Geenstijl

Vorige week beschreef ik mijn plan om naar Argentinië te emigreren. Deze week het vervolg.

Wat ik vorige week heb beschreven, was in ieder geval genoeg reden voor mij en mijn toenmalige vriendin om te gaan scouten. We hebben het land redelijk doorkruist en ik zal u drie toplocaties om te wonen (en te recreëren) voorleggen:

1) Bariloche (San Carlos de Bariloche)

2) Villa Carlos Paz

3) La Cumbre

Bariloche is gewoon magisch. De natuur is werkelijk adembenemend. Er zijn aan elkaar geschakelde kobalt blauwe meren die net een combinatie zijn tussen het Caribische water en de fjorden van Noorwegen.  Er zijn oerbossen met bomen zo dik en zo hoog en omgeven door reuzen varens; een zodanige prehistorische setting dat u op elk moment een prehistorisch wezen denkt te gaan tegenkomen. U kunt heerlijk zeilen, windsurfen, of kitesurfen (wel koud water). Op terra firma kunt u wandelen, bergbeklimmen, paragliden, fietsen, etc., waarbij na elke bocht of koerswijziging, weer een ander adembenemend mooi landschap zich aandient. Het hele gebied barst van de horeca, en leuke winkeltjes waar u eigengemaakte honing, bier, kaas, zeep (nee geen Unilever zeep!), snoep, brood, jam, worst, en zo verder kunt kopen. De lucht is puur en In de zomer zijn de avonden koud, dus goed slapen was zelfs voor mij een fluitje van een cent.

Villa Carlos Paz zet net tegen Cordoba aan en is een typisch vakantiestadje voor de Argentijnen. Het begint wat meer bekendheid te verkrijgen in het buitenland en terecht. In 20 minuten zit u in Cordoba, een miljoenenstad met een zeer grote studentpopulatie (oudste universiteit in heel Latijns Amerika staat daar), mooie parken, en oneindige hoeveelheid aan restaurants en clubs. In Carlos Paz zelf kunt u ook goed terecht voor een hapje en wat te drinken. Gezien het stadje aan een meer ligt, kunt u vele watersporten beoefenen. Nog geen 10 minuten uit de stad zit u in de natuur. Het is de perfecte uitvalsbasis met stad en natuur op steenworp afstand. Het weer is heerlijk, zelfs diep in de zomer; het is lang niet zo benauwd als in Buenos Aires.

La Cumbre ligt ook niet zo ver van Cordoba en is een apart stukje Argentinië. De architectuur en de daarmee samenhangende sfeer is zeer apart (zelfde geldt voor Bariloche natuurlijk). Dit dorp is door de Engelsen gesticht en geeft daardoor een heerlijke rustige vibe voor het grootste gedeelte van het jaar. Alleen in de vakantiemaanden, barst het stadje uit zijn voegen door de toeristen. La Cumbre is erg populair bij hanggliders, bergbeklimmers, wandelaars, vissers, jagers en vogelspotters. Zo krijgt u als bewoner het beste van beide werelden, rust en reuring, natuur en (relatief) veel faciliteiten.       

Mijn trip daar met mijn toenmalige vriendin was de vakantie van mijn leven en mijn eerstgeborene dankt haar ontstaan aan deze trip. Sindsdien is er veel gebeurd in huize Sassen; stamhoudertje erbij, grote projecten opzetten, boerderij overeind houden, huizencrisis, grote financiële tegenvallers (niet uitbetaald krijgen), sterfgeval, erfeniskwesties, en zo verder. Dit en nog wat meers heeft er toe geleid dat ik en de moeder van mijn kinderen niet meer samen zijn. Over de scheiding zelf valt gelukkig weinig te klagen (ruzie, kinderen die ingezet worden als chantage en meer van zulks is ons bespaard gebleven). Maar het ergste is dat ik nu mijn kinderen nog maar 50% van de tijd zie (kids gaan prima overigens). Het één na ergste is dat ik mijn doel om naar Argentinië te verhuizen kan afschrijven; ik laat immers mijn kinderen niet achter noch zou ik de kinderen hun moeder ontzeggen.

Dus, oh the irony, ik zie zwaar weer komen, maar kan niet meer weg. Wat rest is unheimliches gefühl (lingo-history pun intended) wat mij en mijn kinderen hier te wachten staat en een onmogelijke hunkering naar Argentinië. Het gevoel dat dit land bij je achterlaat, dat is iets wat alleen mensen die er geweest zijn kunnen bevatten. Als ik het probeer uit te leggen aan mensen die er niet zijn geweest, dan geef ik ze altijd dit nummer van familievriend Piazzolla (maar dan de echte en juiste versie, live in Central Park). De Nuevo Tango meester heeft de Argentijnse psyche en sfeer op fenomenale wijze in dit nummer uitgedrukt.   

Het land is verre van perfect, maar desondanks is Argentinië een goede kandidaat; is het niet als emigratiebestemming, dan als vakantiebestemming. Overigens had ik in 2007 zowaar ook Australië en Nieuw-Zeeland op mijn lijst staan als emigratiebestemming, maar na de coronamaatregelen aldaar staan deze landen nu ergens ter hoogte van Irak op mijn lijstje. Dus hou dat in uw achterhoofd voordat u de koffers pakt om naar Argentinië te verkassen…

Argentinië is natuurlijk veel meer dan ik hier heb beschreven. Tevens zijn er landen waar de boel wat meer op orde is (Uruguay) of waar je nog de vrije jongen uit kunt hangen (Paraguay). Iets waar Don Arturito u vast meer over kan vertellen. Punt is dat met de aanstaande schuldimplosie, het Westen iets mee gaat maken wat het niet gewend is. Daardoor zal er daar relatief meer sociale en politieke onrust kunnen plaatsvinden ten opzichte van een arm land zoals Argentinië. Dus emigratie naar een dergelijk land is een optie die het overwegen waard is.