Geenstijl

Poe hee

Op zich gold op 13 november in Amsterdam een demonstratieverbod, maar vijf dagen na een nachtelijke klopjacht op Joden kun je het mensen natuurlijk niet kwalijk nemen dat ze de barricades op gaan voor, eh, het lot van de Gazanen. Nee wacht, toch een beetje gek, kon en gebeurde al het hele jaar, mocht een week later weer, maar nu gewoon even niet. In Nieuw-West was het net ook al zo gezellig geweest, en nou ja, er was dus ook nog die Jodenjacht. Nu is slechte smaak niet verboden, maar demonstreren was dat dus wel, en daarmee had de kous eigenlijk af moeten zijn.

MAARRR. Yogadocent Janneke en student Mohamed negeerden alle rode stoplichten, gingen toch naar de Dam, werden vervolgens in een bus gepropt en naar het Westelijk Havengebied gereden, en 7 oktober was geen pretje, de honger in Gaza is tamelijk ellendig, maar wat die twee daar hebben moeten doorstaan is pas echt traumatiserend. NRC bewerkten hun krokodillentranen tot een merkwaardig soort human interest-epistel, want de avond mondde uit in politiegeweld. Wat natuurlijk niet leuk is, maar ja, misschien kunnen die mensen een keer googlen op 'Geweldsmonopolie'. 

In de bus zit een 23-jarige GVB-handhaver; de demonstranten zien hem aan voor een agent. Als ze al buiten zijn, keren ze terug naar de bus. De handhaver schrikt zich de pestpleuris en sluit de deuren. Er wordt een ruit ingetikt en twee minuten later is de ME op locatie. De handhaver zegt dat de agenten zijn leven hebben gered, helaas gaat dat niet zonder slag of stoot. Allemaal heel onfortuinlijk, een beetje zoals het rottig is wanneer iemand bij een woning inbreekt bij mensen die toch thuis bleken en hem vervolgens het ziekenhuis in slaan. 

Het leven, de vrijheid om iets wel of niet te doen, de onvermijdelijke consequenties daarvan; ingewikkeld allemaal hoor.