Serious Request heeft dit jaar een gedurfd thema. “Breng ze weer samen.” Familieleden die elkaar niet uit oog zijn verloren vanwege natuurgeweld, maar dankzij oorlog. Verpleegsters, doctoren en het Rode Kruis mogen de rommel opruimen van krijgsheren, generaals en diplomaten die niet tot een vredesakkoord komen. Als oorzaak komt Boko Haram voorbij uit de noordoostelijke lidstaat Borno van Nigeria en aanliggende gebieden.

Nigeria is dankzij de olie de grootste economie van Afrika. Maar zoals Amnesty International het al zo krachtig samenvatte, het meeste daarvan komt binnen bij de federale overheid, bijna niks komt terecht bij de lidstaten. De boer blijft achter met een toekomst in jungle raffinage omdat normale landbouw of visserij in de vervuilde delta steeds minder oplevert.

Boko Haram vertaalt als 'oplichting onrein'. waar 'oplichting' staat voor 'Westers onderwijs'. Een terroristische organisatie die jaagt op docenten en leerlingen sinds 2012. Hetzelfde jaar dat Malala in Pakistan een aanslag overleefde. Ze zat in een bus op weg naar een examen, toen gewapende mannen de bus stopten, vroegen wie van de reizigers Malala was, en haar na identificatie in het hoofd, nek en schouder schoten.

Niet echt organisaties waar een dialoog, boycot of ontwikkelingssamenwerking nog een oplossing is. Het Franse leger gaf in Mali een inkijkje in een andere methode. Zwaar bewapende en ervaren soldaten van eind twintig, begin dertig die door het slachtveld lopen en daar islamitische kindsoldaten neutraliseren. Ze zijn twee tot drie keer zo oud als hun tegenstander.

Jammer genoeg heeft Vice deel 2 van “Ground Zero – Mali” offline gehaald, maar ik zal die beelden nooit vergeten. Europeanen die door plaggenhutten wandelen waar de jongeren in vodden stervend op de grond liggen. Het is alsof je kijkt naar een online schietspel waarbij de gevorderde speler moeiteloos weerloze zombies afslacht. 

Het duurde even voor ik besefte hoe echt het was, en hoe jong die kinderen soms waren. Geen slagveld, die kinderen hadden geen kans. Niet in onderwijs, niet in gevecht. Dit komt dicht in de buurt van een spawnkill. Op de verkeerde plek geboren, nooit gespeeld, nooit fatsoenlijk gegeten en om religieuze dwanggedachten van volwassenen gestorven.

De feestdagen zijn een rare combinatie van mensen die tot het nieuwe boekjaar moeten wachten op zorg en mensen die zich volvreten ten einde ook in de wachtrij te komen. Aan de ene kant een vrij gevoel en marktwerking, via de achterdeur een planeconomie die tekortschiet.

Politiek gevoelige zorg aan bijvoorbeeld kinderen met taaislijmziekte werd uiteindelijk tegen iedere prijs geaccepteerd door afpersing. Het zou volgens Vertex € 170.000 per jaar per patiënt moeten opbrengen, voor iets dat een apotheker voor € 20.000 per jaar kan maken. 

Dit medicijn is mede ontstaan door hulp en investeringen vanuit de patiëntgemeenschap. Dan zou je verwachten dat ze iets terugkrijgen. Dat is ook gebeurd. De Cystic Fibrosis Foundation verkocht in 2014 voor 3,3 miljard de royalty’s. Daar hebben de 750 Nederlandse patiënten natuurlijk niets aan.

Binnen de thuiszorg moest 1 op de 5 aanbieders ouderen weigeren omdat er te weinig zorg was ingekocht. Verzekeraars willen graag dat zorgverleners onbetaald doorleveren, alleen is een thuiszorginstelling financieel gezien een veredeld uitzendbureau wat dan failliet gaat. 

Bij zorg die wat meer in de taboesfeer zit, niet sexy genoeg voor een volksopstand gaat het mes er stevig in. De eerste patiëntenstop voor Prinsjesdag, die als een olievlek door Nederland trok. Terwijl er 288 miljoen onverwacht niet besteed werd, openen de verzekeraars de frontale aanval. Midden in de vuurlinie blijven de zwakste in de samenleving zonder hulp achter.

Voor de behandeling betaalt de patiënt via de basis & aanvullende verzekeringen, werknemer- & werkgeversbijdragen en belastingen, tijdens de behandeling via eigen bijdragen en na de behandeling een rekening voor het eigen risico. De inning is een rookscherm. Totaal bijna zes duizend euro per Nederlander, een kleine honderd miljard per jaar. Het is vreemd dat over zo veel geld, zo weinig ministers gaan en zo weinig gedebatteerd wordt.

Het WODC kwam met zwaarlijvig onderzoek dat wietteelt niet te legaliseren zou zijn. Iets wat geslikt werd, terwijl het tegenbewijs gevormd wordt door Chili, Colombia, Iran, Colorado, Jamaica, Maine, Washington en Uruguay. Er zijn complete landen en staten die aantonen dat legale productie kán.

Een ander onderzoek ging over de effectiviteit van het drugsbeleid. Terwijl in rapporten het beleid en de mislukte vastgelopen reorganisatie van de politie bejubeld wordt, zijn er al twintig jaar berichten dat politie & justitie geen grip hebben op drugsdealers.

Dat is ook niet verwonderlijk aangezien gebruikers meer verslaafd de gevangenis uitkomen dan ze binnenkwamen, drugs beter verkrijgbaar zijn achter de muren dan op straat en de criminele sector kansarme jongeren goed betaald. Zelfs straatdealers die regelmatig gepakt worden, verdienen meer dan modaal, belastingvrij naast de uitkering.

Kajsa Ollongren gaf een mini-cursus staatrecht met zo veel fouten dat zelfs vadsige Kim Jong Un er niet meer om kan lachen. Met haar parels zoals: “Als het parlement een besluit genomen heeft bestaat het referendum al niet meer.”

Ze legt het voor aan de Raad van State, die is aan zet. Wat ze voorlegt is onduidelijk, er ligt niet eens een concept.

Let wel, deze Viking geeft leiding aan het ministerie dat als kerntaken het waarborgen van de rechtsstaat, het bewaken van de grondwet en de zorg voor het constitutionele staatsrechtelijke bestel heeft. En uitgerekend deze minister gaat helemaal Mugabe bij haar eerste bestuurlijke uitdaging. 

Haar wetvoorstel moet eerst gemaakt & goedgekeurd worden door het parlement, gaat dan nog naar de Senaat, Koning en Staatscourant. Drie tussenstappen die Kajsa niet noemde, maar zelfs Zweden heeft deze. Deze minister is negatief stereotyperend voor alle vrouwen met blond haar die wel nadenken over wat ze zeggen. Zelfs voor Samantha de Jong uit het Haagse Duindorp.

Nou wandelende jonkvrouw, de Raad van State brengt alleen maar adviezen uit. Zo is de Raad van State tegen de sleepnetwet, wegens gebrekkig toezicht. Die doen niet aan zetten. Net zoals het Nederlands parlement, die nemen trots moties aan, en die legt een minister theatraal naast zich neer. Ook het Nederlandse volk geeft regelmatig ongevraagd advies, het meest zorgvuldig en bureaucratisch in de vorm van een raadgevend referendum. 

Maar even geachte Kajsa Ollongren, wat denkt u dat precies het probleem is van een referendum over een referendum? Wat denkt u dat er gebeurt als na referenda over de Europese grondwet, Oekraïne en het sleepnet de regering aan de ene kant drie keer de mening van het volk negeert, en aan de andere kant bij voorbaat weigert de referendumwet uit te voeren?

Misschien heb je te veel naar je papa geluisterd, maar mensen zijn iets minder makkelijk te programmeren dan computers. Sorry, ik spreek een volwassen vrouw liever niet als een klein kind aan, maar u gedraagt zich als een kleuter en geeft daarmee een nieuwe betekenis aan Vak K. Denkt u dat uw lemmingen netjes het ravijn de zee in blijven marcheren?

Een aantal Zwarte Pieten ging in de grote stad een schoolgebouw binnen, wat natuurlijk absoluut niet kan, want een school hoort een veilige leeromgeving te zijn, anders kan je de instelling gelijk opdoeken.

De leraressen reageerden kordaat door het snoep in te nemen, en de Zwarte actievoerders uit te zetten. Wat dat betreft is er al veel veranderd, normaal was er alleen een spelletje te achterhalen wie er verantwoordelijk waren. 

Er zijn ouders die erop staan dat het heidense feest blijft, evenals volwassenen die in elementen van het feest een aanleiding zien voor een verbod. Scholen blijven achter met het zoveelste maatschappelijke probleem zonder kans die op te lossen. Onze kenniseconomie start met een open riool, waar instabiele thuissituaties, religie en cultuur in de weg zitten van talen, techniek en talent.

De Kinderombudsman signaleerde dat kinderen zich het hele jaar gediscrimineerd voelen, iets wat volgens hun beleving verergert in de Sinterklaasperiode. Helaas schreef de ombudsman dat pas nadat het debat totaal ontspoord was. Ik blijf achter met de vraag of het Sinterklaasfeest zelf die negatieve beleving oproept, of dat kinderen geconfronteerd worden met de fall-out van de discussie. 

Erger is dat zelfs de ombudsman over zijn belangrijkste constatering heen leest. “Het hele jaar”. Kinderen die zich tweede of derderangsburgers voelen in de kwetsbare periode waarin ze worstelen met hun identiteit. Meestal weggestopt in hun eigen wereldje achter de telefoon, tablet of laptop. Onbeschermd op internet, waar (kleine) mensen ongeremd schrijven.

**Superdiversity
**Nederland is hard op weg het zoveelste land te worden waar de oorspronkelijke bevolking niet meer de meerderheid vormt. Binnen de grote steden zijn zelfs wijken waar andere minderheden samen of in hun eentje de meerderheid vormen. Hoe omgegaan wordt met minderheden wordt steeds belangrijker, aangezien we dat binnenkort zelf ook worden of allang zijn.

Hoe er met jonge meisjes, kwetsbare ouderen, joden of openlijk homoseksuelen op straat wordt omgegaan, dan gaat dat niet altijd goed. Over de grenzen zijn Aboriginals, Native Americans of christenen in het Midden-Oosten het levende bewijs hoe fout dat kan gaan. Tolerantie is niet alleen de basis van onze cultuur, hopelijk wordt die cultuur in de toekomst gedoogd.

51% van de uitgebrachte stemmen is misschien genoeg om een besluit te nemen, toch zal het uitvoerbaar moeten zijn en zal 100% daarmee moeten (kunnen) leven. Het wordt daarom steeds belangrijker dat iedereen opgroeit met een positief zelfbeeld, een tolerante houding tegenover anders denkenden en een wakend oog tegen dwang.

De droom van de Europese Unie blijkt al tien jaar niet overal te werken. Economische groei blijft scherp achter, zelfs in kenniseconomieën en welvaartsstaten zoals Noorwegen, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Maar ook de zuidelijke delen van Spanje en Italië en complete landen zoals Portugal en Griekenland profiteren niet van de vrije markt. Het Oostblok groeit op basis van subsidies. Alleen West-Duitsland, Denemarken en Zwitserland varen op eigen kracht.

Vandaar dat het bericht dat Griekse banken 45,9% non-performing loans hebben geen verrassing is. Dat is geen bancair foutje, maar een symptoom van falende bezuinigingspolitiek. Griekenland heeft nu al negen jaar een sterk krimpende economie. Onze grafiek des doods uit 2012 bleek te rooskleurig. De krimp was in 2011 niet 7%, maar zelfs 9,2%. Ook in 2012 en 2013 bleef de door de Troika voorspelde groei uit.

De afschaffing van dividendbelasting is geen cadeautje aan Nederlanders. Betaalde dividendbelasting wordt volledig verrekend met de inkomstenbelasting of vennootschapsbelasting van de Nederlandse eigenaar.

Kunt u het niet verrekenen? Dan kunt u het terugvragen.

Dividendbelasting wordt daarmee een voorheffing ten behoeve van andere verschuldigde belastingen. Het is daarmee vooral een middel om te voorkomen dat mensen door verzwijgen of latere betalingsonmacht weigeren te betalen.

Aangezien een voorheffing alleen effectieve belastingdruk oplevert bij de uitzonderingen (wanbetalers, ontduikers en kleine groepen buitenlanders zonder belastingverdragen en verwerkingsmogelijkheden) is het effect van de voorheffing beperkt. Het effect op een vestigingsklimaat voor bonafide bedrijven dus ook.

Wat nu als anderhalf miljard euro dividendbelasting wordt gepresenteerd, is voornamelijk inkomens- en vennootschapsbelasting. Wat een andere grondslag heeft als eindheffing en dus onveranderd hoort te blijven binnen komen. Het komt iets later binnen, maar het zijn dezelfde euro's.

Eerder stelde Pieter Omtzigt samen met VVD en PVV al vragen in 2012 over dat buitenlanders deze afgedragen dividendbelasting al konden terugvragen, als ze dit niet in eigen land konden verrekenen. Dit dossier is al vijf jaar oud.

In 2016 werden al gaten geschoten in de dividendbelasting door onze Hoge Raad en het Europese Hof. Het verschil tussen de voorheffing en de eindheffing die normale Nederlanders kregen moest teruggegeven worden aan de buitenlandse belegger. Dit zorgt niet alleen voor lagere belastingopbrengsten, maar vooral voor een onbeheersbare & oncontroleerbare administratie voor de fiscus. De netto opbrengst kan best eens lager zijn dan de inningskosten.

**Ontduiking
**De meest bekende en meest gebruikte belastingontduiking heet Double Irish Dutch sandwich. Daardoor bestaat geen enkele twijfel dat Ierland het goud heeft, Nederland het zilver en daarna krijgt een peloton van kleine belastingeilandjes zoals de Britse Maagdeneilanden, Seychellen, Panama en dergelijke het brons.

Zuid-Ierland heeft een enorm BBP per persoon. Boven 150% van het EU-gemiddelde. Zie dit kaartje. Dat is vreemd, omdat Ieren op de andere helft van het eiland onder de 90% van het EU-gemiddelde zitten. Al die verschoven winsten worden daar geboekt, maar leveren helemaal niet in die mate banen of belastingafdracht op. 

In Nederland zie je hetzelfde effect. De regio inclusief de Zuid-As is de rijkste, terwijl de industrie rond Rotterdam of de economische motor in Brabant een grotere bijdrage leveren in banen en spullen die nodig zijn voor welvaart. Regionale economische gegevens worden onleesbaar door internationaal geschuif met winsten. 

Daardoor ontstaat het politieke beeld dat dit soort details belangrijk is voor het vestigingsklimaat van bedrijven, maar dat gaat alleen om het statutair hoofdkantoor. Voor banen zijn de fabrieken en echte kantoren belangrijk. Dan werkt alleen een stevige verlaging of afschaffing van de loonbelasting.

Rutte hoopt via het maximaal fêteren van multinationals op banen. Maar die banen kunnen ook komen in het MKB, of bij bedrijven die bij gebrek aan in Nederland geboekte winst helemaal niets merken van dividend of vennootschapsbelasting.

Rutte hoopt ook dat die banen uiteindelijk geld opleveren voor arbeiders. Als je arbeiders rijker wilt maken, kun je ook direct 1000 euro overmaken. De omweg via het grootbedrijf is onzeker, onbewezen en discriminerend. Waarom alleen kwantitatieve verrijking via systeembanken en niet via de normale burger?

NRC kopt met “Russische invloeden” en een afbeelding van een stilistisch rood Kremlin, afgedekt met een Boeing. Ik verwachte smeuïge foto's zoals destijds van Natalia Veselnitskaya en een duidelijke keten vanaf het Kremlin tot en met Pieter Omtzigt.

In de krant is de enige onderbouwing van deze stelling het namedroppen “AIVD” en de mening van Sybrand Buma van het CDA. Nu het CDA in de coalitie zit is dat samen 1 bron, zonder verdere details. 

NRC: "Op een bijeenkomst over de MH17-ramp met nabestaanden liet Kamerlid Pieter Omtzigt een nepgetuige een door hem opgestelde tekst uitspreken." Zie hier hoe Omtzigt plotseling geen lid meer is van het CDA, maar ook alles daarna wordt niet hard gemaakt. 

Het NRC schrijft in hetzelfde artikel dat Omtzigt alleen kernpunten heeft ge-sms’t, ná een gesprek met deze getuige. Of je dan aan het samenvatten bent, of aan het dicteren, blijft volkomen duister. Een getuige weet natuurlijk niet welk deel van zijn herinneringen overeenkomt met de consensus en dus onbelangrijk zijn, en welk deel afwijkt.

Het NRC beweert over een volledige opname van het voorgesprek te beschikken, maar “vergeet” punt voor punt te bespreken welke informatie spontaan door de getuige is genoemd, en welke informatie gedicteerd zou zijn. De NRC doet dat voor geen enkel punt. Er is volgens de sms’jes sowieso niet woord voor woord gedicteerd, en wat er gedicteerd zou zijn, zwijgt het NRC.

Bij een enorme beschuldiging hoort een gedetailleerde aanklacht en hard openbaar bewijs.

Hoe het NRC zichzelf verzuipt in dit dossier, vatten ze zelf netjes samen: “Over de toedracht van de MH17-ramp bestaat bij justitie, bij de regering, bij veel deskundigen en bij nagenoeg alle nabestaanden geen twijfel” Dit is ten eerste de ad populum drogreden in zijn zuiverste vorm, om daarna af te sluiten met een gebrek aan twijfel. 

Dat lijkt mooi rustgevend, zo overtuigd zijn dat je niet meer twijfelt, maar dus ook niet meer overweegt of nadenkt. Als je niet meer openstaat voor alternatieve verklaringen, ben je al lang geleden gestopt met onderzoek, met nadenken. Dan ben je alleen verklaringen aan het cherry-picken. Alleen op zoek naar bewijs wat in je straatje past.

Toen ik de rellen in Blerick zag, dacht ik gelijk dat een roomblanke politieman vanuit vermeend racisme in een moeilijke buurt een allochtone crimineel had neergeschoten. Fouten maken is immers menselijk. Het bleek mijn eigen setje vooroordelen te zijn. 

De politie kwam als mosterd na de maaltijd. Na het schot. De politie had helemaal niets te maken met de moord. Het was de derde criminele afrekening in korte tijd. Normaal zou de wijk dan denken aan de eigen kinderen en de criminelen zelf lynchen  op een presenteerblaadje aan de politie geven. Laat ze maar lekker dealen en elkaar omleggen, maar niet in je eigen achtertuin. 

Blerick toont aan hoe snel de vlam in de pan slaat. De politie wordt als opgejaagd wild de wijk uitgewerkt, kan niet vrij rechercheren, wordt niet geholpen in het onderzoek naar de dader. Honderden nieuwe Nederlanders waren op de been om het de politie zo moeilijk mogelijk te maken om de sporen veilig te stellen en om jacht te maken op een moordenaar. Journalisten troffen hetzelfde lot. 

Buurtbewoners klagen al jaren over intimidatie en overlast. Toch zie je na de massale inzet van de ME en het molesteren van Powned geen arrestaties. Daar gaat het fout. De burgemeester noemt de derde liquidatie op rij samen met de overlast een incident. Het is een gedoogzone van criminaliteit, drugsoverlast en geweld. Een banlieu.

De voorlichting noemt het een dodelijk schietincident, alsof er iemand met een sportvergunning bij een schietvereniging een dom foutje maakte. Het gaat hier echter om een moord in een woonwijk tussen spelende kinderen. Iemand die met een vuurwapen rondloopt, heeft een bewuste keuze gemaakt een delict te plegen (vuurwapenbezit) om daarmee een levensdelict te kunnen plegen. 

Poppenkast

Tegelijkertijd zitten 24 bewindslieden al een paar dagen als een braaf schoolklasje hun mond te houden. Twee dozijn legkippen op drie rijen stokjes. Partijen die werden buitengesloten of nalieten regeringsverantwoordelijkheid te nemen, mogen dagenlang blaten over een regeerakkoord dat zwijgt over salafistisch terrorisme, no-go areas en mislukte integratie.

Terwijl (nieuwe) Nederlanders hard worden aangetast in hun vrijheid, veiligheid en welvaart zit de top van de macht in vak K met een telefoontje te spelen. Bewindspersonen en oppositie die woordgrapjes maken om de beeldvorming te manipuleren en de campagne af te trappen. Totaal gevangen in hun eigen schijnwerkelijkheid. 

Blind en afgesloten voor de problemen in de gemiddelde wijken. De muren van de Tweede Kamer zouden eigenlijk een grote videomuur moeten zijn. Nieuwszenders, voorpagina`s van kranten, blogs & relevante vlogs zoals Pro247,  zodat de kloof tussen de theorie in het zaaltje en de praktijk op straat continu zichtbaar is, net zoals je een puppy in zijn eigen plasje duwt.

Paard achter de wagen

Het eerste novum uit het regeerakkoord is de hernoeming van het ministerie van Veiligheid en Justitie naar Justitie en Veiligheid. De rechtsstaat moet voorop. Alleen is er zonder veiligheid helemaal geen kans om te rechercheren, te vervolgen of recht te spreken. Getuigen blijven weg, niemand praat met de politie en rechters hebben ook een partner en kinderen.

Dat de rechtsstaat voorop moet ten koste van veiligheid betekent ook een verdere tunnelvisie op de rechten van de verdachten & daders, een verdere verwaarlozing van de rechten van slachtoffers of samenleving. Hier wordt de ene helft van een ethisch dilemma weggegooid om vervolgens zonder afweging of debat ongehinderd en maximaal te kunnen deugen.

Gezonde roker

Mohammed Bouyeri was lid van de terroristische Hofstadgroep, maar zou toch de moord op Theo van Gogh alleen gepleegd hebben. Aan de ene kant was de Amsterdamse politie een jaar lang een derde van haar rechercheurs kwijt aan om de andere daders in beeld te brengen, aan de andere kant hebben we een AIVD die weigert informatie te delen.

De AIVD volgde de Hofstadgroep sinds herfst 2002, in oktober 2003 werden vier leden gearresteerd en vrij snel weer vrijgelaten en in november 2004 werd Theo vermoord. Ruim twee jaar werden de juiste mensen gevolgd en Theo en Ayaan waren sinds de uitzending van Submission op 29 augustus 2004 voorspelbare slachtoffers. Ayaan werd streng beveiligd.

Net zoals Pim Fortuyn kreeg Theo van Gogh geen beveiliging. Wat is het nut van een sleepnet als je niet bereid bent de vangst naar de kade te brengen, te kaken en in het ijs te gooien? Dit is geen probleem van meer geld, meer bevoegdheden of meer informatie. Het is een probleem van samenwerking en ethische keuzes.

Het lijkt wel of het parlement & kabinet over een heel ander land regeren. 

Al minimaal vijftien jaar.

Feynman

Deze week begon met de rijke Noord-Italiaanse delen Lombardije en Veneto die referenda hielden voor meer autonomie en meer zeggenschap over eigen geld.

In de restanten van de 1100 jaar zelfstandige republiek Venetië stemde 98,1% voor meer autonomie, bij een opkomst van 57%. In Lombardije stemde 95,3% voor meer autonomie bij een opkomst van meer dan 40%. De belangrijkste nettobetalers binnen Italië bedanken voor de eer. 

Deze twee regio's hebben een BNP dat even ruim boven het EU28-gemiddelde zit, vergelijkbaar met de rijkere Nederlandse provincies. Kaartje. Op landelijk niveau was harde EU-austerity nodig om de tering naar de nering te zetten, op regionaal niveau betekent dat belasting betalen zonder vertegenwoordiging (want vervangen door Brusselse technocraten) en wegbezuinigde tegenprestaties.

Het Verenigd Koninkrijk bestaat voornamelijk uit gebieden met een BBP per inwoner van (ver) beneden het Europees gemiddelde. Toch is het hele land een forse nettobetaler. Het Schotse Aberdeen en omgeving verdient fors aan olie & gas, de rest zit onder EU28-gemiddelde. Het Londense financiële centrum is schatrijk, maar daar kopen de boeren niets voor.