Geenstijl

GroenLinks, D66 en PvdA mekkeren liever vrijblijvend over abortus in de VS

De dodelijke aanslag op de gaybar in Oslo werd gepleegd door Zaniar Matapour, een moslimterrorist. De feestelijkheden rond de wereldwijde LGBT Pride Month (die nog tot 30 juni duurt) in de Noorse hoofdstad werden onmiddellijk afgelast. GroenLinks, D66 en PvdA laten dagelijks laaiend hysterisch-enthousiast natte Twitterscheten over de Pride Maand maar zwegen plots in alle talen over de laffe islamitische terreuraanslag. Geen greintje empathie voor de de zwaar aangeslagen LGBTQQIP2SAA-gemeenschap van Noorwegen. Niks #JeSuisOslo, niks Noorse vlaggetjes naast de Oekraïnse vlaggetjes.

Want: de verkeerde dader. Als de dader een Breivik-achtige was geweest, was de wereld te klein en zaten replicanten als Rob Jetten en Jesse Klaver iedere avond in een talkshow te pruttelen. Liever vallen deze opportunistische slijnmjurken Viktor Orbán aan, terwijl zijn Hongarije wél veilig is voor potten, poten, joden en 12-jarige schoolmeisjes op fietsjes en blinde bejaarden bij pinautomaten, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Amsterdam-Gaza. 

GroenLinks, D66 en PvdA mekkeren liever vrijblijvend over abortus in de VS. 

Binnen de linkse kerk zijn er nog steeds homoseksuelen die tegen islamofobie demonstreren. Dat is toch een beetje als Duitse joden die in 1939 Hitler verdedigen. De infantiele solidariteit van de LGBT-gemeenschap met jonge mohammedaanse testosteronbommen uit failed states die om wat voor reden dan ook naar Europa zijn gekomen, is stuitend. Overigens zijn het vooral extreemlinkse potten die met spandoeken met de leus LGBT against Islamophobia zag wapperen. De gemiddelde homoman weet inmiddels wel beter (zou je denken). 

Alhoewel: het was de Belgische knuffelnicht Tom Lanoye die ooit in Brussel werd gepotenramd door Marokkanen en toen in alle mogelijke Vlaamse media gilde dat hij alle begrip voor ze had omdat die kansenparels immers ook werden gediscrimineerd, net als janetten. "Bovendien zijn de katholieke kerk en extreem-rechts veel erger!"

Ach, wie zei ook weer: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen. Nou, dat liep ook slecht af.

In de aanloop naar een vorige Gay Pride schreven twee hysterische juffrouwen van D’66 in de Volkskrant: Vlucht niet in homonationalisme maar stem op ons! 

Alsof potten en poten niet op Wilders mogen stemmen. Ik heb geen idee wat homonationalisme behelst maar het betreft in ieder geval geen grenzeloze, door het zwerk fladderende steward, van sauna naar sauna. Los van een truttig nichtensetjein Lelystad zijn de meest homo’s wereldburgers met een netwerk waar vrijmetselaars, joden en leden van de Rotary jaloers op mogen wezen. Grindr weliswaar, maar toch…

Gelukkig kregen de schaamteloze D66-agitprop-potten Ayla Schneiders en Lisa Weeda in de Volkskrant repliek van Rob de Jong, fractievoorzitter van de VVD in Haarlem: “Zo lang we te maken hebben met massale immigratie van mensen uit landen waar homo’s als minderwaardig worden behandeld, en die dat in hun culturele of religieuze overtuigingen meenemen, wordt de situatie voor homo’s in ons land elke dag slechter. Daar helpt een bootjesparade niet meer. We importeren intolerantie. Dat homo’s rechtser worden had al veel eerder moeten gebeuren. Het gaat erom wie er pal staat voor onze vrijheidsrechten en wie dat uitspreekt. De dames noemen rechtse homo’s bang. Bang? We zijn niet bang. We zijn strijdvaardig*.”*

De onvoorstelbare onnozelheid van extremistische holebi’s is wel te verklaren: boze boeren, Urker vissers, Wilders, Baudet, Trump, Boris Johnson und so weiter zijn natuurlijk veel gevaarlijker dan potenrammende moslimmannen uit Noord-Afrika, Somalië, Syrië, Pakistan en Afghanistan want juist moslimmannen zijn altijd het slachtoffer, net als vrouwen. Het slachtoffer van islamofobie dus. Muslim is the nigger of the world.

Kijk, niet iedere homo hoeft meteen Milo Yiannopoulos (de militante Trump-bitch) uit te gaan hangen, gewapend met handtas en mitrailleur. Maar liever Milo – of desnoods Tinky Winky – dan defaitistische, oikofobe, islamofiele schuurmeiden die, als ze zo solidair zijn met jonge mohammedaanse testosteronbommen uit Pakistan en Afghanistan, er maar eens een paar in huis moeten halen. Hoi Claudia! Een beetje homo blijft niet langer met gevaar voor eigen leven in geïslamiseerde Europese steden wonen. Dat geldt ook voor joden, de andere kanaries in de kolenmijn. Kanaries werden in de kolenmijnen gebruikt als een vroegtijdig waarschuwingssysteem. Dit kunt u navragen bij Frenske Timmermans, die als twaalfjarige jongen met de koempels in de schacht van steenkolenmijn Oranje Nassau I moest afdalen, met gevaar voor eigen leven én voor stoflongen. Glück auf! Giftige gassen zoals koolstofmonoxide en methaan in de mijn doodden de kanariepietjes van Frenske voordat de mijnwerkers kassieweile dreigden te gaan. Het gezegde ‘kanarie in een kolenmijn’ wordt daarom vaak gebruikt om te refereren aan een persoon of ding dat dient als een vroegtijdige waarschuwing voor naderende narigheid.

Gert-Jan Segers plaatste ooit in de Telegraaf de noodkreet: "Joden trekken zelfs weg uit Europa. Dat op een continent met zo’n ereschuld richting de joodse gemeenschap’’, zegt ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers. "We mogen niet wegkijken." Er wordt een petitie op internet gezet en de partijen pleiten voor zwaarder bestraffen van misdaden die voortkomen uit jodenhaat en meer aandacht in onderwijs voor het gevaar van antisemitisme.

Voorwaar een nobel en schitterend initiatief, zij het wat laat. In Frankrijk is al jarenlang een massale exodus naar Israël en andere voor joden veilige landen aan de gang. 

Goed, het is natuurlijk prachtig dat Segers de joden wil redden en voor Nederland wil behouden. Hiermee staat hij in de traditie van zijn voorvaderen die uit christelijke naastenliefde onderduikers in huis namen. Daar zat en zit natuurlijk een luchtje aan want veel christenen geloven dat het uitverkoren volk zich massaal bekeert tot het Ware Geloof wanneer Jezus Christus, de échte messias, terugkeertop dees’ aard. Het bizarre is dat Segers niet zegt waarom de joden Europa ontvluchten. Ja, hij noemt antisemitisme als oorzaak. Maar de term antisemitisme is inmiddels zo uitgehold dat het niets meer te maken heeft met de oorsprong. De Anne Frank Stichting is ontjoodst en zal binnenkort Fatima Aboe-Frank Stichting worden genoemd. Als een Marokkaanse jongen in de Kinkerstraat wordt aangehouden omdat hij met 80 kilometer over het fietspad scheurt, zal hij onmiddellijk tegen oom agent krijsen: ‘Jij viezz antisemietje’. Dat komt natuurlijk makkelijker de muil uit dan ‘etnisch profileren’.

Segers gebruikt de schijnheilige retoriek van koempel Timmermans: jodenhaat in de schoenen van extreem-rechts schuiven, en daar mompelend aan toevoegen dat er natuurlijk ook vermeende aanhangers van een niet nader te noemen niet-westerse religie zijn die wel eens iets geks tegen een jood op straat brullen en wellicht ook nog een fluim snot op zijn keppel spugen maar dat zijn geen echte moslims want echte moslims doen zoiets niet want de islam is net als het christendom een geloof van liefde. Bovendien zijn de jood, de gristen en de muzelman met elkaar verbonden door aartsvader Abraham. Die heeft natuurlijk nooit bestaan maar dat heeft u niet van mij.

Het is het oude verhaal van de olifant in de huiskamer: het niet willen en durven noemen van de islam als oorzaak van heel veel ellende.

Maar de cijfers liegen er niet om. Vraag een Amsterdamse jood wat de oorzaak van de ellende is in zijn stad, en dan hoor je dat het de Marokkaanse jeugd is en niet die ene maffe doorgesnoven skinhead die ‘joden joden joden’ brult bij Ajax, en: “Wij zijn Ajax, wij zijn joden, wij zijn superjoden. Wie niet springt, die is geen jood!”

Wat mij nog het meest verbaast is het monsterverbond, dat schitterende huwelijk tussen islamofascisten, feministen en antifa’s. Sylvana, Anja Meulenbelt, professor Wekker, Abou Jahjah, Sunny Bergman, Greetje Duisenberg, de broeders van DENK en NIDA, Peter Breedveld en Joke Kaviaar staan gebroederlijk en gezusterlijk naast elkaar onder Hamas-vlaggen, naast Sinterklaasdichter des Vaderlands Jerry Luther King.  En dat vind ik het grote probleem van hedendaagse homohaat en antisemitisme in Nederland en Europa: de roomblanke faciliteerders van de islam. 

Ik heb niet zoveel met ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers maar als een joodse of homosuele onderduiker moet kiezen tussen Segers, die insipide laaf van Jezus, en de gekkies van GroenLinks en Bij 1, dan is de keuze snel gemaakt. Qua uiterlijk doet hij Segers mij denken aan Doug Stamper uit House of Cards, maar met de inborst van een accountant die zijn kantoor aan huis heeft, ergens in Vinexland. Zo’n tiepje die op zaterdagavond bij het schijnsel van een kaars nog zit te werken onder zijn dakkapel, nadat hij eerst het grindpad heeft aangeharkt omdat de Dag des Heeren voor de deur staat. Onaangeharkte grindpaden zijn immers een gruwel in de ogen van de Heere Jezus.

Pero bueno. Ik ga mij klaar maken voor de tiende sterfdag van Gerrit Komrij, die wij met Wein, Mann und Gesang vieren rond de graven van Ger en zijn man Charles Hofman. Gerrit is de godfather van GeenStijl, vertelde Arie Pos mij, de biograaf van Komrij.  

Over de festiviteiten zal ik uitvoerig berichten op de GeenStijl. Daarna vlieg ik met herr Muntz van Porto naar Albanië, om een slopende doch epische reis te maken naar Kosovo, Bosnië en de Italiaanse eilandjes Pantelleria en Lampedusa, waar wij de nieuwe Nederlanders gaan voorbereiden op hun welverdiende vakantie naar Club Med Ter Apel, een en ander verzorgd door Reisbureau Rutte. 

Ik wil graag afsluiten met professor Teun Voeten en zijn kijk op de toekomst van Molenbeek en Brussel, de failed capital van de Europese Unie. Kom er maar in, professor. En gaarne dit keer in proper Nederlands en geen pidgin Brabo-Vlaams:

“Nou, Tuur, dat is fraai, mij de schier onmenselijke taak geven de slotakkoorden van je betoog in mineur aan het papier toe te vertrouwen. In 500 woorden nog wel! Ik zou graag zeggen ‘Ich habe Buchstaben, um auch Blinde sehend zu machen,’ maar eerlijk gezegd is er geen inkt zwart genoeg om de scenario’s te beschrijven die ik voor me zie! Overigens is het Duitse citaat afkomstig van een besnorde blanke filosoof die binnenkort aan onze universiteiten Verboten zal worden omdat hij af en toe nare grapjes maakte over vrouwen. Onze slimme reaguurders weten waarschijnlijk meteen wie ik bedoel, maar om een hint te geven: Hij is dood terwijl Allah nog springlevend is!

Molenbeek is het laboratorium van de toekomst. En de toekomst ziet er niet fraai uit, zoals ik ooit schreef in het orgaan van onze dappere Vaderlandsche strijdkrachten die decennialang door pacifistische kwezels zijn kapot bezuinigd. Van onze Vlaamsche vrind nonkel Wim hebben we het moeilijke woord Convergentie van Catastrofen geleerd, maar jongens van de straat zoals jij en ik zeggen liever Clusterfuck wat exact hetzelfde is. Brussel is een gespleten stad, een Dickensiaanse Tale of Two Cities zoals Moi en collega Christophe Degreef reeds beschreven in dit jongerenblog. 

De tweedeling zal alleen maar erger worden, met meer obsceen betaalde Eurocraten die van de werkelijkheid zijn losgezongen, aan de andere kant van het kanaal een steeds groter wordende groep van allochtonen die steeds armer wordt en nooit meer aan de bak zal komen in een kenniseconomie waar steeds minder werk is voor de praktisch geschoolde en zelfs ongeschoolde medemens. Bovendien zullen onze Brusselse vrienden met een migratieachtergrond moeten concurreren met de tsunami van illegale migranten die het land maar binnen blijven stromen. 

Een race to the bottom. De nieuwe klassenstrijd is tussen de ‘Have-A-Littles’ en de ‘Have-Nots’ en wordt in probleemwijken, excusez le mot, in Kansenwijken als Molenbeek uitgevochten, terwijl de Hoge Heren van het Grootkapitaal lekker op hun zak centen zitten, een sigaar opsteken, en zich verlustigen aan het spektakel aan de onderkant, als waren het Gladiatorenspelen. Excuseer don Arturo dat ik nu even als een linkse communist klink, maar tenslotte ben ik de zoon van een socialistische veearts!

In het midden zitten de intellectuelen en artiesten die rond de Dansaertstraat foerageren, de zogenaamde DansaertVlamingen die de zaken liever niet benoemen zoals ze zijn. Een typisch voorbeeld is de ‘feministische architecte’ Apoline. Wat een mooie naam trouwens! Volgens Apolientje is het niet de schuld van het grootkapitaal, maar van een manlijke architectuur die wel fallische wolkenkrabbers bouwt en voetbalpleintjes voor jongetjes maar nooit vaginistische kantoorflats. 

De wegkijkers en faciliteerders der Verelendung staan gelijk klaar om iedereen af te maken die kritiek heeft op het mooie experiment in samenleven dat het idyllische en multiculturele Molenbeek is. Het overkwam ons, zo ook onze gewaardeerde collega, de lieve Hind Fraihi. De Vlaamse socialist Conner Rousseau liet zich onlangs ontvallen dat als hij door Molenbeek reed, hij zich niet in België waande. Dat mag je dus nooit zeggen en hij heeft het geweten hoor! Een ander triest voorbeeld is Annalisa Gadaleta, een voormalig schepen (Ja Tuur, dat is Vlaams voor wethouder) van de gemeenteraad van Molenbeek. Ik ken haar persoonlijk. Het is een linkse dame, van Groen/Ecolo, maar met een gouden hart en echt betrokken bij Molenbeek. Ook zij liet zich kritisch uit, de laffe meute bloedhonden ging los en het was het einde van haar veelbelovende politieke carrière. 

Meer armoede, meer zelfuitsluiting, meer drugs, meer ganggeweld, meer armoede, meer islamfundamentalisme, meer agressie, meer ressentiment, meer haat, meer zelfdestructie, meer terrorisme, meer schietpartijen, meer autobranden, meer vreugdevuren. Dit laatste is de eufemistische term die de nieuwe burgermeester van Molenbeek, Catherine Moureaux (het omhooggevallen incompetente dochtertje van notoir cliëntelistische oud burgermeester Phillipe Moureaux) gebruikte voor de Nieuwjaarrellen waar een paar winkels in de fik werden gestoken. 

Ach, er gebeuren ook best positieve dingen in Molenbeek, zoals de ondernemende Ibrahim Ouassari die werk- en stageplekken creëert voor kansarme jongeren en zelf het perfecte voorbeeld is dat als je opgroeit in Molenbeek, je nog altijd wat van je leven kunt maken. 

Enfin Tuur, ik zit al over mijn quota woordjes heen. En nu we het toch over kanaries in de kolenmijn hebben die de dappere Frenske altijd mee naar onder nam, hier een andere kanarie uit de koolmijn: mijn voormalig buurman uit onze gated community/yuppieloftencomplex waar ik negen jaar gewoond heb. Buurman Barry Sandland wordt als fietser geterroriseerd door ‘jongeren.’ Allez, genoeg over jongeren, ik moet vanmiddag naar mijn tandarts in Brussel en ga dan op mijn gemak nog even in Molenbeek rondfietsen en wat heerlijke olijfjes kopen bij mijn oude groenteboer en kijken of er iets veranderd is sinds onze laatste kritische publicatie!

Arthur van Amerongen maakt voor GeenStijl een rondreis door Europa, door de achterwijken van de omvolking en langs de zonsondergang van het Avondland. Als volleerd wereldreiziger trotseert hij daarvoor met een klein budget menig beschimmeld hostel, karige koffietentje en als het moet: een stenen bankje in een stadspark. Desalniettemin is deze reis een kostbare aangelegenheid dus uw gulheid om Ome Tuur gevoed, verwarmd en gemotiveerd te houden op zijn barre bedevaart langs de historische artefacten van de Europese islam en ideologische boobytraps van de stille burgeroorlog, wordt hogelijk gewaardeerd: