tijd de rest ook te lekken.

(afbeelding via achterdecijfers)

Alsof je een glas water op een bosbrand gooit...

Onze natuur blijkt volgens de VN nog gevoeliger voor stikstof. De kritische depositiewaarden moeten nog verder omlaag. Vorig jaar legde het Planbureau voor de Leefomgeving al een vernietigend rapport neer dat zelf het uitkopen van ALLE boeren in 95% van Nederland niet zal leiden tot een oplossing van de stikstofcrisis. (PDF p4) Die beschouwing mag opnieuw, en zal dus nog slechter uitvallen.

Alleen rond Breskens, Hoogkarspel, Franeker, Delfzijl en Ravenstein zou wat ruimte ontstaan om nieuwe steden te bouwen voor een miljoen woningen. De rest van Nederland houdt zelfs na het uitkopen van alle boeren en het behalen van alle doelen uit het klimaatakkoord in alle andere sectoren haar fatale bouwstop. De uitzichtloosheid van deze impasse is nog nergens doorgedrongen.

Tegen die achtergrond is het uitkopen van 500 boeren nogal beperkt. Alsof je een glas water op een bosbrand gooit. Alleen kost dat glas water tientallen miljarden euro's en verdampt gelijk. Het maakt niet meer uit of je dit financieel of vanuit milieubelang bekijkt, het slaat nergens meer op. Het milieueffect is verwaarloosbaar op het geheel, de kennis- en kapitaalvernietiging is extreem.

Van de duizenden uithuisgeplaatste kinderen zijn er pas zeventien terug naar huis

Drie jaar na het vorige aftreden van Mark Rutte weet de overheid wie de duizenden kinderen zijn, die ze uit huis hebben geplaatst. We hebben een gigantisch internetknooppunt, maar koppelen van gegevens binnen de overheid blijft drama. Er zijn pas zeventien kinderen thuisgebracht, dat is EEN PROCENT per kabinetsperiode. Tientallen andere kinderen hebben weer een beetje contact met hun ouders.

Ik heb nul vertrouwen in deze koppelingen. De eerste keer keek de overheid alleen naar kinderen die uit huis waren geplaatst dankzij een uitspraak van de jeugdrechter, die nog steeds verbleven in een internaat gefinancierd door het rijk EN dan alleen over de periode na 2015. Alleen kinderen die nog aan alle drie deze criteria voldeden, werden meegeteld. Dat was bot bureaucratisch bagatelliseren.

Kinderen die dankzij goed overleg met de zachte hand uit huis waren geplaatst, tellen niet mee. Kinderen die uit huis zijn geplaatst en inmiddels wonen bij familie, pleegouders of elders tellen niet mee. Kinderen die inmiddels meerderjarig zijn, en bijvoorbeeld op straat zijn gegooid, maar nog geen contact met hun ouders hebben, tellen niet mee. We missen rustig meer dan de helft.

Woningen zijn geen relevante bron van stikstof

Het technische en juridische brein achter Mobilisation for the environment stelde op Radio1 dat het nooit zijn bedoeling was de woningbouw te blokkeren, die geven in zijn ogen helemaal geen relevante bron van stikstof. Dat zei hij vier jaar geleden in 2019 ook al. Hij geeft aan niet te begrijpen waarom zijn omvangrijke juridische procedures hebben geleid tot een totale bouwstop.

Dat begreep ik ook niet, aangezien een gasloze, nul-op-de-meter nieuwbouw woning tijdens gebruik vele malen minder uitstoot dan onze gemiddelde woningvoorraad. Bouwvergunningen blokkeren omdat de aannemer op diesel rijdt, is kortzichtig. Duurdere flexibele noodoplossingen zijn dankzij de herhalende cyclus van aanvoer, opbouwen, tijdelijk gebruik, afbraak en afvoer sowieso nog slechter.

Om zo'n gasloze woning te bouwen heb je onder andere staal uit een hoogoven nodig, of plastic vanuit de chemische industrie van grote raffinaderijen. De milieugroepen die hiertegen procederen vergeten dat een windmolen gebouwd is uit onder andere staal en plastic. Dat importeren geeft minder milieuschade hier. Als je doel is de planeet te redden, werkt zulk NIMBY-beleid averechts.

De beste man verloor ook een procedure bij de Raad van State. Chemische industrie en raffinaderijen wilden samenwerken aan een koolstofdioxideopslag in oude gasvelden. Tijdens de bouw is er eenmalig wat stikstofuitstoot, en dat ging de milieufetisjisten te ver. De Raad van State keek er praktischer tegenaan, en woog milieueffecten zorgvuldig tegen elkaar af. Perfectie is immers louter een illusie.

De Raad van State draait en spreekt hier uit dat het stikstofslot niet absoluut is, en er belangen tegen elkaar kunnen worden afgewogen. Dit geeft een opening om eerder afgewezen nieuwbouwprojecten opnieuw te bekijken. Zorgvuldige nieuwbouw is beter voor het milieu dan tijdelijke noodoplossingen. Oude woningen volledig transformeren kost anderhalve ton, voor minder resultaat.

Q1 werden 9 blanke boeren in Zuid-Afrika vermoord, Q2 24, een stijging van 167%

Een Syrische vluchteling vroeg toestemming om in Zweden een Bijbel en een Thora te verbranden, hij werd omringd door journalisten, maar geen rellen, doodsbedreigingen of geopolitieke spanningen. Edwin Wagensveld van Pegida verscheurde een Koran, en kreeg een woedende menigte tegenover zich, en de mobiele eenheid mocht de rellen platslaan. Die vliegende stenen bewezen wederom zijn punt.

Ik ben geen voorstander van zulke exercities; waar boeken verbranden, zullen uiteindelijk ook mensen verbranden. Ik zie wel een belangrijk contrast, sommige gemeenschappen reageren met publiekelijke veroordelingen, andere reageren met intimidatie en geweld. Het beschadigde boek werkt als een thermometer. "Keer de andere wang toe" geeft een plezantere wereld, dan represailles.

Het filmpje dat Geert Wilders deelde, liet zien dat discriminatie inmiddels ook op de witte jonge atheïst is gericht, onze nieuwste minderheid. Een groep gepigmenteerde jongeren laat hun witte sokken kussen door de witte puber, om hem te vernederen, om hem daarna alsnog in elkaar te slaan. Het maken en delen van zulke filmpjes is een stammenstrijd om hogerop de sociale ladder te komen.

Dit is niet meer te repareren

Trump schreef dat hij slechts nog een extra aanklacht nodig heeft om de verkiezingen weer te winnen. Die vierde dagvaarding is onderweg, vanwege een uur durend telefoontje naar Georgia, waar Trump de verkiezingscommissie opdracht gaf 11780 stemmen te “vinden”. Aanklagers hebben met immuniteitsbeloften belastende verklaringen gekocht, die aanklacht wordt deze zomer verwacht.

De meest prominente verdediging van Trump is de Vrijheid van Meningsuiting, alias “the first amendement”. Die is helaas niet zo absoluut zoals zijn advocaten schetsen, anders zouden delicten zoals smaad, laster, bedreiging, oplichting of samenzwering onmogelijk zijn. Vrije landen hebben geen controle op uitspraken vooraf, geen censuur, maar wel consequenties achteraf.

Direct nadat Trump werd veroordeeld voor smaad en laster herhaalde hij die uitspraken. Het slachtoffer heeft nu gevraagd voor een nieuw verkort proces, zonder inhoudelijke behandeling, waar louter de nieuwe “schade” bepaald hoeft te worden. Hier wordt vooral "punitive damages”, een bestraffende vergoeding geëist, om Trump te motiveren geen nieuwe strafbare uitspraken te doen.

Erg veel respect voor de gerechtelijke macht heeft Trump nog niet laten zien, en dat kan rechters motiveren stevig in te grijpen om de procesorde te bewaken. Trump zou zelfs kunnen vastgezet voor het schenden van de voorwaarden van zijn borgtochten. Bedreigen van aanklagers of praten met getuigen is niet toegestaan. De rechter vond het nodig die voorwaarden aan hem voor te lezen.

\

Cruciale taken worden zonder bevoegdheden, informatie of geld gedelegeerd.

Privacy van overlastzwartrijders gaat boven veiligheid in het openbaar vervoer. We grijpen in met een ontzegging per spoorwegmaatschappij. Zonder rechtszaak. Net zoals hooligans een stadionverbod, in plaats een strafzaak. Alsof het winkeldiefstal is, dat je kan afdoen met een collectief winkelverbod. Fysieke veiligheid komt niet meer van de spoorwegpolitie, maar vanuit papier en betaalde beveiligers.

Een boete opleggen aan een criminele asielzoeker uit een veilig land is kansloos. Zo'n boete is lastig inbaar, en verbleekt bij een gemiddeld crimineel inkomen. Een taakstraf of celstraf eist een bureaucratische vervolging, die eindigt met een straf die lastig is op te leggen, en bij iemand zonder baan of bedrijf weinig indruk maakt. Het staatshotel is een stuk beter dan een tentje te Ter Apel.

De politie weet dat. Hoeveel zin heeft het om overlastgevers, dieven en inbrekers nog op te pakken? Je zit op een nog te bouwen bureau met agressieve figuren. Voordat je klaar bent met alle processen verbaal uittikken en sociaal advocaten te woord staan, loopt de verdachte alweer buiten, rustig het volgende delict plegend. Je bereikt helemaal niets, en dat motiveert niet. Waarom zou je nog?

PvdA/GL is al groter dan de VVD, PVV of BBB en zal de formatie leiden

Nadat Nederland tot open grenzen en een bouwstop is gedwongen, komt er vanuit Brussel een zwaargewicht uit zijn graftombe rollen om het karwei af te maken. De lijsttrekker voor RoodGroen of GroenRood blijft alleen als hij premier wordt. De rest van ons politieke proces is hem te min. Zijn ego past louter in het torentje. Zijn combinatiepartij heeft de VVD, de PVV en de BBB links ingehaald.

Dat RoodGroen of GroenRood een coalitie kan vormen met derden, is zeker. Terwijl de PvdA en GroenLinks in de oppositie zaten, zagen we al toeslagencircus in samenhang met vele andere inkomensafhankelijke regelingen een poging doen op de euro nauwkeurig inkomensverschillen en lasten volledig weg te nivelleren met een onuitvoerbaar bureaucratisch proces. Alles kan en mag!

“Zo is een alleenstaande ouder van twee kinderen met een deeltijdbaan, een aanvullende bijstandsuitkering en een huurwoning afhankelijk van tien inkomenselementen, afkomstig van zeven instanties. Gemiddeld moet hij ongeveer 18 (digitale) formulieren per jaar invullen en 80 betalingen verrichten. Valt er één van die voorzieningen weg, bijvoorbeeld door een fout van betrokkene of van de instantie of door een verrekening, dan kunnen er direct financiële problemen ontstaan.” (2013 & 2019, Nationale Ombudsman, PDF p15)