Geenstijl

Pakken we nog even mee, want kun je het Imane Khelif nou echt kwalijk nemen dat ze zichzelf niet van haar levenslange dromen liet weerhouden nadat ze in 2022 en 2023 onder bedenkelijke Russische omstandigheden zeer waarschijnlijk pas voor het eerst in haar leven te horen kreeg dat ze anders is?

We citeren een publicatie uit 2019 van de officiële International Association of Athletics Federations (IAAF):

"We have seen in a decade and more of research that approximately 7.1 in every 1000 elite female athletes in our sport are DSD athletes with very high testosterone levels in the male range. (...) This frequency of DSD individuals in the elite athlete population is around 140 times higher than you will find in the general female population, and their presence on the podium is much more frequent even than this."

Sportwetenschapper professor Wim Derave van universiteit UGent vulde dat afgelopen vrijdag in het AD aan met:

"Op een gewone populatie zijn ze heel zeldzaam, één op 10.000 tot 50.000. Maar onder de deelnemers van de Olympische Spelen vind je er ineens 1 op 400. Dat weten we omdat alle vrouwelijke atleten Olympische Spelen tussen 1968 en 1996 tot een genetische test werden verplicht."

De IAAF schreef in 2019 over het effect van 46 XY DSD op testosteronwaardes en atletische prestatie dat:

"(...) XY chromosomes produce testes (rather than ovaries), which produce testosterone in the typical male range (rather than testosterone in the – much lower – typical female range), which is what produces men’s bigger and stronger bones and muscles and higher haemoglobin levels, which gives them a massive performance advantage over women.

(...) We regulate 46 XY DSD athletes because they have that same genetic difference. If that genetic difference makes it unfair for men to compete against women, it also (obviously) makes it unfair for 46 XY women to compete against women. The 46 XY DSD athlete’s testes mean that she produces testosterone not in the female range (0.06 to 1.68 nmol/L) but instead in the male range (7.7 to 29.4 nmol/L). If a 46 XY DSD athlete's body can make use of the testosterone that it produces, then she has all the same advantages as a 46 XY man has over a 46 XX woman."

Professor Derave vult aan:

"In de marathon geeft dat Y-chromosoom aan intersekse atleten maximaal 10 procent voordeel. Maar het bovenlichaam is bij mannen wel veel sterker dan bij vrouwen, omdat ze bijna dubbel zoveel spiermassa hebben op armen en schouders. Bij het gewichtheffen kan een man 50 tot 60 procent meer gewicht omhoogduwen. Een stoot van een man bij het boksen is meer dan 50 procent krachtiger dan die van een vrouw."

Tegelijkertijd bleek tijdens die verplichte Olympische testen tussen 1968 en 1996 ook dat veel DSD-vrouwen helemaal niet wisten dat ze die aandoening hadden, en het daar voor het eerst te horen kregen. Om die reden is de Olympische Spelen na 1996 gestopt met de testen:

"De meeste deelnemers hadden overigens geen idee van hun Y-chromosoom. Ongevraagd kregen ze te horen dat ze anders waren. Daarom is het Internationaal Olympisch Comité gestopt met die testen."