Geenstijl

Hoe lang zullen de Amerikanen onze oostgrens en Israël nog gratis beveiligen?

Het Amerikaanse Congres heeft na een week van mislukte stemmingen afgelopen nacht eindelijk een nieuwe voorzitter gekozen. Er werd bijna gevochten. De benoeming is de afgelopen honderd jaar een administratieve formaliteit geweest, een hamerstuk, vooral omdat de verkiezingen al drie maanden geleden waren. Uiteindelijk gaf een telefoontje van Donald J Trump de doorslag.

Zo lang er geen voorzitter is, zijn congresleden niet ingezworen, hebben ze geen security-clearance, worden ze niet geïnformeerd over gevoelige zaken en kunnen ze geen besluiten nemen. Een kleine groep rebellerende Republikeinen gijzelde het complete congres. De republikeinen hebben een kleine meerderheid in het congres, elke stem telt, de rebellen voelen hun macht en ruiken bloed.

Deze wanvertoning geeft een inkijkje in de verdeeldheid van hun tweepartijenstelsel. Democraten en republikeinen zijn geobsedeerd in elkaars vernietiging, delen van de republikeinse partij rebelleren intern, waardoor er geen meerderheid in het congres is om het land te besturen. Sowieso verloopt de besluitvorming al moeizaam als de president, congres en senaat niet van dezelfde partij zijn.

Dat gaat aan het einde van deze zomer zeer interessant worden. De Verenigde Staten geeft meer uit dan er binnenkomt, en loopt rond september tegen het zoveelste schuldplafond aan. De democratische president moet dan samenwerken met een rebellerend republikeins congres. Ik verwacht weer government-shutdowns waarin salarissen en uitkeringen niet betaald worden.

Als je een kwartaal doet over een nieuwe voorzitter, kan je ook een jaar doen over een nieuw budget. Zulke instabiliteit heeft ook geopolitieke effecten. Een tumor in het Kremlin zal dit vuurwerk zien als een teken van zwakte. Zoals voormalig CdS Dick Berlijn aangaf, “in de ogen van Poetin een verzwakte alliantie” & “Conflicten ontstaan als 1 van de partijen de ander als zwak ziet.” (BNR 4:50)

Het is onhoudbaar dat een derde van de NAVO-burgers, 69% van de defensie-uitgaven blijven doen. (PDF) Het Europese deel van de NAVO zal haar continent zelfstandig moeten kunnen verdedigen. Eigen munitievoorraden, zodat we niet zoals na een paar weken in Libië ons kruit hebben verschoten. Het is leuk dat militairen betere arbeidsvoorwaarden kregen, ze hebben ook gewoon kogels nodig.

Een ander teken van zwakte was de bestorming van het Amerikaanse Capitol, gisteren precies twee jaar geleden. Nog een reden om de NAVO niet afhankelijk te maken van Amerikaanse politieke stabiliteit, beschikbare budgetten, politieke wil en de kunde macht in vrede over te dragen. Vele daders zijn nog niet veroordeeld, velen niet eens vervolgd. De-escalatie eindigt hier in gedoogbeleid.

Tussen het moment dat Trump de meute naar het Capitol stuurde en het moment dat Trump ze vroeg naar huis te gaan, zit 187 minuten. Dit is tevens de titel van deze geniale VICE documentaire. Mocht u onbekend zijn met Californische strafrecht, dat is ook het artikelnummer voor moord. Vijf mensen hebben die dag niet overleefd, Trump wordt louter civiel aangepakt.

De leider van deze coup d’etat mocht als “straf” ongecontroleerde belastingaangiften publiceren. De oranje clown blijkt helemaal geen voortreffelijk zakenman, maar een charlatan met faillissementen. Alleen succesvol als acteur. Ondanks dat Trump zo'n 500 bedrijven heeft, was er de eerste twee jaar van zijn presidentschap geen fiscale controle, pas na klachten kwam er een kleine controle.

Beetje vreemd dat de eerste wet die de kersverse Kevin McCarthy wil aannemen, zo'n 87 duizend belastingcontroleurs zal wegbezuinigen. Na defund the police, komt defund the taxman en daarna defund the federal government, alles op weg naar een kleinere overheid. Het doet denken aan de tax-pledge, waar ook rücksichtslos de geldkraan richting de federale overheid wordt dichtgedraaid.

Hier wordt de Amerikaanse schatkist afgeknepen, in de hoop dat er prioriteiten worden gesteld. Amerikanen zijn een beetje oorlogsmoe, dus de vraag is een beetje hoe lang oorlogen in het Midden-Oosten en Oost-Europa nog belangrijk genoeg zijn. Hoe lang zullen de Amerikanen onze oostgrens en Israël nog gratis beveiligen? Een bondgenootschap hoort geen eenrichtingsverkeer te zijn.

Wij moeten onszelf én de VS kunnen verdedigen.