Geenstijl

Hamas is volgens zijn eigen communiqué deze oorlog begonnen omdat er bij de Al Aqsa moskee traangas is gebruikt en Palestijnse gevangenen respectloos zijn behandeld. Er is gericht aangevallen op scholen om jongeren te doden of ontvoeren. Deze vader is blij dat zijn dochtertje is vermoord, beter dan verkracht of gemarteld. Er is oorlog en terreur op een grondgebied groter dan Gaza zelf.

Het doet mij denken aan de eerste Jood die volgens de islamitische overlevering het leven mocht laten in 624 AD. Deze jood had de kleding van een vrome moslima gesaboteerd, waardoor zij naakt op straat stond. Eerwraak was noodzakelijk, de islam was toen dertien jaar oud. De vermoorde jood werd gewroken, ook een moslim stierf. Valentijnsdag 2024 is deze vete veertien eeuwen bezig.

De NAVO vraagt om een terughoudende reactie, maar is dat niet exact wat deze wisselwerking al veertien eeuwen in stand houdt? Kijken we ver genoeg terug? Laten we ons louter leiden tot de waan van deze week? Denken we wel in de juiste tijdgeest? Waanzin is hetzelfde blijven doen en andere resultaten verwachten. Proportionaliteit leidt louter tot verdere propagatie. We buigen voor geweld.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het foute Ottomaanse Rijk verdeeld onder geallieerden en kwamen Palestina & Trans Jordanië onder Brits mandaat. Na de vredesplannen van de VN en oprichting van Israël werd in 1948 een poging gedaan de Shoah af te ronden. Was dat niet gebeurd, hadden we al driekwart eeuw een tweestatenoplossing, waarbij het Arabische deel drie keer zo groot was als nu.

Een tweede poging Israël te vernietigen kwam in 1967. Ook dit eindigde in een fiasco voor de betrokken Arabische legers. Syrië verloor de Golanhoogvlakte, Jordanië verloor de Westelijke Jordaanoever en Egypte verloor de Gazastrook en tijdelijk de Sinaï-woestijn. Deze gebieden waren zonder oorlogen al driekwart eeuw Arabisch gebleven. Hier hebben jihadisten gegokt en verloren.

Nu wil geen enkel land deze gebieden of hun inwoners meer. Het eerste land dat de grens met Gaza afsloot was Egypte. De 110 miljoen Egyptenaren zitten niet op vluchtelingen, gastarbeiders of handelswaar uit Gaza te wachten. Jordanië deed hetzelfde met hun Westelijke Jordaanoever. Hun koning sluit zich ook af. Dit zijn niet alleen bezette gebieden, maar ook afgedankte gebieden.

Dat het ook anders kan, zagen we met de val van de muur. Ruim honderd miljoen Europeanen waren opgegroeid achter het ijzeren gordijn. Volledig gehersenspoeld over het verderfelijke westen. Het Oostblok was een openlucht gevangenis. De complete koude oorlog stonden blauwe en rode legers tegenover elkaar. We zijn twee generaties verder en de oorlog beperkt zich tot Oost-Oekraïne.

Arabieren en joden kunnen samenwonen. Israël kent anderhalf miljoen Arabieren met een Israëlisch paspoort die vrij in Israël kunnen bewegen. Dat het weer misgaat met de twee miljoen inwoners van Gaza die in 2005 democratisch kozen voor het militante en religieuze Hamas is niet de enige weg. De miljarden aan ontwikkelingssamenwerking aan Gaza werden helaas misbruikt voor oorlog.

De tweestatenoplossing is kansloos. Hamas en Fatah kunnen elkaars bloed drinken en zullen nooit samen een Palestijnse Autoriteit besturen. Een kopje thee lukt al niet. Een driestatenoplossing met een Gaza onder Hamas en een Westelijke Jordaanoever onder Fatah heeft al meer kans. De status quo met Libanon, Syrië, Jordanië en Egypte zijn ook allemaal losse bilateraaltjes.

Die vrede is niet gebaseerd op liefde, maar op het zelfbesef dat deze landen een volgende oorlog tegen Israël wederom zullen verliezen. Alleen daarom vallen ze nu niet massaal aan. Egypte, Jordanië, Libanon en zelfs Syrië zijn voor hun handel en welvaart te afhankelijk van het vrije westen. Van de onvoorwaardelijke en onbezonnen Arabische samenwerking uit 1948 of 1967 is niets meer over.

De legertoppen van Hamas, Fatah en Hezbollah zijn voor hun laatste restje maatschappelijke relevantie volledig afhankelijk van geweld. Ze hebben zonder jihad, intifada of terreur niets te melden. Ze bidden dat er een vergelding komt, zodat ze onder hun bevolking nieuwe zieltjes kunnen winnen, donaties verzamelen en nieuwe kindsoldaten kunnen ronselen. Dit is een morbide symbiose.

Haat is een businessmodel. De Arabische lente leidt tot de verovering van delen van Arabische en Afrikaanse landen voor het nieuwe kalifaat. De doodscultus drijft financieel op olie-export en afpersing. (PDF) Wapenembargo’s werken niet meer. Iran leverde training. Zonder oorlog had niemand behoefte aan deze dictators, ayatollahs of huurlingen, dit is een stuiptrekking.  

Hamas wordt aangestuurd vanuit Qatar, waar de legerleiding in luxe hotels via het eveneens Qatarese Al-Jazeera kijkt hoe hun oorlog uitpakt. Een paradijs waar Tom Coronel even zijn reflectie “vergat” om zijn ochtendkolonel wereldkundig te maken. Terwijl de voetballerij en de Formule 1 Caravaan voorbijtrok werd in Qatar in alle weelde door onder andere Hamas dood en verderf georganiseerd.

Als we vrede willen, moeten we hard zijn voor deze gastheren van terreur.