Geenstijl

Het mag wel, maar...

Kijk nou wat een leuke video we via de T. gevonden hebben. Een beetje het jaarlijkse Mosterd-topic over jongensnamen (RIP) maar dan vanuit een ander perspectief. Ene Ibrahim Sbaa (noemt zichzelf ook 'het Al-Andaluus instituut', 18k volgers op FB) baalt ervan dat zoveel moslims hun kinderen niet gewoon een moslimnaam hebben gegeven, omdat die ouders 'de verkeerde mindset' hebben. Nu kunt u zeggen, wat is hier nou precies erg aan, die jongen wil niet bukken voor al die verschrikkelijke islamofobie van op voornaam discriminerende werkgevers. Dat mag u vinden, u kunt het met zo'n mindset misschien wel schoppen tot leider van GroenLinks-PvdA, maar dan moet u wel onderstaand stukje uit deze podcast van Sbaa negeren, waarin de eerder bij de NOS als duider opdravende 'theoloog' Hamza Akkar (dubbele woordwaarde voor de Divi-bokaal) uitlegt waarom moslims eigenlijk niet tussen niet-moslims zouden moeten wonen, en al helemaal niet moeten integreren. "Het normaliseren van de kuffar is heel gevaarlijk. Dat is waarom de profeet ook waarschuwt voor het integreren met de kuffar." Hee maar. Als je niet tussen ongelovigen wilt wonen en niet met ze wilt integreren, wat doe je hier dan eigenlijk?

Sbaa verspreidt trouwens wel NEPNIEUWS over de impopulariteit van Mohammed. Namendeskunidge Gerrit Bloothooft in het persbericht van de SVB: “De naam van de eerste mens en profeet in de islam, Adam, is de topnaam in Amsterdam en Den Haag, terwijl Mohammed dat is in Rotterdam en Sam in Utrecht. Mohammed kent meerdere varianten (vooral Mohamed in Amsterdam, en Muhammed en Muhammad in Den Haag) en die scoren allemaal hoog omdat het de voorkeursnaam voor een jongen in een islamitisch gezin is."

Niet zo gek, aangezien het aantal moslims in Nederland nog altijd stijgt. 

Over de afgelopen 10 jaren is het aantal Mohammeds dan ook niet echt gedaald, dus waar Sbaa een daling van plek 2 naar plek 47 vandaan haalt is ons een raadsel.