Geenstijl

Alle auto's vanaf 2035 emissievrij

Afgelopen vrijdag is het Europees Parlement akkoord gegaan met het voorstel voor een verplichting dat alle auto’s vanaf 2035 emissievrij moeten zijn. Simpel gezegd, een verkoopverbod op nieuwe voertuigen die op fossiele brandstof rijden. De plannen van Frans Timmermans, Fit for 55 en de 2050 doelstellingen zal de economie veranderen in een schizofrene situatie waar zowel inflatie als deflatie, groei en krimp zullen plaatsvinden.

Het plan om auto’s die op fossiele brandstof rijden te verbieden, betekent dat mensen moeten overschakelen op elektrische voertuigen. En ja, ouderwetse auto’s die voor 2035 gekocht zijn mag u nog in bezit houden, maar, volgens de EU, is de levensduur van een auto 15 jaar, waarmee dus in 2050 alle auto’s emissieneutraal zouden moeten zijn.

Nou zijn er genoeg mensen met een auto die ouder is dan 15 jaar en er is genoeg reden om aan te nemen dat de gemiddelde leeftijd van het Nederlandse autopark tegen die tijd zelfs zou toenemen doordat het alternatief, elektrisch vervoer, te duur en of niet voorradig is (zie tabel in de column). Maar duur, voorradig of niet, u zal die auto uit moeten dus zal de EU de kosten voor rijden en onderhoud, belasting etc. tegen die tijd flink omhoog schroeven om u het rijden op fossiele brandstof geheel te ontzeggen. Die 2050 doelstelling zal gehaald worden, whatever it takes.

Resultaat is dat uw fossiele auto te duur om te rijden gaat worden en uw auto dan waardeloos zal zijn geworden. En denk maar niet dat u uw auto dan naar Afrika of Azië kan exporteren, want daar zal de EU ook een stokje voor steken.

Als u wel een nieuwe elektrische auto kunt kopen tegen die tijd, dan is het probleem niet zo groot zou u denken, maar de vraag is wat kost een elektrische auto tegen 2050 en hoeveel auto’s zijn er beschikbaar? Immers, deze transitie moet relatief snel plaats vinden waardoor er een run ontstaat op de grondstoffen die nodig zijn om dergelijke auto’s te produceren.

Verder is de Groene Transitie in de EU een stuk breder dan alleen auto’s; zo moet de gehele elektrische infrastructuur op de schop, moeten er duizenden windmolens geplaatst worden, miljoenen zonnepanelen en warmtepompen. Verder moeten woon- en werkruimtes ook richting neutraal gaan wat ook weer enorme hoeveelheden materiaal en installatiepersoneel vereist.

Al deze groene ambities zorgen opzichzelfstaand al voor een tekort aan gekwalificeerde arbeid en bepaalde materialen; tezamen genomen zullen ze zorgen voor ongekende toestanden in de economie.

Zo zal de productie en installatie van windmolens, zonnepanelen, elektrische auto’s, elektrische netwerken en zo verder, spaak lopen. De aanvoerproblemen door lockdowns in bijvoorbeeld in de auto-industrie in de eerste helft van dit jaar, zal dan niet de uitzondering zijn, maar de regel voor veel van deze groene transitie goederen en diensten. Het directe resultaat zal zijn dat prijzen zullen stijgen en beschikbaarheid zal dalen (of niet hard genoeg stijgen).

De tweede en derde orde effecten zullen echter nog groter zijn, gezien energie en vervoer de pilaren zijn onder de economie. De te snelle Groene Transitie zal de economie doen verstikken, doordat productie en distributie worden belemmerd en dat alles tegen steeds hogere prijzen. Op macro-niveau is er dan sprake van inflatie en een recessie, stagflatie dus.  

Maar binnen deze krimpende economie, zijn er dus sectoren die juist hartstikke zullen profiteren van de hogere grondstofprijzen, hogere lonen en volle orderboeken. In deze sectoren is er dus sprake van veel groei en inflatie. In de rest van de economie voltrekt zich een ander proces; een van negatieve groei, hogere inkoopprijzen en daardoor hogere verkoopprijzen (cost-push inflatie dus). Maar omdat de vraag steeds zwakker wordt, zullen veel bedrijven de hogere grondstofkosten niet kunnen doorprijzen; hun marges zullen verslechteren en velen zullen het hoofd niet meer boven water kunnen houden. Door dit proces ontstaat er ook deflatie omdat de omvallende bedrijven en particulieren geforceerd bezittingen van de hand moeten gaan doen.

Over de breedte genomen, zullen de prijzen van veel financiële waarden (aandelen, obligaties, etc.) dus ook dalen, het zijn immers bezittingen van mensen die moeten verkopen en eigendomsbewijzen (aandelen) in of claims op (obligaties) bedrijven die het zelf ook moeilijk gaan hebben. In deze hoek van de economie gaat zich een proces voltrekken dat eigenlijk de inverse is van de afgelopen 20 jaar, waarin financiële waarden flinke waardestijging (inflatie) lieten zien, maar de inflatie buiten “Wall Street” juist uiterst laag bleef (dit kwam doordat financiële waarden zitten nauwelijks in de door overheden gemeten inflatiecijfers zitten).

Het Fit for 55 plan van Frans Timmermans zal voor een groot deel van de mensen en bedrijven eerder een Fit for Chapter 11 plan blijken te zijn (temeer omdat de rest van de wereld helemaal niet zo ver gaat!). Frans stort Nederland (en de EU) onnodig in een economische crisis door zijn haast. En wie het waagt er kanttekeningen bij te zetten wordt met TINA (there is no alternative) om de oren geslagen (“het moet nu gebeuren, anders gaan we allemaal dood”) en in de hoek van de klimaatontkenners gezet. Vreselijk woord, klimaatontkenner.. net of iemand het bestaan van het klimaat zou ontkennen! Nou zou ik flauw kunnen zijn en Frans een economieontkenner noemen, maar dat doe ik niet. Maar ik bestempel zijn plan wel als een economische ramp. Een hele grote. Meer tijd en een realistische kijk op de transitie zou dit alles kunnen voorkomen, maar het lijkt er meer en meer op dat Frans zich juist in de tegenovergestelde richting beweegt..