Geenstijl

Applaus voor Felix

U vroeg zich misschien af: goh wie zijn dan toch die mensen die na een paar nachtjes slechte slaap naar de praatgroep van het Humanistisch Verbond zweven om te kunnen luchten over klimaatfatalisme, dode ijsbeertjes, plastic rietjes op straat, een 5.9L Cummins Turbodiesel in een Dodge Ram en nachtmerries over kolencentrales? Nou, types als Felix dus. Je ziet zo: die hengst heeft er godverdomme veel zin in. Die haalt enormmmm veel plezier uit het leven. 's Ochtends wakker worden, fluiten, liedjes zingen, ontbijtje klaarmaken, je niet zo druk maken en dan leuke dingen doen zonder die fatalistische donderwolk boven je kop de hele tijd. OF WEL en dan is het dus: hupsakee, op naar de Klimaatvrijplaats voor een robbertje mentaal stoeien. "Uren per week gaan op aan de klimaatstrijd en Felix' non-binaire partner Marijn wil het ook wel eens over iets vrolijks hebben." Antropoceen horror noemen ze dat. Wij noemen het: humane horror.