Geenstijl

We zullen haar herinneren als iemand die 147 landen bezocht toen het nog mocht

De Erik van Muiswinkel van het vliegveld! Prima interview met een prima vrouw verder hoor, maar we citeren hier toch even het einde van een tijdperk:

"“Toen ik begon, wapperde ik maar wat de wereld rond, het was één groot avonturenboek. Vliegschaamte bestond nog niet. We keken niet naar onze carbon footprint, we hielden ons niet bezig met het voorbeeld dat we gaven.” Met een lachje: “En journalisten vroegen er ook nooit naar.”

“Maar nu leven we in een andere tijd. ‘De andere kant’ van reizen is voor mij nu wél een issue geworden. Die transitie heb ik ook doorgemaakt. Ik voel me verantwoordelijk voor het feit dat ik jarenlang mensen heb geïnspireerd om op pad te gaan.”

“Als mensen het niet meer wenselijk vinden dat programma­makers reizen voor hun werk, dan stopt het wat mij betreft meteen. Ik voorop, zeker. Ik vind het goed dat deze discussies er zijn, maar ik hoop ook dat ze verder gaan dan alleen vliegen. Dat het óók gaat over vlees eten. Dat het gaat over hoe we consumeren, welke kleren we aan­trekken.”

“Ik probeer mijn voetafdruk zo klein mogelijk te maken, we reizen met z’n tweeën, met de cameraman, en compenseren de uitstoot. Dat neemt niet weg dat vliegen slecht is. Maar zolang ik een mooi verhaal kan vertellen, vind ik het het waard.”"

Uiteindelijk lijkt deze geloofsgetuigenis, deze orthopraxie voor de gemeenschap van belijders, altijd nog het beste te dragen als je het openlijk jezelf aan doet. Dan kun je in ieder geval claimen dat het je eigen keuze was. Wat een poëtisch citaat trouwens hè, "Met een lachje: “En journalisten vroegen er ook nooit naar.”" Daar staat meer dan de woorden.