Geenstijl

De jeugd van tegenwoordig

Rotterdam blijkt vervallen tot een Wild-West gebied, de nachtapothekers communiceren per kogelgat. Er zijn meer drugshandelaartjes dan drugs, verslaafden of gebruikers, er is niet genoeg marktaandeel voor iedereen, dus gaan ze maar schieten om elkaars wijk en handelswaar af te pakken. De nieuwe generatie pleegt op steeds jongere leeftijd steeds ernstigere delicten.

Het doet ook denken aan het afgehakte hoofd in Amsterdam. Het was de Amsterdamse politie die aangaf dat er handgranaten werden neergelegd bij horeca, omdat dit een snelle manier is om je concurrent te laten sluiten via de burgemeester. Crimineel gedrag werd ambtelijk beloond, de driehoek liet zich misbruiken. Ondernemers mochten het oplossen, anders volgde een faillissement!

Deze excessen zijn een bijzonder logisch gevolg van een beweging die in een ver verleden is ingezet. Aan synthetische drugs werd in 2017 zo'n 18,9 miljard verdiend, mede dankzij te weinig opsporingsambtenaren, een lage pakkans en lage straffen. Synthetische drugs vormt 4,6 procent van ons bedrijfsleven. Misdaad loont, daarom vindt het plaats.

Er werden maar 6495 misdrijven met harddrugs geregistreerd. Dan hebben we het nog niet over een succesvolle vervolging en veroordeling of recidivecijfers. Er moet gemiddeld 2,9 miljoen euro aan drugs verhandeld worden, om één keer een misdrijf in beeld te krijgen. Dan kan je wel theatraal jarenlang vastlopen op de vervolging van Ridouan Taghi, maar dan heb je geen idee van de schaalgrootte.

Een kwart van onze bevolking ziet drugshandel in hun eigen buurt. In Londen is een kwart van de bendemoorden gerelateerd aan drillrap. In Mexico weten ze uitmuntend waar vrijgevochten drugskartels tot in staat zijn, op de Filipijnen weten ze welke barbaarse methodes dan nog werken. Italië weet hoe je drugsbaronnen moet vastzetten, wij bezuinigen op detentie.

De oorlog tegen drugshandel bleek vooral symptoombestrijding. Het moest niet te zichtbaar zijn, de burger moest zich veilig voelen, patserbakken werden in beslag genomen, maar kinderen met Balenciaga's uit de klas halen is nog een brug te ver. Kinderen zijn niet dom, die zien aan hun ouders dat je zelfs met de mooiste diploma's moeizaam aan een huis komt, en met drugs geld als water verdient.

De volgende dimensie volgt in een lezing door de plaatselijke politie aan docenten. Kinderen worden door een groep oudere kinderen gevraagd hun schoenen of spelcomputer in te leveren, kinderen geven alles netjes af. Politie en justitie vragen zich vervolgens af of er een strafbaar feit is gepleegd, en lopen vast op wie wat gedaan heeft terwijl dat volgens het strafrecht niet hoeft.

Kinderen worden ook door jeugdbendes een boete opgelegd. Een bedrag dat betaald moet worden. Betaling levert overigens op dat je gewoon nog een keer mag betalen, dit stopt nooit (onze crimineeltjes zijn het CJIB niet). Omdat dit mondeling speelt, buiten het zicht van volwassenen, vinden politie & justitie het lastig bewijsbaar en minderjarige daders staan toch zo weer buiten.

De politie legt ook netjes uit hoe leerlingen worden geronseld voor de drugshandel. Als het niet het snelle geld is, dan wel keiharde bedreiging. Als je drugs kwijtraakt aan de politie of een concurrent, levert dat een schuld op aan de organisatie. Een slim drugshandelaartje legt wat opzij om zoiets te betalen, de betere drugsbaron bouwt een martelkamer in een zeecontainer om te innen. 

Sommige ouders zouden zich wat beter mogen afvragen waarvan hun kindertjes die dure spulletjes betaald hebben. Andere ouders mogen zich afvragen of die dure telefoon van hun dochter wel echt in de sloot is gevallen, of die dure tas wel echt in de tram is blijven staan... Kinderen durven niet goed te communiceren wat hun is aangedaan. Deze makke schapen zijn de basis van de drugspiramide. 

De politie sluit af met de mededeling dat ze geen mensen of middelen hebben dit aan te pakken. Ze vinden het goed dat docenten weten dat dit speelt. Misschien moeten ze die lezingen ook eens op de staatsomroep en in het parlement gaan geven. We kunnen discussiëren hoe de Nederlandse vlag moet hangen, maar in menige binnenstad en school heeft ons kabinet allang gecapituleerd. 

Dit is allemaal onderdeel van het beleid om de samenleving weerbaarder maken tegen zware drugscriminaliteit. Wat het arrestatieteam niet kon, kan de mentor misschien wel. Zolang advocaten en officieren van justitie alleen anoniem hun werk durven doen & politieagenten wordt geadviseerd hun privacy te bewaken om thuis te kunnen slapen, ligt dit dossier bij de premier, niet de docent. 

De ministers roepen om onorthodoxe maatregelen tegen het lerarentekort. Dan snap ik niet helemaal waarom elk maatschappelijk probleem wordt geparkeerd bij het onderwijs. Scholen horen kinderen talen, rekenen en een vak te leren. Nu bidt het kabinet tot god dat via goed burgerschapsonderwijs de criminaliteit vanzelf verdwijnt. Ik weet niet wat onze premier gerookt heeft, maar het was goed spul.

De jeugd is onze toekomst, niet een sluitpost.