Geenstijl

De vier gekozen partijen die samen een forse Kamermeerderheid hebben en een regering willen vormen, wilden sinds november onze huidige financiële situatie weten. Alle ministeries moesten hun tegenvallers rapporteren. Informatie die elk individueel Kamerlid volgens artikel 68 van onze grondwet ongevraagd hoort te krijgen.

Deze financiële informatie bereikte vorige week pas het bureau van de informateur. Dat de postkoets een paar maanden onderweg is, is helaas geen nieuws meer. Dat is an sich al een gotspe, grote multinationals kunnen real-time hun huidige balans en resultatenrekening inzien, om met actuele informatie de juiste beslissingen te nemen.

De informateur gaat vervolgens navragen of deze informatie überhaupt met de vier fractievoorzitters gedeeld mag worden. Hij is een week bezig met een oude, zeer giftige bestuurscultuur: Hoever moeten ongewenste, maar gekozen partijen op een informatieachterstand gehouden worden!? Dit is naar hun en naar de kiezer respectloos.

Het ontgaat de beste man dat de enige reden waarom hij die gegevens heeft, is om deze te delen met vier gekozen partijen die proberen een nieuwe regering te vormen. Hij hoeft niks na te vragen, die gegevens zijn maar met 1 doel aan hem verstrekt. Zulke onderhandelingen zijn immers zinloos als je niet weet wat je wel of niet kan betalen.

Na maanden van onderhandelen, kregen de partijen alsnog de gevraagde informatie. Vlak voordat ze moesten afronden, vlak voordat ons parlement het formatieproces bespreekt. Dan heb je enkele dagen om die informatie te controleren, te verwerken en met een nieuwe gezamenlijke visie te komen. Dat kan in die korte tijd nooit zorgvuldig.

We kunnen er immers niet vanuit gaan dat elke politicus bij elkaar elf jaar econometrie en statistiek gestudeerd heeft, en met die bagage in enkele minuten beseft dat al het werk van de afgelopen maanden zo de prullenbak in kan, omdat er een paar financiële lijken uit de kast rollen. De achterkamertjespolitiek kende dit massagraf al maanden.

De Kamer heeft zich te lang als een klein kleutertje laten piepelen door te accepteren dat het Kabinet de avond voor gevoelige debatten hun begraaft in nieuwe stukken. Het is heel goed dat wangedrag niet meer te accepteren, niets te overhaasten, niet te tekenen bij het kruisje, maar de boel theatraal op te blazen. Anders leren ze het nooit af.

Als we een Trias Politica terug willen, moet er equality of arms komen, om te beginnen met equality of time. Als de ministeries een maand krijgen gevoelige informatie achter te houden en te verdraaien, dan krijgen onderhandelaars ook een maand die informatie te lezen, ontrafelen en controleren om daarna nieuwe afspraken op hoofdlijnen te maken.

Deze nieuwe informatie was cruciaal, want de vorige versie was al vijf maanden oud. 11 september 2023 gaven topambtenaren aan dat de opvolgers van de Rutte dynastie 17 miljard euro moeten bezuinigen. Het demissionaire kabinet heeft geprobeerd stemmen te kopen, met een miljoenennota inclusief begrotingstekort van 3%.

Dat was van het demissionaire kabinet compleet onverantwoordelijk financieel wangedrag. Er braken deze week weer records op de beurs, de werkloosheid is laag, er is een compleet verkeersinfarct, de economie is booming. Als de zon schijnt moet je sparen, zodat we tijdens de volgende crisis weer vet op de botten hebben.

Dit is de tactiek van de verschroeide aarde, als je de verkiezingen dreigt te verliezen, schop je de schatkist omver, zodat je opvolgers alleen maar hard kunnen snijden met pijnlijke bezuinigingen. Rutte4 regeert hier over haar graf heen, en saboteert haar opvolgers. Eerst financieel, en daarna met de doofpot uit de Ruttedoctrine.

Ik vind dat een hele gevaarlijke ontwikkeling. De andere politieke partijen een streek leveren, werd belangrijker dan het landsbelang. Deze politiek geobsedeerd met elkaars vernietiging zien we in de Verenigde Staten al decennialang de problemen van. De machtigste democratie werd onbestuurbaar, waardoor dictators kansen zagen.

Een democratie is afhankelijk van transparantie en gelijkwaardigheid.