Geenstijl

Oh nee wacht dat kan niet want zijn lichaam is nooit gevonden

De Bert van Marwijk Award voor Nederlanders die zo diep in de bips van het journalistenvermoordende en vrouwenhatende regime van Saoedi-Arabië zijn gedoken dat ze niet meer naar buiten kunnen kijken, is gewonnen door vier Nederlandse artiesten. Ze bleven Koningin Máxima, die zich tenminste nog een beetje schaamde voor haar onderonsje met kroonprins Mohammed bin Salman, en deze knakker een spuitlengte voor. Tristan Lotte (die racistische spandoeken op een vlag kennelijk een stuk erger vindt dan misogyne spandoeken op een vrouw), Marco Versloot, Jarno Gnirrep en Peter van der Helm zijn in Riyad geweest om een portret van de koning en de kroonprins op een muur te spuiten. Ze hebben daar "super lieve mensen ontmoet en bizar lekker gegeten". Eigenlijk een soort Markthal dus, maar dan met iets minder diversiteit en iets meer stokslagen voor afvalligen. En nou moet u niet boos worden op Peter, want die heeft voor u en alle andere toetsenbordridders een ethisch onweerlegbare boodschap: "To all keyboard knights and haters. I've done my share to change the world for the good. I make pictures nowadays." Dus omdat Peter van der Helm vroeger een keer kinderpostzegels heeft gekocht, mag hij nu portretten van religieuze dictators schilderen. Hij heeft zijn share al gedaan ja. Begrepen? Nee? Wij ook niet.

Startblokcamera's! Nieuwe gimmick op WK Atletiek toch geen goed idee

Zit je met je trouwe enthousiaste oranje sporthart naar de WK Atletiek te kijken op de NOS, beland je zomaar opeens tussen de benen van de grootste cracks op het gebied van track & field. Doorgaans kost dat een etentje of 13, een edelsteentje danwel wat dikke tikkies. Maar vandaag de dag hurken de hardbody atletiekdames gewoon boven je alsof het niks is. Hee, wij zijn mordicus voorstander van innovatie in beeld & geluid, en die 100 meter (koningsnummer m/v) kan wat ons betreft niet IN YOUR FACE genoeg in beeld worden gebracht. Die camera-batterij op de rails naast de baan bijvoorbeeld, die ook 10 seconden over 100 meter doet, is echt awesome. Maar die camera's IN de startblokken, dat is echt een heel slecht idee. Doe eens niet, AtletiekUnie's. De heats voor de 200 meter (met hopelijk Dafne Schippers) zijn trouwens om 16:05 uur. Zin an.

Oefende voor rol in nieuwe Rocky, krijgt rol in Vrouwenvleugel

Robin Martens (*), wie kent haar niet? Dat is een soort Imanuelle Grives, maar dan niet actief in de drugshandel, maar in de geweldpleging. Voormalig GTST-grietje en soort van bekende Nederlander ramde in Castricum een agent in z'n gezicht. Dat gedrag komt ons al heel lang de strot uit en sinds de doldwaze actie van die Toeterturk is heel Nederland er definitief klaar mee. Minister wil 'altijd celstraf' en dan is dit een mooi moment om een voorbeeld te stellen. Knikker die Robin maar lekker in de cel en gooi haar 'manager' Daniël Istatia met zijn 'storm in een glas water' er maar lekker bij. Dit land is het zat. C'est ca.
UPDATE: Plasman: "(...) Zij heeft daarbij geschreeuwd en mogelijk een duwende beweging naar een politieman gemaakt. Ze heeft de politieman niet geraakt. Meer dan dit is het niet geweest."

Maar die brandweercommandant, sja, dat is ook een halve

Brandweercommandant Leen Schaap (dossier) van de Amsterdamse brandweer is bij-na uitgerukt. Letterlijk. Een paar daagjes mag hij of z'n vrouw nog de headlines pakken met de tactiek van de verschroeide aarde en daarna is hij foetsie. Schaap moet namelijk nokken en ondertussen sleurt hij alles en iedereen mee in zijn graf. De brandweermannen, de pensionado's, de OR, de leiders van de kazernes - allemaal racisten, seksisten, bejaarden, mannen die niet functioneren of mannen die bevelen negeren (pun!). Iedereen moet eraan geloven en nu ook Femke Halsema. Heeft ook weleens betere tijden gekend: kampt met een afvalcrisis, een drugscrisis, een privécrisis en nu ook een racismecrisis. Donkere Amsterdamse brandweerlieden zouden door hun blanke collega's 'Ger' genoemd worden zodat er bij een ontkennend antwoord 'nee Ger' gezegd kan worden.

Héééééééél grappig maar niet heus, maar volgens Schaap (zegt dat in een Amerikaanse podcast) vond Halsema het écht heel grappig. "Volgens Schaap herhaalde Halsema de negergrap schaterlachend in een gesprek met de brandweercommandant." Nu is Halsema als kind niet bepaald in een toverketel goede humor gevallen maar 'schaterlachend' zou wel wat overdreven zijn voor zo'n stom gebbetje. Desalniettemin hebben we allemaal weleens gelachen om foute grappen; het is niet aan Schaap om te bepalen wie waarom moet lachen, hij is brandweer en niet moraalpolitie, en zelfs áls hij dat zou zijn zouden we 'm niet vertrouwen. Feit is wel dat zijn missie is geslaagd, want Halsema heeft wéér een smet erbij op haar toch al niet meer ongeschonden blazoen.

Dit is deel 2 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Juni 2002 – Maart 2003

Het UWV is vanaf zijn ontstaan in 2002 door vele individuen en bedrijven benadeeld, getild en leeggeplukt, maar Cees B. heeft wellicht de grootste schade aangericht. Medio 2002 werd ik aan hem voorgesteld.

In 2001, al voor de oprichting van het UWV, had ik uitgezocht welk van de vijf fusiebedrijven het meest geschikte kernsysteem had om uit te bouwen tot het kernsysteem van het UWV in oprichting. Dat was een gevaarlijke klus. Door ontbrekende sturing vanuit Den Haag vochten de directies van de fusiepartners elkaar de tent uit, daarbij gesteund door hun medewerkers en ICT-leveranciers. Na de fusie viel de van buiten aangetrokken topman uit. Hij werd vervangen door de man die later naam zou maken met ‘gouden toiletpotten’. Uiteindelijk werd besloten om een compleet nieuw systeem te bouwen: de polisadministratie. Dat was het minst bedreigend.

Een zwak geleide organisatie waarin iedereen elkaar naar het leven staat, biedt gouden kansen voor doortastende externen. Externen zijn neutraal en expendable. De schaduwzijde is dat handige inhuurkrachten zelf een aanzienlijke machtspositie kunnen verwerven. Cees B. was zo'n inhuurkracht. Maar hij was zeker niet de enige.

De eerste stap bij het bouwen van een nieuwe systeem is het benoemen van een topmanager. Peter Millecam is een voormalig directeur van PWC en de Algemene Rekenkamer, een zwaargewicht. Buitenstaander Millecam mag de baanbedreigende verbouwing doen, op afstand gadegeslagen door het interne management van de fusiebedrijven. Voor hen valt hier geen eer te behalen: falen is slecht voor je UWV-carrière, slagen nog meer. Voor Millecam is het UWV geen carrière maar een klus. In april 2006, als het grote liegen over de werkende polisadministratie al is begonnen, zal hij de vlucht nemen, om later nog eens hoog op te geven van zijn UWV-successen.

Eigenlijk zijn we al een tijdje klaar met anti-woke-humor.

Netflixshows die "Triggered" heten, elk grapje over transgender en hun identiteitenfeest, Titania McGrath*, we kennen het innmiddels wel en alles is toch al gezegd. Maar toch even aandacht voor de bovenstaande rant, en wel om vanaf 4:06. "But black folks are not asking whites to always be flagellating themselves, because it makes everything awkward. It puts the burden on black people to absolve you. It's really asking black people again, to do something for you. Forgive me. Absolve me. Recognise that I'm one of the good white people. Jesus, haven't black people suffered enough." Ja, nou je het zegt hè.

\

Onze roman in stukjes gaat verder! Vorige week las u deel 47, vandaag deel 48. Het complete verhaal leest u van onder naar boven in ons Fictie Feuilleton dossier.

Vrijdag 9 september 2016  

Als ik met mijn bagage de aankomsthal binnentreed, valt mijn oog meteen op een lange man die een nogal groot wit bord boven zijn hoofd houdt met daarop in blauwe letters de tekst “Mekkalux”. Hij draait het bord steeds van links naar rechts en weer terug, alsof hij een lekker wijf is dat bij een bokswedstrijd de rondes aankondigt. Een lekker wijf met overgewicht en opmerkelijk lange baard. Ik loop naar hem toe en stel me voor als Eren Yilmaz, waarop hij een lijst met namen afspeurt en een vinkje achter mijn naam zet.

“Welkom,” zegt hij. “Volgt U mij? Dan breng ik U naar de auto.”

Even later arriveren we bij een zwarte limousine. De man houdt de deur voor me open en ik stap in. Nadat hij mijn bagage in de achterbak heeft gelegd, reikt de man mij een flesje water en een doosje tissues aan (geen idee waarom) en vertelt dan dat hij nog één andere gast moet ophalen. Die zal er binnen een kwartier zijn. Hij komt vanuit Nederland ingevlogen.

Wanneer hij weer vertrokken is, stel ik vast dat de sleutel van de auto in het contact zit. Als ik zou willen, zou ik gewoon weg kunnen rijden. Paar uurtjes joyriden. Plankgassen, door rood rijden, doorlopend toeteren. Om vervolgens opgepakt te worden en de rest van mijn leven vast te zitten in een land met zijn eigen unieke regels. Nee, laat ik dat niet doen, besluit ik. In plaats daarvan bekijk ik het ritueel dat plaatsvindt. Doorlopend zie ik bedevaartgangers de aankomsthal verlaten en met auto’s weggevoerd worden. Soms worden acht tot tien man in een kleine auto gepropt die vervolgens met horten en stoten op gang komt.  

Na een minuut of twintig verschijnt mijn chauffeur met een joviaal ogende man. Zijn fleurig ogende Hawaii shirt wappert in de wind, zijn witte korte broek lijkt te groot uitgevallen voor zijn toch al dikke benen. In zijn blonde golvende haar zit een groene zonnebril met opvallend dik frame.

Dierenpoes is uitgesponnen

Marianne Thieme is op weg naar de politieke dierenhemel. De eerste partijleider van de Partij voor de Dieren verlaat de Tweede Kamer op 8 oktober en geeft het fractievoorzitterschap over aan Esther Ouwehand. Thieme was een tijdje geleden al wat langer afwezig wegens ziekte en kreeg toen ook nog een kledder poep van zetelroofvogel Femke Merel van Kooten over zich heen. Blijkbaar kunnen we op 2 oktober in de Groene Amsterdammer lezen waarom ze ervandoor gaat, maar gelukkig hebben we de foto's nog. En voorts zijn wij van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.

Mooie prijzen