Geenstijl

Trigger warning!

Omdat staatssecretaris asielzaken Eric van der Burg (VVD) altijd op standje misthoorn spreekt, weet de luisteraar nooit of hij nu boos, blij of verdrietig is. Daarom was het wel handig dat Van der Burg afgelopen woensdag tijdens een debat over vreemdeling- en asielonderwerpen er even bij zei dat hij ‘met lichte ergernis’ vragen van coalitiegenoot Anne-Marijke Podt (D66) beantwoordde.

Van der Burg geeft Podt die middag een interessant college over de praktijk van asielopvang en dat het nu eenmaal niet een ideale wereld is. “We mogen zelfs geen migranten terugsturen naar Griekenland, waar een deel van de Kamer twee keer per jaar ligt te bakken in de zon om bij te komen van de Kamerdebatten.”   

‘Hoe meer asielzoekers hoe beter’

Pikante uitspraak van de man die in een vorig leven als wethouder in Amsterdam de voor een VVD’er legendarische woorden sprak: “Hoe meer asielzoekers hoe beter.” Maar goed, het is campagne en Mark Rutte heeft toch echt beloofd dat hij de asielinstroom zal gaan inperken en het pluche voelt ook zoveel prettiger aan het achterwerk dan het ruwhouten krukje van principes dus dat Van der Burg er wat feller ingaat dan normaal is voorstelbaar.

‘Een sociaal veilige debatcultuur’

Interessanter is de opmerking van D66-backbencher Hülya Kat die de vergadering voorzit. Als Van der Burg zijn betoog wil hervatten, zegt het kersverse Kamerlid met een air alsof ze er al jaren zit: “Voordat u dat doet: even over irritaties en emoties gesproken. We zijn allemaal verantwoordelijk voor een sociaal veilige debatcultuur. Ook hier in de commissie tijdens de vergadering. Dus laten we allemaal onze verantwoordelijkheid daarin nemen.”

De politieke junk herinnert zich wellicht dat de Kamer deze maand een jaar geleden debatteerde over de omgangsvormen in het parlement, maar de term ‘een sociaal veilige debatcultuur’ werd daar niet in gebezigd. Wel werd er gesproken over de gevolgen voor de fysieke veiligheid van politici, journalisten, wetenschappers enzovoorts naar aanleiding van de soms felle debatten die in de Nationale Vergaderzaal worden gevoerd. De woorden ‘sociaal veilige debatcultuur’ komen toch echt helemaal op het conto van Kat. Zelfs partijgenote Vera Bergkamp die niet vies is van een potje zweefteven had het er in haar notitie ‘Gedrag en omgangsvormen tijdens de debatten in de Tweede Kamer’ niet over.

Het is jammer dat Van der Burg niet even aan Kat vroeg wat ze eigenlijk bedoelde. Was ze ontstemd door zijn stemgeluid, vond ze het niet kunnen dat hij haar fractiegenote Podt van repliek diende, we zullen het nooit weten. De opmerking van Kat heeft in ieder geval veel weg van het gejammer van millennials de het graag mogen hebben over safe spaces en trigger warnings.

Juf, Pepijn deed stom tegen Sjoerd!

Een dag later wordt in de plenaire zaal het voorstel van D66 en ChristenUnie over het Reglement van Orde van de Tweede Kamer en het daarin 'als ongeoorloofd gedrag aanmerken van het bedreigen van een persoon' besproken. Aanleiding hiervoor is een debat in 2021 waar Pepijn van Houwelingen (FvD) D66 Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma dreigde met een tribunaal.

SP’ster Renkse Leijten maakt er donderdag korte metten mee. Het voorstel heeft volgens haar een hoog moraalridder-gehalte, is overbodig en polariseert onnodig. SGP’er Kees van der Staaij (die het Reglement uit zijn hoofd van achteren naar voren kan opdreunen) vindt het ook maar overbodig: “In de notitie van de voorzitter wordt nadrukkelijk gezegd: laten we met elkaar vaststellen dat er in onze plenaire of commissiezaal geen ruimte is voor intimidatie of bedreigingen. En ik leg ook het Reglement van Orde zo uit, dat een verbod op bedreigingen daar ook onder valt.” VVD en CDA steunen maar zichtbaar met lange tanden; het is vooral een geste voor D66 en CU om hen gezichtsverlies te besparen.

Een Nationale Vergaderzaal geplaveid met rubberen tegels

Het heeft er gezien bovenstaande voorbeelden alle schijn van dat D66 van de Tweede Kamer een safe space probeert te maken. Een Nationale Vergaderzaal geplaveid met rubberen tegels, Kamerleden met fietshelmpjes op, de knie- en elleboogstukken omgebonden. Met een voorzitter die wanneer nodig een arm om de schouder legt met een sussend: “Hier een kopje thee, droog je traantjes maar.”  

Slechte zaak. Want de Tweede Kamer is de plek waar juist alles gezegd moet kunnen worden. Of zoals eerder genoemde Van der Staaij zegt: “Het kan ook zo zijn dat ik dingen zeg die op zichzelf prima passen binnen een maatschappelijk debat, bijvoorbeeld dat ik het gewoon een schande vind hoe D66 de hele landbouwsector naar de knoppen wil hebben met die bizarre plannen over de halvering van de veestapel. Ik kan daar oprecht boos behoorlijk ver in gaan. Misschien komen er dan wel bedreigingen aan het adres van D66. Moet ik dan mijn taal heel erg gaan inperken omdat daar door bepaalde mensen in de samenleving weleens op een giftige manier mee omgegaan wordt?”

De vraag stellen is hem beantwoorden. Wie een sociaal veilige debatcultuur wenst, heeft in Den Haag niets te zoeken.