Geenstijl

Jammer dat ze niet meedoen

Jongens, heftig nieuws. De poldercountry heeft er een serieuze concurrent bij gekregen: Afro-country. Africantry. Over de naam moet nog getobd worden. In elk geval heeft deze Moambi Samson uit Kenia een aantal dingen gedaan die we kennen van een heel genre aan Nederlandse artiesten. Hij heeft op een dag een grote hoed op zijn hoofd gezet en zichzelf een twangy accent aangeleerd, dat zich blijkbaar ook prima leent voor Swahili. Nou zijn we bij GeenStijl zeker niet vies van country, en muziekgenre's verbieden voor mensen die niet de juiste afkomst hebben vinden we stom (hoewel iedere vinextrut die een cursus 'Afrikaans dansen' volgt wel degelijk moet worden vervolgd). Toch bekruipt ons soms bij het zien van Danny Vera of Waylon soms een dubbel gevoel. Dat onze gedachten plots afdwalen naar de vraag of er ergens in Tennessee ook een jonge zanger uren zit te oefenen op het zich eigen maken van de palingsound van Jan Smit. We twijfelen. 

Wat Moambi Samson erg goed doet en wat we Douwe Bob - de hemel zij geprezen - nog niet hebben zien doen, is dat hij om de drie a vier zinnen Jezus erbij haalt. Dat maakt het geheel nog Amerikaanser dan honkbal of schietincidenten met kinderen. Samsons poging om Nashville en Nairobi te mengen bleef dan ook niet onopgemerkt bij de Amerikaanse country-crowd, zodoende mag de Keniaan zich sinds deze week internationaal internetfenomeen noemen. Wij krijgen er ook een enorme zin om te linedancen van. Een beetje een fout riempje, dat wel.